5 Δεκεμβρίου 2016

Κοτόπουλο γιουβέτσι (στη γάστρα)








Με πλησιάζει και με κοιτάζει στα μάτια. Βαθιά, διερευνητικά,  και με τη γνωστή αναμονή των δύο περίπου δευτερολέπτων πριν ξεκινήσει να μιλάει. Είναι το κοίταγμα του «σε τσεκάρω» για να  προετοιμάσει το έδαφος για ειλικρινή συζήτηση. 




 «Μαμά υπάρχει ο Άγιος Βασίλης»? Πριν λίγες μέρες έκλεισε τα 10 και τα πράγματα σοβάρεψαν. Μου την κάνει εδώ και χρόνια την ερώτηση αυτή, αλλά φέτος ήταν διαφορετικά.... Σαν να ήξερε την απάντηση. Στο σχολείο άλλωστε είναι πλέον κοινό μυστικό!


Αμφιταλαντεύτηκα προς στιγμήν για το τι θα της έλεγα, αλλά δεν ήξερα πως να ξεστομίσω πάλι εκείνο το «ναι» που φαίνεται αληθινό. Τελικά απάντησα με ερώτηση ώστε να κερδίσω χρόνο, να τακτοποιήσω τις σκέψεις μου και να πάρω μια γρήγορη -τη σωστή ελπίζω- απόφαση. «Εσύ τι πιστεύεις δηλαδή?» της είπα. ...Και κάπως έτσι πήραν τα πράγματα το δρόμο τους.




Στεναχωρήθηκα που της είπα την αλήθεια. Σαν να χάθηκε για πάντα ένα κομμάτι της παιδικότητάς της. Όμως θέλω να καταπνίξω αυτές τις σκέψεις. Δεν πρέπει  να στεναχωριέμαι που μεγαλώνει. Μόνο να χαίρομαι!


Την επόμενη μέρα για να σβήσω τις τύψεις και τις αμφιβολίες αν έκανα το σωστό έφτιαξα ένα από τα αγαπημένα της φαγητά. Το ζητούσε επίμονα τον τελευταίο καιρό αλλά πάντα κάτι τύχαινε και της έλεγα όχι. Κοτόπουλο γιουβέτσι με σπιτικό μάλιστα κοτόπουλο που έτυχε να έχω στην κατάψυξη.  





Το φρόντισα περισσότερο απ΄ότι συνήθως, το περιποιήθηκα και έγινε το ωραιότερο γιουβέτσι που έφτιαξα τον τελευταίο χρόνο. Ήθελα να την ευχαριστήσω. Το κριθαράκι πήρε όλη τη γεύση του χωριάτικου κοτόπουλου κι έμεινε σπειρωτό και μελωμένο –κυριολεκτικά μελωμένο αφού στο φαγητό αντί για λίγη ζάχαρη βάζω πάντα μέλι-.  Την μέρα αυτή που ο υδράργυρος έκανε βουτιά και ο βοριάς ξύριζε,  η ηλεκτρική κουζίνα έκαιγε από το πρωί ζεσταίνοντας το χώρο και σκορπώντας την μυρωδιά αυτού του απόλυτα σπιτικού και παραδοσιακού φαγητού.  


Το φαγητό το έφτιαξα όπως πάντα στη γάστρα γιατί προτιμώ να το σιγοψήνω  ώστε να παραμένει ζουμερό, χωρίς να στεγνώνει. Το κριθαράκι άλλωστε αν πιει  τα υγρά του γίνεται σαν στουπί και έτσι χάνεται όλη η ευχαρίστηση. Πάντα μου άρεσε να γλιστράει από το πιρούνι στο στόμα χωρίς να είναι στεγνό σαν άμορφη, μασίφ μάζα που θέλει μαχαίρι για να κοπεί. Το γιουβέτσι θέλει την τέχνη του αλλά στην ουσία είναι ένα εύκολο φαγητό που απλά χρειάζεται κανείς να του πάρει «τον αέρα»! 


Καλή εβδομάδα με ή χωρίς Άγιο Βασίλη!! 




ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΓΙΟΥΒΕΤΣΙ (στη γάστρα)


Υλικά: 


     1)      1 μεγάλο κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες

     2)      2 μέτρια κρεμμύδια λιωμένα στο μούλτι ή τριμμένα

     3)      2 μεγάλες  σκελίδες σκόρδο λιωμένες με την πρέσα σκόρδου

     4)      1 ξύλο κανέλας

     5)      250 γραμμάρια ελαιόλαδο

     6)      200 γραμμάρια ντοματάκια κονκασέ ψιλοκομμένα

     7)      500 γραμμάρια κριθαράκι μέτριο (όχι χοντρό)

     8)      1 γεμάτο κουταλάκι γλυκού μέλι

     9)      Αλάτι

     10)   Πιπέρι 





Μέθοδος: 


Τοποθετούμε τα κομμάτια του κοτόπουλου στη γάστρα.

Βάζουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο στο μούλτι και τα πολτοποιούμε.  Ρίχνουμε το μίγμα κρεμμυδιού και σκόρδου στη γάστρα ανάμεσα στα κομμάτια του κοτόπουλου και προσθέτουμε επίσης τα ψιλοκομμένα ντοματάκια, το ξύλο κανέλας και το λάδι. Αλατίζουμε καλά τα κομμάτια του κρέατος και προσθέτουμε πιπέρι. Τέλος ρίχνουμε ένα νεροπότηρο νερό, κλείνουμε το καπάκι της γάστρας και την τοποθετούμε στο φούρνο. 


Σιγοψήνουμε το φαγητό στους 130 βαθμούς για περίπου 2 ώρες, ελέγχοντάς το αραιά και που για να δούμε αν έχουν σωθεί τα υγρά του και αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο τότε προσθέτουμε λίγο νερό ακόμα. 


Μετά το πέρας του δίωρου, ανοίγουμε τη γάστρα και ρίχνουμε  το κριθαράκι διάσπαρτο ανάμεσα στα κομμάτια του κοτόπουλου. Συμπληρώνουμε με 1 λίτρο  βραστό νερό μέσα στο οποίο έχουμε λιώσει το μέλι. Αλατίζουμε και το κριθαράκι και το ανακατεύουμε  λίγο με το κουτάλι έτσι ώστε το νερό που έχουμε ρίξει να πάει στον πάτο της γάστρας.


Τοποθετούμε ξανά το φαγητό στο φούρνο μέχρι να δούμε ότι το κριθαράκι έχει ψηθεί κατά το ήμισυ. Δηλαδή περίπου 10-15 λεπτά. Όταν δοκιμάζουμε το ζυμαρικό πρέπει ναι μεν να τρώγεται αλλά στην ουσία να είναι αρκετά σκληρό. Σε αυτό το σημείο κι ενώ υπάρχει αρκετό νερό ακόμα στη γάστρα, βγάζουμε το φαγητό από το φούρνο, ανακατεύουμε λίγο το ζυμαρικό, σκεπάζουμε τη γάστρα με το καπάκι και την αφήνουμε για μισή ώρα χωρίς να την ανοίξουμε. Το κριθαράκι σε αυτό το διάστημα που είναι εκτός φούρνου θα απορροφήσει τα υγρά που υπάρχουν στο φαγητό και θα μείνει σπυρωτό χωρίς να κολλάει και βρασμένο όσο πρέπει!!!  


Μετά από μισή ώρα ξεσκεπάζουμε το φαγητό και σερβίρουμε.


Καλή επιτυχία!!!

 



14 σχόλια:

  1. Θα σου πω την αλήθεια.Εξάλλου γνωρίζω πολυ καλά ότι αγαπάς τις ειλικρινείς σχέσεις και εκεί επενδύω την τόλμη να την ξεστομίσω.
    Θα προσπερνούσα το σημερινό post.
    Γιατί σκέφτηκα...Ωραίο φαγητο,οικογενειακής θαλπωρής,αγαπημένο σε όλους ανεξαιρετως(στο σπίτι μας,το λάτρευε ο πατέρας μου,ενώ είναι το αγαπημένο φαγητό του συζύγου,αλλά και του γυιού μου!).
    Τι να γράψω στην Χρυσαυγή για ένα πιάτο που ομολογουμένως ειναι νόστιμο,ευπαρουσίαστο,έχει βέβαια τα μυστικά του για να απογειωθεί η γεύση του και προ πάντων μαμαδίστικο!
    Το εισαγωγικό σου κείμενο με τράβηξε από το αυτί!
    Με συγκίνησε,με έκανε και δάκρυσα παρά την προσπάθεια σου να προσπεράσεις το γεγονός με χιούμορ...
    Διότι ,έχεις ΚΑΙ αυτό το χάρισμα!
    Της απρόσκοπτης και γραφής πασπαλισμένες με την απαιτούμενη δόση χιούμορ,ενώ ταυτόχρονα αιωρείται ,(σε αυτον που θέλει να τι εισπράξει!,),μια ανεπαίσθητη δόση ήπιας,μα πάρα πολύ ήπιας χαρμολύπης.Ξερω πόσο αγαπάς τα παιδιά σου και πόσο είσαι συμβιβασμένη με τον χρόνο που περνά από πάνω τους!Μα δεν μπορω να μην εισπράξω τη γλυκύτητα της αντιμετώπισης του γεγονότος που οριοθετεί την χαρά των Χριστουγενννγια τα παιδιά,ιδιαίτερα οταν οι παππούς τους σκηνοθετεί ολόκληρη ατραξιόν παραμονή Πρωτιχρονιας!!!
    Τώρα?Ποιός θα κτυπά τα κάγκελα και θα φοβάστε ακόμα κι εσείς ,οι μεγαλύτεροι?
    Πιςτευω ολτι η παράδοση πρέπει να συνεχιστεί με την Νεφέλη να απολαμβάνει τον ρόλο των μεγάλων πια.
    Όσο γιατο φαγητό...
    Τι καινούργιο πια να πω?
    Με στράγγιξες!
    Πρωτοτυπία η προσθήκη μελιού!Θα το κανω κι εγώ !
    Ζεστασιά ,αγάπη και μητρική αγκάλη ξεχύθηκαν από την οθόνη,λόγια γλυκύτητας που αγγίζουν όλοι μόνο την ευαίσθητη καρδιά της Νεφέλης,αλλά και όλων μας!
    Είσαι μία food blogger που φροντίζει να μελώνει οπτικά,γευστικά ,αλλά και συναισθηματικά το φανατικό κοινό της!
    Καλή σου μέρα γλυκιά Χρυσαυγή!
    Φιλιά πολλά,πολλά!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Φωτεινή μου!!!!!
      Για σένα θα τακτοποιήσω τις σκέψεις μου και θα τις γράψω σε σειρά για να μην ξεχάσω τίποτα!
      Εχουμε και λέμε λοιπόν.
      Το φαγητό όντως από μόνο του μπορεί να μην λέει τιποτα σε πολλούς. Οχι γιατί δεν είναι καλομαγειρεμένο και προσεγμένο, αλλά γιατί όπως και να το κάνεις, είναι το γιουβέτσι όλοι γνωρίζουμε από παιδιά. Αλλά και πάλι, κάποιοι δεν ξέρουν να το φτιάχνουν αλλά και πολύ περισσότερο το μπλογκ λειτουργεί για μένα και σαν ημερολόγιο γεύσεων. Των γεύσεων που δοκιμάζω και που πάνω σε αυτές πειραματίζομαι αλλά και αυτών που έτρωγα από παιδί και θέλω να τις καταγράψω για να μείνουν στην ....αιωνιότητα (χαχα!! Πόσο παράξενο ακούγεται αυτό άραγε)?

      Για τη Νεφέλη τώρα... Εχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που πιστεύεις ότι η παράδοση θα συνεχιστεί! Αφ΄ενός μεν γιατί η Κλειώ ζει ακόμα το παραμύθι και θα το ζει για πολλά χρόνια ακόμα, αφετέρου δε γιατί η Νεφέλη πρέπει να συνεχίσει να είναι παιδί. Εδώ σε μένα αρέσει που ο πατέρας μου χτυπάει τα κάγκελα... Πόσο μάλλον σε αυτήν, έστω κι αν ξέρει! Έτσι λοιπόν της είπα ότι ΚΑΙ γράμμα θα γράψει στον Άγιο Βασίλη, ΚΑΙ δεν πρόκειται να δει το δώρο πριν την Πρωτοχρονιά αλλά ΚΑΙ θα ακολουθήσουμε την παράδοση κανονικά όπως όλα τα χρόνια. Γιατί ακόμα κι αν ξέρεις ότι είναι ψευδέσθηση, είναι ωραίο μερικές φορές να την ζεις!!!!!

      Τέλος θα σου πω για το μέλι που πολύ σωστά πρόσεξες. Συνηθίζουμε όταν ένα φαγητό έχει ντομάτα να προσθέτουμε λίγη ζαχαρίτσα ώστε να γλυκάνει περισσότερο. Εδώ και χρόνια εγώ για λόγους υγείας έχω αντικαταστήσει με δική μου πρωτοβουλία τη ζάχαρη με το μέλι. Και δεν φαντάζεσαι πόσο πιο ωραία βγαίνουν όλα. Βάλε μέλι στο κοκκινιστό μοσχάρι, βάλε μέλι στην κόκκινη σάλτσα για τα μακαρόνια, στο γιουβέτσι, στη φασολάδα και θα με θυμηθείς! Οπου έβαζες τη ζάχαρη βάλε μέλι! Να δεις τι νόστιμα και μελωμένα θα βγαίνουν τα φαγητά σου και ποσο τελικά αχρείαστη είναι η ζάχαρη!!!

      Σε ευχαριστώ για όλα τα όμορφα λόγια και ΝΑΙ, πολύ σωστά ξέρεις ότι μου αρέσει να ακούω την αλήθεια και ότι πάντα την εκτιμώ!Γι΄αυτό σε ευχαριστώ που την έγραψες!!!!

      Σε φιλώ και εύχομαι να έχεις κι εσύ μια βδομάδα τόσο όμορφη, δοτική,καλοσυνάτη,χαρούμενη,ευγενική,συγχωρητική,αισιόδοξη,ελπιδοφόρα και προ πάντων αγαπητική ...έτσι όπως έγραψες στο facebook!!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. Εντάξει....το θέλω...σερβιρισμένο από τα χεράκια σου!!!
    Άπαιχτο σπυρωτό κριθαράκι και το λαδάκι μπόλικο!!
    Λουκούμι έγινε!!!
    Πολύ ωραία παρουσιάση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ μπορώ να ζητήσω να γίνεις Άγιος Βασίλης και να μου φέρεις ένα τέτοιο πιάτο να απολαύσω!! Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να βρω κοτόπουλο χωριάτικο, αλλά θα προσπαθήσω με αυτά τα βιολογικά που φτάνουν εδώ να το φτιάξω ακριβώς έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχχχ... τέλειο φαγάκι!! δεν υπάρχει πιο ωραίο χουχουλιάρικο & νόστιμο φαγητό. Γιουβέτσι απλό αλλα με τα μυστικά του και βγαίνει πετυχημένο το αποτέλεσμα. Η γάστρα το έχουμε πει κάνει σούπερ φαγητό. Αυτό με το μέλι θα το δοκιμάσω. Τι πιο ωραίο και φυσικό από την ζάχαρη ;)
    Εντάξει ετρωγα και σκέτο το κριθαράκι, τόσο ωραίο που είναι!! Η αλήθεια είναι το γιουβέτσι μόνο το μεσημέρι το τρωω γιατι μετά γίνεται κατάπλασμα...χιχι... Πολύ θα ήθελα να είχα ένα πιάτο τωρα!!!Delivery κάνεις??

    Θα το καταλάβουν μόνα τους τα παιδιά μεγαλώνοντας για τον Αγιο Βασίλη. Είναι ωραίο αυτό το ''παραμυθάκι'' ακόμα και για τους μεγάλους. Εμένα ο γιος μου μου είπες προχθές : ''μπορώ να γράψω γράμμα στον Αγιο Βασίλη???!!!'' χαχαχα... μια χαρά ήταν μικρός που έγραφε γράμμα κι έπαιρνε εξτρα δώρα από τον Αγιο ;)

    Καλή εβδομάδα με Αγιο Βασίλη παρακαλώ :)

    Φιλια πολλά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαρμα οφθαλμων το γιουβετσιΧρυσαυγη μου.οσο για την νοστιμια ασε να την φανταζομαι.επειδη η καταγωγη μου ειναι απο Μακεδονια αυτο το φαγητο το ηξερα καλα.ομως εδω που ζω [πολυ κοντα εκει που εκανες διακοπες το καλοκαιρι]οταν το ειχα πρωτοαναφερει ειχαν παραξενευθει.εδω το ηξεραν μονο με κρεατικο.με την αναρτηση σου με δικαιωσες.πολλα φιλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ αυτή την ερώτηση τη σκέφτομαι πώς και πώς. Ελπίζω ότι έχουμε ακόμα λίγα χρόνια προτού αντιληφθούν την πραγματικότητα.
    Πολύ καλά το χειρίστηκες πάντως.
    Και ερώτηση εξοικονόμησης χρόνου και αγαπημένο φαγάκι.
    Το οποίο πραγματικά δείχνει τέλειο, με το κριθαράκι να φαίνεται τόσο ζουμερό!
    Μου αρέσει που βάζεις και μέλι, θα το δοκιμάσω σίγουρα!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θεικό πιάτο ...το λατρεύω!!! Πολύ ωραίες και οι φωτογραφίες σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ τη γλυκούλα μου!!!
    Πολύ αγαπημένο το φαγητό σου σήμερα. Μου αρέσει που έβαλες μέλι. Θα το δοκιμάσω κι εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Joint to the club" μαμά Χρυσαυγή!
    Εμείς είχαμε από τον Σεπτέμβριο το θέμα των φετινών Χριστουγέννων σε συνεχή συζήτηση και αναρώτηση.
    Τελικά ο "μύθος" καταρρίφθηκε (όπως ήταν αναμενόμενο...) αλλά τελικά φαίνεται πως κάπου βαθιά μέσα μας υπάρχει και μια μικρή ελπίδα, ότι ίσως και να υπάρχει κάποιος που να μοιάζει σε πολλά...με τον Αϊ Βασίλη!

    Μην μου πεις δε, ότι κι' εσύ μέσα σου δεν έχεις μια τόση δα "φλογίτσα ελπίδας" ότι πάντα μπορεί να υπάρχει εκεί έξω ο Άγιος που σε (μας) σκέφτεται, ελπίζοντας στο προσωπικό σου θαύμα Χριστουγέννων (και Νέας Χρονιάς)...

    Πρόσεξε μην δώσεις λάθος απάντηση κοπελιά...γιατί θα βάλω κάτω το γιουβέτσι και θα το "τσακίσω" ανελέητα!!

    Τα φιλιά μου.
    Καλά Χριστούγεννα στις ομορφιές σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα! Να σου πω κάτι; το έφτιαξα! Νόστιμο μεν και δε λάσπωσε, ωστόσο δεν έριξα το 1 λίτρο επιπλέον νερό γιατί έβγαλε αρκετά ζουμιά μέσα στη γάστρα και σε αυτά έριξα το κριθαράκι. Εσένα πώς χρειάστηκε νερό;Μου φαίνεται ότι αν είχα βάλει ένα λίτρο, θα λάσπωνε μέχρι να το απορροφήσει. Το μέλι το διέλυσα στα ήδη υπάρχοντα υγρά του. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. τι υπεοχο φαγητο! αν και ειμαι του κρεατος στο γιουβετσι μ αρεσει κ ετσι!! κ τυρακι τριμμενο απο πανω!! ... ωραια υλικα οντως το μελι ωραια ιδεα κ η κανελα ολιγον τσαχπινικη πινελια! οσο για τον αη βασιλη , δε ξερω τι να σου πω!!! εγω ποτε δν πιστεψα κ παντα ελεγα στα παιδακια οτι δεν υπαρχει να κλαινε!! στο μονο που πιστευα κ πιστευω ακομα ειναι στη μαγεια αυτων των ημερων ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Με συγκινησες, με κερδισες!!! Θα το φτιάξω σήμερα για τον άντρα μου!!! Ευχαριστώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10