29 Φεβρουαρίου 2012

Τρουφάκια με ρούμι και καρύδι



Φύσηξε αέρας αλλαγής!

         Το blog μου, το δημιούργησα μέσα σε μια νύχτα. Χωρίς σκέψη, χωρίς να το έχω προαποφασίσει. Έτσι ξαφνικά. Όταν λοιπόν έφτασα στο κουτάκι που έπρεπε να κάνω την «ονοματοδοσία», πληκτρολόγησα βιαστικά το «Λαχταριστές Συνταγές». Κι αυτό επίσης, χωρίς να το πολυσκεφθώ!

26 Φεβρουαρίου 2012

Σούπα βελουτέ με σελινόριζα και ροκφόρ


Σαν τη μύγα μες το γάλα

          Στη ζωή μου, σε ορισμένα πράγματα δεν ακολουθώ την πεπατημένη. Πόσο μάλλον όταν κάνω το χόμπι μου, που στην προκειμένη περίπτωση είναι το blog μαγειρικής μου. Τα Χριστούγεννα επέλεξα να μην αναρτήσω συνταγές με μελομακάρονα ή κουραμπιέδες ή γαλοπούλα γεμιστή. Τίποτα που να παραπέμπει σε παραδοσιακά Χριστούγεννα. Αντίθετα, έφτιαξα φαγητά που μπορούσαν να μπουν σαν σφήνα σε ένα ωραίο γιορτινό τραπέζι ή ρεβεγιόν. Κάτι που να ταιριάζει με γιορτές αλλά να μην είναι αμιγώς Χριστουγεννιάτικο. Όχι επειδή δεν μου αρέσουν τα γιορτινά παραδοσιακά εδέσματα, αλλά επειδή νομίζω ότι είναι χιλιοειπωμένα. Τι να προσθέσει η εκατομμυριοστή δικιά μου συνταγή κουραμπιέδων μέσα στον κυβερνοχώρο?

18 Φεβρουαρίου 2012

Κοτόπουλο μπύρας με θυμάρι

      
Παρηγοριά στον άρρωστο

        Καλησπέρα Σάββατο βράδυ…


        Η αλήθεια είναι ότι αυτό το Σαββατόβραδο δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω απ΄ το να γράψω στο blog μου. Ξεμείναμε στο σπίτι βλέπετε, μετά από μια σκυταλοδρομία που κάνουμε από την αρχή της εβδομάδας με την καινούρια ίωση που έχει εισχωρήσει στους κόλπους της οικογενείας! Πρώτα ο Δημήτρης, μετά εγώ και σήμερα η Νεφέλη! Όλοι πέφτουμε σαν τα κοτόπουλα, ο ένας μετά τον άλλο. Λες και η ίωση αυτή πηγαίνει με ηλικιακή σειρά. Απ΄ τον μεγαλύτερο στο μικρότερο. Άραγε μετά τη Νεφέλη για ποιον χτυπάει η καμπάνα? Μόνο η δόλια Κλειώ έχει μείνει όρθια απ΄ αυτό το ντόμινο, αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα…
       Έτσι λοιπόν όλα τα πλάνα που είχαμε για σήμερα αναβλήθηκαν επ’ αόριστον. Έτσι κι εγώ μεταξύ ponstan και depon βρήκα λίγο χρόνο για μένα. Λίγο χρόνο για να γράψω την καινούρια μου συνταγή. Μια συνταγή ολίγον «κλεμμένη» και ολίγον παραποιημένη. 
       Ένα βράδυ που είχα στερέψει ιδεών για το τι φαγητό να φτιάξω και μη έχοντας τίποτ΄ άλλο στο ψυγείο παρά μόνο φιλέτα κοτόπουλου και μανιτάρια μπήκα στο blog της Ερμιόνης να ψαχουλέψω μήπως βρω κάτι εύκολο. Και η Ερμιόνη ποτέ δεν σε απογοητεύει! Έπεσα πάνω στο κοτόπουλο με μανιτάρια και μουστάρδα και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον. Το πήρα, το παραποίησα ελαφρώς, ζήτησα την άδειά της και σας το παρουσιάζω με τον δικό μου τρόπο. Είναι περιττό βέβαια να πω ότι έγινε ένα λουκούμι! Φυσικά και είναι περιττό! Διαφορετικά δεν θα είχα τα μούτρα να το αναρτήσω και να σας το προτείνω!!
      
      Τη πρωτότυπη συνταγή θα τη βρείτε εδώ!


ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΠΥΡΑΣ ΜΕ ΘΥΜΑΡΙ

Υλικά:

1) 3 φιλέτα στήθος κοτόπουλο περίπου 850 γραμμάρια
2) ½ φλιτζάνι λάδι
3) 1 μεγάλο κρεμμύδι λιωμένο στο multi
4) 1 σκελίδα σκόρδο λιωμένο με την πρέσα του σκόρδου
5) 1 κουτί μπύρας 330 ml
6) 1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα
7) 1 μεγάλο κουτί φρέσκα μανιτάρια champignon περίπου 400-500 γραμμάρια
8) 2 κουταλάκια γλυκού κοφτά θυμάρι
9) ½ κουταλάκι του γλυκού κάρυ
10) ¼ κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο
11) 1 κουταλάκι του γλυκού κόρν φλάουρ
12) Αλάτι και πιπέρι
13) ½ φλιτζάνι του τσαγιού γάλα εβαπορέ


Εκτέλεση:

        Πλένουμε και κόβουμε το κοτόπουλο σε μικρά κυβάκια. Βάζουμε σε κατσαρόλα να κάψει το λάδι και σοτάρουμε σε αυτό το κοτόπουλό μας να πάρει χρώμα. Στη συνέχεια προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και ανακατεύουμε για λίγο (περίπου για 1 λεπτό).
       Εντομεταξύ κόβουμε τα μανιτάρια στη μέση αν είναι μικρά ή στα 4 αν είναι πολύ μεγάλα. Προσέχουμε να είναι περίπου όσο και το μέγεθος που έχουμε κόψει το κοτόπουλο.
       Προσθέτουμε τα μανιτάρια στην κατσαρόλα με το κοτόπουλο καθώς επίσης και το κάρυ, το μοσχοκάρυδο, το θυμάρι και το αλατοπίπερο. Σβήνουμε το φαγητό με την μπύρα προσέχοντας να την ρίχνουμε λίγη – λίγη και όχι μονομιάς γιατί φουσκώνει.
      Κλείνουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε το φαγητό να σιγοψηθεί σε χαμηλή θερμοκρασία, μέχρι να απορροφήσει τα περισσότερα υγρά και το κοτόπουλο να μαλακώσει πολύ. Περίπου 30-45 λεπτά, ανάλογα με την κουζίνα και την ένταση της θερμοκρασίας.
      Στη συνέχεια διαλύουμε σε 1/3 του φλιτζανιού κρύο νερό το κόρν φλάουρ και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα. Ανακατεύουμε. Προσθέτουμε τη μουστάρδα και το γάλα εβαπορέ και το αφήνουμε για 1-2 λεπτά σε χαμηλή φωτιά να πάρει μία βράση. Σβήνουμε την ηλεκτρική κουζίνα και το φαγητό μας είναι έτοιμο.
      Πρέπει να υπάρχει αρκετή σάλτσα στην κατσαρόλα και όχι το κοτόπουλο να είναι στεγνό!!



Καλή επιτυχία!!!

11 Φεβρουαρίου 2012

Τιραμισού


          Είμαι διχασμένη.

         Σάββατο σήμερα, και για μένα η επόμενη μέρα είναι διχασμένη συναισθηματικά. Αύριο Κυριακή, θα γίνει όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε, συνάντηση των food bloggers στο Θησείο. Είναι η πρώτη φορά που αποφασίζω να πάω σε ένα τέτοιο γεγονός, τύπου ραντεβού στα τυφλά με 50 άτομα…! Έχω χαρά και αγωνία ταυτόχρονα, όπως νιώθουν όλοι οι πρωτάρηδες. Την ίδια ώρα, λίγο ποιο κει θα αρχίσει να συγκεντρώνεται πλήθος απ΄ όλη την Ελλάδα στο Σύνταγμα.

          Η μισή μου σκέψη θα είναι εκεί! Σε αυτή την τεράστια συνάντηση των ελλήνων απ΄ όλη τη χώρα, που θα γίνει έξω απ΄ τη Βουλή την ώρα που θα ψηφίζεται το Μνημόνιο. Πώς να μην έχω έννοια, πώς να μην με απασχολεί κάτι που θα καταδικάσει για όλη τους τη ζωή τα παιδιά των παιδιών μας? Μου είπε και ο άνδρας μου ότι θα πάει. Και φίλοι μας απ΄ ότι ξέρω θα δώσουν το παρόν. …Άλλη έννοια από εκεί! Μήπως γίνουν πάλι τα συνήθη γεγονότα? Γνωστοί – άγνωστοι, ξύλο, πέτρες, φωτιές και δακρυγόνα? Ποιό θα είναι το αποτέλεσμα?
         Χαρά και θλίψη μαζί. Έγνοια και αγωνία. Δύο συναντήσεις αύριο με δύο τόσο αντικρουόμενα συναισθήματα για μένα. Το χόμπι στο Θησείο, η επιβίωση στο Σύνταγμα. Ας ξημερώσει και θα δούμε…
         Σήμερα δίνω γλυκό με τυρί mascarpone και καφέ. Tiramisu βεβαίως - βεβαίως!! Το συγκεκριμένο είναι από τα ωραιότερα που έχω φάει. Και πώς να μην είναι, αφού η συνταγή είναι του καταξιωμένου στις καρδιές και τις κουζίνες, Στέλιου Παρλιάρου. Έχω όλη την συλλογή βιβλίων του, που είχε βγάλει κάποτε η Καθημερινή. Από εκεί το ψάρεψα και το έφτιαξα. Πολύ μεγάλη σημασία παίζουν τα σαβαγιάρ. Εγώ τα προμηθεύομαι από πολύ καλό με παράδοση ζαχαροπλαστείο στο Κιάτο Κορινθίας, την γενέτειρα μου. Αν δεν επιχειρήσετε να τα φτιάξετε μόνοι σας, τουλάχιστον να είστε σίγουροι ότι είναι φρέσκα και αφράτα! Πώς να το κάνουμε… μερικά πράγματα παίζουν σημαντικό ρόλο! Tiramisu λοιπόν, για να πάνε τα φαρμάκια κάτω.


TIRAMISU
(συνταγή του Στέλιου Παρλιάρου)

Υλικά:

1) 500 γραμμάρια mascarpone (ιταλικό τυρί)
2) 200 γραμμάρια ζάχαρη άχνη
3) 4 ασπράδια αυγών
4) 4 κρόκοι αυγών
5) 300-400 γραμμάρια σαβαγιάρ
6) 500 γραμμάρια γάλα φρέσκο
7) 1 φλιτζανάκι δυνατός καφές espresso ή 2 κουτ. Σούπας στιγμιαίος καφές
8) 150 γραμμάρια κονιάκ
9) Κακάο για το γαρνίρισμα


Εκτέλεση:

         Σ΄ ένα μπολ ανακατεύουμε με σύρμα τους κρόκους, τη ζάχαρη άχνη και το mascarpone. Χτυπάμε στον κάδο του μίξερ τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα και την ενσωματώνουμε με το προηγούμενο μείγμα.

         Σε μια κατσαρόλα, βράζουμε το γάλα με τον καφέ. Κατεβάζουμε από την φωτιά και αδειάζουμε το μείγμα σε άλλο σκεύος. Ρίχνουμε το κονιάκ στο μείγμα γάλακτος – καφέ και βουτάμε τα σαβαγιάρ ένα – ένα για λίγα δευτερόλεπτα. Τα βάζουμε σε ένα επίπεδο πυρέξ, ή ταψί ή τσέρκι, το ένα δίπλα στο άλλο μέχρι να σκεπαστεί η επιφάνεια. Αδειάζουμε από πάνω την κρέμα και την καλύπτουμε με τα υπόλοιπα σαβαγιάρ.

         Αφήνουμε το γλυκό στο ψυγείο για 2 ώρες και όταν είναι να σερβιριστεί το πασπαλίζουμε με κακάο. Σερβίρουμε σε τετράγωνα κομμάτια ή σαν κομμάτια τούρτας αν το έχουμε βάλει σε τσέρκι στρογγυλό.

        Το Tiramisu είναι καλύτερα να καταναλωθεί εντός 2 ημερών!



Καλή επιτυχία!!!!!

Το τιραμισού έφτιαξε σε τούρτα η φίλη μου Βίκυ!! 






6 Φεβρουαρίου 2012

Κόκκινη σάλτσα με λουκάνικα και εστραγκόν (για ζυμαρικά)


                
              Ε, λοιπόν δεν θα σκάσω! Την εβδομάδα αυτή με πήραν από κάτω οι υποχρεώσεις, οι δουλειές και η βαρεμάρα. Δεν μου ήρθε και τίποτα στο μυαλό μου αβίαστα να γράψω. Βέβαια δεν το πάλεψα κι εγώ. Ε, ναι, δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες. Έκανα κοπάνα από τον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει η πνευματική μου ξηρασία. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι τουλάχιστον συνταγές θα αναρτώ.

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10