24 Οκτωβρίου 2013

Χορτόπιτα



                


               ....Ουφ!!! Η ανάρτηση αυτή με παίδεψε. Αν θέλεις να φτιάξεις μια χορτόπιτα με τα όλα της, σου τρώει χρόνο. Πολύ χρόνο. Καθάρισε, πλύνε, ψιλόκοψε ένα σωρό χορταρικά και μυρωδικά. Μιλάμε για πολύ δουλειά. Από την άλλη, επειδή δεν είναι ακριβώς μετρήσιμα όλα αυτά τα υλικά, υπάρχει ένα θεματάκι, πώς στο καλό θα αποδοθεί όσο γίνεται με μεγαλύτερη ακρίβεια η συνταγή. Έτσι προχθές  πήγα στη μητέρα μου -την πρώτη διδάξασα της χορτόπιτας-  και κάναμε μαζί όλη την "βρόμικη δουλειά". Καθαρίσαμε, πλύναμε, κάναμε ματσάκια και ψιλοκόψαμε όλα τα μυρωδικά και χόρτα που χρειάστηκαν για δύο μέτρια ταψιά πίτας.  


                Εδώ να σημειώσω μερικά πράγματα που χρειάζεται να γνωρίζετε εάν μπείτε στον κόπο να φτιάξετε αυτό το υπέροχο, χορτοφαγικό φαγητό. 

                Την χορτόπιτα έτσι την έφτιαχνε η γιαγιά μου. Ξέρετε ότι  τότε ούτε δοσομετρητές υπήρχαν, ούτε συνταγές, ούτε πολυτέλειες. Υπήρχε όμως το έμπειρο και αξεπέραστο μάτι. Με το μάτι λοιπόν ζύγιζαν και έφτιαχναν τα πάντα. Η συνταγή μεταλαμπαδεύτηκε στην μητέρα μου που συνέχισε και αυτή την παράδοση του γερακίσιου  ματιού. Έτσι όταν έπρεπε να την μάθω εγώ, που ζήτησα να ζυγίσουμε και να μετρήσουμε τα υλικά ήταν κομματάκι δύσκολο. Τέλος πάντων. Έγινε και αυτό. Μόνο που η δόση βγαίνει για δύο μέτρια ταψιά φούρνου (ή μεγαλούτσικα πιρέξ) αν θέλετε να την κάνετε τόσο λεπτή όσο της φωτογραφίας, που αυτό και σας προτείνω. 

                Επίσης η χορτόπιτα δεν θέλει πολύ αλάτι. Μη ρωτάτε... δεν ξέρω το γιατί. Εκτός του ότι μπαίνει τυρί φέτα, που όμως και αυτό δεν είναι ικανό να την αλατίσει πλήρως , θα χρειαστεί αυτή η ποσότητα που δίνω, δηλαδή γύρω στο ένα γεμάτο κουταλάκι του γλυκού αλάτι. Θα μου πείτε το αλάτι είναι υποκειμενικό. Εδώ όμως νομίζω ότι πρέπει να με ακούσετε. Αν βγει η πίτα αλμυρή απλά δεν τρώγεται. Και το χόρτο δεν το θέλει το πολύ αλάτι. Εν, πάση περιπτώσει, εγώ προτείνω τη συγκεκριμένη δοσολογία και εσείς μπορείτε να πράξετε αυτοβούλως. 

                Παρακάτω δίνω τη συνταγή και  θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν ποιό αναλυτική και κατατοπιστική, δίνοντάς σας όλες τις λεπτομέρειες και τα σημεία που θα πρέπει να προσέξετε κατά την παρασκευή της.  Για όλες εσάς που θα την φτιάξετε για πρώτη φορά, να ευχηθώ καλή επιτυχία.


  
ΧΟΡΤΟΠΙΤΑ 

Υλικά: 

     1)      1 κιλό σπανάκι ακαθάριστο
     2)      Λίγα λάπατα γιατί είναι πικρά (θα εξηγήσω την ποσότητα παρακάτω)
     3)      Λίγα σέσκουλα  (επίσης θα εξηγηθεί η ποσότητά τους παρακάτω)
     4)      1 ματσάκι άνηθο
     5)      1 ματσάκι μαϊντανό
     6)      1 ματσάκι μυρώνια
     7)      1 ματσάκι καυκαλήθρες
     8)      1 ματσάκι κρεμμυδάκια φρέσκα
     9)      1 μεγάλο κρεμμύδι ξερό λιωμένο στο μπλέντερ
     10)   1 φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο και αρκετό επιπλέον για το άλειμμα των φύλλων
     11)   300 γραμμάρια τυρί φέτα
     12)   ½ φλιτζάνι τραχανά ξινό
     13)   ½ φλιτζάνι ρύζι
     14)   1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
     15)   Πιπέρι
     16)   2 πακέτα χωριάτικα φύλλα 




Διαδικασία: 


                Καλό είναι να έχει γίνει προετοιμασία από την προηγούμενη μέρα. Θα βοηθήσει πολύ!!! 

Καθαρίζουμε όλα τα χόρτα από τα κοτσάνια τους και πετάμε τα μαραμένα και χαλασμένα φύλλα. Τα πλένουμε πολύ καλά αρκετές φορές ώστε να αποβάλλουν τυχόν χώματα που έχουν.  Δεν τα βάζουμε όλα μαζί στο νεροχύτη να τα πλύνουμε. Κάνουμε τη διαδικασία ξεχωριστά για κάθε ένα είδος λαχανικού. Πχ πρώτα καθαρίζουμε και πλένουμε τον άνηθο, μετά τα μυρώνια, μετά το σπανάκι κλπ.  Τα στοιβάζουμε κατά ομάδες.

                Το ακαθάριστο σπανάκι που αγοράσαμε είναι ένα κιλό. Θα το βάλουμε όλο. Μόλις το καθαρίσουμε και κόψουμε τα κοτσάνια του θα μειωθεί το βάρος του. Το σπανάκι μαζί με τα λάπατα και τα σέσκουλα πρέπει να ζυγίζουν καθαρισμένα και πλυμένα 1 κιλό. Αρα καθαρίζουμε όλο το σπανάκι, το πλένουμε και το ζυγίζουμε. Αν τώρα  ζυγίζει για παράδειγμα 700 γραμμάρια, θα προσθέσουμε τα υπόλοιπα 300 γραμμάρια για να φτάσουμε το 1 κιλό με λάπατα και σέσκουλα. Βάζουμε λίγο περισσότερα σέσκουλα απ΄ ότι λάπατα γιατί αφ΄ενός τα σέσκουλα μοιάζουν περισσότερο με το σπανάκι και αφ΄ετέρου τα λάπατα είναι λίγο πικρά. 

                Αφού έχουμε πλύνει και καθαρίσει όλα τα χορταρικά μας, και τα έχουμε τοποθετήσει στη σειρά,  περνάμε στο στάδιο που ορισμένα θα τα ψιλοκόψουμε και άλλα θα τα χοντροκόψουμε. Χρειαζόμαστε εδώ δύο λεκάνες. Ναι, λεκάνες και όχι μεγάλα μπολ, γιατί δεν θα μας χωρέσουν  για να κάνουμε άνετα το ανακάτεμα. Η μία από τις δύο λεκάνες πρέπει να είναι μεγαλύτερη. 

                Παίρνουμε την μεγάλη λεκάνη, την βάζουμε μπροστά μας και ξεκινάμε με το σπανάκι. Πιάνουμε ένα μάτσο από το σπανάκι και το στίβουμε καλά με τα χέρια μας, στο νεροχύτη,  έτσι ώστε να αποβάλλει περιττή υγρασία που θα έχει. Το χοντροκόβουμε μέσα στη λεκάνι με το μαχαίρι. Προσοχή. Πετάμε όλα τα κοτσάνια και κρατάμε μόνο το φύλλωμα. Δεν βάζουμε κανένα κοτσάνι μέσα στην πίτα. Κάνουμε το ίδιο για όλη την ποσότητά του. Στη συνέχεια κάνουμε το ίδιο με τα λάπατα και τα σέσκουλα. Προσέχουμε κάθε ματσάκι που θα πιάνουμε στα χέρια μας να το στίβουμε καλά στις παλάμες, έτσι ώστε να μην έχει πολλά νερά.  Αφήνουμε τη λεκάνη στην άκρη. 

                Παιρνάμε τώρα στα μυρωδικά. Παίρνουμε την μικρή λεκάνη και πιάνουμε ματσάκια από τα μυρωδικά. Τα στίβουμε και αυτά στα χέρια μας. Αυτά τα ψιλοκόβουμε!! Πάλι πετάμε ΟΛΑ τα κοτσάνια τους. Δεν χοντροκόβουμε τα μυρωδικά όπως το σπανάκι. Τα θέλουμε πολύ ψιλοκομμένα. Ψιλοκόβουμε λοιπόν τον άννιθο, το μαϊντανό, τα μυρώνια, τις καυκαλίθρες και τα φρέσκα κρεμμυδάκια.  Αφήνουμε και αυτή τη λεκάνη στην άκρη.
                Μέχρι αυτό το σημείο την διαδικασία μπορούμε να την έχουμε κάνει από την προηγούμενη μέρα. Σαφώς θα είναι μεγαλύτερη διευκόλυνση  για μας!! 

                Παίρνουμε τώρα μπροστά μας την λεκάνη με το σπανάκι, τα λάπατα και τα σέσκουλα. Προσθέτουμε , το ξερό κρεμμύδι το οποιό έχουμε λιώσει πολύ καλά στο μούλτι ή έχουμε τρίψει. Επίσης προσθέτουμε το ρύζι, τον τραχανά, το 1 φλιτζάνι  λάδι, το τυρί, το αλάτι και πιπέρι.  Αρχίζουμε να «ζυμώνουμε» με τα χέρια μας το μίγμα.  Ζυμώνουμε για 1-2 λεπτά πολύ καλά. Θέλουμε να ανακατευτούν τα υλικά καλά. Προσθέτουμε τώρα και όλα τα μυρωδικά και συνεχίζουμε να ζυμώνουμε. 

                Προσοχή! Δεν ανακατεύουμε. ΖΥΜΩΝΟΥΜΕ. Δενείναι τυχαίο που χρησιμοποιώ αυτή την λέξη. Πρέπει τα χόρτα να «πέσουν» πολύ σε όγκο. Πρέπει μετά από αυτή τη διαδικασία να έχουν μείνει τα μισά σε όγκο απ΄ότι ήταν στην αρχή μέσα στις λεκάνες.  Τα πιέζουμε λοιπόν μέσα στις παλάμες μας, τα στίβουμε και τα ανακατεύουμε, μέχρι να μαραθούν. Αυτή η διαδικασία πρέπει να διαρκέσει σίγουρα ένα δεκάλεπτο. 



                Μόλις τελειώσουμε , θα περάσουμε στο στρώσιμο των φύλλων της πίτας. 

                Παίρνουμε το πρώτο ταψί. Το λαδώνουμε καλά και στρώνουμε τα μισά φύλλα από το ένα πακέτο στο κάτω μέρος του λαδώνωντάς τα διαδοχικά, πολύ καλά. Πρέπει τα φύλλα να είναι καλά λαδωμένα για να γίνουν τραγανά. Μόλις τα έχουμε στρώσει, ρίχνουμε μέσα τη μισή γέμιση. Την ισιώνουμε πολύ καλά με τα χέρια μας σε όλο το μήκος του ταψιού και γυρίζουμε τις άκρες των φύλλων που εξέχουν από το ταψί προς τα μέσα, να κλείσουν τη γέμιση μέσα τους. Απλώνουμε από πάνω και τα υπόλοιπα φύλλα που έχουν περισσέψει, λαδώνοντάς τα και αυτά. Χαράσουμε όμορφα και ίσια τα κομμάτια της πίτας με ένα μαχαίρι, χωρίς να διαπερνάει απόλυτα όλα τα φύλλα. 

                Κάνουμε το ίδιο και με το δεύτερο ταψί , χρησιμοποιώντας το δεύτερο πακέτο χωριάτικου φύλλου και την υπόλοιπη γέμιση που περίσσεψε. Στο στάδιο αυτό μπορούμε να βάλουμε τις χορτόπιτες στην κατάψυξη και να τις διατηρήσουμε έτσι για πολύ καιρό. 

                Για να ψήσουμε την πίτα τώρα. Την βάζουμε σε φούρνο τον οποίο δεν έχουμε προθερμάνει. Ανάβουμε στο τέρμα την ένταση του φούρνου για 10 λεπτά περίπου. Μετά το πέρας του δεκάλεπτου, χαμηλώνουμε την θερμοκρασία στους 160 βαθμούς και ψήνουμε την πίτα για περίπου 1 έως 1,5 ώρα μέχρι να ροδίσει καλά και τα φύλλα να χρυσίσουν. Δεν ψήνουμε την πίτα σε μεγαλύτερη θερμοκρασία γιατί το χόρτο πρέπει να σιγοψηθεί και να μαλακώσει. Αν βιαστούμε να την ψήσουμε ίσως μερικά κοτσανάκια, να μείνουν τραγανά και αυτό θα έχει δυσσάρεστο αποτέλεσμα στη γεύση. 

                Μόλις είναι έτοιμη την βγάζουμε από το φούρνο και την αφήνουμε τουλάχιστον για μία ώρα να κρυώσει. Η χορτόπιτα τρώγεται σαφώς καλύτερα σε θερμοκρασία δωματίου. 

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!





34 σχόλια:

  1. Είδα πίτα και έτρεξα. Έχω μια αδυναμία και μου αρέσει να μαθαίνω πως τις φτιάχνουν σε άλλα μέρη εκτός της ιδιαίτερης πατρίδας μου.
    Κι εγώ την έχω μάθει από τη μητέρα μου, έχουμε όμως μικρές διαφορές δεν ξέρω αν την έχεις δει ποτέ στη σελίδα μου.
    Πολύ ωραία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει, οι πίτες έχουν μεγάλο μέρος στην Ελληνική παράδοση.
      Νομίζω πως όλοι λίγο πολύ αγαπούν τις πίτες με κυρίαρχες τις τυρόπιτες και τις χορτόπιτες.
      Και συμφωνώ ότι είναι όμορφο να βλέπεις αλλαγές στα υλικά και τις τεχνικές από τόπο σε τόπο.

      Καλημέρα Ξανθή μου!

      Διαγραφή
  2. Φαίνεται λαχταριστή!Ωραία η προσθήκη τραχανά!Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Λένια μου.
      Ο τραχανάς όπως και το ρύζι ή το πλιγούρι ή οι χυλοπίτες λειτουργούν σαν σφουγγάρια για τα υγρά που θα αφήσουν τα χόρτα και παράλληλα δίνουν ωραία γεύση.

      Φιλιά και από μένα!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα κορίτσι!
    Είναι πραγματικά αρκετά μπελαλίδικη πίτα με τόση προετοιμασία, όμως ακριβώς επειδή περιέχει τόσα πολλά και καλά υλικά, η γεύση της είναι μεγαλειώδης!
    Πολύ σημαντικό το ότι έδωσες ποσότητες, βοηθά πάρα πολύ.
    Και αφού την έφτιαξες με τη μαμά, η όλη διαδικασία θα ήταν πολύ ευχάριστη!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ερμιόνη μου.
      Το να δώσω ποσότητες ήταν κομματάκι δύσκολο. Αλλά έγινε κι αυτό. Βγαίνει βέβαια η δόση μεγάλη, μα θα γίνει μια φορά ο κόπος και θα έχουμε 2 χορτόπιτες έτοιμες!! Κάτι είναι και αυτό!

      Σε φιλώ !!
      Καλό 3ήμερο!

      Διαγραφή
  4. Έχεις δίκιο η πίτα θέλει δουλειά, τόσο η γέμιση όσο και το φύλλο ...έλα όμως που είναι υπέροχη όταν τη γεύεσαι;;;;; Οπότε χαλάλι ο κόπος!!! Η πίτα σου είναι υπέροχη Χρυσαυγή μου κι όσο για τη δόση δεν πειράζει που είναι μεγάλη γιατί η πίτα κόβεται και μπαίνει σε κομμάτια στην κατάψυξη. Για να την έχουμε φρέσκια μέχρι να τελειώσει, βγάζουμε όσα κομμάτια θέλουμε και ξεπαγώνουμε... εμείς το κάνουμε γιατί οι μικρές τρώνε πολύ πίτα και είναι για όλη την εβδομάδα υπέροχη!!
    Γεια στα χέρια σας!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Κική!
      Η κατάψυξη είναι μεγάλη εφεύρεση. Κι εγώ εκεί αποθηκεύω τις πίτες μου, αλλά άψητες. Τις ψήνω όταν τις χρειάζομαι. Βέβαια είναι πολύ πρακτικό και αυτό που λες εσύ (κομμάτι - κομμάτι) για την περίπτωση του σχολείου.

      Φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  5. Και είναι η ώρα δύσκολη....που αρχίζει να με πιάνει η μεσημεριανή πείνα, καθώς το πρώτο 6ωρο της μέρας έχει ήδη φύγει!!
    Μεγάλη αδυναμία οι πίτες, θα μπορούσα κάθε μέρα να έχω και μία στο τραπέζι μου, και ειδικά όταν είναι χορτόπιτα με πολλά αρωματικά χόρτα είναι "άπαιχτη".
    Α, τι μου έκανες τέτοια ώρα Χρυσαυγή μου... Με ξεσήκωσες "άγρια" λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού είναι η ώρα δύσκολη πετάξου μέχρι το τυροπιτάδικο της γωνίας και πάρε μια χορτόπιτα. Δεν θα έχει καμία σχέση με αυτήν εδώ, αλλά τη λιγούρα θα στη "σπάσει"!! !

      χαχαχα Συνήθως όταν ξεσηκώνεσαι εσύ Πηνελόπη μου, πάντα κάτι καλό προκύπτει!!
      Γι΄αυτό αναμένουμε!!

      Φιλιαααααααα

      Διαγραφή
  6. Θα μπορούσα να τρέφομαι κάθε μέρα με πίτες και ειδικά με χορτόπιτες!!!!
    Το καλυτέρο φαγητό!!!! Πεντανόστιμο, πλούσιο και θρεπτικό!!!
    Είναι μπελάς η προετοιμασία αλλά χαλάλι!!
    Μπράβο στη μαμά με το γερακίσιο μάτι!!!
    Μπράβο και σε σένα!!!
    Πάλι με χάρακα έκοψες τα κομμάτια???

    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα Ο χάρακας και το μοιρογνωμόνιο είναι απαραίτητα εργαλεία της κουζίνας μου.
      Δεν το ήξερες??? χαχαχα

      Σε ευχαριστούμε πολύ όλοι λοιπόν, οι έχοντες και οι μη έχοντες γερακίσια μάτια!!!!!

      Καλημερούδια!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
    2. Όταν θα φτιάξω πίτα, θα δοκιμάσω το κολπάκι με το ψήσιμο...!

      Διαγραφή
  7. Ευχαριστουμε για το παίδευμα που τραβηξες ωστε να μαθουμε και εμεις η αρχαριες (και με μυωπια... σε σχεση με το αετισιο μάτι) να φτιαχνουμε μια τόσο γευστική πίτα!

    http://beautyfollower.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τράβηξα παίδεμα αλλά το καρότο στο τέλος ήταν απολαυστικό!!
      Κρίμα που δεν μπορώ να σας κεράσω από την πίτα μου! Κρίμα!!

      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  8. Γεια στα χέρια σου και την υπομονή σου Χρυσαυγή μου. Μιλάμε για έπος-χορτόπιτα. :) Φαίνεται πολύ πετυχημένη. Μπράβο! Δεν ξέρω πότε θα τη φτιάξω. Αυτές τις μέρες κάτι άλλο έχω βάλει στο μάτι από το blog σου. ;)
    Πολλά φιλιά. Καλό μεσημέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επος δεν λες τίποτα Πηνελόπη μου!!
      Κουραστική συνταγή, αλλά έπρεπε να καταγραφεί.

      Χμ.... αυτό που λες είναι είδηση!!
      Θα περιμένω να δω τι θα φτιάξεις παλι για τους τυχερούς φίλους σου!!!

      Φιλιά κοριτσάρα και από μένα!

      Διαγραφή
  9. Πάρα πολύ καλή περιγραφή και ακριβής! Όντως είναι πρόβλημα να μετρήσεις τα υλικά σε μια χορτόπιτα ή να μη σου περισσέψει φύλλο ή γέμιση. Το ζύμωμα γίνεται κατά κάποιο τρόπο για να μαλακώσουν τα χορταρικά, πράγμα που επιτυγχάνεται εντελώς με το σιγανό ψήσιμο. Μπράβο Χρυσαυγή και σε σένα και στη μανούλα! (μόνο τραχανά δεν θα έβαζα διότι τον μισώ! χαχα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Κική! Ετσι ακριβώς είναι όπως τα λες.
      Εσύ λοιπόν πολύ καλύτερα από μένα θα ξέρεις ότι ο τραχανάς μπορεί να αντικατασταθεί από ρύζι, χυλοπίτες μικρές, πλιγούρι ...) !! Αν και εδώ που τα λέμε δεν φαίνεται μέσα στην πίτα.

      Σε φιλώ πολύ!

      Διαγραφή
  10. Ωραία χορτόπιτα!!! με τόσα πολλά χορταρικά, θα είναι νοστιμότατη!!! καλό απόγευμα!!! Γειά στα χέρια σου, Χρυσαυγή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. πρέπει να είναι λουκούμι!!!γειά στα χέρια σου, πολύ περιποιημένη πιτούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Έχεις κλέψει ποτέ τον εαυτό σου?Εγώ πολλές φορές!Θεωρούμαι ειδήμων στις μηχανορραφίες που σκαρφίζομαι για να ξεγελώ τον εαυτό μου.Να το απολαμβάνω και να του δίνω μπράβο από πάνω.Παράλληλα δε,θεωρώ τα κλεψιμαίϊκα,προϊόν καθημερινής απόλαυσης και υποκύπτω συχνά πυκνά ακόμα και στην ΄΄κλεπταποδοχή΄΄!
    Κλέβω καθημερινά ένα τέταρτο από τον΄΄ υποχρεωτικό΄΄ ωριαίο περίπατό μου.Κάνω τα στραβά μάτια.
    Κλέβω χρόνο για τον πρωινό μου καφέ που είναι ίσως από τις μοναδικές μοναχικές απολαύσεις που επιβάλλω στον εαυτό μου ,αν θέλω να λειτουργώ ανθρώπινα την υπόλοιπη μέρα.
    Στα κλεφτά συναντώ μια δυο φίλες και η παρασπονδία αυτή με λυτρώνει.
    Στα κλέφτικα σφυρίζω όταν οι υποχρεώσεις με κυνηγούν και δεν έχω που να κρυφτώ.
    Με το αμυδρό φως του κινητού,όμοιο με κλεφτοφάναρο,τριγυρίζω τις άυπνες νύχτες για να μην ενοχλώ.Ενίοτε ανοίγω και το ψυγείο,οπότε το ψυχρό φως του με κάνει κλεπτομανή στο εσωτερικό του.Σε κανένα δεν το λέω.
    Σε προηγούμενη ζωή θα ήμουν σίγουρα κλεφτόπουλο,γιατί πάντα η ανδρεία με την πατριωτική ΄΄παρανομία΄΄με συνάρπαζαν.
    Στον αέναο κλεφτοπόλεμο με τον εαυτό μου,ταράζω μόνιμα την συνείδησή μου.
    Κλεφτοκοτού ακόμα ,δεν έχω γίνει...Τώρα που το σκέφτομαι όμως,τα παχιά κοτόπουλα της γειτονιάς στο χωριό,ίσως φανούν χρήσιμα στην περίοδο λοιμού που πλησιάζει.
    Εκεί όμως που είμαι αρχιλησταρχίνα,είναι οι πίτες.Ειδικά όταν αυτές μου έχουν απαγορευτεί...έστω για λίγο.
    Η ληστοσυμμορία αποτελείται μόνο από ένα άτομο.Που είναι αψυχολόγητα σκληρό,διεφθαρμένο και αδίστακτο.
    Το οργανωμένο έγκλημα συντελείται με ΄΄'υπουλο΄΄ και πονηρό τρόπο.
    Επιτίθεται όταν η πίτα έχει βγει μόλις από τον φούρνο.Ζεστή,αχνιστή και τραγανή.Όπως ακριβώς και τα πειστήρια των δικών σου φωτογραφιών.Με φύλλα που ξεχωρίζουν για να τα ανασηκώνω,κάνοντας ανασκαφές στα καταπράσινα λιβάδια.Ζουλώντας την κάθε μπουκιά για τους ξεχασμένους χυμούς που πριν λίγο αναρρόφησαν οι κόκκοι του τραχανά.Ακόμα και τη μυρωδιά δεν επιτρέπω να την ληστέψει άλλος.Ποιός εξάλλου μπορεί να τα βάλει με την επαγγελματία?Ποιός μπορεί να διανοηθεί να αντιμετωπίσει την εξπέρ του είδους????
    Σε περίοδο διατροφής πάντα καταζητούμαι για ληστοπραξία.Είμαι ληστο φυγόδικος και δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω.
    Αν κάποια φορά από τον καταψύκτη σου λείπει καμμιά πίτα,αν από την πιατέλα σας απουσιάζουν ανεξήγητα κάποια κομμάτια,αν τα γερακίσια μάτια της οικογενείας σου αποδειχτούν να χρειάζονται επειγόντως οφθαλμολογική εξέταση γιατί κάπου ...χάθηκε η μισή πίτα,τότε σκέψου προσεκτικά.Το λησταρχείο μιας... πιτομανούς,δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζεις.Βλέπεις οι μυρωδιές ταξιδεύουν και η λησταντάρτισσα ξέρει που να κτυπήσει.
    Φιλιά πολλά,πολλά!!!!!
    ΥΓ.Έλαβα τα φιλιά και τους χαιρετισμούς σου και σε ευχαριστώ πολύ!!!!!Έστειλα και εγώ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αποκάλυψη για το κρυφό χούι σου θα γίνει ντόμινο αποκαλύψεων, μιας που θα πάρω τη σκητάλη για να πω κι εγώ τις δικές μου τις πομπές.

      Αναρρωτιέμαι ποιός δεν κλέβει άραγε ?

      Μόλις βγαίνει το ταψί με το κοτόπουλο και τις πατάτες από το φούρνο κλέβω το μισό συκωτάκι, πριν το δει η Νεφ. και με μανία θέλήσει να το κατασπαράξει. (Η δικιά μου η μάνα δεν το έκλεβε ποτέ. Το εναπόθετε ολόκληρο στο πιάτο μου, δίπλα απ΄τη μερίδα μου για να το απολαύσω)!!!

      Κλέβω με το κινητό κρυφά μηνύματα στο facebook στις φίλες μου την ώρα που διαβάζω αυτήν που έφαγε το μισό συκωτάκι και όχι ολόκληρο. Κλέβω άπειρες δουλειές του σπιτιού έναντι των μαγειρεμάτων και των φωτογραφίσεων που κάνω για το μπλόγκ μου. Κλέβω συνεχώς και καθημερινά.

      Γι΄αυτό και ξέρω τα τερτίπια, τα κόλπα και τις μηχανοραφίες σου.
      Για κόπιασε προς τον καταψύκτη και θα τον βρεις κλειδαμπαρωμένο!!

      Θα βρεις όμως και στρωμένο το τραπέζι με το καλό σερβίτσιο και την πίτα να δεσπόζει στην πιατέλα της γιαγιάς στο κέντρο!

      ΟΛΗ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ!

      Διαγραφή
  13. Μπορεί να παιδεύτικες αλλά σου βγήκε φανταστική! Προσπάθησα και εγώ να πάρω διάφορες συνταγές από την γιαγιά μου και ξέρω πόσο δύσκολη δουλειά είναι να τις "μεταφράσεις" σε συνταγές με μετρήσιμα υλικά. Θέλει κουράγιο και υπομονή!
    Λατρεύω τις πίτες κάθε είδους, και ειδικά τις πίτες με πρασινάδα. Ένα ταψάκι για μένα την επόμενη φορά που θα φτιάξεις.
    Ααα.. και τώρα που πήρες το κολάι, περιμένουμε και χειροποίητο φύλλο!
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Λατρεύω τις πίτες, πόσο μάλλον αυτή τη χορτόπιτα που είναι με σέσκουλα, μυρώνια και καυκαλήθρες. Το κακό είναι σχετικά δυσεύρετα στα σούπερμάρκετ,όμως δίνουν ξεχωριστή γεύση στην χορτόπιτα. Μπράβο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αξεπέραστη και μοναδική η χορτόπιτα.
    Εξειρτική η πρότασή σου!
    Με ταύτιση ή όχι υλικών και διαδικασίας παραμένει μια και μοναδική!

    Την επόμενη φορά θα σού πρότεινα να έρθω να βοηθήσω στην καταμέτρηση των...κομματιών με τις εξής αναλογίες: ένα μου, ένα σου, ένα μου! :P

    Πολλά φιλιά!
    Καλό τριήμερο!
    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όλες από ένα ταψί θέλουν.....ενώ εγώ ......κιουρία!!!
    Βάλε κι αυτά που προσφέρεις εσύ ..πάει δεν έμεινε τίποτα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Α, Χρυσαυγή μου, η χορτόπιτα θέλει υπομονή! Το γευστικό όμως αποτέλεσμα σε αποζημιώνει!
    Σ΄ευχαριστώ πολύ που μας εμπιστεύθηκες τη συνταγή της γιαγιάς σου! Όλα τα καλά έχει μέσα-υπέροχα τα υλικά, νόστιμα και αρωματικά. Ρύζι βάζουν και στην Ήπειρο αλλά ξινό τραχανά πρώτη φορά το ακούω.
    Πάντως η δική σου έχει πολλήηηηηη φωτογένεια!!!1

    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Όσο και να παιδεύτηκες, Χρυσαυγή μου, άξιζε τον κόπο! Μας ξελίγωσες και μόνο από τις φωτογραφίες, βρε κορίτσι μου! Φαντασου να την είχαμε και live τι θα γινόταν! Γεια στα χεράκια σου!!!!
    Πολλά πολλά φιλάκια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν άξιζε λέει, νοστιμότατη είναι!!! Θέλω όλο το ταψί παρακαλώ.....
      Φιλάκιααα..

      Διαγραφή
  19. Συχαρητήρια πολλά!
    Που έχεις μεράκι με τη μαγειρική, και μεταδίδεις το κέφι σου!

    Εύη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10