4 Οκτωβρίου 2016

Τηγανίτες με πουρέ κολοκύθας και μπαχαρικά






Ποιος θα πίστευε ότι μέσα σε αυτές τις αφράτες τηγανίτες του σχεδόν ενός εκατοστού πάχους θα υπήρχε κολοκύθα? Πάντως κανείς απ΄όσους τις έφαγαν. Προφανώς δεν το είπα. Τσιμουδιά! Αν ήξεραν, δεν θα τις ακουμπούσαν. Αλλά όταν τις έφαγαν, -λυσσαλέα σχεδόν- και κατόπιν το έμαθαν, ήταν αργά. Τις είχαν ήδη αγαπήσει και πλέον δεν τους ένοιαζε. Ας είχαν μέσα και στόκο για πλακάκια.




Τι παράξενο πράγμα που είναι η ιδέα στον άνθρωπο... Άμα σου μπει η στραβή ιδέα στο μυαλό, άντε μετά να την βγάλεις.  Γιατί όλα μια ιδέα είναι, έτσι δε λένε? Αυτά που αηδιάζουμε να φάμε, αυτά που νομίζουμε πως δεν μπορούμε να καταφέρουμε, οι φόβοι μας, αυτά που μας φαίνονται βουνό στη ζωή, τα μεγάλα, τα άπιαστα, τα δύσκολα μα και τα θλιβερά, τα ταμπού, οι προκαταλήψεις και οι δεισιδαιμονίες που κουβαλάει ο καθένας από μας μέσα του. 




Χιλιάδες ιδέες που καρφώνονται -μας τις καρφώνουν καλύτερα-  σαν πρόκες, από τη μέρα που γεννιόμαστε στο μυαλό και τις κουβαλάμε μέχρι τέλους. Αν τώρα μερικοί από μας είναι πολύ "μάγκες" και δυνατοί χαρακτήρες καταφέρνουν να αποβάλλουν λίγα απ΄αυτά τα βαρίδια και να ζήσουν με μεγαλύτερη ελευθερία τη ζωή τους. Είναι απορρίας άξιο πόσο εύκολα μπαίνει στον άνθρωπο μια ιδέα και πόσο δύσκολα βγαίνει! Μάλλον όπως όλες οι κακές συνήθιες που εύκολα κατακτώνται και δύσκολα αποτινάσσονται.






ΤΗΓΑΝΙΤΕΣ ΜΕ ΠΟΥΡΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ ΚΑΙ ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ


Υλικά: 


     1)      2 αυγά

     2)      1 κουταλάκι γλυκού εκχύλισμα βανίλιας

     3)      250 γραμμάρια γάλα

     4)      4 κουταλιές της σούπας ζάχαρη

     5)      200 γραμμάρια πουρέ κολοκύθας

     6)      220 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

     7)      1/3 κουταλάκι γλυκού αλάτι

     8)      1 κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα

     9)      1 κουταλάκι γλυκού baking powder

     10)   2/3 κουταλάκι γλυκού κανέλα

     11)   ½ κουταλάκι γλυκού τζίντζερ (μπαχαρικό) σε σκόνη

     12)   1 τσιμπιά γαρίφαλο τριμμένο

     13)   2 μεγάλες κουταλιές της σούπας βούτυρο το οποίο θα λιώσουμε

     14)   Λίγο ελαιόλαδο για το τηγάνισμα




Μέθοδος: 


Φτιάχνουμε πρώτα πολύ εύκολα τον πουρέ κολοκύθας. 
 

Χρειαζόμαστε μεγάλα κομμάτια κολοκύθας με τη φλούδα της. Χωρίς δηλαδή να την έχουμε καθαρίσει. Βάζουμε τα κομμάτια της κολοκύθας σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα και  τα σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο. Μάλιστα το διπλώνουμε καλά τυλίγοντας έτσι όλα τα κομμάτια ώστε να δημιουργείται μια αυτοσχέδια «γάστρα».

Ψήνουμε την κολοκύθα στους 180 βαθμούς για περίπου μισή ώρα ή και παραπάνω, μέχρι να δούμε ότι η κολοκύθα τσιμπιέται πολύ καλά με το πιρούνι. Πρέπει δηλαδή να έχουν μαλακώσει εντελώς όλα τα κομμάτια της.


Μόλις είναι έτοιμη την βγάζουμε από τον φούρνο και την αφήνουμε να κρυώσει. Όταν είναι πλέον κρύα θα δούμε ότι η φλούδα της αφαιρείται πολύ εύκολα με τη βοήθεια ενός κουταλιού. Την ξεφλουδίζουμε λοιπόν και κρατάμε την «ψίχα» της.

Την κάνουμε πουρέ πολτοποιώντας  λίγη – λίγη ποσότητα από την κολοκύθα στο μούλτι. Για τη συνταγή μας χρειαζόμαστε 200 γραμμάρια πουρέ. 




Φτιάχνουμε τις τηγανίτες: 


Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, το αλάτι, τη σόδα, το μπέικιν πάουντερ, το γαρίφαλο, την κανέλα, το τζίντζερ και τα ανακατεύουμε με ένα κουτάλι. Το αφήνουμε στην άκρη.


Σε ένα άλλο μεγάλο μπολ βάζουμε τα αυγά και τα χτυπάμε ελαφρά με τον αυγοδάρτη. Προσθέτουμε το γάλα, τον πουρέ κολοκύθας, τη ζάχαρη και το λιωμένο βούτυρο και ανακατεύουμε ξανά με τον αυγοδάρτη, χτυπώντας λίγο το μίγμα με το χέρι μας. Αυτό μπορεί να γίνει και με ένα πιρούνι. Στη συνέχεια ρίχνουμε μέσα στο μίγμα των αυγών το περιεχόμενο του μπολ με το αλεύρι και τα μπαχαρικά. Ανακατεύουμε να ομογενοποιηθεί και να σχηματιστεί ένας πυκνός χυλός. Αυτό είναι το μίγμα για τις τηγανίτες. 




Παίρνουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι, το αλείφουμε με ένα πινέλο με λίγο ελαιόλαδο και το βάζουμε στη φωτιά να κάψει. Μόλις έχει ζεσταθεί επαρκώς ρίχνουμε μέσα διάσπαρτες  2-3 μεγάλες κουταλιές (μεγαλύτερες από το κουτάλι της σούπας που τρώμε), σχηματίζοντας έτσι δίσκους. Ρυθμίζουμε το μάτι της κουζίνας σε μέτρια προς χαμηλή  θερμοκρασία και αφήνουμε τις τηγανίτες να ψηθούν από τη μία μεριά καλά. Αυτό θα το καταλάβουμε όταν στην επιφάνειά τους έχουν αρχίσει και κάνουν μικρές τρυπίτσες σαν  φουσκάλες που σκάνε. Όταν τότε με μια ξύλινη σπάτουλα ανασηκώσουμε τη μια τηγανίτα θα την δούμε καλά ψημένη από την μια της μεριά. Την γυρνάμε με προσοχή και από την άλλη να ψηθεί για μισό περίπου λεπτό. Δεν θέλει παραπάνω. 


Κάνουμε αυτή τη διαδικασία για όλο τον χυλό που έχουμε στη διάθεσή μας, αλείφοντας με λάδι το τηγάνι κάθε φορά πριν ρίξουμε κουταλιές από χυλό μέσα.

Όταν τελειώσουμε σερβίρουμε τις τηγανίτες με μέλι ή ζάχαρη άχνη και κανέλα. 


Καλή επιτυχία!!!!






Tip: 


     1)      Τον πουρέ κολοκύθας που θα περισσέψει  τον χωρίζουμε ανά 250 γραμμάρια και τον κλείνουμε  σε σακουλάκια μιας χρήσης, τα οποία διατηρούμε για πολύ καιρό στην κατάψυξη. Ο πουρές μόλις ξεπαγώσει είναι έτοιμος προς χρήση σε οποιαδήποτε συνταγή το απαιτεί.









17 σχόλια:

  1. Μας άνοιξες την όρεξη πρωί πρωί!
    Την καρφιτσώνω την συνταγή και μπαίνει στα προσεχώς του σαββατοκύριακου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι. Μάλιστα λένε ότι χαλάει ο καιρός σε λίγες μέρες, άρα οι τηγανίτες θα είναι τέλειο πρωινό ένα μουντό και κρύο Σαββατοκύριακο μαζί με μια κούπα ζεστό καφέ! Το τέλειο σκηνικό για να τις φάει κανείς!! Δε νομίζεις?

      Καλημέρα και ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  2. λατρευω την κολοκυθα, οποτε η συνταγη σου μενει στο καρνε μου! ομολογω ότι η αναρτηση σου αυτη ειναι ακρως Φθινοπωρινη και τη λατρεψα...οπως και τη φλυτζανα στο background!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην ετικέτα "κολοκύθα" θα βρεις κι άλλες αξιόλογες που έχω φτιάξει τα περασμένα χρόνια. Αρχισε από τις τηγανίτες αυτές και αργότερα δες και τις υπόλοιπες!!! χαχα

      Τα φλιτζάνια επιλέχθηκαν σκοπίμως για να ταιριάζουν με το πορτοκαλί χρώμα της κολοκύθας κι έτσι να παραπέμπουν σε αυτήν!! Ευχαριστώ πολύ Ζήνα μου!!! Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  3. Λαχταριστές!!!!!
    Θέλω ΤΩΡΑ ένα βουνό από τις τηγανίτες σου με μπόλικο μελάκι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρώτον...Πού ανέβηκες για να τραβήξεις την τρίτη φωτογραφία?
    Δεύτερον...Το πολύ ενδιαφέρον και με πολλά υπονοούμενα εισαγωγικό κείμενο οφείλει να έχει και συνέχεια !...Με άφησε να σκέπτομαι τι εννοείς και κυρίως γιατί το εννοείς.
    Και τρίτον και σπουδαιότερο,έκανες την ομορφότερη φθινοπωρινή ανάρτηση!
    Σε γεύση ,αλλά και σε εικόνες!
    Και ξέρεις πόσο λατρεύω την εποχή αυτή και όλα όσα την συνοδεύουν!
    Οι τηγανίτες είναι παραδοσιακά ένα από τα πιο αγαπημένα μας πρωινά!
    Δεν γνωρίζω κανέναν, που να μην πέφτει με τα μούτρα σε παρόμοιους πυργίσκους γεύσης με τον δικό σου!
    Ωστόσο η προσθήκη της γλυκιάς εποχιακής κολοκύθας,προσδίδει άλλη έκταση γευςτικής ευδαιμονίας !
    Και αλήθεια με την παραπάνω συνταγή ,βγαίνουν τόσες πολλές ?...
    Και αν πάω στην φωτογραφική κάλυψη της πρότασης,εκεί θα υποκλιθώ!!!
    Εξαιρετικός ο σκοτεινός φόντος σε έντονο κοντράςτ,με την ζωηρή χρωματική πινελιά των γύρω σντικειμένων!
    Τα κοντινά πλάνα της ´´τούρτας ´´με τις τηγανίτες...άκρως προκλητικά!
    Ο πύργος των απανωτών στρώσεων και το μέλι που ´´φυλακίστηκε ´´να ρέει στον φακό,μοναδικά όμορφος!
    Για μία σκόμα φορά η εκλεπτυσμένη απλότητα με ρουστίκ στοιχεία, κερδίζει το μάτι πρώτα και μετά τον ουρανίσκο!
    Εύγε Χρυσαυγή μου!
    Πολλά πολλά φιλιά!
    ΥΓ.Περιμενω την συνέχεια ...Καλό μήνα σου είπα?Αν όχι,εύχομαι ο Οκτώβρης να να έχει μόνο καλοσύνες και χαρές για σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρώτον: Πάνω στο τραπέζι. Οκ, ξέρω ότι είναι ντροπή, αλλά ψέματα δεν μπορώ να σου πω.
      Δεύτερον: Τροφή για σκέψη... Ο καθένας το εκλαμβάνει όπως νομίζει. Αλλά νομίζω ότι είναι ένα γεγονός ότι όλα μια ιδέα είναι!
      Τρίτο και καλύτερο (χαχα): Οι τηγανίτες από μόνες τους είναι φωτογενείς, αφράτες και καλοσχηματισμένες. Ετσι δεν ήθελα και πολύ για να δημιουγήσω ένα φθινοπωρινό σκηνικό. Λίγο πορτοκαλί χρώμα στις κούπες και στα αποξηραμμένα λουλούδια για να παραπέμπουν στο πορτοκαλί της κολοκύθας και του Φθινοπώρου φυσικά, ένας ζεστός καφές, λίγο μέλι να ρέει και τσούπ! Το τέλειο σκηνικό για να σε κάνουν να τις επιθυμήσεις. Τώρα άσχετο που ο καιρός είναι ανοιξιάτικος, ο ήλιος λάμπει και η θερμοκρασία εντελώς καλοκαιρινή!!! Δεν μπορούμε να τα έχουμε κι όλα άλλωστε!! χαχαχα

      Και ναι, βγαίνουν πολλές αλλά είναι μικρές. Μη σε ξεγελάνε οι κοντινές φωτογραφίες. Βγαίνουν πολλές μικρούτσικες και τρώγονται εύκολα. Αν βρεθείς με πουρέ κολοκύθας στα χέρια από κάποια συνταγή δοκίμασέ τες και πες μου!

      Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Φωτεινούλα μου!
      Καλό μήνα δεν είπαμε αλλά την ευχή σου θα την χρειαστώ για τον Νοέμβριο!! Εκεί θέλω τις καλοσύνες και τις χαρές!!!

      Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  5. Όταν τα παιδιά ήταν μικρά έκρυβα κι εγώ κάτι τις μέσα σε φαγητό προκειμένου να το φάνε, όταν όμως το μαρτυρούσα ο γιος μου ΄λεγε ότι αυτό ήταν απάτη! πόσες απάτες!!
    Χτες άρχισα την υπόθεση κολοκύθα και έπεται συνέχεια.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μερικές φορές το "καμουφλάζ" υλικών είναι αναγκαίο και απαραίτητο.
    Τα πιτσιρικάκια ειδικά, παίρνουν με πολύ "στραβό" μάτι κάποια υλικά και δύσκολα πείθονται να δοκιμάσουν. Αυτή η ιδέα που είπες πολύ σωστά και εσύ.
    Δε σου κρύβω βέβαια ότι και εγώ την κολοκύθα τη δοκίμασα πριν από λίγα χρόνια, σε ένα σεμινάριο που παρακολούθησα και που μάλλον αναγκαστικά δοκίμασα σούπα κολοκύθας με μέλι και δεντρολίβανο. Και ήταν εξαιρετική!
    Πλέον μαζί με τα μήλα, το φθινόπωρο εμφανίζονται και οι κολοκύθες και πολύ μου αρέσει αυτό το μελαγχολικό ύφος που προσθέτουν σε ένα πιάτο.
    Πολύ μου αρέσουν τα "ζεστά" μπαχαρικά που χρησιμοποίησες, ταιριάζουν με την εποχή.
    Και είναι υπέροχο το χρώμα που έχουν οι τηγανίτες σου!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανάρτηση που μυρίζει φθινόπωρο... Μοσχοβολάει μάλλον καλύτερα...
    Πολύ ατμοσφαιρική και αρωματική! Μέχριεδώ μου έρχονται τα αρώματα!
    Καλό φθινόπωρο λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αγαπαμε τις τηγανιτες!! κι εγω αγαπαω την κολοκυθα... και με αυτον τον τροπο θα την δοκιμασει κι ο Νικολας!!! ζητωωωω!!!Μπραβο Χρυσαυγη μου!! εισαι αστερι!! πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. χαχα...αυτό με τον στόκο πολύ μου άρεσε...;)
    Μα ναι..ολα μια ιδέα είναι. Είναι να μην σου καρφωθεί.. μετά δύσκολα τα πράγματα. Αλλά και οι πονηριές χρειάζονται.

    Υπέροχες τηγανίτες πολύ φθινοπωρινές και ακρως αρωματικές. Δεν έχω κάνει με κολοκυθα τηγανίτες. Θα τις δοκιμάσω μόλις πάρω.

    Οι φωτογραφίες σου πάααρα πολύ ωραίες. Ζεστά χρώματα, γήινα. Πολύ μου άρεσαν.

    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τηγανίτες πολύ αγαπημένες, με την κολοκύθα σίγουρα θα είναι διαφορετικές, αλλά πολύ αγαπημένες πάλι!! Όσο για τις ιδέες έτσι είναι, εύκολα μπαίνουν, δύσκολα βγαίνουν!!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η πρώτη φωτογραφία είναι ό,τι πιο λαχταριστό έχω δει τελευταία, και να φανταστείς δεν είμαι πολύ φαν του pancake. Βέβαια βλέποντας όλες αυτές τις ωραίες εναλλακτικές με πουρέ κολοκύθας, μήλου κ.α. αρχίζω να το σκέφτομαι :-) Και με τα μπαχαρικά που επέλεξες κάθε μπουκιά θα ναι μαγεία :-)
    Ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια στο post μου, πάντα, μα πάντα έχεις κάτι όμορφο και θετικό να πεις ώστε δώσεις απλόχερα θάρρος και αισιοδοξία! Και πάλι ευχαριστώ!

    Καλό βράδυ Χρυσαυγή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καταπληκτικές τηγανίτες και ωραίο το κείμενο αλλά και οι φωτό!!! Μου άρεσε η πονηριά του να μην το πεις γιατί κι εγώ "κρύβω" διάφορα για να φάει η μικρή!!Θα τις δοκιμάσω κι εγώ το Σαββατοκύριακο!!
    Φιλιά Χρυσαυγή μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Υπέροχο πρωινό κι όχι μόνο, όμορφες και οι φωτογραφίες σου άκρως φθινοπωρινές!
    Μου άρεσε πολύ ο τρόπος παρασκευής του πουρέ! Εγώ έβραζα την σάρκα, αλλά η δική σου εκδοχή είναι καλύτερη! Έτσι θα το κάνω!
    Φιλάκια πολλά, κοριτσάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10