22 Νοεμβρίου 2017

Κόλλυβα


Να μια συνταγή που είχα χρόνια ολόκληρα στο μυαλό να ανεβάσω στο μπλογκ και όλο το αμελούσα. Κόλλυβα. Γιατί μου αρέσουν. Μόνο γι΄αυτό. Τα κόλλυβα της χαράς λοιπόν!





Τα φτιάχνω και τα τρώμε μέσα σε ορίζοντα 3 ημερών (θα σου εξηγήσω παρακάτω γιατί), κυρίως  για πρωινό. Πρόκειται για ένα μεγαλειώδες γλυκό που εμένα προσωπικά με κρατά χορτάτη για σχεδόν όλη τη διάρκεια της μέρας. Όμως, επειδή η συνταγή μου έχει αναπόσπαστο κομμάτι της το ρόδι το οποίο και λατρεύω , μπορεί να φτιαχτεί μόνο κατά την περίοδο του φθινοπώρου - χειμώνα. Όσο δηλαδή διαρκούν τα ρόδια. Έτσι λοιπόν στερούμαι θα έλεγα τα κόλλυβα τις υπόλοιπες δύο εποχές του χρόνου, γιατί δεν θέλω να κάνω εκπτώσεις στη γεύση τους κι αρνούμαι να τα φτιάξω χωρίς ρόδι. Άλλωστε πάντα μου αρέσει να έχω κάτι να περιμένω. Κάθε πράγμα στον καιρό του δε λένε? 




Η συνταγή αυτή, η οποία προέρχεται από μια θεία μου είναι η πιο εμπλουτισμένη που έχει πέσει ποτέ στα χέρια μου. Πρόκειται για κόλλυβα με πολλά υλικά, πλούσια σε γεύση αλλά και σε υφές. Έτσι όπως θα ΄πρεπε δηλαδή να είναι όλα τα κόλλυβα.




Οι τραγανοί, καβουρδισμένοι (τριών ειδών) ξηροί καρποί, το ζουμερό, άφθονο ρόδι, οι μαλακές και  γλυκιές σταφίδες, η εξωτική καρύδα που δεν είναι και τόσο παραδοσιακή αλλά τους ταιριάζει πολύ, το γήινο στάρι, ο μυρωδάτος, φρέσκος μαϊντανός και τα έντονα μπαχαρικά είναι μερικά από  τα υλικά που χρησιμοποιώ για να φτιάξω τη συνταγή μου. Δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να προσθέσω ή κάτι το οποίο θα ήθελα να αφαιρέσω. Για τα γούστα μου, τα κόλλυβα αυτά αγγίζουν την τελειότητα. 




Βεβαίως  η συνταγή επιδέχεται αλλαγών και μετατροπών ανάλογα με τις διατροφικές συνήθειες  του καθενός. Δεν τρως τις σταφίδες? Αφαίρεσέ τις. Δεν αγαπάς την καρύδα? Βγάλ΄την κι αυτή!  Γενικά μπορείς να παίξεις, αλλά η συμβουλή μου είναι να μην ξεφύγεις από τον βασικό κορμό της συνταγής που δίνω.  Θα με θυμηθείς!




Και κάτι το οποίο πρέπει να έχεις στο μυαλό σου πριν τα φτιάξεις. Το βρασμένο σιτάρι, έχει την ιδιότητα, να «σφίγγει» στο ψυγείο μέρα με τη μέρα. Ενώ όταν το βράζεις είναι αφράτο, όταν το βάλεις στο ψυγείο, αρχίζει κάθε μέρα να σκληραίνει με αποτέλεσμα να  γίνονται τα κόλλυβα δύσκολα στο να μασηθούν. 




Θυμάμαι, παλιά που δεν το γνώριζα αυτό, είχα φάει μερικά που είχαν μείνει, τέσσερις περίπου μέρες στο ψυγείο. Με κόπο προσπαθούσα να τα μασήσω κι ένιωθα σαν μηρυκαστικό, με αποτέλεσμα η κάτω γνάθος μου να είναι πιασμένη για τις 3 επόμενες  μέρες και δεν μπορούσα να βάλω στο στόμα μου σχεδόν τίποτα. Μέχρι που μου είπε η μητέρα μου για την ιδιότητα του σιταριού αυτή κι έκτοτε προσέχω να τα καταναλώνω άμεσα. 




Έτσι φτιάχνω πάντα το μισό σακουλάκι. Η συνταγή που δίνω δηλαδή αναφέρεται σε 250 γραμμάρια ωμού σιταριού το οποίο θα βράσεις και θα ενσωματώσεις σε αυτό τα υπόλοιπα υλικά. Από το προηγούμενο βράδυ μπορείς να έχεις κάνει την προετοιμασία, να έχεις βράσει και στεγνώσει το σιτάρι και να έχεις έτοιμα όλα υλικά. Το πρωί τα ενσωματώνεις όλα σε ένα μεγάλο μπολ και το τοποθετείς στο ψυγείο για τις 3 υπόλοιπες μέρες. 




Απολαμβάνεις έτσι τα τέλεια κόλλυβα κάθε πρωί ή όποτε θες μες την ημέρα! Μην ξεχάσεις να μοιράσεις λίγα και στους αγαπημένους σου φίλους που τα αγαπούν. Θα σ΄ευγνωμονούν!!!!!!!!!! 




ΚΟΛΛΥΒΑ 


Υλικά: 


     1)      250 γραμμάρια σιτάρι

     2)      30 γραμμάρια φρυγανιά τριμμένη

     3)      20 γραμμάρια αλεύρι

     4)      100 γραμμάρια καρύδια χοντροτριμμένα

     5)      100 γραμμάρια αμύγδαλα, άσπρα καβουρδισμένα

     6)      70 γραμμάρια φουντούκια καβουρδισμένα, σπασμένα  στα δύο

     7)      50 γραμμάρια Κορινθιακή σταφίδα μαύρη

     8)      80 γραμμάρια σταφίδα άσπρη, Σουλτανίνα

     9)      50 γραμμάρια σουσάμι καβουρδισμένο

     10)   130 γραμμάρια ζάχαρη άχνη

     11)   150 γραμμάρια σπόρους ροδιού (1 μέτριο ρόδι περίπου)

     12)   30 γραμμάρια καρύδα τριμμένη

     13)   1 κουταλάκι γλυκού κανέλα

     14)   1/3 κουταλάκι γλυκού γαρίφαλο

     15)   3 κουταλιές σούπας φρέσκο μαϊντανό ψιλοκομμένο




Μέθοδος: 


Από το προηγούμενο βράδυ βάζουμε το σιτάρι σε ένα μπολ και το καλύπτουμε με κρύο νερό. Την επόμενη μέρα το βράζουμε για 40 περίπου λεπτά ή μέχρι να δούμε τον κόκκο του σιταριού να έχει σκάσει και όταν το δαγκώνουμε να είναι μαλακό κι αφράτο. 


Ακόμα κι αν αγοράσουμε σακουλάκι με σιτάρι που να λέει ότι δεν χρειάζεται μούλιασμα σε νερό, καλό είναι να μην παραλείψουμε την διαδικασία αυτή, καθώς το σιτάρι όσο πιο πολύ μουλιάζει τόσο λιγότερο βράσιμο θέλει. Ίσως δηλαδή χρειαστεί και λιγότερο από 40 λεπτά. Καλό είναι να το δοκιμάσουμε στο δόντι, αλλά και να διαπιστώσουμε  με το μάτι ότι ο κόκκος του έχει ανοίξει και άρα είναι έτοιμο και μαλακό. 


Όταν το σιτάρι βράσει,  τότε το στραγγίζουμε σε σουρωτήρι και αμέσως μέσα στο σουρωτήρι το ξεπλένουμε με χλιαρό νερό που έχουμε έτοιμο, ανακατεύοντάς το!! Αυτό το κάνουμε ώστε το σιτάρι να μην λασπώσει και είναι ένα κόλπο που το έκαναν από τα παλιά τα χρόνια οι γυναίκες που έφτιαχναν δίσκους στην περιοχή μου. Κατόπιν το αφήνουμε για μισή ώρα περίπου μέσα στο σουρωτήρι να στραγγίσει και ύστερα το απλώνουμε σε μια βαμβακερή πετσέτα που έχουμε τοποθετήσει στον πάγκο εργασίας. Εκεί το ανοίγουμε με τα χέρια να απλωθεί πάρα πολύ καλά και οι κόκκοι του να μην είναι ο ένας πάνω στον άλλο. Αυτό θα βοηθήσει να στεγνώσει γρηγορότερα καθώς είναι επιτακτική ανάγκη να μην έχει καθόλου μα καθόλου υγρασία για να γίνει κόλλυβα. Το σκεπάζουμε μάλιστα με μια ακόμη πετσέτα ώστε να απορροφήσει την υγρασία πιο γρήγορα. Το αφήνουμε στην πετσέτα περίπου 3 ώρες ή μέχρι να το δουμε να είναι εντελώς στεγνό. 




Στο μεταξύ όσο το σιτάρι στεγνώνει ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα υλικά.

Πλένουμε και στεγνώνουμε τον μαϊντανό για να μην έχει νερά πάνω του όταν τον ψιλοκόψουμε. 


Καβουρδίζουμε τους ξηρούς καρπούς εκτός από τα καρύδια. Τα φουντούκια τα βάζουμε για 10 λεπτά περίπου σε δυνατό φούρνο, απλωμένα σε λαδόκολλα. Όταν τα δούμε να αρχίσουν να παίρνουν χρώμα τα βγάζουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν. Κατόπιν τα σπάμε στα δύο. 


Τα αμύγδαλα τα κόβουμε σε δοντάκια (δεν τα τρίβουμε) και τα καβουρδίζουμε κι αυτά με τον ίδιο τρόπο που καβουρδίσαμε τα φουντούκια για περίπου 5 λεπτά στο φούρνο ή μέχρι να τα δούμε να ροδίζουν. 


Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι τώρα καβουρδίζουμε το αλεύρι. Χωρίς καμία λιπαρή ουσία, βάζουμε το αλεύρι μέσα στο αντικολλητικό και το ανακατεύουμε συνεχώς  για 1-2 λεπτά με μια ξύλινη σπάτουλα μέχρι το χρώμα του από άσπρο να γίνει ανοιχτό  καφέ. Προσέχουμε να μην το κάψουμε! 




Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο καβουρδίζουμε και το σουσάμι στο αντικολλητικό, το οποίο αφού το καβουρδίσουμε και το αφήσουμε να κρυώσει, το τρίβουμε ελαφρά στο μπλέντερ για να σπάσει. 


Καθαρίζουμε το ρόδι και συγκεντρώνουμε τους καρπούς του σε ένα μπολ προσέχοντας να μην υπάρχει καθόλου ανάμεσά τους η άσπρη του μεμβράνη.


Αφού κάνουμε όλη αυτή την προεργασία, συγκεντρώνουμε τα υλικά στον πάγκο μας το καθένα σε διαφορετικό μπολάκι. 




Όταν βεβαιωθούμε πως το σιτάρι είναι απόλυτα στεγνό το βάζουμε σε ένα πολύ μεγάλο μπολ και προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά της συνταγής. 

Ανακατεύουμε με μια κουτάλα πολύ καλά να ενωθούν και τα κόλλυβα είναι έτοιμα για να τα φάμε. 


Όσα δεν καταναλώσουμε εκείνη την ώρα, τα διατηρούμε στο ψυγείο σε μπολ καλά κλεισμένο με καπάκι για 3 μέρες το πολύ! 


Καλή επιτυχία!!!!!!! 




8 σχόλια:

  1. Η συνταγή σου μου θυμίζει πολύ τα κόλυβα που φτιάχνει η μαμά μου! Και που βασικά είναι τα μόνα κόλλυβα που τρώω! Ο συνδυασμός γεύσεων, υφών κ χρωμάτων είναι φανταστικός!
    Και οι φωτογραφίες σου άψογες, ζωηρόχρωμες κ προκλητικές! Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τρελαίνομα για για κόλλυβα!! κι αυτα ειναι πραγματικα της χαρας!! και η φωτογραφιση υπεροχη για αλλη μια φορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπέροχα, τα φτιάχνω για τον άλλο σκοπό τους κάπως έτσι και μια φορά στην εκκλησία έκαναν εντύπωση στον ιερέα τα χρώματα. Βέβαια τα τρώω μόνο την πρώτη μέρα δεν μου αρέσουν την επόμενη. Ως ιδέα για πρωινό ή και σαλάτα που τα φτιάχνει ένας φίλος καταπληκτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι ωραίο post Χρυσαυγή! Τι ωραίες φωτογραφίες! Είναι πράγματι ωραιος συνδυασμός τροφων τα κολυβα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα, καταπληκτική παρουσίαση και συνταγή!!αγαπάμε και εμείς οικογενειακώς (5μελή)το σιταράκι και η ανάρτησή σου αυτή με εκφράζει ακριβώς, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
    (Προτείνω όταν το ξαναφτιάξεις να δοκιμάσεις να μην βάλεις το αλεύρι και να προσθέσεις λίγους σπόρους γλυκάνισου, λίγο φιστίκι Αιγίνης ωμό, λίγο κάσιους ωμό χονδροσπασμένο και λίγους καρπούς κράνμπερυ με λιγότερες όμως σταφιδούλες, δοκίμασε το είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει).
    Σε ευχαριστώ για τις τόσο ενδιαφέρουσες αναρτήσεις σου, ανυπομονώ κάθε φορά για την καινούργια και ψάχνω όποτε έχω χρόνο και τις παλαιότερες με περίσσεια αγωνία και ευχαρίστηση.Να είμαστε όλοι πάντα καλά, καλή συνέχεια!! M.D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πανέμορφα!

    Μου αρέσουν και μένα πολύ και ας μην τα φτιάχνω για χαρά, Χρυσαυγή (ωραία ιδέα πάντως να τα φτιάχνουμε για προσωπική ευχαρίστηση).

    Τι μόνη αλλαγή αν θες που κάνω αντί να βάλω ζάχαρη εντός, χρησιμοποιώ μπισκότα Μιράντα αλεσμένα και αντί για φρυγανιά. Προσθέτω και σπόρους από γλυκάνισο ελαφρώς κοπανισμένο που προσδίδει μια άλλη νότα γευστική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χτύπησες ευαίσθητο σημειο!!
    Μπορώ να φάω όλη την πιατέλα και τα λοιπα πιατάκια παραδίπλα ;). Ανετα.
    ειναι απο τα αγαπημένα μου. Κυνηγάω τη μαμα μου και τις υπενθυμίζω τα ψυχοσάββατα για να φτιάξει κολλυβα. Τα έχουμε συνδυάσει με το κακό, αλλά οπως λες κολυβα της χαράς να ειναι. Τι πιο υγιεινό. Πλούσια τα δικά σου και πολυ προσεγμενα.

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. παρεξηγημενα αν κ μεγαλο κεφαλαιο της παραδοσησ μας!!! εγω προσωπικα δν τα τρωω καθολου - τι περιεργο :P - αλλα μ αρεσει η ιεροτελεστια της προετοιμασιας τους! εκαιρετικη ησυνταγη ειδικα με το ροδι . οι φωτογραφιες αλλη μια φορα φανταστικες! μπραβο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10