Οι ρυζοκροκέτες που ποτέ δεν έφαγα!
Από πολύ-πολύ μικρή είχα καψούρα με τη μαγειρική. Μέχρι τα 14 μου όμως, που κατάφερα να μπω στην κουζίνα, δεν μου επιτρέπονταν να συμμετέχω, αλλά μόνο να κοιτάζω! Ήμουν λέει μικρή ακόμα. Ηδονοβλεπτικά λοιπόν, παρακολουθούσα την θεία μου τη Ντίνα να κόβει με σπάνια ταχύτητα πατάτες για το λεμονάτο κοτόπουλο τα καλοκαίρια και να λιώνω που δεν είμαι στη θέση της. Παρατηρούσα την γιαγιά μου τη Χρυσούλα να τηγανίζει κολοκύθια και πιπεριές για τον θείο μου, να ανοίγει φύλλα λεπτά σαν τσιγαρόχαρτο και μεγάλα σαν σεντόνι, να φτιάχνει τα καλύτερα γεμιστά και τις πιο περίτεχνες πίτες. Φυσικά δεν έλειπε η στενή εποπτεία υπό την οποία είχα θέσει και τη μητέρα μου που μαγειρεύει καταπληκτικά όλα τα παραδοσιακά φαγητά! Τα ήξερα όλα στη θεωρία, αλλά δεν είχα ούτε μία ώρα πρακτικής εξάσκησης στην κουζίνα.
Σχεδίασα λοιπόν το τέλειο «έγκλημα» γύρω στην δευτέρα Γυμνασίου! Είχα βρει από καιρό μια συνταγή με εύκολα υλικά από ένα εβδομαδιαίο τηλεπεριοδικό. Εκείνο λοιπόν το απόγευμα της Κυριακής οι γονείς μου θα πήγαιναν σε γάμο! Τους ξεπροβόδισα περιχαρής και έσπευσα στην κουζίνα! Θα έφτιαχνα ρυζοκροκέτες γεμιστές με κύβους από κασέρι, θα τις τηγάνιζα και ονειρευόμουν να τις τρώω χρυσοκίτρινες και να λιώνει το τυρί στην κάθε δαγκωματιά. Ονειρευόμουν τα συγχαρητήρια και το καμάρι με το οποίο η μητέρα μου θα με κοίταζε! Κανείς δεν θα περίμενε τέτοιο επίτευγμα από μένα!
Έφτιαξα το μείγμα του βρασμένου ρυζιού με τα απαιτούμενα υλικά για να γίνει σφιχτό και να πλάθεται και έκλεισα στο κέντρο κάθε κροκετούλας από ένα κυβάκι κασέρι ακριβώς όπως έλεγε η συνταγή. Τις πανάρισα και έβαλα το λάδι στο τηγάνι να κάψει, την ώρα που άκουσα το κλειδί στην πόρτα! Φτου σου ρε γαμώτο λέω, δεν πρόλαβα να καθαρίσω και να τους ετοιμάσω την έκπληξη!
Μπαίνει η μάνα μου μέσα και πριν προλάβω να εξηγήσω βλέπει το μπάχαλο που επικρατεί στην κουζίνα και «τα παίρνει»! Πίστευα πως δεν θα με μάλωνε, αφού θα έβλεπε την προσπάθειά μου και θα αναγνώριζε την δημιουργία μου! Μπούρδες!!! Σαν μαινόμενος ταύρος άρχισε τα μπινελίκια. Εγώ θιγμένη πια, μετά από μια ολιγόλεπτη λεκτική συμπλοκή, βουτάω τις ρυζοκροκέτες και τις πετάω μαζί με το πιάτο στα σκουπίδια! Πετάω και την συνταγή και πάω στο δωμάτιό μου βρίζοντας.
Μετά από τόσα χρόνια τα θυμάμαι και γελάω. Για το μόνο που μετανιώνω είναι που πέταξα τη συνταγή. Είμαι τόσο σίγουρη ότι οι ρυζοκροκέτες είχαν γίνει τέλειες!
ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΤΟ ΜΕ ΠΙΛΑΦΙ
Υλικά:
1) 1 μεγάλο κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες (κατά προτίμιση χωρίς πέτσα)
2) 1 μεγάλο κρεμμύδι λιωμμένο στο μπλέντερ
3) 1 πιπεριά πράσινη ψιλοκομμένη
4) 1/2 πιπεριά κόκκινη ψιλοκομμένη
4) 1/2 πιπεριά κόκκινη ψιλοκομμένη
5) 1 ξύλο κανέλας
6) 10 μπαχάρια
7) 7 γαρίφαλα
8) Πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο
9) 1 κουταλιά σούπας πελτέ ντομάτας
10) 2 ντομάτες φρέσκες, ψιλοκομμένες με τη φλούδα τους
11) 500 γραμμάρια ντοματοχυμό συμπυκνωμένο
11) 500 γραμμάρια ντοματοχυμό συμπυκνωμένο
12) 1 γεμάτη κουταλιά σούπας ζάχαρη
13) 1 γεμάτη κούπα λάδι
14) αλάτι
15) Ρύζι απαραιτήτως για πιλάφι!!!
Διαδικασία:
Ρίχνουμε το λάδι στην κατσαρόλα να κάψει και σοτάρουμε τις μερίδες του κοτόπουλου μέχρι να ροδοκοκκινήσουν και από τις δύο πλευρές. Δεν βάζουμε όλες τις μερίδες μαζί στην κατσαρόλα, αλλά τις σοτάρουμε διαδοχικά ανά 2-3. Μόλις ολοκληρώσουμε το σοτάρισμα του κοτόπουλου, (εν το μεταξύ το έχουμε κρατήσει σε πιατέλα εκτός της κατσαρόλας), συνεχίζουμε με το κρεμμύδι. Το σοτάρουμε και αυτό μέχρι να γυαλίσει.
Κατόπιν επαναφέρουμε όλο το κοτόπουλο στην κατσαρόλα με το κρεμμύδι και προσθέτουμε 1 κούπα νερό, και τα υπόλοιπα υλικά εκτός από το αλάτι. Αφήνουμε να βράσει μέχρι να μαλακώσει πάρα πολύ και να πιεί σχεδόν όλα τα υγρά του. Προς το τέλος, ρίχνουμε το αλάτι και συνεχίζουμε το βράσιμο. Πρέπει να μείνει μόνο με την σάλτσα του, παχύρευστη και χωρίς πολλά υγρά!
Βράζουμε το ρύζι σε κατσαρόλα με νερό και αλάτι, έτσι όπως προβλέπεται στη συσκευασία του.
Σερβίρουμε βάζοντας σε κάθε πιάτο από μια μερίδα κοτόπουλο, ρύζι και πασπαλίζουμε με το τυρί της αρεσκείας μας. Τρίβουμε αρκετό μαύρο πιπέρι και απολαμβάνουμε ένα παραδοσιακό και πεντανόστιμο πιάτο.
Καλή επιτυχία!!
Noστιμότατο και πολύ λαχταριστό το αλανιάρικο, αλλά και η αφήγηση της ρυζοκροκέτας συναρπαστική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Λίλα! Να είσαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήπσρα πολυ ωραια συνταγη, ευκολη στην εκτελεση και να την καταλαβης.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνχαρητηρια