12 Ιανουαρίου 2012

Κοτόπουλο στο φούρνο με εσπεριδοειδή

        



Τα φόρτωσα στον κόκορα!

        Σήμερα θα σας πω τα μυστικά μου, αλλά προσοχή…. μην τα μάθει κανείς!!!


        Ε, ναι λοιπόν! Έφτασα 33ών χρονών για να παραδεχτώ πλέον και δημόσια ότι μισούσα το σχολείο και το διάβασμα! Νομίζω πως μπορώ με σιγουριά να πω ότι καταλαβαίνω απόλυτα ένα παιδί όταν λέει πως δεν του αρέσει το σχολείο!!



        Έως τις αρχές της 1ης Λυκείου ήμουν απ΄ τις καλύτερες μαθήτριες. Μέχρι και απουσιολόγος έγινα ένα φεγγάρι στο γυμνάσιο. Διάβαζα όμως αναγκαστικά και καταναγκαστικά. Ποτέ δεν αγάπησα το διάβασμα, αλλά ούτε κι αυτό εμένα. Τι να κάνουμε? «Δεν είναι όλοι για όλα» είπα μια μέρα στον εαυτό μου..

       Μπορεί να έφταιγε το μυαλό μου που όταν άνοιγα βιβλίο, αυτό έκανε σβούρες και δεν το μάζευα με τίποτα, ίσως να έφταιγε η Πανσέληνος ή ο Δίας που είχε μπει στον Κρόνο, ή μπορεί και η τρύπα του όζοντος. Αυτό που ξέρω πάντως, είναι πως ήμουν σε θέση να βρω χίλιους και έναν τρόπους για να μην διαβάσω.

       Στο Γυμνάσιο έκανα αυτό που έπρεπε. Στο Λύκειο, αποφάσισα πια ότι δεν έπρεπε!! Έτσι έκανα την ανατροπή. Η καταπίεση δεν μου ταίριαζε και η ανάγκη μου να μην διαβάζω ήταν μεγαλύτερη από την ικανοποίηση που μου έδιναν οι καλοί βαθμοί στα διαγωνίσματα και τους ελέγχους. Το μόνο που μου άρεσε ήταν οι εκθέσεις. Ίσως γιατί δεν χρειάζονταν διάβασμα και αποστήθιση.

       Έτσι, τα φόρτωσα κι εγώ στον κόκορα!!! Οι έλεγχοι έγιναν φαρμάκι για τους γονείς, και κάθε φορά που ερχόταν κάποιος απ΄ τους δυό τους, να ρωτήσει για την πρόοδό μου, έφευγε με σκυμμένο το κεφάλι, ενώ στο σπίτι ακολουθούσε ο καθιερωμένος εξάψαλμος. Τα βήματα ήταν για μένα γνωστά και η επανάληψη τους περιοδική μέσα στο σχολικό έτος.

       Τι να λέει? Ακόμα και ο χρόνος να γυρνούσε πίσω, πάλι (καλώς ή κακώς) τα ίδια θα έκανα. Έτσι λοιπόν ο κόκοράς μου έμεινε φορτωμένος για πάντα με αυτά που εγώ δεν αγάπησα ποτέ.

       Για την ιστορία, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι μόλις αποφοίτησα, διάβασα μαζεμένα όσα βιβλία δεν είχα διαβάσει σε όλη μου τη σχολική ζωή. Φυσικά εξωσχολικά και φυσικά αυτά που μου κέντριζαν το ενδιαφέρον (και όχι, δεν ήταν μαγειρικής…)!

        Μαγειρεύω λοιπόν κότα και όχι κόκορα. Κοτόπουλο στο φούρνο, αλλά μία συνταγή λίγο ποιο «πειραγμένη» απ΄ την κλασσική. Σαν αυτές τις μεταμοντέρνες μαγκιές που κάνουν οι σεφ για να ξεχωρίσουν. Μόνο που η συγκεκριμένη, είναι ειλικρινά πολύ νόστιμη…

       Α!!! Και όπως είπαμε!! Αυτά να μείνουν μεταξύ μας! Και όταν η μικρή μου Νεφέλη αρχίσει να διαβάζει, η παρούσα ανάρτηση θα αυτοκαταστραφεί!!! Μην καταρρεύσει και το "πρότυπό της" νωρίς – νωρίς!!!



ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΗ

Υλικά:

1) Κοτόπουλο ολόκληρο χωρίς την πέτσα του
2) 1 γεμάτη κουταλιά της σούπας μέλι
3) 1 γεμάτη κουταλιά της σούπας μουστάρδα
4) Το χυμό από 2 μέτρια πορτοκάλια
5) Το χυμό ενός λεμονιού
6) Το χυμό 2 μανταρινιών
7) 1 γεμάτο κουταλάκι γλυκού δενδρολίβανο
8) 1 κουταλάκι γλυκού θυμάρι
9) 1 γεμάτο κουταλάκι γλυκού ρίγανη
10) 1 κουταλάκι του γλυκού γλυκιά πάπρικα
11) 2-3 σκελίδες σκόρδο 
12) 1/2 πράσινη πιπεριά κομμένη σε φετούλες
13) 1 φλιτζάνι λάδι ίσως και περίσσότερο αν το κρίνετε
14) Πατάτες κομμένες κυδωνάτες
15) Αλάτι 
16) Πιπέρι



Διαδικασία:

          Πλένουμε και τοποθετούμε το κοτόπουλο στη γάστρα (ή ταψί), αφού έχουμε βάλει μέσα του 2-3 σκελίδες σκόρδο σε διάφορα σημεία. Το αλατοπιπερώνουμε και αραδιάζουμε γύρω του τις πατάτες και αυτές αλατισμένες. Αλείφουμε το κοτόπουλο με μουστάρδα.

          Σε ένα μπρίκι βάζουμε μισό φλιτζάνι νερό και το μέλι και το βράζουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί. Ρίχνουμε και το μείγμα του μελιού πάνω στο κοτόπουλο.

          Στη συνέχεια προσθέτουμε στη γάστρα μας τους χυμούς από τα εσπεριδοειδή. Πασπαλίζουμε το φαγητό με τη ρίγανη, το δενδρολίβανο, το θυμάρι και την πάπρικα. Σκορπίζουμε την κομμένη πράσινη πιπεριά. Τέλος προσθέτουμε λίγο ζεστό νερό (περίπου ένα φλιτζάνι), το σκεπάζουμε και το ψήνουμε για 1 ώρα στους 180 βαθμούς (αν χρειαστεί προσθέτουμε ζεστό νερό). Μετά το πέρας της 1ης ώρας, ξεσκεπάζουμε το φαγητό μας και το ψήνουμε άλλη μισή ώρα για να ροδοκοκκινήσει και να μελώσει η σάλτσα του.

Καλή επιτυχία!







14 σχόλια:

  1. Απίθανος ο κόκοράς σου Χρυσαυγή. Δεν ειναι κακό που δεν αγαπούσες το διάβασμα. Υπάρχει κακό σύστημα, το μυαλό των παιδιών φυσιολογικά "πετάει" και τα περισσότερα διαβάζουν αναγκαστικά.. και φυσικά το διάβασμα ειναι μικρόβιο που άλλος το έχει και άλλος όχι. Το καλό ειναι ότι αναγνωρίζουμε την δύναμη των βιβλίων όταν μεγαλώνουμε. Και αυτο ειναι σημαντικό. Οταν ανοίγεις ένα καλό βιβλίο, ανοίγεται μπροστά σου ένας άλλος κόσμος!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μμμμμιάμ να είχα μια μερίδα...ή και 2 δεν θα έλεγα όχι..εξαιρετικό!!!Καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάλι πρώτη ήρθα;; είναι η ώρα του πρωινού καφέ και της κλεφτής ματιάς στη γειτονιά!!
    Πολύ μου άρεσαν οι αυτοκριτικές σου!!
    Έχω γυρίσει κι εγώ πολλές φορές πίσω μερικές φορές στεναχωριέμαι μερικές λέω ότι αυτό ήμουν τότε τώρα είμαι αλλού!!
    Το φαγητό σου εξαιρετικό και μυρωδάτο.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έρη μου απ΄ όλα όσα λες κρατώ ότι το διάβασμα είναι μικρόβιο που άλλος το έχει και άλλος όχι!! Δεν έχεις καθόλου άδικο σ΄ αυτό!!!
    Φιλιά...

    Ευχαριστώ πολύ Ελένη!
    Να σαι καλά!

    Κυρία Ξανθή, ή Ξανθή μου...
    Η αυτοκριτική είναι κάτι που μπορώ να πενευτώ ότι διαθέτω (σαν ένα καλό στοιχείο του χαρακτήρα μου). Αυτή είμαι, με τα στραβά μου, αλλά και τα καλά μου και δεν με ενδιαφέρει καθόλου το άν θα εκτεθώ. Και αυτό γιατί όπως όλοι οι άνθρωποι έχουν δυνατά και αδύναμα σημεία! Και εγώ δεν ντρέπομαι καθόλου για τις αδυναμίες μου. Το μόνο που κάνω είναι να τις κοροιδεύω και να τις διασκεδάζω!!
    Να ξέρεις ότι πάντα διαβάζω με προσοχή τα καλά προσεγμένα σχόλια που κάνεις σε όλα τα blog!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γλυκιά μου συνομήλικη!! Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σχολείο δεν σου εξασφαλίζει ούτε εκπαίδευση, ούτε διαπαιδαγώγηση. Αυτά είναι πράγματα που καλλιεργούνται μέσω μιας γενικότερης παιδείας που δεν προέρχεται κατ' ανάγκη από το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Το σημαντικό είναι να είμαστε ικανοποιημένοι από τις επιλογές μας, να μας αντιπροσωπεύουν και να ασχολούμαστε με πράγματα που αγαπάμε και μας εκφράζουν!
    Ο κόκκορας σου είναι υπέροχος! Φουλ σε αρώματα και γεύσεις!
    Τέλειο όνομα το Νεφέλη! Ήταν μια από τις επιλογές μας για τη μικρή κυρία μας αλλά τελικά καταλήξαμε στην πρώτη-πρώτη μας επιλογή, όπως γίνεται συνήθως!
    Να είσαι καλά και μη ανησυχείς, το μυστικό σου θα μείνει μεταξύ μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρυσαυγή μου, μου άρεσε η αυτοκριτική σου και η όλη αντιμετώπηση του θέματος!Συμφωνώ απολύτως μαζί σου!Θα πρέπει να κάνουμε πράγματα που μας εκφράζουν και μας ευχαριστούν.Όσο για το κοτόπουλο είναι μυρωδάτο και πεντανόστιμο σίγουρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χρυσαυγή μου κι εγώ μια απο τα ίδια,άκουγα για διάβασμα κι έτρεχα(οχι να διαβάσω πρός την αντίθετη κατεύθυνση),όταν πήγαινα σχολείο αδιάβαστη έλεγα συνέχεια οτι ήμουν άρρωστη αφού στο τέλος η δασκάλα έλεγε στη μάνα μου να με πάει στο γιατρό,άσε σου λέω ιστορίες για αγρίους και άλλα πολλά.Το φαγητό σου όμως δεν το φόρτωσες πουθενά και είναι τέλειο,γειά στα χέρια σου.Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ερμιόνη μου καλησπέρα!! Προσπαθώ ειληκρινά εδώ και πολλές πολλές μέρες να μπω στο blog σου και να σχολιάσω, κάτι που είναι αδύνατον. Δεν γνωρίζω το γιατί, αλλά δεν με βάζει στο κουτί σχολιασμού. Σε παρακαλώ πολύ, εάν διαβάσεις το μήνυμά μου αυτό, στείλε μου ένα μέιλ στο προσωπικό μου μέιλ που έχω δημοσιευμένο και φαίνεται στο προφίλ μου, έτσι ώστε να μπορώ να σε βρω. Δεν έχω ούτε μέιλ σου, ούτε μπορώ να μπω στο μπλογκ σου, ούτε γνωρίζω εάν έχεις λογαριασμό στο facebook. Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου για τα καλά σου λόγια! Να είσαι καλά !!

    Ροδάνθη νιώθω ακόμα καλύτερα τώρα που και άλλοι σαν κι εμένα παραδέχονται ότι το σχολείο δεν ήταν το καλύτερό τους. Μέχρι τα τελευταία χρόνια, δεν σου κρύβω ότι το οικογενειακό περιβάλλον με είχε κάνει να αισθάνομαι ενοχές που ήμουν "διαφορετική" από τα υπόλοιπα παιδιά της γεννιάς μου τα οποία και στο 99% τους σπούδασαν, ενώ εγώ όχι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εγώ πάντως Χρυσαυγή μου, ευχαρίστως "φορτώνομαι" τον υπέροχο και καλομαγειρεμένο κοκορά σου!!
    Λατρεύω τον κόκορα!
    Ευχαριστώ για την εκπληκτική συνταγή!!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλώς σε βρήκα!!! Υπέροχο το φαγάκι και ακόμη καλύτερο το blog σου...
    Θα τα λέμε συχνά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είναι το αγαπημένο φαγητό της αδελφής αλλά δυστυχώς όποτε πάω να το φτιάξω μου βγαίνει πολύ στεγνό...θα δοκιμάσω τη συνταγή σου γιατί μου φαίνεται νοστιμότατη και ελπίζω να την ευχαριστήσω!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κοριτσάκι μου, είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζω συνταγή σου και ξετρελάθηκα..Κι επειδή θεωρώ τη γεύση του κοτόπουλου λίγο βαρετή, ήταν τεράστια και ευχάριστη έκπληξη η συνταγή σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φαίνεται πολύ ωραίο και νόστιμο και θέλω πολύ να το φτιάξω! Επειδή δεν το αναφέρει η συνταγή πόσο λάδι βάζουμε?
    Νίκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10