Τα κέικ τα αγαπώ. Πολλά πράγματα αγαπώ δηλαδή, και τα κέικ υπάγονται στην
κατηγορία «my favorites». Όχι
δηλαδή ότι αν μου έλεγαν να επιλέξω ποια 5 πράγματα θα έπαιρνα μαζί μου αν
ναυαγούσα σε ένα ξερονήσι, θα έλεγα κέικ…
Μπορώ να ζήσω και χωρίς κέικ, αλλά προτιμώ να ζω με κέικ! Και η πλάκα
είναι ότι παρόλο που έχει γίνει όλος αυτός ο ντόρος με τα ξαδελφάκια (muffins και cupcakes), εγώ
εξακολουθώ να αγαπώ το παλιό, κλασσικό, στρογγυλό, φουσκωτό
κέικ. Αυτό με την πολύ
ψίχα!!
Είναι για μένα το τέλειο συνοδευτικό για τον καφέ. Κι επειδή τον
πίνω σκέτο, το κεικ με κάνει να τον απολαμβάνω περισσότερο καθώς ισορροπεί την
πίκρα του, αφήνοντας μια αίσθηση γλυκιάς πληρότητας.
Αυτή τη φορά έφτιαξα μια αγαπημένη συνταγή από τα παλιά. Είμαι δεμένη συναισθηματικά με τις παλιομοδίτικες συνταγές φαγητών ή γλυκών και μου αρέσει να τις θυμάμαι που και που. Το ζουμερό αυτό κέικ που έχει ποτίσει από το σιρόπι του κακάο θα το βρείτε και με άλλες ονομασίες όπως "βραστό κέικ" ή "κέικ κατσαρόλας". Πρόκειται ακριβώς για την ίδια συνταγή με μικρές όμως παραλλαγές.
ΚΕΙΚ ΜΕ ΣΙΡΟΠΙ ΚΑΚΑΟ
Υλικά:
1)
250 γραμμάρια βούτυρο
2) 250 γραμμάρια νερό
3) Ξύσμα από ένα πορτοκάλι
4)
1 κουταλιά σούπας λικέρ της αρεσκίας σας
5) 60 γραμμάρια σκόνη κακάο
6) 300 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
7) 220 γραμμάρια ζάχαρη κρυσταλλική
8) 2 κουταλάκια γλυκού μπέικιν πάουντερ
9)
6 αυγά
10) 1 κουταλάκι γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
11) 1/2 κουταλάκι γλυκού σόδα μαγειρική
12) 1/4 κουταλάκι γλυκού αλάτι
10) 1 κουταλάκι γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
11) 1/2 κουταλάκι γλυκού σόδα μαγειρική
12) 1/4 κουταλάκι γλυκού αλάτι
Διαδικασία:
Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ, το αλάτι και τη σόδα. Ανακατεύουμε με ένα κουτάλι και το αφήνουμε στην άκρη.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα τοποθετούμε το βούτυρο, το νερό, τη ζάχαρη και το κακάο και ανακατεύοντας συνεχώς πάνω στο αναμένο μάτι της κουζίνας που έχουμε σε μέτρια θερμοκρασία, τα αφήνουμε να ομογενοποιηθούν. Θα προκύψει ένα σοκολατένιο σιρόπι. Με αυτό το σιρόπι γεμίζουμε ένα ποτήρι του νερού και το βάζουμε στην άκρη. Με αυτό θα περιχύσουμε το κέικ όταν βγει από το φούρνο.
Το υπόλοιπο σιρόπι το αφήνουμε στην κατσαρόλα να πέσει λίγο η θερμοκρασία του έτσι ώστε όταν ρίξουμε τα αυγά να μην ψηθούν.
Σε ένα μπολ βάζουμε τα αυγά και τα χτυπάμε ελαφρά με έναν αυγοδάρτη. Όταν δούμε ότι η θερμοκρασία του σιροπιού που είναι στην κατσαρόλα έχει πέσει, τότε προσθέτουμε μέσα τα αυγά και ανακατεύουμε με τον αυγοδάρτη με γρήγορες κινήσεις για να ενσωματωθούμε με το σιρόπι.
Προσθέτουμε το εκχύλισμα βανίλιας, το ξύσμα πορτοκαλιού, το λικέρ και το περιεχόμενο του μπολ με το αλεύρι. Ανακατεύουμε ώστε να δημιουργηθεί ένας σοκολατένιο χυλός που είναι η ζύμη του κέικ.
Ρίχνουμε τον χυλό σε ένα τετράγωνο ταψάκι διαστάσεων 25Χ25 εκατοστών, το οποίο έχουμε προηγουμένως βουτυρώσει και αλευρώσει.
Ψήνουμε το κέικ σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, σε αέρα για 25-30 λεπτά. Πριν το βγάλουμε θα πρέπει να βυθίσουμε στο κέντρο του ένα μαχαίρι και αυτό να βγει χωρίς υπολείμματα ζύμης.
Βγάζουμε το κέικ από το φούρνο και έτσι όπως είναι καυτό, με ένα καλαμάκι από σουβλάκι το τρυπάμε σε πολλά σημεία ώστε να μπορέσει να απορροφήσει πιο εύκολα το σιρόπι. Αν θέλουμε το κόβουμε κιόλας σε 16 τετράγωνα κομμάτια. Αυτό είναι προαιρετικό αλλά σίγουρα βοηθάει στην απορρόφηση του σιροπιού.
Τέλος ρίχνουμε με ένα κουτάλι της σούπας το σιρόπι, σιγά σιγά ώστε να πάει παντού και να καλύψει όλο το κέικ. Κατά το σιρόπιασμα, το κέικ πρέπει να είναι καυτό και το σιρόπι χλιαρό!
Στην αρχή το σιρόπι θα μας φανεί πολύ. Το κέικ θα έχει πλημμυρίσει με αυτό, αλλά με το πέρασμα της ώρας θα δούμε ότι θα απορροφηθεί όλο!! Αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε για να το βοηθήσουμε είναι να παίρνουμε σιρόπι από τα πλάγια του ταψιού (εκεί δηλαδή που έχει λιμνάσει) και να το περιχύνουμε στο κέντρο του. Αυτό το κάνουμε 2-3 φορές σε διάστημα μισής ώρας, μέχρι να δούμε ότι το κέικ το έχει απορροφήσει όλο.
Αφήνουμε το κέικ στο ταψί τουλάχιστον μία ώρα πριν το σερβίρουμε!
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα τοποθετούμε το βούτυρο, το νερό, τη ζάχαρη και το κακάο και ανακατεύοντας συνεχώς πάνω στο αναμένο μάτι της κουζίνας που έχουμε σε μέτρια θερμοκρασία, τα αφήνουμε να ομογενοποιηθούν. Θα προκύψει ένα σοκολατένιο σιρόπι. Με αυτό το σιρόπι γεμίζουμε ένα ποτήρι του νερού και το βάζουμε στην άκρη. Με αυτό θα περιχύσουμε το κέικ όταν βγει από το φούρνο.
Το υπόλοιπο σιρόπι το αφήνουμε στην κατσαρόλα να πέσει λίγο η θερμοκρασία του έτσι ώστε όταν ρίξουμε τα αυγά να μην ψηθούν.
Σε ένα μπολ βάζουμε τα αυγά και τα χτυπάμε ελαφρά με έναν αυγοδάρτη. Όταν δούμε ότι η θερμοκρασία του σιροπιού που είναι στην κατσαρόλα έχει πέσει, τότε προσθέτουμε μέσα τα αυγά και ανακατεύουμε με τον αυγοδάρτη με γρήγορες κινήσεις για να ενσωματωθούμε με το σιρόπι.
Προσθέτουμε το εκχύλισμα βανίλιας, το ξύσμα πορτοκαλιού, το λικέρ και το περιεχόμενο του μπολ με το αλεύρι. Ανακατεύουμε ώστε να δημιουργηθεί ένας σοκολατένιο χυλός που είναι η ζύμη του κέικ.
Ρίχνουμε τον χυλό σε ένα τετράγωνο ταψάκι διαστάσεων 25Χ25 εκατοστών, το οποίο έχουμε προηγουμένως βουτυρώσει και αλευρώσει.
Ψήνουμε το κέικ σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, σε αέρα για 25-30 λεπτά. Πριν το βγάλουμε θα πρέπει να βυθίσουμε στο κέντρο του ένα μαχαίρι και αυτό να βγει χωρίς υπολείμματα ζύμης.
Βγάζουμε το κέικ από το φούρνο και έτσι όπως είναι καυτό, με ένα καλαμάκι από σουβλάκι το τρυπάμε σε πολλά σημεία ώστε να μπορέσει να απορροφήσει πιο εύκολα το σιρόπι. Αν θέλουμε το κόβουμε κιόλας σε 16 τετράγωνα κομμάτια. Αυτό είναι προαιρετικό αλλά σίγουρα βοηθάει στην απορρόφηση του σιροπιού.
Τέλος ρίχνουμε με ένα κουτάλι της σούπας το σιρόπι, σιγά σιγά ώστε να πάει παντού και να καλύψει όλο το κέικ. Κατά το σιρόπιασμα, το κέικ πρέπει να είναι καυτό και το σιρόπι χλιαρό!
Στην αρχή το σιρόπι θα μας φανεί πολύ. Το κέικ θα έχει πλημμυρίσει με αυτό, αλλά με το πέρασμα της ώρας θα δούμε ότι θα απορροφηθεί όλο!! Αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε για να το βοηθήσουμε είναι να παίρνουμε σιρόπι από τα πλάγια του ταψιού (εκεί δηλαδή που έχει λιμνάσει) και να το περιχύνουμε στο κέντρο του. Αυτό το κάνουμε 2-3 φορές σε διάστημα μισής ώρας, μέχρι να δούμε ότι το κέικ το έχει απορροφήσει όλο.
Αφήνουμε το κέικ στο ταψί τουλάχιστον μία ώρα πριν το σερβίρουμε!
Καλή επιτυχία!!
Μα τι εξαιρετικό κέικ είναι αυτό, Χρυσαυγή μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μόνο από τις φωτογραφίες είναι δελεαστικότατο, σοκολατένιο, αφράτο, λαχταριστό!
Και η παρασκευή του ξεφεύγει από ρα συνηθισμένα.
Κρατώ τη συνταγή για να το δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρία! Ευχαριστώωωωωωω!
Φιλάκια!
Είναι παλιά συνταγή που την έχω από τη νονά μου.
ΔιαγραφήΤη θυμάμαι να τη φτιάχνει τότε που ήμασταν μικρά.
Απλή και εύκολη παρασκευή και τα υλικά άκρως συνηθισμένα, άλλα το αποτέλεσμα εξαιρετικό!!
Αξίζει να του δώσουμε μια ευκαιρία!!
Φιλιά πολλά!
Βλεπω τις ετικεττες στην αναρτηση, καπου λεει "για πρωινο" και αναρρωτιεμαι, αυτο το συγκεριμενο κεικ, προλαβαινει να ... βγαλει την νυχτα? Σοκολατοκολαση, αυτο εχω να πω μονο, και τι muffin και cupcakes, αν δεν φας μια, δυο, τρεις, πεντε φετες μπορεις να καταλαβεις αν εγινε καλο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, Μαρινάκι...
ΔιαγραφήΕχω αδυναμία στα κέικ γιατί έχουν πολύ ψίχα. Σε αντίθεση με τα muffins και τα cupcakes που είναι όλο κόρρα γύρω - γύρω...
Και το συγκεκριμένο έχει βγει παραφουσκωτό και ζουμερό. Ετσι ακριβώς όπως το προτιμώ!!
Σε καληνυχτίζω!!!
Πολύ όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα όμορφο και σίγουρα νόστιμο.
Από τις παλιές συνταγές τύπου: "βραστό κέικ", "κέικ κατσαρόλας" κ.λπ.
Όπως και να το λένε όμως, αυτό που έφτιαξες εδώ σκίζει.
Σοκολατένιο και προκλητικό έτοιμο να καταναλωθεί με μια κούπα καφέ...διαρκείας (όλης της ημέρας)!
Φιλιά σας!
Ζ.
Ακριβώς όπως τα λες Ζαμπία μου.
ΔιαγραφήΒραστό ή κέικ κατσαρόλας. Είναι παλιά συνταγή, αλλά χρειάζονται και αυτές...
Ξέρεις... πολλές φορές από τις παλιές συνταγές βρήσκεις μικρούς θυσαυρούς.
Ο καφές επιβάλλεται!
Κι εμένα Χρυσαυγή μου μ΄αρέσει να συνοδεύω τον σκέτο καφέ μου μ΄ένα λαχταριστό,μεγάλο κομμάτι κέϊκ,κατά προτίμηση σοκολατένιο ή υγρό,ακριβώς όπως αυτό που μας σερβίρεις σήμερα!!Μ΄αρέσει να αισθάνομαι να λιώνει στο στόμα πριν ακόμα προλάβω να συνειδητοποιήσω τη γεύση του ώστε ν΄ακολουθήσει γρήγορα η επόμενη μπουκιά,μ΄αρέσει να το κυττώ για να μεγιστοποιήσω τη νοστιμάδα του,να βυθίζω τα δάκτυλά μου δήθεν τυχαία στην αφράτη,σοκολατένια ζύμη του,για να έχω την δικαιολογία να τα γλύψω σαν ένα άτακτο παιδί,μ΄αρέσει να σιροπιάζω έξτρα το κομμάτι μου στα..κρυφά ,γιατί κάποια στιγμή πρέπει να κανακεύουμε και τον εαυτό μας,μ΄αρέσει να το προσφέρω στους αγαπημένους μου για να αισθάνονται την γλυκειά μου φροντίδα,μ΄αρέσει που το έφτιαξες Χρυσαυγή μου και με το πινέλο της δημιουργικότητάς σου χρωμάτισες πάλι τη μέρα μου!!Με πιτσίλισες λίγο με την σοκολάτα,αλλά δεν πειράζει..δεν τελείωσα ακόμα το κομμάτι μου.Φιλιά πολλά,πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροκλητική η περιγραφή σου όσο και το κέικ Φωτεινή μου...
ΔιαγραφήΕίσαι μαέστρος στις περιγραφές....
Τι να πω τώρα εγώ και τι να σχολιάσω που να μπορεί να συγκριθεί με τα γραφόμενά σου??!!!
Σε φιλώ κι εγώ με τη σειρά μου πολύ, πολύ!!
Τι λαχταριστό που φαίνεται ,τέλειο!!!!!!! θα το δοκιμάσω όποσδηποτε,καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά Νέλη μου.
ΔιαγραφήΕλπίζω να σου αρέσει !!
Καλό σου βράδυ!
Είπα να μπω βράδυ, να είμαι χορτάτη, να μην έχω "εκκρεμότητες" ούτε γλυκές μα ούτε και αλμυρές...και κοίτα που πήγα κι' έπεσα, με το καλησπέρα σας!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σας Χρυσαυγή μας :-)))))
Μου θύμησες πως έχω πολλά χρόνια να φτιάξω τούτη την εκδοχή κεϊκ και πρέπει να το βάλω στα προσεχώς!
χαχαχα
ΔιαγραφήΠοτέ να μην είσαι σίγουρη όταν μπαίνεις στο μπλόγκερ!!!
Ακόμα και χορτάτη του σκασμού να είσαι, πάντα υπάρχει χώρος για κάτι ακόμα που θα λιμπιστείς!!
Μετά τα μεταμοντέρνα παπουτσάκια με μανιτάρια και μετσοβόνε, είπα να κάνω μια vintage εκδοχή κέικ. Ετσι για να ισορροπήσουμε βρε αδερφέ!!!
Βάλ΄ το στα προσεχώς και απολαυσέ το !!
Σε φιλώ Πηνελοπάρα!
Καλησπέρα Χρυσαυγή μου! Νομίζω ότι μ' αυτό το κέικ μεγάλωσαν μερικές γενιές!!! Είναι υπέροχη, vintage συνταγή κι εσύ την έφτιαξες ΤΕΛΕΙΑΑΑΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαχταριστό και ειδικά η δεύτερη φωτό σου μ'έκανε να σκεφτώ να το φτιάξω τώρααααα! Ευτυχώς δεν μπορώ κι έτσι θα γλιτώσω καμιά θερμίδα...χαχαχα
Πολλά φιλιά!
Σε ευχαριστώ βρε Κική μου!
ΔιαγραφήΠάντα ευγενής και θετική !
Τις θερμίδες μπορεί να τις γλύτωσες για απόψε, όμως επιφυλάσσομαι!! χαχαχα
Καλό σου βράδυ!!!!
Λατρευώ σοκολάτα και εδώ βλέπω ότι είναι φουλ και μου τρέχουν τα σάλια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσουν και τα κεϊκ, οπότε.... ΑΧ!!!
Φιλιά!!!!!!!
Κι όμως Ελένη μου, δεν έχει σοκολάτα καθόλου. Όλη την δουλειά την κάνει το κακάο. Αυτό δημιουργεί αυτό το όμορφο σιρόπι που περιχύνουμε το ζουμερό μας κέικ!!
ΔιαγραφήΑν σ΄αρέσουν τα κέικ τότε φτιάξ΄το !!
Φιλιά πολλά!
Ακριβώς τα ίδια αισθάνομαι κι εγώ για το κλασσικό κέϊκ! Τώρα που μπαίνουμε σιγά σιγά σε φθινοπωρινή/χειμερινή διάθεση θα αρχίσω πάλι να φτιάχνω! Και συνταγές και αυτοσχέδια, όλα μ'αρέσουν! Οπότε και το δικό σου..η σοκόλαση..μπαίνει στη λίστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Εντάξει λοιπόν Βέρα μου!!
ΔιαγραφήΑφού σου αρέσουν τα κέικ όσο κι εμένα, τότε είναι μια ευκαιρία να το δοκιμάσεις!!
Εύκολο και πεντανόστιμο!!!
Αυτό είναι που λέμε βραστό κεικ; όπως και να λέγετε όμως είναι πολύ λαχταριστό με το σιροπάκι του που τρέχει και σου δημιουργεί απανωτές λιγούρες!!!Τέλειο Χρυσαυγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Ναι, ακριβώς αυτό είναι...
ΔιαγραφήΒέβαια το όνομα "βραστό κέικ" δεν μου αρέσει γιατί μου θυμίζει σούπα ή φαγητό κατσαρόλας και έτσι λοιπόν το ονόμασα κέικ με σιρόπι, που τελικά αυτό ακριβώς είναι!!
Κι εγώ τώρα που ξαναβλέπω τις φωτογραφίες, λιγούρες έχω...
Φιλιά Μαρί μου!
Τι ήθελα και εγώ και μπήκα τέτοια ώρα; Φαντάσου τι όνειρα θα δει η αφρατούλα:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειο!
χαχα ...ωραίο το υποκοριστικό σου Μαράκι!!!
Διαγραφήφιλάκια!
Αμάν βρε Χρυσαυγή μου τι μου κάνεις πρωί πρωί και πίνω το καφέ μου ξεροσφύρι.Το ξέρω εγώ επίτηδες το κάνεις έτσι για να με βασανίζεις τώρα που είπα να κόψω λίγο τα γλυκά(και να θέλεις ν΄αγιάσεις δεν μπορείς χαχαχα!!!).Φιλιά πολλά να είσαι καλά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ ξεροσφύρι τον πίνω σήμερα.
ΔιαγραφήΤο κείκ το είχα φτιάξει πριν μερικές μέρες, άρα σήμερα δεν έχει!!!
Μη στεναχωριέσαι λοιπόν Ροδάνθη μου!!
Καλημέρα σου !!!
πω πω!!! κόλαση!!! ειδικά η μεσαία φωτό.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ τη μεσαία έχω ξεχωρίσει!!! Αυτή που ρέει το σιρόπι.... !!!
ΔιαγραφήΠραγματικά το κέικ είναι ένα από τα γλυκά που δεν χρειάζονται συστάσεις! Ποιος δεν τα αγαπά και ποιος δεν εκτιμά ένα (ή δύο) κομμάτια από ένα αφράτο και λαχταριστό κέικ για να συνοδεύσει τον καφέ ή το γάλα του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολύ εμφανίσιμη η πρότασή σου Χρυσαυγή! Αναμφίβολα το σιρόπι του δίνει άλλη χάρη και το κάνει ακόμα πιο θελκτικό!
Φιλιά!
Τώρα που χειμωνιάζει δεν υπάρχει καλύτερο γλυκάκι από μια φετούλα κέικ πόσο μάλλον όταν έχει και σιροπάκι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο το σοκολατένιο κεκάκι σου με την βασική ύλη της σοκολάτας το κακάο. Οι φωτογραφίες σου φανταστικές Χρυσαυγή μου, μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά!
Πόσο μ' αρέσουν τα vintage κέικ δεν μπορείς να φανταστείς. Αυτό που μας έκανε η μαμά μου όταν ήμασταν μικρά, εξακολουθεί να είναι το αγαπημένο μου. Να'σαι καλά Χρυσαυγή που μοιράστηκες κι εσύ τη δική σου εκδοχή αυτών των αγαπημένων κέικ. Το σιρόπι κακάο με δελεάζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο Χρυσαυγή μπουκιά και Ανάσταση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύρικο!!
Πολύ ωραιο κέϊκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σιρόπι σε λιγώνει μονο και που το βλέπεις.
Θα το έχω υπόψη Χρυσαυγή μου
Νασαι καλά.
το αγαπω αυτο το κεικ!!! το εκανα κ εγω τηνπαρασκευη!!! σουπερ!!
ΑπάντησηΔιαγραφή