Σοκολατόπιτα χωρίς αλεύρι

Σήμερα συνειδητοποίησα πως είμαι ρατσίστρια. Τρελή και παλαβή ρατσίστρια μέχρι το κόκαλο. Έως το μεδούλι, έως εκεί που δεν πάει παραπέρα. Και το ποιο τρελό είναι πως είμαι ρατσίστρια με τους ηλικιωμένους. Τους ανυπεράσπιστους, γεροντάκους που εκ πρώτης όψεως φαίνονται ανήμποροι και εύθραυστοι, αλλά στην ουσία κρύβουν δυναμική και αυτοπεποίθηση.

Αυτούς τους γλυκούλιδες γεράκους με το διακριτικό λευκό τρίχινο στεφανάκι που αγκαλιάζει το κεφάλι τους από το ένα αυτί ως το άλλο. Λευκό σαν φωτοστέφανο και μαλακό σαν χνούδι! Με αυτούς τους παππούδες, βγαλμένους από άλλη εποχή, με τις καπελαδούρες τους και το ρολόι τσέπης με την μπρονζέ αλυσίδα 50 πόντων (με το συμπάθιο) να ενώνει την τσέπη του παντελονιού με την τσέπη του γιλέκου, αν υπάρχει αυτό το ένδυμα ακόμα. 

Όμως είμαι ρατσίστρια και με τις γιαγιάδες. Τις μικροκαμωμένες  αυτές κυρίες με ρομπίτσες petit καρώ, αλλά και τις άλλες τις ποιο γεροδεμένες, τις ποιο ντελικάτες με τα λούσα τους, τα κομμωτήριά τους, την άποψη ότι η ζωή είναι μπροστά και είναι δική τους, έτοιμες να την αρπάξουν απ΄ το λαρύγγι και να της δώσουν να καταλάβει. 

Είμαι ρατσίστρια εν τέλει, με την ευσεβή τρίτη, τέταρτη, πέμπτη και βάλε… ηλικία που τολμά και πιάνει τιμόνι στα χέρια της! Γιατί κακά τα ψέματα. Όταν ο καταρράκτης παύει να είναι αξιοθέατο και μετακομίζει απ΄ το Νιαγάρα στο μάτι, όταν τα αντανακλαστικά γίνονται γιαούρτι, όταν η ακοή και η όραση κάνουν φτερά, τότε παίρνουμε το χάροντα για συνοδηγό και βγαίνουμε τσάρκα για ανεύρεση πελάτη.  

Κι είναι πολλοί αυτοί που έχω δει να κυκλοφορούν στους δρόμους με άδεια οδήγησης που θα πρέπει να έχει καεί προς παραδειγματισμό και οι στάχτες της να σκορπιστούν στη θάλασσα. Είναι πολλές οι φορές που έχω κινδυνέψει εγώ ή έχω δει να κινδυνεύουν άλλοι από έναν "άκακο", μικροκαμωμένο, συρρικνωμένο από την οστεοπώροση γεροντάκο που βλέπει το δρόμο ανάμεσα απ΄ το τιμόνι. Που έχει κάνει τους καθρέφτες κρεμάστρα χαϊμαλιών, σταυρών και κομποσκοινιών  και το αυτοκίνητο του μοιάζει με συγκρουόμενο. Γιατί τι να σου κάνει ο σταυρός και τα σκόρδα αν έχεις βάλει πλώρη για Άγιο Πέτρο?

Διαμαρτύρομαι σθεναρά. Διαμαρτύρομαι και εξίσταμαι κύριε πρόεδρε. Κι όταν μεγαλώσω και γίνω έτσι, τότε που θα ισχυρίζομαι ότι οι δυνάμεις μου δεν με έχουν εγκαταλείψει, ότι η όρασή μου είναι γερακίσια και τα αντανακλαστικά μου όμοια με του Usain Bold στην εκκίνηση των 100 μέτρων, δίνω την άδεια στις κόρες μου να με επαναφέρουν στην τάξη...!

Σοκολάτα λοιπόν για να πάνε τα φαρμάκια κάτω, να τονοθεί ο οργανισμός και να αυξηθούν τα αντανακλαστικά. Αυτή τη φορά σε πίτα. Μια υπέροχη υγρή στο κέντρο της σοκολατόπιτα, με "σώμα", όχι από αλεύρι όπως θα περιμένατε, αλλά από σκόνη αμυγδάλου. Ένα υπέροχο και εύκολο γλυκό που τρώγεται χειμώνα - καλοκαίρι με ευχαρίστηση. Ίσως το καλοκαίρι να το δροσίσετε με μια μπάλα παγωτό βανίλια... 

Οπως και να έχει, είναι υπέροχη για κέρασμα, για συνοδεία καφέ και γιατί όχι για δώρο σε φίλη που λατρεύει τα σοκολατένια γλυκά!!

 ΣΟΚΟΛΑΤΟΠΙΤΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΟΣΚΟΝΗ

Υλικά: 

     1)   180 γραμ. κουβερτούρα 55% κακάο τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια

     2)   100 γραμ. βούτυρο αγελάδας

     3)   60 γραμ. ζάχαρη κρυσταλική

     4)   3 αυγά, χωρισμένοι οι κρόκοι από τα ασπράδια

     5)   150 γραμ. αμύγδαλα ασπρισμένα, τριμμένα στο μούλτι σε σκόνη

     6)   Άχνη για το πασπάλισμα
   

             Διαδικασία:

        Λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπεν μαρί μαζί με το βούτυρο. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τους κρόκους ελαφρά χτυπημένους και κατόπιν και το αμύγδαλο τριμμένο.

        Στο μίξερ χτυπάμε με το σύρμα τα ασπράδια με τη ζάχαρη μέχρι να γίνει μια σφιχτή και αφράτη μαρέγκα. Ενώνουμε τη μαρέγκα κουταλιά – κουταλιά με το σοκολατένιο μείγμα ανακατεύοντας απαλά με μια σπάτουλα. 

        Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190 βαθμούς. Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε ένα ταψί διαμέτρου 20 εκατοστών. Γεμίζουμε με το μείγμα και ψήνουμε για 10 λεπτά στους 190 βαθμούς. Χαμηλώνουμε στους 170 βαθμούς και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλα 15 λεπτά. 

        Η πίτα βγαίνει κάπως μαλακή. Την αφήνουμε να κρυώσει, την ξεφορμάρουμε και την σερβίρουμε σε κομμάτια πασπαλισμένη με ζάχαρη άχνη. 

          Καλή επιτυχία!!