Τις μουντές μέρες βγάζει κανείς μουντές φωτογραφίες. Αν βέβαια ήμουν φωτογράφος θα μπορούσα αυτό να το γυρίσω υπερ μου, αλλά τώρα απλά με δυσκολεύει. Για μένα το
φαγητό θέλει άπλετο φως για να αναδειχθεί και να με κάνει χαρούμενη που το
βλέπω.
Στον αστερισμό των κέικ και πάλι, με μια εύκολη, αλμυρή αυτή
τη φορά συνταγή, γεμάτη από τυριά που
λιώνουν και καπνιστή γαλοπούλα. Την ώρα που το κέικ ψηνόταν, σκόρπισε στην κουζίνα η
χαρακτηριστική μυρωδιά της φρεσκοψημένης τυρόπιτας. Αυτό και μόνο είναι από
μόνο του ικανό να με κάνει να ψήνω
αλμυρό κέικ μια φορά τη βδομάδα. Γιατί καλή είναι η σοκολάτα, αλλά και τα
μαστιχωτά τυριά την κοντράρουν στα ίσια ώρες - ώρες!
ΑΛΜΥΡΟ ΚΕΙΚ ΜΕ ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΥΡΙΑ
Υλικά:
1)
1 κούπα γραβιέρα τριμμένη
2)
2 κούπες κασέρι τριμμένο
3)
2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
4)
1 κούπα γάλα φρέσκο
5)
3 αυγά
6)
2 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν πάουντερ
7)
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
8)
1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη
9)
120 γραμμάρια γαλοπούλα καπνιστή κομμένη σε
κυβάκια
10)
200 γραμμάρια βούτυρο λιωμένο
Μέθοδος:
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα αυγά με το γάλα και τα χτυπάμε
καλά σαν να κάνουμε ομελέτα.
Σε ένα μεγαλύτερο μπολ ρίχνουμε τα τυριά, το αλεύρι, τη
γαλοπούλα, το αλάτι, τη ζάχαρη, το μπέικιν, την πάπρικα και τα ανακατεύουμε
καλά. Προσθέτουμε το μίγμα των αυγών με το γάλα και το βούτυρο. Ανακατεύουμε
καλά με ένα κουτάλι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε καλά μια φόρμα κείκ με τρύπα
στη μέση. Ρίχνουμε μέσα το περιεχόμενο του μπολ με τα υλικά και ψήνουμε το κέικ
σε προθερμασμένο φούρνο, στον αέρα, στους 180 βαθμούς για περίπου 45 λεπτά.
Δοκιμάζουμε με ένα μαχαίρι στα 40 λεπτά αν έγινε. Αν το
μαχαίρι βγει χωρίς υπολείμματα ζύμης τότε το κέικ είναι έτοιμο. Αν όχι, τότε το
αφήνουμε μερικά λεπτά ακόμη να ψηθεί.
Μόλις είναι έτοιμο, το βγάζουμε από το φούρνο και το
αφήνουμε να κρυώσει μέσα στη φόρμα του. Κατόπιν το αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα
και σερβίρουμε.
Την επόμενη μέρα, λόγω των τυριών καλό θα ήταν να διατηρηθεί
στο ψυγείο. Όταν θέλουμε να το φάμε κόβουμε κομμάτια και τα ζεσταίνουμε είτε
στο φούρνο μικροκυμάτων είτε στον φούρνο της κουζίνας μας. Τρώγεται πολύ
ευχάριστα για πολλές μέρες μετά.
Καλή επιτυχία!
Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά εχω την αίσθηση ότι τις μουντές μέρες βγαίνονυ λίγο καλύτερες οι φωτογραφίες γιατί το φως είναι πιο σοφτ (τάδε έφη τανια-το-πράσινο-μιξερ) ή τέλος πάντων έτσι λέμε καμια βλακεία να περάσει η ώρα.... τρελαίνομαι για αλμυρα, ιδίως αν έχουν και κέικ στο δεύτερο συνθετικό τους... μονο να σου πω, αυτό το μαρούλι βγάλτο από το πιάτο μου, χεχεχεχε καμία σωτηρία...... (κασέρι εννοείς κίτρινο τυρί ή το τυρί κασερι?)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μαρουλι να εξαφανιστεί αμέσως από το πιάτο της Τάνιας παρακαλώ!!! Ήθελα απλά να δείξω ότι το κέικ είναι τόσο αφράτο που κόβεται με την ....καρδιά ενός μαρουλιού΄! χαχαχαχχααχαχαχα ...Λέμε τώρα!!!! χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για το φως τις μουντές μέρες, όντως είναι πιο ατμοσφαιρικό, αλλά με δυσκολεύει τόσο πολύ αφού η κάμερα δεν εστιάζει. Ουφ, και πάλι καταλήγω να προτιμώ τον ήλιο!!!!!!!!!
*Κασέρι εννοώ το τυρί που ονομάζεται κασέρι και είναι ΠΟΠ.
Φανταστικό! Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Νοτούλα!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!!!!!
Ένα κλασικό αλμυρό κέικ που νομίζω δεν το έχω φτιάξει ποτέ!! Απορώ δηλαδή.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον ήρθε η ώρα να το δοκιμάσω .....να το δοκιμάσει και ο μικρός αθλητής!! χαχα
Φανταστικό!!!!
Κι εγώ απορρώ!!!!
ΔιαγραφήΝομίζω πως ήρθε ο καιρός να το δοκιμάσετε όλοι!!!!!!!!
χαχα
Φιλάκια!
Η αλήθεια είναι ότι το να μπορείς να διαχειρίζεσαι σωστά το φως, να το "διαβάζεις" και να το καταλαβαίνεις, είναι πολύ πονεμένη ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μουντές ημέρες και εμένα με δυσκολεύουν πολύ ως προς τη φωτογράφιση. Οπότε ναι, προτιμώ και εγώ το άπλετο φως, αν και θα ήθελα κάποια στιγμή να καταφέρω να βγάζω και πιο ατμοσφαιρικές φωτογραφίες που προς το παρόν βλέπω και ζηλεύω.
Πάντως τις φωτογραφίες σου τις βλέπω ωραιότατες και αν μη τι άλλο πέτυχες το ζητούμενο, που είναι να μας ανοίξεις την όρεξη και να θαυμάζουμε το κέικ σου.
Τα δε αλμυρά κέικ τα λατρεύω!
Είναι εύκολα και είναι ότι πρέπει για κάθε ώρα της ημέρας και για κάθε περίσταση!
Σε φιλώ
Γελάω τόσο με το σχόλιο της Τάνιας και την απάντησή σου!!! Το κέικ τόνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αλμυρά κέικ είναι μεγάλη αδυναμία και τέλεια λύση για να χρησιμοποιήσεις υπόλοιπα τυριών και αλλαντικών!!
Καλό σ/κ, φιλιά!!
Ευκολο και καθολου απαιτητικο! Κοινως οτι πρεπει! Προς αμεση δοκιμη! Ευχαριστουμ!
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπωωω αλμυρο κεικ!!!! ειναι τελειο !!!! μ αρεσει που εβαλες γαλοπουλα!!! στειλε ενα κομματακι!
ΑπάντησηΔιαγραφήOι φωτογραφίες είναι πολύ ωραίες Χρυσαυγή μου (αν και καταλαβαίνω τον πόνο της ''συννεφιάς'' χιχι).. τα χρώματα από τα πιάτα, τα ποτήρια (με τα ωραία ζωάκια) δείχνουν πολύ ωραία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πάμε και στο κεικ...Φαίνεται πολυ ωραίο.
Θα ήθελα να το δοκιμάσω ζεστό-ζεστό και τώρα που το σκέφτομαι.... δεν έχω φτιάξει αλμυρό κεικ!!!!
OMG (που λένε και τα παιδιά μου). Το σημειωνω ;)
Φιλιά πολλά