Καριόκες

Τα γλυκά των γενεθλίων της Μεγάλης ήταν δύο. Η τούρτα που αψήφησε την βαρύτητα και το νόμο του Νεύτωνα αφού το σακουλάκι με τα m&m's στάθηκε τον αέρα μόνο του χωρίς να το κρατάει κανείς και οι καριόκες. Η τούρτα ήταν για το σπίτι και οι καριόκες κέρασμα για το σχολείο. Τα παιδιά χαίρονται όταν παίρνουν ευχές, αλλά για να τις λάβει κανείς πρέπει να προσφέρει από καρδιάς και το ανάλογο αντίτιμο,  σε είδος βεβαίως - βεβαίως. Μια καριόκα, μια ευχή! 

Οι καριόκες είναι ένα μεγάλο κομμάτι των γευστικών αναμνήσεων από τα  παιδικά μου χρόνια. Ανοίγοντας ένα κουτί  με τυλιχτά από ζαχαροπλαστείο, έχω να σκεφτώ δύο μόνο γλυκά. Τις καριόκες και τα παστάκια που έτρωγα ως παιδί. Τα υπόλοιπα τα παραμέριζα, αφήνοντάς τα για τους άλλους. Σε μεγάλη ανάγκη τα αναζητούσα και τα καταβρόχθιζα  κι αυτά, δε λέω, αλλά η προτίμησή μου δεν ήταν άλλη από τις σοκολατένιες καριόκες και τα αφράτα παστάκια που έλιωναν στο στόμα. Τώρα πια δεν βρίσκω πουθενά ούτε καριόκες της προκοπής ούτε ζουμερά παστάκια με υγρό παντεσπάνι και νόστιμη μους σοκολάτας. Τα περισσότερα μου θυμίζουν στην υφή αφρό ξυρίσματος (λες και έχω φάει δηλαδή...) και όσο για τις καριόκες ... τι κι αν υπάρχουν σε όλα τα ζαχαροπλαστεία της Ελλάδας, συνήθως είναι άνοστες και εντελώς αδιάφορες. Είναι πολύ δύσκολο να πετύχει κανείς τις τέλειες, αυτές που θα σε κάνουν να μην σηκωθείς από την καρέκλα αν δεν βρεθείς με μια αγκαλιά άδεια αλουμινόχαρτα και χειλη πασαλειμμένα με σοκολατα.  

Τολμώ να πω ότι η συνταγή είναι από τις πάρα πολύ καλές! Μπελαλίδικη, χρονοβόρα, κουραστική, ζόρικη αλλά φανταστική σε γεύση.  Τις φτιάχνεις την πρώτη φορά και λες, «οκ τελειες, αλλα του χρόνου πάλι θα περάσω αυτό το μανίκι». Τις φτιάχνεις ξανά του χρόνου, περνάς ένα δίωρο τυλίγοντάς τις με σοκολάτα και λες «οκ, σε δυό χρόνια πάλι». Τις φτιάχνεις ξανά σε δυο  χρόνια και ορκίζεσαι  να ξαναφτιάξεις καριόκα σε ορίζοντα πενταετίας! Όμως αυτά τα λέει ο άνθρωπος ο ανυπόμονος και βιαστικός, η Χρυσαυγή δηλαδή. Υπάρχουν και αυτοί οι ευλογημένοι με την αρετή της υπομονής  που δεν θα προβληματιστούν στο να δώσουν χρόνο προκειμένου να φτιάξουν αυτό το υπέροχο σοκολατένιο κέρασμα. Ε, σε αυτούς απευθύνομαι σήμερα!!

ΚΑΡΙΟΚΕΣ

Η συνταγή βγάζει περίπου 75-80 καριόκες ή σε βάρος 2,5 κιλά.

Υλικά:

     1)      450 γραμμάρια μπισκότα Πτι Μπερ

     2)      250 γραμμάρια βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

     3)      500 γραμμάρια καρύδι ψιλοκομμένο

     4)      4 αυγά βιολογικά κατά προτίμηση

     5)      40 γραμμάρια κακάο σε σκόνη

     6)      160 γραμμάρια ζάχαρη άχνη

     7)      80 γραμμάρια μαύρο ρούμι ή κονιάκ

     8)      2 κουταλάκια γλυκού εκχύλισμα βανίλιας

     9)      1400-1500 γραμμάρια κουβερτούρα

     10)   3 κουταλάκι γλυκού βούτυρο

Μέθοδος: 

Παίρνουμε τα μπισκότα. 

Τα αλέθουμε λίγα – λίγα στο μούλτι μέχρι να γίνουν σκόνη. Τα βάζουμε σε ένα μπολ. 

Παίρνουμε τα καρύδια μας και τα ελέγχουμε όλα ένα προς ένα μήπως έχουν υπολείμματα από τσόφλι ανάμεσά τους. Αυτονόητο αλλά πολύ σημαντικό!

Τα αλέθουμε και αυτά στο μούλτι λίγα – λίγα. Τα θέλουμε ψιλοκομμένα αλλά όχι σκόνη. Μόλις τελειώσουμε τη διαδικασία τα βάζουμε και αυτά σε ένα μπολ. 

Τοποθετούμε όλα μας τα υλικά ζυγισμένα και μετρημένα στον πάγκο της κουζίνας και αρχίζουμε τη διαδικασία του γλυκού. 

Βάζουμε στον κάδο του μίξερ τα αυγά με τη ζάχαρη άχνη και τα χτυπάμε στη δυνατή ταχύτητα μέχρι να γίνουν κρέμα, τουλάχιστον για 2 λεπτά. Προσθέτουμε μέσα στο μείγμα των αυγών το βούτυρο, το κακάο, το εκχύλισμα βανίλιας και το ρούμι ή κονιάκ και χτυπάμε πάλι μέχρι να ομογενοποιηθούν. 

 

Σταματάμε το μίξερ. Προσθέτουμε στο μίγμα τα μπισκότα και χτυπάμε πάλι μέχρι να ενσωματωθούν στο μίγμα και να έχουμε μια ζύμη αρκετά μαλακή. Σταματάμε πάλι το μίξερ και αυτή τη φορά ρίχνουμε μέσα στο μίγμα την καρυδόψιχα. Πλέον ανακατεύουμε με το χέρι μας, ζυμώνοντας πολύ καλά μέχρι να ενσωματωθούν τα καρύδια στη ζύμη. Η ζύμη θα εξακολουθεί να είναι πολύ μαλακή. Γι΄αυτό το λόγο καλό είναι το ανακάτεμα να το κάνουμε (αν διαθέτουμε) με γάντι μιας χρήσης. Βοηθάει για να μην κολλάει η ζύμη στα χέρια μας. 

 

Το επόμενο στάδιο είναι το ρολάρισμα σε μπαστούνι. 

Απλώνουμε στον πάγκο μας δύο μεγάλα κομμάτια από διάφανη μεμβράνη. Χωρίζουμε τη ζύμη σε δύο ίσα μέρη και βάζουμε από μισή στο κάθε ένα κομμάτι. 

Με προσοχή ρολάρουμε το κάθε ένα σε ένα μπαστούνι, τυλίγοντας προσεκτικά την ζύμη. Τα ρολά της ζύμης προσέχουμε να τα φτιάξουμε ομοιόμορφα και το πάχος τους να είναι ίδιο σε όλο τους το μήκος. 

 

Η ποσότητα αυτή βγάζει δύο μπαστούνια των 20 εκατοστών έκαστο. Επίσης στις άκρες τους τα πιέζουμε καλά ώστε να μοιάζουν σαν να έχουν κοπεί με μαχαίρι κάθετα. 

 

Με προσοχή (επειδή η ζύμη είναι αρκετά μαλακή) παίρνουμε τα δύο ρολά και τα βάζουμε μέσα σε ένα πιρέξ ή ταψάκι. Το τοποθετούμε στην κατάψυξη. Αυτό γίνεται για να μην έρθουν σε επαφή με άλλα αντικείμενα μέσα στην κατάψυξη και χαλάσει το σχήμα τους. Μέσα στο πιρέξ θα είναι προστατευμένα μέχρι να παγώσουν.

 

Τα αφήνουμε στην κατάψυξη μέχρι να σφίξουν εντελώς, σίγουρα δηλαδή ένα βράδυ. Επίσης μπορούμε να τα διατηρήσουμε εκεί για μέρες κι έτσι να «σπάσουμε» την διαδικασία του χρονοβόρου αυτού γλυκίσματος ώστε να μην μας φανεί κουραστική. 

Όταν έρθει η ώρα να καλύψουμε με σοκολάτα τις καριόκες ακολουθούμε την εξής διαδικασία. 

Βγάζουμε από την κατάψυξη τα μπαστούνια, τα ξετυλίγουμε και τα κόβουμε σε ροδέλες πάχους 1 εκατοστού. 

Κατόπιν τις ροδέλες αυτές τις κόβουμε στη μέση σχηματίζοντας δύο ημικύκλια για να έχουν έτσι το κλασικό σχήμα της καριόκας. 

Τοποθετούμε όλες τις καριόκες μέσα σε ένα πλατύ σκεύος ή πιρέξ και τις βάζουμε στην κατάψυξη ξανά μέχρι να τις χρειαστούμε για την επικάλυψη με τη σοκολάτα.

Τελικό στάδιο, η σοκολάτα.

Κόβουμε ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι λαδόκολλας και το τοποθετούμε στον πάγκο της κουζίνας. 

Ζεσταίνουμε σε μπεν μαρί το 1/3 της κουβερτούρας μαζί με 1 κουταλάκι του γλυκού βούτυρο μέχρι να λιώσουν. Όταν λιώσει εντελώς η σοκολάτα, βγάζουμε το σκεύος από το μπεν μαρί και παίρνουμε το 1/3 από τις καριόκες που έχουμε ήδη στην κατάψυξη. 

Βουτάμε μία – μία στη σοκολάτα και την καλύπτουμε γύρω γύρω με σοκολάτα. 

Την διαδικασία αυτή την κάνουμε με τη βοήθεια δύο πιρουνιών. Επειδή θέλουμε μόνο να επικαλυφθούν προσέχουμε στο πάνω μέρος τους να μην συγκρατήσουν μεγάλη ποσότητα σοκολάτας. Για το λόγο αυτό με το πιρούνι αφαιρούμε την περιττή ποσότητα «ξυρίζοντας» το πάνω μέρος της καριόκας όπως βλέπουμε στη φωτογραφία. 

Τέλος τοποθετούμε τις καριόκες μια μια στη λαδόκολλα που έχουμε απλώσει ήδη στον πάγκο της κουζίνας.  Κάνουμε αυτή τη διαδικασία μέχρι να τελειώσει όλη η σοκολάτα που έχουμε λιώσει. 

Με αυτή τη μέθοδο επικαλύπτουμε όλες τις καριόκες, λιώνοντας σταδιακά και τα υπόλοιπα 2/3 της σοκολάτας. 

Αφήνουμε τις καριόκες στον πάγκο της κουζίνας μέχρι να στεγνώσει η σοκολάτα και να σφίξει.

Όταν έχει σταθεροποιηθεί εντελώς και δεν αφήνει σημάδι από το δάχτυλό μας όταν τις πιάνουμε, τις μεταφέρουμε στο ψυγείο για μισή ώρα, έτσι ώστε η κουβερτούρα να γίνει απόλυτα σκληρή. Προσοχή, να μην ακουμπάει η μια πάνω στην άλλη. Πρέπει να είναι σε ένα ή περισσότερα σκεύη απλωτές. 

Τελευταία είναι η διαδικασία τυλίγματος σε αλουμινόχαρτο.

Κόβουμε λωρίδες αλουμινόχαρτου σε παραλληλόγραμμα κομμάτια διαστάσεων 15Χ12  περίπου εκατοστά. 

Βγάζουμε λίγες – λίγες τις καριόκες από το ψυγείο και τις τυλίγουμε στα αλουμινόχαρτα. Όταν τελειώσουμε όλη τη διαδικασία, τις τοποθετούμε στο ψυγείο όπου και παραμένουν μέχρι την κατανάλωσή τους.

Καλή επιτυχία!!

Ε υ χ α ρ ι σ τ ί ε ς:

Οι καριόκες αυτές δεν θα ήταν ποτέ τόσο όμορφες, χωρίς αυτά τα λαμπερά, χρωματιστά αλουμινόχαρτα. Όσο νόστιμες κι αν είναι, δεν θα είχαν αυτή την παιχνιδιάρικη όψη που ήθελα να δώσω για την ευτυχέστερη μέρα των γενεθλίων της Μεγάλης μου. Η ιδέα και η προτροπή να τα αγοράσω ήταν της φίλης,  μπλόγκερ, Green Mixer, η οποία πήγε τις καριόκες μου ένα βήμα πιο πέρα!

Η απόφαση να τα αγοράσω είχε πλέον ληφθεί. Για να τα έχω όμως στα χέρια μου έδωσε μια φίλη 2 ώρες από τη ζωή της μέσα στην κίνηση της Αθήνας, βενζίνη, χρήματα και στήσιμο στην ουρά των ΕΛΤΑ, ώστε να μου τα ταχυδρομήσει εγκαίρως. Κι αυτές οι πέντε γραμμές είναι η αναγνώριση για τον κόπο της κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Pepi's Kitchen.

Τέλος ένα ευχαριστώ στον υπομονετικό άνθρωπο που με βοήθησε να τυλίξουμε τις καριόκες επί 2 και πλέον ολόκληρες ώρες. Αυτή δεν είναι άλλη από τη μητέρα μου, που έκανε τον κόπο και τύλιξε με σοκολάτα 80 καριόκες, ενώ εγώ θα είχα σταματήσει πιθανοτατα στις 8...

 

Σημαντικά tips που λύνουν τα χέρια:

     1)      Οι καριόκες διατηρούνται στο ψυγείο για 7-10 μέρες ή στην κατάψυξη για μερικούς μήνες. Τις βγάζετε από την κατάψυξη 2-3 ώρες πριν την κατανάλωσή τους και τις τοποθετείτε  στο ψυγείο. 

     2)      Η διαδικασία της επικάλυψης με την κουβερτούρα είναι αρκετά χρονοβόρα και θέλει λεπτό χειρισμό. Το λιώσιμο της σοκολάτας γίνεται σταδιακά και όχι όλο μαζί έτσι ώστε να προλαβαίνετε να καλύψετε μερικές καριόκες πριν η σοκολάτα πήξει και σταθεροποιηθεί οπότε θα χρειάζεται πάλι να την ζεστάνετε σε μπεν μαρί.  

     3)      Όταν έρθει η ώρα να καλύψετε με σοκολάτα τις καριόκες είναι προτιμότερο να τις βγάζετε από την κατάψυξη λίγες – λίγες έτσι ώστε να μην προλαβαίνουν να ζεσταθούν. Όσο πιο παγωμένες και κοκαλωμένες είναι τόσο το καλύτερο γιατί έτσι δεν θα τρίβονται μέσα στη ζεστή κουβερτούρα. 

     4)      Επίσης μπορείτε να κόψετε σε καριόκες το ένα μόνο από τα δύο μπαστούνια που θα φτιάξετε και να τις τυλίξετε στη σοκολάτα. Το επόμενο μπορείτε να το αφήσετε ως έχει στην κατάψυξη και να το κάνετε καριόκες μετά από πολύ καιρό. Στην κατάψυξη δεν παθαίνει απολύτως τίποτα. 

     5)      Οι καριόκες είναι ένα υπέροχο γλυκό που έχει μεγάλη διάρκεια ζωής. Μπορούμε να το προσφέρουμε ως δώρο ή να το κεράσουμε σε φίλους. Ειδικά για τις γιορτές των Χριστουγέννων αν το τυλίξουμε με χρωματιστά αλουμινόχαρτα γίνεται ένα εξαιρετικά γιορτινό γλυκό! Αψηφήστε τα αποτρεπτικά λόγια μου περί χρόνου και δυσκολίας και φτιάξτε τις.