Τρουφάκια με φιστίκια και ανθόνερο

Τα τρουφάκια της Μαρίνας.

Είναι γνωστό ότι μου αρέσουν οι γρήγορες συνταγές. Γρήγορες γιατί είμαι άνθρωπος ανυπόμονος, νευρικός και με ένα 18 μηνών ζουζούνι, πάντα ανάμεσα στα πόδια μου, να ζητάει να μου ανέβει στο σβέρκο. Αναζητώ αυτές τις συνταγές με μανία, ειδικά την περίοδο που διανύουμε. Μεταξύ παράδοσης και παραλαβής της Νεφέλης απ΄ το σχολείο, ορθογραφίας και αντιγραφής, προπόνησης και μπάνιου, ταΐσματος και ντυσίματος,  το μόνο που προλαβαίνω να φτιάξω, είναι τα παρακάτω τρουφάκια. 

Ανακάλυψα τη συνταγή και την ανακήρυξα ως την top συνταγή  ταχύτητας. Χρειάζονται μόλις 3 λεπτά για να φτιάξει κανείς το μίγμα για τα τρουφάκια και άλλα 2 για να τα πλάσει. Με προκλητική ευκολία και υπερηχητική ταχύτητα, έχετε έτοιμο ένα γλυκό, ακόμα και αν ο καλεσμένος είναι ήδη στο χαλάκι της εξώπορτάς σας! 

Προϋπόθεση, να σας αρέσει το ανθόνερο!!! Και εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η Μαρίνα. Η κουμπάρα και καρδιακή μου φίλη, που μέχρι να πεθάνω δεν θα ξεχάσω τη φάτσα της μόλις δοκίμασε το τρουφάκι, την ημέρα που τα έφτιαξα.

 Ήρθε στο σπίτι εκτάκτως για να μου αφήσει κάτι, και εβρισκόμενη εγώ σε τρελό ενθουσιασμό που είχα φτιάξει αυτό το «γλυκό αστραπή», τη ρώτησα βιαστικά αν τρώει φιστίκια, κρατώντας ήδη ένα τρουφάκι πίσω από την πλάτη μου. Μόλις μου απάντησε θετικά, τη μπούκωσα με το τρουφάκι, πριν καλά – καλά πάρει ανάσα. Ο ενθουσιασμός μου ξεχείλιζε και αδημονούσα να πάρω τον έπαινο, αμέσως μόλις κατάπινε. Μόνο για μερικά δευτερόλεπτα κράτησε η χαρά… Μόλις είδα να της γυρνάνε τα μάτια ανάποδα κατάλαβα ότι κάτι είχε πάει στραβά. Μπορεί φιστίκια να έτρωγε, όμως σιχαινόταν όσο τίποτα το ανθόνερο!!! Τι πλήγμα κι αυτό Θεέ μου!!! 

Τα επόμενα λεπτά που ακολούθησαν προσπαθούσα να της ξεπλύνω το στόμα με νερό (και όχι ανθόνερο!!), να της  αλλάξω τη γεύση με κάτι άλλο, να της κάνω μια μίνι πλύση στομάχου βρε αδερφέ! 

Η καημένη που είχε παρκάρει παράνομα και είχε μπει βιαστικά για λίγα μόνο λεπτά στο σπίτι, έφυγε με την ουρά στα σκέλια και φτύνοντας το σάλιο που δεν άντεχε να καταπιεί… Τώρα το μόνο που έλειπε για να ολοκληρωθεί η ατυχία της, ήταν να βρει μια κλήση στο τζάμι του παρμπρίζ…

Τα τρουφάκια από εκείνη τη στιγμή τα καταχώρησα ως «Τρουφάκια Μαρίνας»,  γιατί ότι και να περιγράφω, ωχριά μπροστά σε αυτό που είδα με τα μάτια μου. Ε, λοιπόν δεν αξίζει να πάρουν το όνομά της απλά και μόνο γιατί υποβλήθηκε στην δοκιμασία να φάει κάτι που σιχαίνεται?

Tip: Τα τρουφάκια αυτά με το φιστίκι μοιάζουν κατά 99% με τα αμυγδαλωτά που τρώμε στα νησιά το καλοκαίρι. Αλλάζει μονάχα ο ξηρός καρπός. Είναι ιδανικό γλυκό και για βάπτιση. Αν είστε fun των αμυγδαλωτών όπως εγώ, θα τα λατρέψετε! Αν όχι, μπορείτε να πάτε να κάνετε παρέα με τη Μαρίνα!!!!!

ΤΡΟΥΦΑΚΙΑ ΜΕ ΦΙΣΤΙΚΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΟΝΕΡΟ

Υλικά: 

    1)  200 γραμμάρια ζάχαρη άχνη

    2)  100 γραμμάρια καθαρισμένα φιστίκια Αιγίνης, ανάλατα, ωμά

    3)  10-15 γραμμάρια ανθόνερο ή ροδόνερο

Διαδικασία: 

                Ρίχνουμε στο μπλέντερ ή στο μούλτι τη ζάχαρη άχνη και τα φιστίκια. Τα αλέθουμε μέχρι να γίνουν σκόνη. Προσθέτουμε αρχικά τα 10 γραμμάρια ανθόνερο (ή ροδόνερο) και πλάθουμε με το χέρι. Αν δουμε ότι δεν επαρκεί έτσι ώστε να ενωθούν τα υλικά σε ένα μείγμα, τότε προσθέτουμε και τα 5 γραμμάρια επιπλέον.  Το μείγμα πρέπει να είναι μαλακό και αφράτο. Αν ακόμα δεν είναι έτσι προσθέτουμε λίγο νερό. Προσοχή όμως! Αρκούν μερικές σταγόνες νερού. Μην προσθέσετε απότομα πολύ γιατί μετά θα κολλάει στα χέρια και δεν θα μπορεί να πλαστεί σε τρουφάκια. 

                Με τα χέρια πλάθουμε μπαλίτσες. Αν θέλουμε τις σκεπάζουμε με ζάχαρη άχνη και τις τοποθετούμε σε τάπερ εντός ή εκτός ψυγείου. Εγώ προτίμησα να αφήσω τα τρουφάκια χωρίς επικάλυψη για να φαίνεται το όμορφο φιστικί τους χρώμα!!

Καλή επιτυχία!!