Ρυζοσαλάτα με αντζούγιες

Μεγάλο πράγμα η συνήθεια. Μεγάλο και ανίκητο ορισμένες φορές.  Τις τελευταίες 48 ώρες πάσχω από το σύνδρομο της άδειας φωλιάς. Ποια είμαι, τι κάνω, που πάω? Περιφέρω το κορμί μου χωρίς στόχο και προορισμό.

 Μένοντας  για λίγες μέρες μόνη, συνειδητοποιώ πως ενώ είχα σκεφτεί εκατοντάδες πράγματα να κάνω, είχα φτιάξει λίστες, προγράμματα και σχεδιαγράμματα για να γεμίσω το κάθε λεπτό της ημέρας με ευχάριστες και δημιουργικές απασχολήσεις που μου είχαν λείψει όλο τον χειμώνα, η πραγματικότητα με έφερε αντιμέτωπη με την αδράνεια, το τηλεκοντρόλ και το χαλαρό πλην όμως καθόλου εποικοδομητικό χάζεμα του ταβανιού. 

Τι κάνει ένας γονιός όταν μείνει για λίγο μόνος?  Έλα ντε?  Η πρώτη αντίδραση είναι να ψάξει να βρει τα αυγά και τα πασχάλια που έχει χάσει. Μα γιατί? Αφού τα είχα όλα σκεφτεί, κανονίσει και προγραμματίσει, ανυπομονώντας  μάλιστα για λίγο προσωπικό χρόνο. Ξέρεις, τα απλά πράγματα. Καθόλου μαγείρεμα, καθόλου καθάρισμα, μπάνιο στη θάλασσα και εντελώς ανύπαρκτο πρόγραμμα. Ο εαυτός μου κι εγώ σε πλήρη αρμονία. Ή μήπως όχι?

Οκ! Μάλλον πρέπει να ξανασυστηθούμε. 

   -         Με λένε Χρυσαυγή και είμαι καλά (?).

   -         Σιγουράκι αυτό?

   -         Φυσικά !! Δεν με βλέπεις? Πάω, έρχομαι και ...

   -         ...και γύρω από την ουρά σου γυρίζεις. 

   -         Όλοι χρειάζονται προσωπικό χρόνο απλά θέλω χρόνο για να συνειδητοποιήσω το χρόνο που έχω. Τι δεν καταλαβαίνεις?

   -         Καταλαβαίνω πως δεν καταλαβαίνω.

   -         Είμαι καλά σου λεω. Φτερό στον άνεμο. Ποιος με πιάνει τώρα?

   -         Αυτό είναι το θέμα. Ότι δεν σε πιάνει κανείς. Ούτε καν τα μικρά τους χεράκια.

   -         Να λείπουν οι ειρωνείες. Δεν σκέφτομαι το μαγείρεμα, δεν έχω ωράριο κι ευθύνες. Ζω δεύτερη εφηβεία.

   -        Ναι, η ακμή σου λείπει.

   -        Κι απ΄αυτό θα βγάλω αν χρειαστεί. Άσε με να κάνω τη ζωή μου για λίγες μέρες!

   -        Κάν΄την άμα σου βαστάει. Δεν σε κρατάει κανείς.

   -        Με φρενάρεις εσύ με την κριτική σου.

   -        Ποια κριτική?

   -        To βλέμμα σου.

   -        Τι έχει το βλέμμα μου?

   -        Επικριτικό είναι.  

   -        Το γερακίσιο το λες εσύ επικριτικό?

   -         Με κοιτάς με μισό μάτι επειδή είπα και ΄γω η μάνα να ξεδώσω λίγο.

   -     Πάντα έτσι σε κοιτούσα και κάποτε δεν έλεγες κουβέντα.

   -     Οκ. Τώρα λέω. Τέλος. Βαρέθηκα τις εξυπνάδες σου.

   -         Αύριο να πας με τις φίλες σου στη θάλασσα από το πρωί ως το απόγευμα. Ν' αράξεις.

   -         Μπα... λέω να τελειώσω κάτι δουλειές που έμειναν στη μέση. Μην έρθουν τα παιδιά και δεν έχω ευκαιρία να τις κάνω.

   -        Ν' ανέβεις στο πατάρι. Ευκαιρία να ξεσκαρτάρεις το σκουπιδαριό που έχει μαζευτεί.

   -        Έχεις δίκιο. Καλά που το είπες. Δεν το είχα στη λίστα μου.

   -         Έχεις πολλά στη λίστα?

   -         Από εξωτερικές δουλειές ή δουλειές του σπιτιού?

   -         Α, κατάλαβα!! Θα κάνεις τη ζωή σου!!!!!!

   -         Εντάξει, θα την κάνω, αλλά όλα πρέπει να συνδυαστούν.

   -         Εφηβεία και "πρέπει" δεν πάνε μαζί. Διάλεξε τι θες να είσαι.  Ρόδα τσάντα και κοπάνα ή η Κυρά Μαριγούλα η χαρωπή νοικοκυρούλα?

   -         Καλά θα δω. Εγώ σου λέω ότι όλα τα μπορώ. Πάψε να μου μπαίνεις στο ρουθούνι.

   -         Ποιο ρουθούνι? Αυτό που ήθελες κάποτε να βάλεις σκουλαρίκι και ποτέ δεν έβαλες?

   -        Τι σχέση έχει τώρα αυτό?

   -        Όλα έχουν σχέση. Και το τατού που δεν χτύπησες και το ότι άλλα λες  κι άλλα κάνεις.

   -        Ποτέ δεν είναι αργά για piercing και τατού.

   -        Κατάλαβα.... Θα έρθουν τα παιδιά και θα σε βρουν ψόφια απ΄τη φασίνα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.

   -         Μα να μην κάνω κι εκείνη τη γενική στο αποθηκάκι που έχει μαζευτεί η σάρα και η μάρα από παλιατζούρες? Θα αρχίσουν τα σχολεία και μετά που καιρός για τέτοια?

   -        Κάν΄την κοπελάρα  μου! Κι εγώ μαζί σου. Μην έρθεις όμως μετά να μου κλαυτείς γιατί θα σου πω "στα ΄λεγα εγώ"!

   -        Καλά. Καλά.  Εντάξει! Τελικά θα πάω θάλασσα. Δε γ@...ται ? Ας περιμένουν οι δουλειές.

   -        Να πας κουκλάρα μου!!! Κι εγώ μαζί σου ξανά! Ποιος σε κρατάει άλλωστε?

   -        Ο κακός μου εαυτός!

ΡΥΖΟΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΑΝΤΖΟΥΓΙΕΣ

Υλικά: 

     1)      200 γραμμάρια ρύζι μπασμάτι

     2)      15-20 φιλέτα αντζούγιας (όσα προτιμάει ο καθένας), κομμένα στη μέση

     3)      3 μικρά κρεμμυδάκια φρέσκα καθαρισμένα και ψιλοκομμένα

     4)      1 πιπεριά Φλωρίνης ψιλοκομμένη

     5)      1 μικρή χούφτα άνηθο ψιλοκομμένο

     6)      1 μικρή χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένο

     7)      1 κουταλιά της σούπας κάππαρη ξαλμυρισμένη

     8)      2/3 κούπας καλαμπόκι από κονσέρβα

     9)      Λίγα φύλλα δυόσμου

     10)   Αλάτι (προαιρετικά)

Υλικά για το ντρέσινγκ: 

     1)      7 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

     2)      2 κουταλιές της σούπας ξύδι

     3)      1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα πικάντικη

     4)      ½ κουταλάκι του γλυκού πάπρικα καπνιστή

     5)      1 κουταλάκι του γλυκού μέλι

     6)      4 φιλέτα αντζούγιας

     7)      1 κουταλιά της σούπας νερό

     8)      Πιπέρι

Μέθοδος:

Φτιάχνουμε το ντρέσινγκ: 

Βάζουμε όλα τα υλικά του σε ένα μπλέντερ ή συσκευή μούλτι και τα πολτοποιούμε.

Το βάζουμε σε ένα μικρό βαζάκι που κλείνει με καπάκι και το αφήνουμε στην άκρη.

Το ντρέσινγκ μπορούμε να το έχουμε φτιάξει από την προηγούμενη μέρα. 

Βράζουμε το ρύζι σε αρκετό, αλατισμένο νερό. Το σουρώνουμε και το ξεπλένουμε με κρύο νερό στο σουρωτήρι για να φύγει η «κόλλα» του. Το βάζουμε σε ένα μπολ και το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς. Το ανακατεύουμε με ένα κουτάλι να αφρατέψει. 

Αυτή τη διαδικασία μπορούμε να την έχουμε κάνει από την προηγούμενη μέρα ή ώρες πριν και να διατηρήσουμε το ρύζι έτοιμο, βρασμένο και σκεπασμένο στο ψυγείο!

Πλένουμε και ετοιμάζουμε όλα τα λαχανικά. Ψιλοκόβουμε όσα χρειάζονται.

Βάζουμε το ρύζι σε μεγάλο μπολ  και προσθέτουμε το καλαμπόκι, την πιπεριά Φλωρίνης, το μαϊντανό, τον άνηθο, την κάππαρη, το φρέσκο κρεμμυδάκι, τα φιλέτα της αντζούγιας. 

Ανακατεύουμε τα λαχανικά με το ρύζι. 

Προσθέτουμε λίγο από το ντρέσινγ και ανακατεύουμε τη σαλάτα μας. Το πιο πιθανό είναι να μην χρειαστεί όλο γι΄αυτό το λόγο το προσθέτουμε σταδιακά, ανακατεύοντας και δοκιμάζοντας τη γεύση της ρυζοσαλάτας .

Αν χρειάζεται προσθέτουμε αλάτι. Προσωπικά δεν το συνιστώ γιατί η αντζούγια είναι επαρκώς αλμυρή. 

Σερβίρουμε τη ρυζοσαλάτα σε μια όμορφη σαλατιέρα και την πασπαλίζουμε με μερικά ψιλοκομμένα φυλλαράκια δυόσμου. 

Καλή επιτυχία!!

 

Tip: 

Το ντρέσινγ που ενδεχομένως θα περισσέψει θα το διατηρήσετε στο ψυγείο και θα το χρησιμοποιήσετε σε μια πράσινη σαλάτα που θα φτιάξετε!!! Ταιριάζει με όλα τα πράσινα φρέσκα λαχανικά!