Αυτή τη στιγμή που γράφω είμαι ντυμένη σαν κρεμμύδι με
περίπου 7 στοιβάδες από ρούχα πάνω μου, σε σημείο που μετά βίας κλείνουν τα
χέρια προς το πληκτρολόγιο. Ο χρήστης
Χρυσαυγή τουρτουρίζει στο σημείο «σπίτι της» (ποστάροντας και το ανάλογο emoticon του ξεπαγιάσματος).
Αρχίζοντας από μέσα προς τα έξω έχω να απαριθμήσω εκτός από τις
δύο φανέλες, την μπλούζα και το φούτερ, μια φλις κοντή ρόμπα και ένα μακρύ
φουλάρι σπιτιού, τυλιγμένο στο λαιμό μου σαν θηλιά τρεις φορές. Στην τέταρτη
πνίγεσαι χαλαρά. Το μπουφάν το έχω εδώ δίπλα και το φλερτάρω επίμονα.
Παρ΄όλα αυτά, ότι
εξέχει κρυώνει. Η μύτη πρώτα - πρώτα και τ΄ακροδάχτυλά μου, που πληκτρολογούν με
ταχύτητα μπας και ζεσταθούν λιγάκι. Κατά διαστήματα αφού η ταχύρρυθμη
πληκτρολόγηση δεν μου προσφέρει και πολλά σταματάω και πιάνω ανάμεσα στις
χούφτες μου την κούπα με τον αχνιστό καφέ. Καίγομαι προς στιγμήν, αλλά τελικά
έχω την αίσθηση ότι περισσότερο εγώ του κατεβάζω τη θερμοκρασία παρά αυτός μου
την ανεβάζει. Σταματάω να τον πιάνω θέλοντας να παρατείνω λίγο ακόμα τη ζεστή του θερμοκρασία και συνεχίζω να γράφω τη συνταγή της ομελέτας. Το σουτζούκι μου αποσπά το μυαλό από το κρύο και μου φέρνει στην μνήμη την πιπεράτη και πικάντικη μυρωδιά του.
Το κρύο τελικά υπερισχύει. Μου περονιάζει την ψυχή. Μου σταματάει το μυαλό. Με διαλύει
σαν άνθρωπο. Ο ήλιος έξω λάμπει δείχνοντάς μου τα κοφτερά του δόντια. Γυρνώ τη
ματιά μου στη χελωνιέρα. Βλέπω τον Σπίθα που κοιμάται ανενόχλητα εδώ και 4
ολόκληρους μήνες. Πλευρό δεν έχει αλλάξει ο άτιμος, μπουρμπουλήθρα δεν έχει
βγάλει. Πόσο τον ζηλεύω. Πόσο θα ήθελα όλο
το χειμώνα να κοιμάμαι στα ζεστά και να ξυπνήσω πια το καλοκαίρι!
Κλείνω. Πάω γυμναστήριο. Εκεί θα ζεσταθώ στα σίγουρα. Θα
χτυπηθώ, θα κουραστώ, μα θα ζεσταθώ!!! Ο χρήστης Χρυσαυγή είναι γεμάτος
ενέργεια στο σημείο "γυμναστήριο"! ...λέμε τώρα!
ΟΜΕΛΕΤΑ ΜΕ ΠΑΤΑΤΑ ΚΑΙ ΣΟΥΤΖΟΥΚΙ
Υλικά:
1)
400 γραμμάρια πατάτες
2)
1 μεγάλο κρεμμύδι καθαρισμένο και ψιλοκομμένο
3)
100 γραμμάρια σουτζούκι κομμένο σε λεπτές φέτες
4)
6 αυγά
5)
5 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
6)
½ κουταλάκι του γλυκού ρίγανη
7)
2 γεμάτες κουταλιές της σούπας κεφαλοτύρι
τριμμένο
8)
6 κουταλιές της σούπας γάλα εβαπορέ αδιάλυτο
9)
Αλάτι
Μέθοδος:
Σε ένα μεγάλο τηγάνι βάζουμε το λάδι και σοτάρουμε σε αυτό
τις φέτες από το σουτζούκι για ελάχιστα δευτερόλεπτα σε δυνατή φωτιά. Το
σουτζούκι αν παραψηθεί σκληραίνει, γι΄αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε
να το τηγανίσουμε λίγο.
Μόλις είναι έτοιμο βγάζουμε το σουτζούκι από τη φωτιά και το
αφήνουμε στην άκρη σε ένα μπολάκι.
Στο λάδι που σοτάραμε το σουτζούκι ρίχνουμε την τριμμένη
πατάτα και την απλώνουμε στο τηγάνι. Από πάνω προσθέτουμε το κρεμμύδι
διάσπαρτο.
Ανακατεύουμε μια φορά και αφήνουμε τις πατάτες να τηγανιστούν και να
πάρουν χρώμα από τη μια πλευρά, ελέγχοντάς τις αρκετά τακτικά. Μόλις
ψηθούν από την κάτω πλευρά τις σπάμε με
την σπάτουλα μας και τις γυρίζουμε και από την άλλη ώστε ουσιαστικά να
τηγανιστούν καλά και να μαλακώσουν αλλά να μην καούν.
Κατά τη διάρκεια που τηγανίζονται οι πατάτες ρίχνουμε σε ένα
μπολ τα αυγά, το κεφαλοτύρι, τη ρίγανη, το γάλα εβαπορέ, λίγο πιπέρι και ελάχιστο αλάτι (διότι και το σουτζούκι
είναι αλμυρό και το κεφαλοτύρι). Ανακατεύουμε δυνατά για ένα λεπτό με το σύρμα (αυγοδάρτη) ή με ένα πιρούνι ώστε να δημιουργηθεί ένα
ομοιογενές μίγμα αυγών. Το αφήνουμε στην άκρη.
Μόλις οι πατάτες είναι έτοιμες και απόλυτα ψημένες απλώνουμε
στην επιφάνειά τους διάσπαρτες τις φέτες από το σουτζούκι.
Κατόπιν ρίχνουμε από πάνω το μίγμα των αυγών και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία της κουζίνας κάτω από το μέτριο. Θέλουμε να μην αρπάξει η ομελέτα μας αλλά να σιγοψηθεί μέχρι μέσα.
Κατόπιν ρίχνουμε από πάνω το μίγμα των αυγών και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία της κουζίνας κάτω από το μέτριο. Θέλουμε να μην αρπάξει η ομελέτα μας αλλά να σιγοψηθεί μέχρι μέσα.
Σκεπάζουμε το τηγάνι με ένα μεγάλο καπάκι από μια κατσαρόλα.
Αυτό το κάνουμε ώστε ενώ ψήνεται η ομελέτα από την κάτω μεριά να ψήνεται
παράλληλα και να πήζει το αυγό και από την πάνω μεριά της λόγω των υδρατμών και
της θερμότητας που θα εγκλωβιστεί στο τηγάνι με το κλειστό καπάκι.
Με αυτή τη μέθοδο θα καταφέρουμε να έχουμε μια ομελέτα
ατόφια σαν έναν δίσκο και όχι σπασμένη σε κομμάτια.
Ελέγχουμε την ομελέτα πολύ συχνά ανασηκώνοντας τις άκρες της
με μια σπάτουλα για να δούμε αν έχει πάρει χρώμα από την κάτω μεριά. Μόλις την
δούμε ροδοψημένη τότε την αναποδογυρίζουμε με τη βοήθεια ενός μεγάλου πιάτου
και την ξαναβάζουμε στο τηγάνι ώστε να ψηθεί και από την άλλη.
** Αν δεν μας ενδιαφέρει το οπτικό/αισθητικό κομμάτι, τότε
απλά ψήνουμε την ομελέτα ανακατεύοντάς την συχνά και «σπάζοντάς» την σε
κομμάτια για να ψηθεί απ΄όλες τις μεριές.
Μόλις η ομελέτα είναι έτοιμη και ψημένη καλά πάνω – κάτω
τότε την βγάζουμε σε μια πιατέλα ή σε μια μεγάλη ξύλινη επιφάνεια. Την κόβουμε
όπως κόβουμε την πίτσα σε τρίγωνα κομμάτια και την σερβίρουμε τρίβοντας από
πάνω φρέσκο πιπέρι.
Καλή επιτυχία!!!!
Χρόνια τώρα ,στα πλαίσια των εποχιακών εργασιών στο σπίτι,κατεβάζω και ανεβάζω ρούχα,για να δείξω ότι συμπλέω με τις καιρικές συνθήκες,κάτι που όλοι μας φυσικά συνηθίζουμε να κάνουμε με προσήλωση και τακτική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρσι μόλις,συνηδητοποίησα ότι κάνω κάτι λάθος.
Δεν υπήρχε λόγος να ´´ κατεβάζω ´´ μπλούζες και φορέματα πλεκτά,αφού ποτέ μου δεν τα φορούσα.
Χώρια που αργοπορημένα ίσως κατάλαβα ,οτι απέκτησαν και μία vintage εικόνα,αφού στο μεταξύ,χρόνια είχαν να ανανεωθούν...
Δεν θυμάμαι την τελευταία δεκαετία και ...βάλε,να εχω ακουμπήσει στο δέρμα μου,κάτι πιο ζεστό από ένα λεπτό βαμβακερό μπλουζάκι...άντε στα πολυ δυνατά κρύα,να είναι και μακρυμάνικο και που φυσικά θα σηκώσω ως τους αγκώνες τα μανίκια του.
Τα πουκάμισα κρέμονται μόνιμα εκτός ντουλάπας για να μην τσαλακώνονται και είναι πάσης εποχής,με ρυθμιστή θερμότητας ,το επανοφόρι.
Μπορώ όμως να σε νιώσω.
Διότι έτσι οπως εσύ αισθάνεσαι τον χειμώνα,εγώ βιώνω το καλοκαίρι ,με τις αντίθετες φυσικά επιδράσεις πάνω μου.
Η ισορροπία στον κόσμο υπάρχει ? από την διαφορετικότητα των ανθρώπων.
Εκεί φυσικά στο οποίο ταιριάζουμε απόλυτα,είναι η εκτίμηση και η αγάπη για το καλό φαγητό.
Για ένα πιάτο, που κατά την άποψη μου αντιπροσωπεύει τον χειμώνα.
Φαγητό που χαϊδεύει τις τρεμάμενες αισθήσεις και καταλαγιάζει την ανατριχίλα που μπορεί να προκάλεσε ένας παγωμένος βοριάς.
Είναι ένα πιάτο τόνωσης και ενέργειας αναμφίβολα.
Μίας απόλυτα,μα απόλυτα,κατευναστικής αγκαλιάς, για ένα σώμα που κρυώνει.
Μίας εσωτερικής ανάγκης για σύναξη στην κουζίνα,για την απόλαυση του τσιρτσιρίσματος του λουκάνικου στο τηγάνι και της θεσπέσιας μυρωδιάς που θα ποτιστεί αθέλητα το υποσυνείδητο...ενίοτε και το ρούχο,αλλά αυτό θα συγχωρεθεί.
Πιάτο δεν θέλω.
Το λαδόχαρτο πάνω σε ξύλινο δίσκο ,μου δίνει την οικειότητα που επιθυμώ,αλλά όχι την προχειρότητα στην γεύση.
Ούτε πιάτα δεν θέλω.
Ψωμί φρέσκο και ίση μοιρασιά.
Αααα... και λίγο κόκκινο κρασί,χύμα,...όχι με ονοματεπώνυμο.
Σήμερα θέλουμε απλότητα σπιτική και θαλπωρή οικογενειακή.
Σήμερα περνάμε όμορφα.
Σήμερα τρώμε στης Χρυσαυγής.
Άντε και καλή εβδομάδα να έχουμε!
Κάπως έτσι ήμουν ντυμένη χτες και εγώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μια ενισχυμένη ομελέτα θα ζεσταινόμουν μια χαρά!!!!
Έχω παστουρμά...και όλα τα υπόλοιπα υλικά!!!
...δε μου λες το σουτζούκι τι κάνει? ακροβατεί στο τηγάνι?
οι ισπανοί φτιάχνουν ομελέτα με πατάτες και κρεμμύδι, την τορτίγια! εσύ την έκανες πιο...βαρβάτη, πιο ελληνική!χαχαχα
ΔιαγραφήΠράγματι, ελληνική τορτίγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τα πάω καλά με το σουτζούκι αλλά με ένα άλλο αλλαντικό ή και χωρίς την χτυπούσα άνετα, για να ζεσταθώ όχι τίποτα άλλο...
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Αχ αυτή η μύτη πόσο υποφέρη το Χειμώνα... Πολύ ωραίο το φαγητάκι σου. Ότι πρέπει για αυτό τον καιρό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίορθωση : υποφέρει
ΔιαγραφήΟ χρήστης Ξανθή πείνασε τώρα, δεν έχει σουτζούκι να φτιάξει ομελέτα και τα μαγαζιά με το σουτζούκι είναι αρκετά μακριά ΣΤΟΠ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα
Οποιος πηγαινει γυμναστηριο εχει κάθε δικαίωμα σε ενα μεγαλο κομμάτι απο τη λαχταριστόή σου ομελετα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μένα με δυσκολεύει λιγάκι το κρύο για να είμαι ειλικρινής. Ακόμα και στο γραφείο με φουλ θέρμανση, τα άκρα μου κρυώνουν σε ενοχλητικό βαθμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε φοβερά η τέταρτη φωτογραφία σου.
Με έκανε να πεινάσω και αυτό νομίζω τα λέει όλα :)
Πλούσια και φοβερά ενισχυμένη σε γεύση η ομελέτα σου Χρυσαυγή. Τα ζητάει και ο καιρός όμως τέτοια -πιο πληθωρικά- πιάτα.
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
Ασε τις περιγραφές και βγάλε μια φωτογραφία με την αμφίεση αυτή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα...θα ήθελα πολύ να σε δω. Φαντάζομαι πως υποφέρεις αυτές τις μέρες με το κρύο αλλά ... υπομονή έρχονται Αλκυονίδες μέρες. Το καλοκαίρι είναι κοντά!! (παρηγοριά στον παγωμένο!)
Η μύτη κι εμένα παγώνει πάντως ;)
Οπότε τρως μια ομελέτα με σουτζούκι και ζεσταίνεσαι. Απλό!
Χορταστική και νόστιμη.
Ωραίες φωτογραφίες
Φιλιά πολλά :)
άστα.. το κρύο όταν κρατάει πολλές μέρες δεν παίζεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήη ομελέτα σούπερ!! μια αντίστοιχη φάγαμε κι εμείς χθες. :)
φιλιά πολλά!
Ε, ναι, τέτοια φαγητά, πλούσια, χορταστικά, με μία μικρή (;) δόση "αμαρτίας", τα χρειαζόμαστε στο κρύο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πολλούς που θα μπορούσαν να κάνουν μια ομελέτα να δείχνει τόσο όμορφη!
Καλημέρα Χρυσαυγή μου!! Φοβερή ομελέτα, ό,τι καλύτερο για τον χειμώνα ...με τις απαραίτητες έξτρα πινελιές και τα αρώματα από το σουτζούκι!!! Η τελευταία φωτογραφία με ξετρέλλανε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!