14 Ιανουαρίου 2016

Κοτόσουπα με πεπονάκι






Πάντα υπήρχε στην οικογένεια διχασμός όταν επρόκειτο να φτιάξει η μητέρα μου κοτόσουπα. Ο δε μπαμπάς έλεγε να την κάνει με ρύζι, ενώ εγώ με πεπονάκι και δεν το διαπραγματευόμουν με τίποτα.  Μου άρεσε ο τρόπος που γλιστρούσε μέσα στο στόμα. Σχεδόν αμάσητο το κατάπινα, μα ο κυριότερος λόγος είναι πως ήταν ζυμαρικό κι αυτό από μόνο του ήταν αρκετό! 


Η μητέρα μου αμφιταλαντευόταν στιγμιαία για το τι να κάνει κι έπειτα του απαντούσε πως θα την κάνει με πεπονάκι γιατί έτσι θέλει το παιδί. Να, κάτι τέτοιες μικρές πολυτέλειες απολαμβάνουν τα μοναχοπαίδια γιατί κατά τ΄άλλα η ζωή τους είναι μεγάλη και μοναχική! 




Την κοτόσουπα σε αυτή την απλή μορφή, χωρίς κανένα λαχανικό, μπαχαρικό ή μυρωδικό την τρώω από μικρό παιδί και είναι αυτή που προτιμώ να φτιάχνω ακόμα και τώρα για τα δικά μου παιδιά.  Ένα κοτόπουλο και μισό πακέτο πεπονάκι είναι τα εξής δύο υλικά που χρειάζεται αυτό το καταπληκτικό κατά τη γνώμη μου, χουχουλιάρικο και παραδοσιακό, χειμωνιάτικο φαγητό. 


Με μια προϋπόθεση! Το κοτόπουλο πρέπει να είναι καλό!! Δηλαδή ελευθέρας βοσκής ή βιολογικό. Τα συμβατικά λευκά κοτόπουλα του πτηνοτροφείου δεν φτιάχνουν αυτή την «παχιά» σε γεύση  και νόστιμη σούπα που θα σου δώσει ένα κίτρινο σπιτίσιο κοτόπουλο. Ενώ θα χρειαστεί να βράσει διπλάσιο χρόνο από τα άλλα, ενώ το κρέας του θα είναι πιο σκληρό, η γεύση είναι αξεπέραστη.  Ειδικά στις συνταγές που χρειάζονται λίγα υλικά, αυτά πρέπει να είναι εξαιρετικής ποιότητας. Κακά τα ψέματα. Όπου μπαίνει η κρέμα γάλακτος, το μπέικον, τα μπαχαρικά και όλα αυτά τα "ωραία" συστατικά, όλα γίνονται πολύ εύκολα. Όταν όμως ένα κοτόπουλο βράζει σε νερό, για να καταφέρει κανείς να το φάει πρέπει να είναι από μόνο του ξεχωριστό! 




ΚΟΤΟΣΟΥΠΑ ΜΕ ΠΕΠΟΝΑΚΙ


Υλικά: 


     1)      1,400 γραμμάρια κοτόπουλο βιολογικό ή σπιτίσιο 

     2)      200 γραμμάρια πεπονάκι (ζυμαρικό)

     3)      Αλάτι

     4)      Πιπέρι

     5)      1 ζουμερό λεμόνι το χυμό του




Μέθοδος: 


Πλένουμε και καθαρίζουμε από τα περιττά λίπη το κοτόπουλο. Δεν αφαιρούμε όμως την πέτσα του καθώς αυτή θα μας δώσει τη νοστιμιά που χρειάζεται η σούπα. Το τεμαχίζουμε και το βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα.


Ρίχνουμε μέσα 2 λίτρα νερό, τόσο ώστε να το σκεπάζει πολύ καλά. 


Βράζουμε το κοτόπουλο σε μέτρια θερμοκρασία για περίπου 2 ώρες ή μέχρι το κρέας του να έχει μαλακώσει πολύ και να αποκολλάται εύκολα από το κόκαλο. Λόγω του ότι είναι σπιτικό χρειάζεται περισσότερο χρόνο απ΄ότι τα συμβατικά κοτόπουλα.  


Μόλις είναι έτοιμο σβήνουμε το μάτι της κουζίνας και αφήνουμε το κοτόπουλο μέσα στο ζωμό του να κρυώσει. 


Κατόπιν βγάζουμε το κοτόπουλο σε μια πιατέλα. Σουρώνουμε το ζωμό για να αφαιρεθούν τυχόν μικρά κόκαλα που υπάρχουν. 


Μετράμε το ζωμό του κοτόπουλου με μια δοσομετρική κούπα. Χρειαζόμαστε 1 λίτρο ζωμό. Αν ο ζωμός που έχει προκύψει είναι λιγότερος από 1 λίτρο τότε συμπληρώνουμε την ποσότητα που λείπει με νερό. 




Βάζουμε το ζωμό στην κατσαρόλα και μόλις πάρει βράση ρίχνουμε μέσα το πεπονάκι. Το βράζουμε όση ώρα λέει η συσκευασία του (όπως κάνουμε με όλα τα ζυμαρικά). 


Την ώρα που βράζει το πεπονάκι ξεκοκαλίζουμε το κοτόπουλο και το απλώνουμε στην πιατέλα. 


Μόλις είναι έτοιμη η σούπα κι έχει βράσει το ζυμαρικό, σβήνουμε το μάτι της κουζίνας και ρίχνουμε μέσα αλάτι και το χυμό του λεμονιού. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε τη γεύση στο αλάτι αν χρειάζεται. 


Σερβίρουμε τη σούπα ζεστή με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και την πιατέλα με το ξεκοκαλισμένο κοτόπουλο δίπλα. Επίσης καλό είναι να έχουμε και μερικά κομμένα λεμόνια στο τραπέζι γιατί κάποιος μπορεί να θέλει τη σούπα του πιο λεμονάτη.


Καλή επιτυχία!! 





Tips: 


     1)      Αντί για πεπονάκι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα άλλο ζυμαρικό που είναι κατάλληλο για τέτοιες σούπες, το αστράκι! 


     2)      Λάδι δεν χρειάζεται η κοτόσουπα γιατί το κοτόπουλο λόγω  του ότι είναι πολύ «παχύ» θα βγάλει αρκετό λίπος το οποίο και θα υποκαταστήσει το λάδι. 


     3)      Αν μείνει σούπα και αυτή πήξει (καθώς το ζυμαρικό έχει την ιδιότητα να ρουφάει το νερό και να πήζει τη σούπα), τότε μόλις θέλουμε να την φάμε την ξαναζεσταίνουμε στην κατσαρόλα προσθέτοντας και λίγο νερό ώστε αυτή να αραιώσει. 




10 σχόλια:

  1. Καλά συγκρατήσου και εσύ όταν ακούς τέτοια, γιατί ξέρεις τα ελληνικά μέντια λατρευουν την τραγωδία τα κάνουν όλα υπερβολικά. Πάντως η σουπίτσα είναι παντός καιρού, μ'αρεσει όπως την έχεις κάνει, έτσι απλή. Εχω να φάω χρόνια κοτόσουπα, γιατί ποτέ δεν μου άρεσε οπως την εκαναν οι δικοι μου και εχει φαει delete από το ρεπερτόριο η συνταγή. Ισως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσω ...(?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Χρυσαυγή μου. Εγώ θα φάω το κοτόπουλο και το ζουμί από την σούπα. Δεν αντέχω να αισθάνομαι ότι καταπίνω ζουμί με ζυμαρικό/ρύζι μαζί.
    Θα δείξω την ανάρτησή σου στο κορίτσι μου σήμερα για να της την φτιάξω. Αυτή δεν έχει θέμα με το πεπονάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για κλάσματα του δευτερολέπτου αποπροσανατολίστηκα...
    Αναρωτήθηκα ...πεπόνι στην κλασική μαμαδίστικη κοτόσουπα?
    Δεν θα στο συγχωρούσα Χρυσαυγή μου!!!
    Χαχαχα!Γρήγορα όμως συνήλθα ,διαπιστώνοντας οτι αναφερόσουν στο ζυμαρικό με το οποίο εμπλούτισες την σούπα-χαρμάνι που δεσπόζει στα ελληνικα σπίτια και είναι βάλσαμο σώματος και ψυχής,γιατροσόφι για πάσα ασθένεια,καλόπιασμα στο κρύο,προέκταση αγκαλιάς μητρικής και η βαθιά συνειδητοποίηση, οτι ένας απλός ζωμός μπορεί να ευεργετικός,νόστιμος και ψυχοθερσπευτικός.
    Γιατί έτσι βλέπω την κοτόσουπα.
    Γιατί πάντα θέλω να κάνω έναν ...κουβά για να την απολαύσω,αφού είμαι διαρκώς πάνω από την κατσαρόλα και η κουτάλα δεν προλαβαίνει να σερβίρει...
    Γιατί στο βαθύ μπολ μου ,ακουμπά μαζί με το θεσπέσιο δυναμωτικό άρωμα της και η ανάγκη μου για κανάκεμα και μάντεψε!...το βρίσκω απλόχερα, στο πηχτό ζουμάκι της και στους πυκνούς αχνούς της!
    Αναδεύω την νηνεμία της κατακίτρινης επιφάνειας της και παρακολουθώ την αδιαμαρτύρητη κίνηση των μικροσκοπικών άστρων(ναι,εγώ την κάνω με αστράκι) ,που φουσκωμένα διαπλέουν τη νοστιμιά, του πιο καθηλωτικά γευστικού ζωμού!
    Ναι,για μένα είναι η υπερβολή της αγάπης!
    Είναι η έμπρακτη εκδήλωση φροντίδας.
    Προς την οικογένεια σου,αλλά και τον εαυτό σου!
    Είναι η άσβηστη σπίθα έγνοιας και ο κρυφός πόθος της έμπρακτης εκδήλωσης των πιο βαθιών συναισθημάτων!
    Δεν είμαι υπερβολική.
    Και αν είμαι συγχώρα με...
    Δεν πιστεύω οτι υπάρχει πιάτο που να συγκεντρώνει ταυτόχρονα,ίαση και απόλαυση μαζί,πάντα με το σωστό ισοζύγιο!
    Η σωστή παρασκευή της προστάζει άριστη πρώτη ύλη,όπως πολύ σωστά επισημαίνεις Χρυσαυγή μου!
    Κοντά αλανιάρα... και με φρέσκα,χωριάτικα αν ειναι δυνατόν αυγά,αν θέλεις να αυγοκόψεις τον ζωμό.
    Η παρουσίαση σου πλέον ,ξέρω οτι θα μου προσφέρει επιπλέον πόντους στην εκτίμηση του πιάτου!
    Βρίσκεις τρόπους να δημιουργείς την κατάλληλη ατμόσφαιρα γύρω από αυτό και να αφήνεις τον αναγνώστη να πλάθει μια ιστορία γύρω από το σκηνοθετικό πια στήσιμο της πρότασης σου.
    Οι δαντέλες που μάλλον δεν ειναι της ιδιοσυγκρασίας σου ,δημιουργούν το πλάνο της οικογενειακής θαλπωρής και της σπιτίσιας φροντίδας,εντονα θα έλεγα!
    Με τίποτε δεν θα μπορούσα να φανταστώ το φαγητό αυτό ,πάνω σε μια ψυχρή λευκή επιφάνεια ή ένα μοντέρνο sous plat.
    Είναι σπουδαίο να εισάγεις τον αναγνώστη σε ένα παραμύθι.
    Καλή σου μέρα γλυκιά μου!
    Πολλά,πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εντάξει, η κοτόσουπα νομίζω ότι είναι το πιο comfort από οποιοδήποτε comfort food!
    Η αλήθεια είναι ότι εγώ την προτιμώ με φιδέ, αλλά και τα ζυμαρικά που προτείνεις, πεπονάκι ή αστράκι, δε με χαλάνε καθόλου. Για το δε ρύζι, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φανταστική σουπίτσα με λίγα υλικά και φουλ στη νοστιμιά!!!
    Νομίζω απο βδομάδα με τα κρύα, θα τη φτιάξω!

    Καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η κότα έχει το ζουμί...οπότε δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο! Αυτή είναι η σωστή κοτόσουπα, αυτή της ζεστασιάς και της θαλπωρής!
    Καλό σ/κ ,φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και εγώ πεπονάκι θα προτιμήσω και η συγκεκριμένη σουπίτσα είναι από τα αγαπημένα μου all time classic πιάτα, αλλά θα δοκιμάσω κάποια στιγμή και τις δικές σου αναλογίες στη συνταγή. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Α χα χα... διαβασα πεπονάκι, και νόμισα το φρουτο!

    Οτι πρέπει για τις μέρες που ερχονται ;)

    http://beautyfollower.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. και γω το φρουτο νομισα χαχαχα!!!
    δεν το εχω φαει ποτε το πεπονακι {υπαρχει στα σουπερ??} εμεις αστερακι τρωμε η κριθαρακι η κοφτο μακαρονι! θα παω να το ψαξω και θα το δοκιμασω στην επομενη κοτοσουπα! μαμαδιστικο φαγητο οτι πρεπει γαι το κρυο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μόλις είδα την κοτοσουπίτσα σου μαγεύτηκα!!! Έβαλα σκοπό να τη φτιάξω ακριβώς όπως την περιγράφεις Χρυσαυγούλα!!! Και την έφτιαξα σήμερα!!! Η μόνη διαφορά ήταν ότι δεν είχα τόσο μαγικό κοτόπουλο και έτσι έβαλα ένα κοινό θνητό και πρόσθεσα κ λαδάκι!!! Μα πόσο γευστική η αλλαγή σου με το πεπονάκι!! Πάντα ρύζι πρόσθετα εγώ κ δεν έβαζα λεμόνι παρα μόνο όποιος ήθελε πρόσθετε μετά στο πιάτο του.
    Έχω να το λέω πάντως. Όποια συνταγή σου φτιάχνω πάντα μου πετυχαίνει!!!!
    Φιλάρες πολλές

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10