Το Food for Thought
που δημιούργησα πριν από μια πενταετία περίπου, είναι ένα από τα ευχάριστα
κομμάτια της ζωής μου. Μια πηγή χαράς. Δεν χορταίνω να το λέω!
Ένα μπλογκ είναι ο άνθρωπος
που βρίσκεται πίσω από αυτό αλλά φυσικά και όλοι αυτοί που το επισκέπτονται αόρατα
ή κάνοντας τον κόπο ν΄ αφήσουν ένα σχόλιο είτε θετικό, είτε τυπικό, είτε απλά μια εποικοδομητική κριτική.
Το μπλόγκ είναι η αφορμή για να δημιουργηθεί μια αμφίδρομη σχέση του μπλόγκερ
με τους επισκέπτες, την οποία διέπουν οι
κανόνες που ισχύουν και στις υπόλοιπες ανθρώπινες σχέσεις. Δίνεις και παίρνεις.
Με τον καιρό γνωρίζει ο επισκέπτης τον άνθρωπο πίσω απ΄τις
συνταγές. Από τα γραφόμενά του καταλαβαίνει τα χούγια του, τα γούστα του, τον
τρόπο πάνω κάτω που σκέπτεται και
γενικώς τι καπνό φουμάρει που λέμε στο χωριό μου. Όμως το ίδιο γίνεται και από
την άλλη πλευρά. Αμφίδρομο είπαμε ντε!
Κάπως έτσι γνώρισα τη φίλη μου τη Φωτεινή. Τη Φωτεινή που πρέπει να
γνωρίζουν όλοι.
Μια αναγνώστρια, μια καθημερινή γυναίκα που χωρίς να έχει δικό της μπλόγκ, χωρίς να έχει
στενή επαφή με το ίντερνετ, κάνοντας τα πρώτα της βήματα στο χώρο των
μαγειρικών site,
σκόνταψε πάνω μου. Μου άφησε το πρώτο της σχόλιο και νομίζω πως αυτό ήταν! Τόσο
διαφορετικό απ΄ότι είχα συνηθίσει να διαβάζω. Κυριολεκτικά μια κατάθεση ψυχής
σε ένα μακροσκελές κείμενο που όμως κεντρικό ρόλο έπαιζε η συνταγή. Είχε την
όψη άρθρου και όχι σχολίου.
Αμέσως η Φωτεινή έλαμψε. Κατέλαβε το χώρο και το χρόνο που
δικαιωματικά της ανήκε σε τούτον εδώ τον ιστότοπο. Έγινε πλέον ορατή σε όλους κι αντικείμενο
συζήτησης αφού δεν ήταν λίγα τα e-mails
που έπαιρνα από γνωστούς και φίλους στα
οποία έγραφαν πόσο την θαυμάζουν ή πόσο ανυπομονούν να την διαβάσουν. Δεν ήταν και δύσκολο εδώ που
τα λέμε να γίνει κάτι τέτοιο...
Με τον καιρό κάτω από κάθε συνταγή μου, υπήρχε πλέον ένα από
τα λογοτεχνικά της σχόλια στα οποία η έμφυτη ευγένειά της, το πλούσιο λεξιλόγιό
της, η ευστροφία της να δημιουργεί μια μοναδική ιστορία γύρω από το πιάτο που βλέπει
μπροστά στην οθόνη της, η λογοτεχνική
της πένα, η πληθωρικότητά της, η γενναιοδωρία, το χιούμορ και κυρίως ο
αυτοσαρκασμός, αλλά και η κατάθεση ψυχής που κάνει κάθε φορά όταν γράφει, είναι
μερικά μόνο χαρακτηριστικά που προσέχει
κανείς με το πρώτο κιόλας κείμενο που φέρει την υπογραφή της.
Δεν άργησε ο καιρός που πολλοί επισκέπτες του μπλογκ
έμπαιναν και ξανάμπαιναν στις σελίδες, όχι απαραίτητα για να διαβάσουν τη συνταγή, αλλά για να διαβάσουν
τη Φωτεινή!
Η σημερινή συνταγή είναι δικιά της. Με χαρά μαγείρεψα αυτό
το πολύ ιδιαίτερο φαγητό που μου πρότεινε και με ακόμα περισσότερη χαρά την παρουσιάζω
σε όσους –λίγους- δεν την έχουν ακόμα προσέξει. Με χαρά και με απέραντη ευγνωμοσύνη που βρίσκεται
εδώ μέσα!
ΓΛΩΣΣΕΣ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΑΠΟ ΣΑΦΡΑΝ ΚΑΙ ΚΟΥΡΚΟΥΜΑ
Υλικά για 4 μερίδες:
1)
4 φιλέτα γλώσσας
2)
3 κουταλιές της σούπας λευκό ξίδι
3)
3 κουταλιές της σούπας λευκό κρασί
4)
100 γραμμάρια ελαιόλαδο
5)
1 καλή τσιμπιά στήμονες από κρόκο Κοζάνης
(σαφράν)
6)
½ κουταλάκι γλυκού κουρκουμά
7)
½ κουταλάκι γλυκού καστανή ζάχαρη
8)
Αλάτι
9)
Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
10)
Λίγο αλεύρι για το αλεύρωμα των φιλέτων της
γλώσσας
11)
Βρασμένο ρύζι μπασμάτι ή κινόα για το σερβίρισμα
12) 1 αρκετά μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
12) 1 αρκετά μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
Μέθοδος:
Πλένουμε τα φιλέτα της γλώσσας και τα τυλίγουμε προσεκτικά
με 2-3 φύλλα απορροφητικό χαρτί να τραβήξει τα νερά. Στη συνέχεια αλατίζουμε
καλά το ψάρι.
Σε ένα πιάτο τοποθετούμε αλεύρι και αλευρώνουμε καλά τα
φιλέτα του ψαριού και από τις δύο πλευρές τους.
Κατόπιν τα τινάζουμε λίγο στο χέρι μας ώστε να φύγει το παραπανίσιο
αλεύρι. Τα αφήνουμε στην άκρη.
Σε αντικολλητικό τηγάνι ρίχνουμε το λάδι να κάψει. Μόλις
είναι έτοιμο, βάζουμε μέσα τα δύο από τα 4 φιλέτα της γλώσσας. Τηγανίζουμε σε
μέτρια θερμοκρασία περιμένοντας να πάρουν ωραίο χρώμα από τη μια πλευρά έτσι
ώστε να τα γυρίσουμε και από την άλλη.
Το γύρισμα πρέπει να γίνει με μια φαρδιά
σπάτουλα και με προσοχή ώστε να μην διαλυθεί το ψάρι. Μόλις είναι έτοιμα πρώτα
φιλέτα, τα βγάζουμε σε ένα πιάτο και συνεχίζουμε και με τα υπόλοιπα δύο.
Υπάρχει περίπτωση να χρειαστεί να προσθέσουμε λίγο ακόμα ελαιόλαδο στο τηγάνι
αν δούμε ότι το έχουν απορροφήσει όλο.
Μόλις τελειώσουμε το τηγάνισμα, αφήνουμε το ψάρι στην άκρη.
Στο ίδιο τηγάνι που τηγανίσαμε τα ψάρια και χωρίς να το
καθαρίσουμε ή να αδειάσουμε ότι λάδι έχει περισσέψει ρίχνουμε το ψιλοκομμένο
κρεμμύδι και το σοτάρουμε μέχρι να γυαλίσει. Όταν δούμε ότι είναι έτοιμο το
σβήνουμε με το ξίδι και το κρασί. Στη συνέχεια προσθέτουμε το σαφράν, τον
κουρκουμά, την καστανή ζάχαρη και λίγο αλάτι. Ανακατεύουμε και περιμένουμε να
δούμε τη σάλτσα να χυλώνει λίγο αλλά όχι να αφυδατώνεται τελείως. Θέλουμε να
παραμείνει με υγρά. Το να φτιάξουμε τη
σάλτσα από σαφράν και κουρκουμά δεν θα πάρει παρά ελάχιστο χρόνο καθώς
ουσιαστικά μόνο το κρεμμύδι χρειάζεται σοτάρισμα και τα υπόλοιπα υλικά ελάχιστο
βράσιμο.
Μόλις είναι έτοιμη
και η σάλτσα την αποσύρουμε από τη φωτιά.
Σερβίρουμε τις γλώσσες σε ένα πιάτο με βρασμένο ρύζι
μπασμάτι και με λίγη από τη σάλτσα τους. Δεν ξεχνάμε να πασπαλίσουμε το πιάτο
με φρεσκοτριμμένο πιπέρι το οποίο προσδίδει γεύση αλλά και επιπλέον άρωμα.
Καλή επιτυχία!!!
Tips:
1) Αντί για ξερό κρεμμύδι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και
φρέσκο ή μίξη και των δύο !
2) Τις γλώσσες αντί για ρύζι μπορούμε να τις συνοδέψουμε με
βρασμένη κινόα ή πλιγούρι. Είναι εξίσου ταιριαστό!
3) Τέλος, για μια πιο ελαφρύτερη επιλογή μπορούμε τις γλώσσες
αντί να τις τηγανίσουμε να τις κάνουμε αχνιστές και να φτιάξουμε τη σάλτσα τους
κανονικά όπως λέει η συνταγή.
Καλημέρα! Υπέροχη και διαφορετική η σημερινή σου συνταγή σαν την Φωτεινή. Την διαβάζω πολύ συχνά στα σχόλια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι με το blogging δημιουργούνται σχέσεις ωραίες. Εγώ ορισμένες φορές νιώθω σαν να πίνουμε τον πρωινό μας καφέ παρέα. Διαβάζοντας τον άλλον είναι σαν να το γνωρίζεις, θες να μαθαίνεις τα νέα του (όχι με κουτσομπολίστικο χαρακτήρα), ενδιαφέρεσαι να είναι καλά. Εύχομαι να είσαι έτσι ορεξάτη και να συνεχίσεις με την ίδια αγάπη να εξελίσεις το Food for thought!
Καλησπερα Νοτουλα!!
ΔιαγραφήΕισαι τοσο συχνα εδω που δεν εδινα σχεδον καμια πιθανοτητα να μην εχεις προσεξει τη Φωτεινη. Δηλαδη και να θες δεν γινεται. Οταν δεις τα μακροσκελη της σχολια σε τρωει η περιεργεια να δεις τι γραφουν. Μολις αρχισεις ναψδιαβαζεις....αυτο ηταν. Κολλησες! Τερμα.
Η συνταγη της για γλωσσες ηταν πολυ διαφορετικη λογω των μπαχαρικων και πολυ πολυ νοστιμη!! Το επιβεβαιωνω.
Σε φιλω κι ευχαριστω πολυ!!
Ζηλεύω πολύ άτομα σαν την Φωτεινή. Εγώ δεν μπορώ να εκφραστώ έτσι. Τα λέω όλα ξερά σε μία πρόταση.
Διαγραφή(Όπως φαντάζεσαι η έκθεση δεν ήταν από τα δυνατά μου χαρτιά στο σχολείο!)
Εγω δεν την γνωρίζω προσωπικά τη Φωτεινή, αλλά την έχω διαβάσει και πάντα τη θαυμάζω και αναρωτιέμαι για τις πηγές/απωθέμετα ενέργειας και έμπνευσης που έχει. Και επίσης αναρωτιέμαι πως και δεν έχει κάνει και αυτή ένα βήμα για να ανοίξει ένα μπλογκ, κάτι για να τα γράφει όλα αυτά γιατι είμαι σίγουρη ότι εχει πολύ ενέργεια και έμπνευση. Ή μήπως να το επαναλάβετε το σημερινό, μια άτυπη συνεργασία? Εσύ θα κάνεις την εκτέλεση και και τη φωτογράφιση, που το΄χεις και αυτή θα γράψει το κάτι τις?
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι συνταγές με ψάρι σπανίζουν, ή μάλλον εγώ δεν τις ψάχνω/εντοπίζω άλλα κάθε φορά που πέφτω πάνω σε μια χαίρομαι που υπάρχουν και άλλοι τρόποι να τα μαγειρέψεις (έντάξει, δεν είναι το καλύτερο μου φαγητο, το παραδέχομαι) και να τα νοστιμήσεις. Το σαφράν, παρότι με ξένισε εδώ, θυμήθηκα ότι το χρησιμοποιούν πολύ και οι ισπανοί με τα θαλασσινά (όπως στην παέλια ας πούμε) και προσφέρει πολύ ιδιαίτερη γεύση η οποία δένει πολύ και με τον κουρκουμά. Μου αρέσει που η συνταγή έχει και συνοδευτικό ριζάκι, γιατί καλο το ψάρι, αλλά δεν χορταίνει και πολύ....
Γεια σου Τανια, χειμαρε!!!
ΔιαγραφήΛοιπον, χαιρομαι που λεει κι αλλος ενας ανθρωπος αυτο που πιστευω κι εγω. Οτι δηλαδη η Φωτεινη πρεπει να δημιουργησει ενα μπλογκ ωστε να στεγαζει εκει ολα της τα πνευματικα δημιουργηματα. Ευχομαι να εισακουστουμε ολοι οσοι το πιστευουμε.
Η συνταγη της οντως ηταν πολυ ιδιαιτερη και επεσες διανα που λες για το ποσο ταιριαζει το σαφραν με το ψαρι και τα θαλασσινα! Το ρυζι οντως επιβαλλεται μιας και το ψαρι ως γνωστον ειναι..."φρουτο". Χαχαχα
Σε ευχαριστω πολυ για το ομορφο σχολιο!!!
Σε φιλω!!
Πολύ όμορφη και ανθρώπινη η εισαγωγή σου στην σημερινή συνταγή! Όσο για τις φωτογραφίες, ειδικά του κρόκου, υπέροχες όπως πάντα! Καλά να είσαι και καλά να περνάς και μαζί σου να μεγαλώνει και το μπλογκ και να γεμίζει ενδιαφέροντες αναγνώστες! Φιλιά :*
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω εκανες την πιο ομορφη ευχη Δημητρα!! Σε ευχαρισω απο καρδιας. Ξερεις, για μενα ολο αυτο ειναι κατι παραπανω απο χομπι. Ειναι κομματι μου. Και γι' αυτο το λογο χαιρομαι οταν ερχονται ανθρωποι που εχουν να "πουν" πραγματα με τον ενα η τον αλλο τροπο!!
ΔιαγραφήΚαλο βραδυ!!! Ευχαριστω!!! :)
Μικρούλα μισούσα το ψάρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβρισκα δικαιολογίες για να απομακρύνω την μητέρα μου απο το τραπέζι και να το θάψω στην γλάστρα με τα μυρωδικά της ή αν δεν είχα χρόνο,το εκςφενδόνιζα έξω απο το μπαλκόνι της κουζίνας.
Πολλές φορές, με αδιάκριτο τροπο είναι αλήθεια,το τοποθετούσα πάνω απο το ψάρι του πατέρα μου ή το στρίμωχνα με διαβολικό χαμόγελο στο ξέχειλο πιάτο του αγανακτισμένου αδελφού μου.
Όλοι ήξεραν,αλλά κανείς δεν μιλούσε.
Η σχέση μίσους κράτησε χρόνια.
Και λυπάμαι που θα γίνω λίγο μακάβρια.....,αλλά συμφιλιώθηκα μαζί του,σε τραπέζι μακαριάς!
Μετά απο κηδεία!....
Όπου κανείς δεν μπορεί να βάλει στο στόμα του τίποτε!
Ούτε κάν νερό!
Ήμουν η μοναδική φαντάζομαι, που κάθισε αμίλητη μπροστά απο το πιάτο και αφού σερβιρίστηκε το αχνιστό ψάρι,το ξεκοκκάλισα ,δίνοντας την ευκαιρία στον εαυτό μου ,να μείνω πιστή σε αυτό που είχα υποσχεθεί πριν χρόνια στον θανόντα.....τουλάχιστον στην κηδεία του,να φάω όλο το ψάρι που θα μου σερβίρουν.
Κράτησα την υπόσχεση μου.
Και εκείνη η υπόσχεση λειτούργησε κατασταλτικά, μάλλονκαταπραϋντικά ,στην εσωτερική μου άρνηση για το ´´ μισητό ´´ ψάρι.
Από τότε μπήκε στο εβδομαδιαίο διατροφικό μας προγραμμα.
Συνδέομαι συναισθηματικά μαζί του.
Με κάποιον τρόπο,νιώθω να έχω έναν αόρατο διάλογο με το πρόσωπο ,που ´´ φεύγοντας ´´ ,με φίλιωσε με την παιδική μου διατροφική αντιπάθεια.
Από τότε ,ψάχνω στην λεπτή γεύση του την θαλασσινή αύρα και την μυρωδιά του ιωδίου,που τόσο του άρεζε....
Το ουζάκι δίπλα στον ψαρομεζέ.
Το φρεσκοστυμμένο λεμόνι και τον καταπράσινο μαϊντανό.
Αργότερα, τα υλικά που θα μπορούσαν να κάνουν το ψάρι πιο ιδιαίτερο.....κρόκο,κουρκουμά,μουστάρδα,πιπεράκια καυτερά,τόσο όσο να δώσουν μια αέρινη πινελιά ανανέωσης για την μεσημεριανή έκπληξη του γεύματος.
Σήμερα την ανανέωση την είδα μέσα απο τα μάτια σου Χρυσαυγη μου.
Και φυσικά μέςα από τα μαγειρικά σου χαρίσματα.
Διέκρινα την αγάπη και την φροντίδα με την οποία περιέβαλες την πρόταση μου ,όπως επίσης και την μοναδική σου ικανότητα να αναδεικνύεις τα πιάτα, με την σκοπιά του φωτογραφικού σου φακού!
Όταν μπαίνω στις σελίδες του blog σου,δεν είναι τυχαίο ότι αισθάνομαι σαν το σπίτι μου.
Και όταν θέλω να γράψω κάτι,είναι γιατί αυτό με εμπνέει!Τόσο απλά!
Ευχαριστώ θερμά για την τόσο συγκινητική εισαγωγή σου!
Σε φιλώ πολύ πολύ!
Μα να θαβεις το ψαρι στα μυρωδικα;;;; Χαχαχαχα
ΔιαγραφήΠοσο μου αρεσε η ιστορια σου και ιδιαιτερα το μακαυριο οπως λες μερος της!! Ξερεις, το ψαρι με τις πατατες στις κηδειες ειναι το καλυτερο φαγητο του κοσμου. Ισως γιατι το μαγειρευουν πολλες γυναικες μαζι και βαζουν ολες το μερακι τους.
Σε ευχαριστω για την ιδιαιτερη συνταγη που μου χαρισες. Σε ευχαριστω και για ολα τα υπολοιπα. Πολυ!!!!!
Καλησπέρα Χρυσαυγή μου!! Φανταστική η συνταγή σου με αξιοποίηση ενός από τα υλικά που θέλω τόσο να δοκιμάσω τον κουρκουμά!! Η γλώσσα είναι από τα αγαπημένα μου κατεψυγμένα ψἀρια!! Πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Αθηνα! Αν θελεις να δοκιμασεις τον κουρκουμα μολις βρικες μια αντιπροσωπευτικη του συνταγη. Ειναι ενα μπαχαρικο με τεραστια θρεπτικη αξια και ωραια γευση. Στο συνιστω. Πιστευω πως θα σου αρεσει πολυ, ειδικα με τα γλυκα φιλετα της γλωσσας!!!!
Διαγραφήμα αυτη δεν ειναι και η μαγεια του blogging? να βαλεις ενα καφε και να ανοιξεις το laptop για να δεις τι θα μαγειρεψεις σημερα, τι νεα απο τη διακοσμηση, τι θα φορεθει φετος το χειμωνα και τι ομορφα νεα χειροποιητα εχουν δημιουργηθει. αλλα πανω από όλα να πεις μια Καλημερα και να στην ανταποδωσουν με χαμογελο, γιατι παντα η κουβεντουλες αυτες ειναι ευχαριστες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚροκο τον λατρευω αλλα δεν τον χρησιμοποιω πολυ. αλλα η σαλτουλα της Φωτεινης θα δοκιμαστει παραυτα. Να στε καλα και οι δυο να μας γεμιζετε ομορφες συνταγες!
Αυτι ακριβως ειναι η μαγεια του. Η αμφιδρομη σχεση που αναπτυσει κανεις με τους υπολοιπους που συναντα. Γι' αυτο και ειναι τοσο εθιστικο.
ΔιαγραφήΟ κροκος μου αρεσει περα απο τη γευση του και για το χρωμα με το οποιο βαφει ολα φαγητα. Να την φτιαξεις τη σαλτσα ειτε με ψαρι ειτε με λαχανικα και να την απολαυσεις!!
Σε φιλω Ζηνα κι ευχαριστω πολυ!!!!!!!
Καλο βραδυ!!
Αγαπάμε Φωτεινή και ζηλεύουμε που δεν σχολιάζει και σε μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα Κλεομενη!!!!
ΔιαγραφήΗ Φωτεινη ειναι περιζητητη. Της το λεω αλλα δε μ'ακουει... :) :) :)
Πολύ όμορφο που θέλησες μας μιλήσεις για την φιλία σου που προέκυψε μέσα από το blog. Οι αναγνώστες μας είναι ότι πιο σημαντικό :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την συνταγή και μόνο που έχει κουρκουμά, είναι τέλεια !!!!!
Ελαφρυ και πεντανοστιμο φαγητο με αγαπημενα μπαχαρικα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταστικες οι φωτογραφιες σου ειδικα αυτη με το σαφραν!!
Μπραβο και στις δυο σας! Θα το δοκιμασω σιγουρα!!!
Kαι βέβαια την έχω προσέξει τη Φωτεινή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή μια συνταγή, ένα υλικό, δημιουργεί όμορφες εικόνες, χωρίς ποτέ να ξεφεύγει από το θέμα που είναι η συνταγή.
Δεν είναι ωραίο να ανακαλύπτεις τέτοιους ανθρώπους μέσω το blog?
Tη συνταγή τη λάτρεψα.
Η σάλτσα υπέροχη με τον κουρκουμά.
Ξεφεύγει απο τη συνηθισμένη τηγανιτή γλώσσα.
Ωραια και η παρουσίαση.
ΦΙλιά πολλά
Τη Φωτεινή την ξέρω καλά και μάλιστα προσωπικά! Είναι ένα υπέροχο άτομο πολύ ταλαντούχο και γεμάτο αρετές! Το πιάτο σου Χρυσαυγή είναι υπέροχο και η σάλτσα υπέροχη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παρουσίαση φοβερή!
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πω απλά, πως ήταν πολύ όμορφη, ζεστή και ανθρώπινη ανάρτηση, αυτή που διάβασα σήμερα, Χρυσαυγή.
Έδειξε ότι πέρα από τον "τυπικό" λόγο που συχνά χρησιμοποιούμε ανάμεσα μας, οι bloggers της κουζίνας, για να πούμε λόγια επαίνου για μια παρουσίαση και εκτέλεση συνταγής, υπάρχουν και άλλα συναισθήματα που "κρύβονται" πίσω από τις λέξεις και τις πανέμορφες φωτογραφίσεις.
Χαίρομαι πολύ, που αναγνώρισα αυτά λοιπόν τα συναισθήματα και σ' εσένα, αλλά και στην καλή φίλη Φωτεινή (την οποία δεν γνωρίζω προσωπικά) αλλά έχει "γράψει" και στην δική μου καρδιά, ο όμορφος λόγος της.
Να είστε και οι δύο σας πάντα καλά.
Καλοφάγωτα τα ψάρια πάντα να είναι.
Έχω και εγώ προσωπική εμπειρία από την κα Φωτεινή αφού παλιότερα άφηνε σχόλια και στο δικό μου μπλογκ. Είναι καταπληκτική! Πραγματικά έχεις απόλυτο δίκιο, κι είναι πολύ όμορφο που διαθέτει απ'τον προσωπικό της χρόνο για να καταθέσεις τις σκέψεις της γι' αυτά που διαβάζει. Πολύ μου άρεσε που έγραψες για εκείνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το ψάρι... φοβερό μου φαίνεται! Πολύ ωραία ιδέα! Καλό σου βράδυ Χρυσαυγή μου!
καλημερα!! υπεροχο το σημερινο ποστ δειχνει τις σχεσεις που δημιουργουνται εδω μεσα!! ομολογω οτι ψαρι με ρυζι δν εχω φαει ποτε!!! και τις γλωσσες τις τιμαμε δεόντως με κουρκουμα ναι {βαζω κουρκουμασε οτι παω να τηγανισω!} αλλα με κροκο οχι!! θα το δοκιμασω νεξτ ταιμ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήπως μου ξέφυγε αυτή η υπέροχη ανάρτηση τόσες μέρες???
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχη για την εισαγωγή που αφορά την Φωτεινή και γενικά τις σχέσεις που μπορεί να δημιουργηθούν μέσα από το blogging, υπέροχη για αυτή την συνταγή και την σάλτσα με τα αγαπημένα υλικά, και υπέροχη για αυτά τα μοναδικά σχόλια της Φωτεινής που όλοι τα διαβάζουμε με λαχτάρα!
συμφωνώ κι εγώ με όσες είπαν πως πρέπει να φτιάξει μπλογκ! Φωτεινή ακούς?
φιλιά και στις δύο!