7 Δεκεμβρίου 2015

Πολύσπορη τυρόπιτα με μετσοβόνε






Θα ΄μουν δε θα ΄μουν τεσσάρων ετών όταν έμαθα ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Δεν θυμάμαι πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή αλλά θυμάμαι πολύ καλά ότι δεν αισθάνθηκα  ποτέ τη μαγεία του να περιμένεις από κάποιον αόρατο, ιπτάμενο παππούλη  δώρο μέσα στα άγρια μεσάνυχτα μόνο και μόνο γιατί ήσουν καλό παιδί τη χρονιά που πέρασε. Έπρεπε μάλιστα να κρατάω το στόμα μου κλειστό «προφυλάσσοντας» έτσι τα υπόλοιπα παιδάκια που πίστευαν στη μαγεία. 





Την μεγαλειώδη αυτή πατάτα την έκανε ο νέος και άμαθος τότε λατρεμένος μου μπαμπάς που θεώρησε πως η κορούλα του είναι καλό να ξέρει την αλήθεια και πως δεν ήταν σωστό να την κοροϊδεύει. «Δεν θα σου λείψει τίποτα. Ότι θες θα μας το ζητάς και θα το έχεις. Όμως Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει. Εμείς σου τα φέρνουμε τα δώρα»! Και όντος, δεν μου έλειψε ποτέ τίποτα. Μόνο λίιιιγη μαγεία και η χαρά του να ονειρεύομαι. 


Ο ίδιος αυτός άνθρωπος που τότε έκρινε κι έπραξε έτσι, 30 χρόνια μετά είναι ο μεγαλύτερος υπέρμαχος της ύπαρξης του Άγιου Βασίλη. Για τα εγγόνια του ρε γαμώτο! Το σόου που κάνει κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς είναι άνευ προηγουμένου κι έτσι  πιστοποιεί την ύπαρξη όχι μόνο του Αγίου Βασίλη αλλά και όλων των Σεραφείμ και Χερουβίμ.




Η ιεροτελεστία έχει ως εξής. Κλείσιμο των γυναικόπαιδων μέσα στην κρεβατοκάμαρα με τα φώτα σβηστά. Ο ίδιος στην αυλή, κάνει περιπολίες για να εντοπίσει  το έλκηθρο στον ουρανό και να μας ειδοποιήσει. Κάθε τρία λεπτά έρχεται έξω από την πόρτα της κρεβατοκάμαρας  και λέει ότι κάτι είδε, κάτι άκουσε, αλλά όχι ακόμα κοντά μας... Η αγωνία των μικρών κορυφώνεται. Σσσσσσσσσσσς.... Κάτι ακούμε στο σαλόνι. Έπιπλα μετακινούνται. Ο Άγιος ήρθε και προσπαθεί να περάσει ανάμεσα στα σκοτάδια, σκοντάφτοντας πάνω στα τραπεζοκαθίσματα. Μετά ακούμε απροσδιόριστους, εκκωφαντικούς  ήχους που στα αυτιά των μικρών είναι απόκοσμοι και  μαγικοί ενώ στα δικά μου είναι απλά το σκουπόξυλο που χτυπάει  ο πατέρας μου με μανία στα κάγκελα της βεράντας. Μάλλον είναι το έλκηθρο με τους ταράνδους που τρώνε τη χλωρίδα της αυλής. Τα παιδιά έχουν πλέον τρομοκρατηθεί. Στο σπίτι επικρατεί πανικός λες και πλήττεται από τον εγκέλαδο. Τι στο καλό, ένα δώρο ήρθε να αφήσει και έχει γκρεμίσει όλο το σύμπαν. Ο πατέρας μου σε παραλήρημα μετακινεί ότι μετακινείται. Του δίνουμε σήμα να τελειώνει, γιατί το θέατρο παρατράβηξε και σοβαρά τώρα, η μικρή κοντεύει να βάλει τα κλάματα. Ο Άγιος φιλοτιμείται να φύγει επιτέλους και τα πνεύματα ηρεμούν. 




Τα κορίτσια σκάνε μύτη δειλά-δειλά από την κρεβατοκάμαρα. Αντικρίζουν τα πολύχρωμα  κουτιά με τα δώρα και ξεχνάνε αμέσως την τρομάρα που πήραν.   Η μάνα μου αντικρίζει τον γενικό χαμό και την βαράει εγκεφαλικό. Ο αθεόφοβος  έχει τρίψει τα μελομακάρονα που αφήσαμε στο τζάκι για  τον Αγιο στο πάτωμα και πάνω στα χαλιά. Έχει τσαλακώσει την χαρτοπετσέτα του κι έχει πιει το νερό από το ποτήρι. Οι μικρές κάνουν παρκουρ πάνω από τα έπιπλα για να φτάσουν άμεσα στα δώρα. Πατάνε τα μελομακάρονα πάνω στο χαλί. Τη μάνα μου την βαράει δεύτερο εγκεφαλικό και αρχίζει να τον μαλώνει παραπέρα στα μουλωχτά. «Ήταν ανάγκη να τα τρίψεις κάτω? Αμάν ρε Πάνο, κόλλησε το μέλι στο χαλί. Πώς θα τα καθαρίσω τώρα *&^$%@#*&$»???  Η εορταστική κατσάδα συνεχίζεται μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού των μικρών που είναι στον κόσμο τους και δεν καταλαβαίνουν αυτά που διαδραματίζονται λίγα μέτρα πιο ΄κει. 

...Και ο Άγιος φοβέρα θέλει!





Κι επειδή είναι «αμαρτία» να μην προλογίσω κάπως την τυρόπιτα για την οποία άκουσα τα συγκλονιστικότερα λόγια που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό για συνταγή μου, θα πω πως για μένα είναι η φετινή εορταστική τυρόπιτα που θα πρωταγωνιστήσει σε όποιο τραπέζι κάνω μέσα στις γιορτές. 

Το τριφτό της φύλλο κουρού, σε συνδυασμό με τα τυριά που αλληλοσυμπληρώνονται εξαιρετικά, δίνει μια γεύση αλλά και μια υφή πολύ ιδιαίτερη. Το λατρεμένο μου καπνιστό μετσοβόνε γίνεται αντιληπτό τόσο όσο πρέπει αφήνοντας το γλυκό ρεγκάτο αλλά και την αλμυρή φέτα να κάνουν το δικό τους παιχνίδι.  Είναι μια ιδιαίτερη τυρόπιτα πολύ πλούσια σε γεύση αλλά και σε λιπαρά που πρωταγωνιστεί θέλοντας και μη. 




ΠΟΛΥΣΠΟΡΗ ΤΥΡΟΠΙΤΑ ΜΕ ΜΕΤΣΟΒΟΝΕ


Υλικά για τη ζύμη: 


     1)      2 κουταλιές της σούπας κολοκυθόσπορο

     2)      2 κουταλιές της σούπας λιναρόσπορο

     3)      2 κουταλιές της σούπας ηλιόσπορο

     4)      1 κουταλιά της σούπας παπαρουνόσπορο

     5)      500 γραμμάρια αλεύρι ολικής που φουσκώνει μόνο του

     6)      200 γραμμάρια βούτυρο

     7)      200 γραμμάρια γιαούρτι

     8)      150 γραμμάρια σπορέλαιο

     9)      1 αυγό


Υλικά για τη γέμιση: 


     1)      300 γραμμάρια τυρί φέτα τριμμένο

     2)      200 γραμμάρια μετσοβόνε τριμμένο

     3)      250 γραμμάρια ρεγκάτο τριμμένο

     4)      200 γραμμάρια κρέμα γάλακτος

     5)      2 αυγά

     6)      Πιπέρι


Επιπλέον υλικά για την επάλειψη: 


     1)      Λίγο από όλα τα σπόρια που χρησιμοποιήσαμε στη ζύμη

     2)      1 κρόκο αυγού χτυπημένο με 1 κουταλιά της σούπας γάλα εβαπορέ




Μέθοδος: 


Φτιάχνουμε τη γέμιση ανακατεύοντας όλα τα υλικά της σε ένα μπολ πολύ καλά. Τα τριμμένα τυριά, τα αυγά, την κρέμα και όσο πιπέρι επιθυμούμε. Σκεπάζουμε το μπολ και το βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να το χρειαστούμε. Μπορούμε και από το προηγούμενο βράδυ να έχουμε έτοιμη τη γέμιση. 


Στη συνέχεια φτιάχνουμε τη ζύμη. 


Τοποθετούμε στο μούλτι όλους τους σπόρους και γυρνάμε τα μαχαίρια μια – δύο φορές μέχρι να σπάσουν αλλά όχι να λιώσουν πολύ. Θέλουμε τους σπόρους να είναι μέτρια τριμμένοι. 




Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το αλεύρι και τους σπόρους και ανακατεύουμε. Προσθέτουμε το βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου ή ελάχιστα λιωμένο, το γιαούρτι, το αυγό και το λάδι. ζυμώνουμε με τα χέρια μας πολύ καλά μέχρι να έχουμε μια εύπλαστη ζύμη.  




Παίρνουμε ένα ταψί ή μια ταρτιέρα διαμέτρου 30 εκατοστών και την αλείφουμε με λάδι. Στα χέρια μας παίρνουμε μπαλάκια από τη ζύμη και τα ανοίγουμε ανάμεσα στις παλάμες μας σε μικρά φυλλαράκια. Τοποθετούμε το ένα δίπλα στο άλλο πάνω στην ταρτιέρα φροντίζοντας να καλυφθούν και τα τοιχώματά της. Με λίγα λόγια δεν ανοίγουμε ένα μεγάλο φύλλο αλλά πολλά μικρά τα οποία ενώνουμε πολύ εύκολα καθώς τα πιέζουμε μεταξύ τους πάνω στην επιφάνεια.  




Μόλις στρώσουμε όλο τον πάτο του σκεύους μας και τα τοιχώματα ρίχνουμε μέσα τη γέμιση. 



Την απλώνουμε με την ανάποδη μεριά του κουταλιού μας και την λειαίνουμε έτσι σε όλο το ταψί. 



Το επόμενο στάδιο είναι η επικάλυψη με τη ζύμη. Κάνουμε ακριβώς την ίδια διαδικασία ανοίγοντας πάλι μικρά μικρά φυλλαράκια και ενώνοντάς τα σκεπάζοντας έτσι κάθε σημείο της γέμισης στην επιφάνεια της τυρόπιτας. 




Μόλις τελειώσουμε, αλείφουμε την τυρόπιτα με τον κρόκο του αυγού που έχουμε χτυπήσει λίγο μαζί με μια κουταλιά της σουπας γάλα εβαπορέ. Κάνουμε την επάλειψη με ένα πινέλο ώστε να πάρει ωραίο χρώμα η τάρτα και να γυαλίσει από πάνω. 


Τέλος πασπαλίζουμε με λίγο από όλους τους σπόρους που χρησιμοποιήσαμε στη ζύμη. 




Σε αυτό το στάδιο μπορούμε να σκεπάσουμε την τυρόπιτα και να την διατηρήσουμε για μήνες στην κατάψυξη!! Όταν είναι να την ψήσουμε απλώς την βγάζουμε από την κατάψυξη δυο ώρες πριν το ψήσιμο έτσι ώστε να μην είναι παγωμένο το πυρίμαχο σκεύος και με την αλλαγή της θερμοκρασίας στο φούρνο σπάσει.  


Είτε από την κατάψυξη είτε απευθείας όταν φτιάξουμε την τυρόπιτα, την ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, στον αέρα για περίπου 30-45 λεπτά, ανάλογα με το φούρνο μας. Είναι έτοιμη όταν έχει πάρει πολύ ωραίο ροδοκόκκινο χρώμα από πανω.  




Την αφήνουμε για μια περίπου ώρα εκτός φούρνου να σταθεροποιηθεί λίγο η γέμιση, ώστε να μην τρέχει  και ύστερα την κόβουμε και  σερβίρουμε. 


Καλή επιτυχία!!!!!







30 σχόλια:

  1. κλαίω ρε φίλε.............χαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχα
    χαχαχχαχαχαχαχαχαχα....θα ξανάρθω...χαχαχαχααχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλάψε!! Ολοι κλάψαμε για κάποιο λόγο. Η μάνα μου για το χαλί, εγώ από τα γέλια, ο πατέρας μου από την Πρωτοχρονιάτικη κατσάδα, έτσι για να μπει καλά ο χρόνος.... χαχαχαχαχαχαχαχααχαχα

      Διαγραφή
  2. Αρχισα αν πιστευω στον Αι Βασιλη οταν μεγλαωσα πολυυυυ... ποιο μικρη δεν τον είχα ανάγκη ;)

    Η κρουστα φαινεται μοναδικη και πόσο κρεμωδης η γεμιση μιαμ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ ούτε τότε, ούτε τώρα. Μάλλον "προγραμματίστικα" από νωρίς να πατάω στη γη.

      Η τυρόπιτα είναι από τις καλύτερές μου. Σε προτρέπω να την δοκιμάσεις και για την κρούστα της και για την γέμιση!!!!! Και για τα δύο σε συνδυασμό!

      Διαγραφή
  3. Σκεπτόμουν πόσο όμορφο ειναι να γελάς μόνη στο σπίτι.
    Απροκάλυπτα,δυνατά,ανεμπόδιστα,ανεπιφύλακτα και προ πάντων άνευ τύψεων ...
    Γιατί φτάσαμε σε σημείο που το αυθόρμητο γέλιο να προκαλεί μέχρι και ζήλεια στον απέναντι...
    Λοιπόν...γέλασα τόσο!!!
    Μόνη στο σπίτι ,έφερα τις άρτια σκηνοθετημένες σκηνές της άτσαλης κατάβασης-εξόρμηση-εφόδου του ψευτοαιβασίλη στο σπίτι σας!
    Πιο πολύ με εισβολή εξωγήινου μοιάζει,αλλά με καλωσυνάτη διάθεση πάντα!
    Πιστεύω ότι οι μικρές,αλλά και οι μεγάλες κυρίες της οικογένειας ,θα θυμούνται τις παραπάνω σκηνές για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά!...
    Εγώ μεγάλωσα, χωρίς ποτέ μου να έχω καταλάβει την έννοια του Άι Βασίλη.
    Ποτέ κάνεις στην οικογένεια μου δεν μου πρόσφερε δώρο εκ μέρους του,ποτέ κανείς δεν μου μίλησε για την ύπαρξη του.
    Η χοντροφτιαγμένη φιγούρα του που στριμώχνεται στα κατακόκκινα βελούδινα ρούχα με τα άσπρα γουνάκια στα τελειώματα,υπήρξε μία ακατανόητη φιγούρα,μάλλον διακοσμητική για τα χριστουγεννιάτικα δρώμενα,στα δικά μου παιδικά μάτια.
    Τα δώρα μου ήταν απο τους γονείς μου και από τους συγγενείς.
    Κανένα μυστήριο,κανένας κρυφός πόθος,κανένα ξενύχτι για γάλα και κουλουράκια.
    Το δικό μου μυστήριο, ήταν στις σκέψεις των άλλων παιδιών.
    Αγωνιούσα να καταλάβω ποιός ήταν αυτός ο Άγιος που πίστευαν και που εγώ αγνοούσα.
    Παρατηρούσα με διάθεση να μάθω και όχι με κρυφό πόνο.
    Ήταν το άλυτο μυστήριο της πολύ μικρής μου ηλικίας.
    Σήμερα καταλαβαίνω ότι ο δικός μου Άι Βασίκης ήταν αυτός που παραμονή Χριστουγέννων μου έλεγε ατελείωτα παραμύθια.Με έπαιρνε αξημέρωτα ,με το υπέρλαμπρο φως των βραδινών αστεριών και κρατώντας με αγκαλιά για να γλιτώσω το τσουχτερό κρύο,με πήγαινε στην εκκλησία.Ήταν αυτός που άνοιγε διάδρομο στο παχύ χιόνι και μου τραγουδούσε στο αυτί τα κάλαντα.Μου έμαθε να αγαπώ το κρύο,γιατί έλεγε ότι μέσα του έκρυβε υγεία.Με πετούσε στον αέρα,αγνοώντας την απόγνωση της μητέρας μου,και με μάθαινε πως να προσγειώνομαι στην στοίβα του δίμετρου χιονιού,αλλά κυρίως στο απόθεμα της πολύμετρης αγάπης του.
    Τα Χριστούγεννα μου ,δεν ήθελαν τον χοντρό Άι Βασίλη του εμπορίου.
    Είχα τον δικό μου ¨ Άγιο ´´.
    Και ξέρεις λίγο ή πολύ κάπως έτσι βιώνουμε όλοι μας τις γιορτές.
    Οι γιορτές κτίζονται με αναμνήσεις.
    Με αγάπη.
    Πονώ πολύ απο τις όμορφες αναμνήσεις.
    Και το ίδιο θα αισθάνονται και οι κόρες σου αύριο.
    Πονώ όμως και απο λαχτάρα.
    Για την τάρτα σου βρε Χρυσαυγή μου!
    Γιατι καλές οι αναμνήσεις,τα δώρα,η αναστάτωση και οι γιορτές....αλλά και η τάρτα....
    Άλλο πράγμα!
    Δεν μπορω να σκεφτώ τον μπουφέ μου χωρίς αυτήν!
    Το απίθανα κομμένο τριγωνικό κομμάτι, η τομή του οποίου, μου σφηνώθηκε στην καρδιά,θα τριγυρίζει ανενόχλητα στο υποσυνείδητο μου σαν φάντασμα ,μέχρις ότου μετουσιωθεί και εμφανιστεί σε κάποιο τραπέζι...
    Περήφανο και στητό,με την γέμιση να ξεφεύγει λίγο,...έτσι για τον γενικό ξεσηκωμό ...
    Ας πούμε ότι για φέτος η προσωποποίηση του Αγίου είναι στο πρόσωπο σου...
    Το δώρο μου ειναι αυτή η τυρένια λιχουδιά.
    Άγιε Βασίλη,μπορω να ανοίξω το δώρο μου προκαταβολικά?
    Φιλάκια πολλά,πολλά Χρυσαυγή μου!
    ΥΓ.το παράκανα σήμερα με την πολυλογία!...Sorry!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφα που περιγράφεις τις αναμνήσεις σου Φωτεινή μου!!!
      Θα σταθώ στο πέταγμα στον αέρα, ένα κόλπο που έκαναν όλοι οι μπαμπάδες της εποχής (κάτι που τώρα έχει "απαγορευθεί" σε μικρά παιδιά γιατί λέει δεν κάνει καλό στο μυαλουδάκι τους). Κι αν έχω "φάει" πέταγμα στον αέρα και εγώ !! Μάλλον γι΄αυτό πήραν τα μυαλά αέρα! χαχαχαχα

      Οι αναμνήσεις είναι για τον καθένα μοναδικές και ξεχωριστές και όσο κι αν τις περιγράφει κανείς, δεν μπορεί να τις αποδώσει όπως πραγματικά τις νιώθει.

      Αποποιούμαι τον ρόλο του Αγίου ωστόσο έστω κι αν αυτό έχει να κάνει με την τυρόπιτα. Θα προτιμήσω το ρόλο του παιχνιδιάρικου ξωτικού που παλεύει με τα αλεύρια και τα ταψιά της τυρόπιτας που ξεφουρνίζει ολημερίς τις μέρες των Χριστουγέννων. Και σου προσφέρει ένα πολύσπορο δώρο που μπορείς να το γεύεσαι και τις 365 μέρες του χρόνου. Μια τυρόπιτα σκέτη ...μαγεία!!!!!!

      Σε ευχαριστώ για το μοίρασμα και την πολυλογία σου που ξέρεις πως τόσο πολύ μου αρέσει!!!!!!!!!!!
      Φιλιά, φιλιά φιλιά ξανά!

      Διαγραφή
  4. Ερώτηση....που μελσα στο δικό μου παραλήρημα εξομολόγησης ξέχασα,ή θεώρησα ρηχό να κάνω,αφού τα λογοτεχνικά παιγνίδια αμφοτέρων ημών δεν μου επέτρεψαν...Θεέ μου συνεχίζω ακόμη....
    Ο τρόπος που απλώνεις κομμάτι κομμάτι την ζύμη πάνω και κάτω,είναι γιατι για κάποιον λόγο έτσι πρέπει να γίνει ή γιατί υπάρχει τεχνική δυσκολία στο να απλωθεί όλο μαζί κατευθείαν?
    Ας πούμε αν άπλωνα την ζύμη πάνω σε μία λαδόκολλα με την βοήθεια ενός πλάστη και μετα αναποδογύριζα το φύλλο ,πρώτα στην βάση και μετα το δεύτερο ,πάνω στην γέμιση,δεν κάνει λες?...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχχαχαχχαχαα "Θεέ μου συνεχίζω ακόμη..." χαχαχαχχαχαχαχαχαχχαα

      Λοιπόν, ως απάντηση στην ερώτησή σου έχω να πω το εξής.
      Η ζύμη είναι αρκετά μαλακή. Δεν είναι ότι κολλάει στα χέρια αλλά είναι τόσο πολύ αφράτη που πραγματικά είναι δύσκολο έστω κι έτσι όπως το περιγράφεις να απλωθεί (ανάμεσα σε δύο λαδόκολλες δηλαδή).
      Όμως.....δεν το αποκλείω να το καταφέρεις ως πολύ έμπειρη μαγείρισσα που είσαι εσύ ή κάποια άλλη κυρία.
      Δίνω κατά τη γνώμη μου την πιο απλή λύση που ΚΑΙ την δουλειά της κάνει ΚΑΙ μπορεί να την φτιάξει χωρίς καμία δυσκολία ακόμα και μια αρχάρια στην κουζίνα.
      Το άλλο σενάριο σε προκαλώ να το δοκιμάσεις γιατί εμένα δεν μου ...έκατσε μια φορά που το είχα προσπαθήσει. Ωστόσο ήταν παλιά και δεν το ξαναεπιχείρησα. Μπορεί και να αποδίδει.
      Αυτή την πρακτική ωστόσο με το μικρό μικρό φυλλαράκι που κολλάμε το ένα με το άλλο την έχει δοκιμάσει και γνωστή μου φίλη που κάνει τα πρώτα της βήματα στην κουζίνα και έχει πετύχει σε απόλυτο βαθμό. Μάλιστα το θεωρεί και πολύ εύκολο από το να ανοίξει φύλλο.
      Τέλος στο αισθητικό κομμάτι τώρα, δεν νιώθω ότι επιρρεάζεται πάρα πολύ η εμφάνιση της τυρόπιτας. Θες λίγο το ροδοκόκκινο χρώμα που παίρνει, θες οι σπόροι που καλύπτουν τα μπαλώματα.. Τι να πω? Και ειδικά αν κοπει σε κομμάτια δεν φαίνεται τίποτα.

      Περιμένω την δική σου δοκιμή για να μου πεις τα αποτελέσματα και της γεύσης αλλά και της τεχνικής!!!

      Διαγραφή
  5. φοβερη η τυροπιτα δε λεω.... αλλα ο μπαμπας σου πιο φοβερος!! καλη εβδομαδα Χρυσαυγη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, ναι Ελπίδα! Οπως τα λες. Την κοντράρει την τυρόπιτα στα ίσια ο πατέρας μου!! χαχαχαχαχα

      Διαγραφή
  6. Είναι απίστευτο το πόσο πολύ μεταμορφώνονται οι γονείς μας όταν αποκτούν εγγόνια.
    Ειλικρινά είναι φορές που δυσκολεύομαι να αναγνωρίσω τη μαμά μου, έτσι όπως συμπεριφέρεται και με όλα όσα κάνει στις μικρές.
    Τι ωραία που έχετε αυτό το τελετουργικό. Βέβαια ναι, ένα εγκεφαλικό κι εγώ θα το πάθαινα αν ήμουν η μαμά σου. Αλλά τουλάχιστον το ευχαριστιέται πολύ και ο παππούς / μπαμπάς, οπότε χαλάλι!
    Η τυρόπιτα είναι πραγματικά συγκλονιστική. Δε νομίζω ότι μπορώ να βρω καταλληλότερο επίθετο για να την περιγράψω. Φαίνεται άλλωστε και από τις φωτογραφίες. Το χρώμα της ζύμης σε συνδυασμό με την υπέροχα μαστιχωτή υφή τα λένε όλα!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχχαχαχα Ετσι ακριβώς είναι Ερμιόνη. Ξαναγίνονται παιδιά.
      Πολύ παιδιά όμως. Και τελικά όλοι έχουν στο σπίτι τους έναν κρυφο-Άγιο Βασίλη..... που επιτέλους αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο και εκφράζεται όπως πραγματικά το νιώθει ο άνθρωπος!!! χαχαχαχα

      Σε ευχαριστώ πολύ για την τυρόπιτα. Είναι έτσι όπως το λες και δεν θα λυπηθώ να το πω. Είναι όντως πολύ καλή!!

      Φιλιά και από μένα!!!!!
      Καλή βδομάδα!

      Διαγραφή
  7. Απίθανος ο παππούς! Τον λατρεψα να του πεις!
    Τι υπέροχες αναμνήσεις για τα πιτσιρίκια...
    Αυτή η γέμιση της τυρόπιτας σου όμως, με έχει ξεσηκώσει! Θα δοκιμαστεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα του το πω. Θα το διαβάσει.. Μπαίνει στο μπλόγκ ντε!! χαχαχαχαχαχα

      Να την δοκιμάσεις την τυρόπιτα. Πραγματικά σε προκαλώ!!!!

      Φιλιά και ευχαριστώ πολύ Χρύσα μου!

      Διαγραφή
  8. Πήρα τα υλικα!!!!! Τυροπιτα με μετσοβονε δεν ειναι να την αφήνεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει... φανταστική γεύση!!!!!!!!!!!! Είμαι φαν του μετσοβόνε!!!

      Διαγραφή
    2. Πωωωωωωωω!!!! Αντε, καλή επιτυχία!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  9. Χαχα.....ο μπαμπάς φοβερός! Καταλαβαίνω απόλυτα τη μαμά σου όμως :)
    Πολύ ωραία η τυρόπιτα, η γέμιση της είναι λαχταριστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο μπαμπάς ζούσε το όνειρό του ενώ η μάνα μου έτρεχε με τη σκούπα να μαζέψει τα ασυμάζευτα!!! ...τη σκούπα που πριν ο ίδιος βάραγε στα κάγκελα!! χαχαχαχαχα

      Σε ευχαριστώ Μαρία!!!
      Φιλιά!!!

      Διαγραφή
  10. Του παιδιού μου, το παιδί, είναι δυο φορές παιδί μου(!!!) λέει η παροιμία Χρυσαυγή μου. Άσε που έχουν μάθει από τα λάθη του παρελθόντος στα παιδιά τους...και δεν θέλουν να τα κάνουν στα εγγόνια τους :-)))

    Απόλαυση ο πατέρας σου ...και εξίσου απολαυστική η τυρόπιττα σου. Θα την σκαρώσω μέσα στο Σαββατοκύριακο, γιατί πολύ μου άρεσε η όλη σύνθεση και τα υλικά είναι ήδη διαθέσιμα.

    Καλό απόγευμα και με το καλό και στον φετινό Άγιο Βασίλη σας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. χαχαχαχα...τέλειος ο μπαμπάς... μου θυμίζει αυτά που καναμε κι εμεις στα παιδιά όταν ήταν πιο μικρά (δηλαδή μέχρι και πριν 2 χρονια...χιχιχ)
    τώρα είναι αρκετά μεγάλα να καταλάβουν πως ο Αγ. Βασίλης είναι παιδική ανάμνηση ;)
    Πάντως ο μπαμπάς του ότι δεν εκανε σε σένα τα κάνεις στις μικρές...εδώ πληρώνονται όλα ;)

    Αυτές σου οι τυροπιτες με τους σπόρους με τρελαίνουν
    Υπέροχη είναι.Τα τυριά που έβαλες ποίημα...το μετσοβόνε με σκότωσε!!

    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καταρχήν να χαίρεσαι τον μερακλή μπαμπά σου με έκανε και γέλασε πρωί πρωί !!! Φανταστικός ανεπανάληπτος...κρίμα βέβαια που σου την χάλασε... εγώ να καταλάβεις πιστεύω ακράδαντα ότι ο Άγιος Βασίλης υπάρχει απλά αλλάζει πρόσωπα ;) Η τυρόπιτα σου με εντυπωσίασε καταρχήν με τις πρώτες ύλες και κατά δεύτερον με την μαστιχωτή υφή της!! Φαίνεται πολύ σούπερ εύγε Χρυσαυγή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. χαχαχαχαχα θεος ο μπαμπας σου!!!! και καλα , σοβαρα τωρα,,,γιατι τα ετριψε???? γι αυτο και εγω, εχω μαθει τη νεφελη μου να του ετοιμαζει μονη της το πιατακι τους Αγιου Βασιλη...ντοματουλα, αγγουρακι,φετουλα,ψωμακι και ελιτσες με αγαπημενη ρακη! χαχαχαχαχα

    η τυροπιτα σου ειναι απλα θεικη! λατρευω το μετσοβονε και δεν το εχω δοκιμασει σε πιτα, οποτε θα δοκιμαστει παραυτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θεός ο μπαμπάς, φαντάζομαι την σκηνή και γελάω μόνη μου στο γραφείο! Τι ωραίες και μοναδικές είναι αυτές οι στιγμές!!
    Όσο για την τυρόπιτα, προχθές την είδα στο fb, το απόγευμα της ίδιας μέρας αγόρασα το μετσοβόνε και σύντομα θα την φτιάξω! Οι οδηγίες πάντα κατατοπιστικές και εγώ λιώνω όπως τα τυριά στις φωτογραφίες..
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χαχαχαχαχαχαχα, νομίζω πως αυτός είναι ο πιο παραστατικός από όλους τους προλόγους σου που έχω διάβασει!!!!!!!!
    Όσο για την πίτα, οφείλω να ομολογήσω πως ακόμα κι εμένα μου φάνηκε λαχταριστή!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. καταπληκτική ιστορία! θα ήθελα να είμαι εκεί και να την ζήσω, παρόλο που μας την διηγήθηκες υπέροχα! ακόμα γελάω! απίθανος ο μπαμπάς!
    όσο για την τυρόπιτα, την δοκίμασα και έχω να πω ότι είναι από τις ωραιότερες τυρόπιτες που έχω φάει!! κι έχω φάει πολλές!χαχαχαχαχαα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Σουπερ ο μπαμπάς!Αλλά αυτή η τυρόπιτα ακόμα πιο σούπερ! Μπράβο πραγματικά Χρυσαυγή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!!!! Αυτή μου βγήκε ακριβώς όπως τη δείχνεις και πραγματικά την απολαύσαμε!!! Μπράβο Χρυσαυγή μου. Να είσαι καλά και να μας δίνεις τόσο ωραίες συνταγές. Καλή χρονιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλησπέρα!
    Να επιχειρούσα να βάλω λίγο ζαμπόν στη γέμιση; Λέω να τη φτιάξω αυτήν την Κυριακή σε κάτι γενέθλια. Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπέρα, να πω συγχαρητήρια για την ωραία συνταγή που με προκαλεί να την φτιάξω και για τα γέλια που μου προκάλεσε η ιστορία σου. Καλόοοοο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10