Την προηγούμενη
βδομάδα έβαλα στο ίνσταγκραμ την κολασμένη φωτογραφία αυτών των μπισκότων που
φαίνονται κομμένα και στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο (βλέπε παρακάτω) και τις
σοκολάτες να ρέουν. Έγινε ο κακός χαμός. Όλοι έψαχναν τη συνταγή κι αναρωτιέμαι
σήμερα που την ανεβάζω πόσοι από εσάς θα την φτιάξουν.
Όταν μια στις τόσες τύχει να ακούσω τον στίχο του γνωστού τραγουδιού της Αρλέτας «μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα….», σκέφτομαι μόνο τη Ρωσική σαλάτα. Τέτοιος αχταρμάς υλικών με επικάλυψη μαγιονέζας δεν υπάρχει. Είναι ίσως η πιο σαλάτα απ΄ τις σαλάτες!
Η εποχή του
δαμάσκηνου είναι ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος. Θα σκεφτείς πως αργά το
θυμήθηκα να σου δείξω αυτή την θεσπέσια και φρουτένια τάρτα, αλλά σημασία έχει
ότι πρόλαβα. Κι αφού πρόλαβα εγώ, προλαβαίνεις κι εσύ να την φτιάξεις όσο
υπάρχουν στην αγορά φρέσκα, κρουστά δαμάσκηνα, καλής ποιότητας.
Τα λαζάνια με κιμά και
μπεσαμέλ δεν είναι παστίτσιο κι αυτό ας το ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής. Το παρόν αποτελεί προϊόν διαφορετικής μαγειρικής.
Η γεύση, τα υλικά και η όψη είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα με το παστίτσιο
είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Και τώρα
που τα είπαμε και τα ξεκαθαρίσαμε, ας συνεχίσουμε στο δια ταύτα.
Υπάρχουν άνθρωποι
που ζουν μόνο με γλυκά ή μπορεί και να ζουν για τα γλυκά. Ναι, η Κλειώ είναι ένας
από αυτούς. Πού να το φανταζόμουν ότι θα είχα μέσα στο σπίτι μου μια αθεράπευτα
γλυκατζού κόρη που συνεχώς την κυνηγάω να τρώει λιγότερα γλυκά και περισσότερο
φαγητό.
