Τώρα τελευταία υπέπεσε στην αντίληψή μου ένα ποστ στο ίνσταγκραμ που έλεγε για τους καλύτερους δυνατούς συνδυασμούς που μπορεί κανείς να κάνει με τα φρούτα. Ήξερα ότι η φράουλα ταιριάζει με τη σοκολάτα αλλά δεν ήξερα ότι τα σύκα ταιριάζουν με την καπνιστή γκούντα. Έτσι και για τα παντός είδους μούρα το απόλυτο matching γίνεται με το λεμόνι. Άχαστος συνδυασμός που όλοι λίγο πολύ έχουμε γευτεί κι αν όχι, είναι επιτακτική ανάγκη να διορθωθεί αυτό άμεσα.
Μη μου πεις ότι δεν
ξέρεις πως φτιάχνονται οι αυγόφετες. Το τηγανητό ψωμί βουτηγμένο σε αυγό και
γάλα είναι το πιο βρώμικο πρωινό που μπορείς να φας και θα το φας στην πιο απλή
και πανάρχαια εκδοχή του.
Η γυμνή αλήθεια
γι΄αυτή τη γυμνή τυρόπιτα είναι ότι αναφερόμαστε σε μια θρυλική ζυμαρόπιτα,
σκέτο κόλλημα. Οι πίτες της χώρας μας είναι
σχεδόν αμέτρητες. Ο πλούτος τεράστιος. Σε κάθε περιοχή κι άλλη γεύση, άλλη
τεχνική, άλλα υλικά, ανάλογα με τα δεδομένα και την παράδοση της περιοχής. Εδώ
σήμερα μιλάμε για την πανεύκολη Τσιτσανόπιτα με καταγωγή από βόρεια Εύβοια. Θα
μου πεις γιατί τη λένε έτσι? Γιατί στην τοπική διάλεκτο «τσιτσάνικος» σημαίνει «γυμνός».
Ο βασιλιάς δεν είναι γυμνός. Η πίτα όμως είναι!
Πολύ σάμερ βάιμπς
αυτό το φαγητό. Όσπριο και λαδερό μαζί. Πολλά υποσχόμενο. Σου υπόσχεται πως θα
σε περιμένει να γυρίσεις λυσσασμένος απ΄ τη θάλασσα για να σε γλυκάνει. Θα
ανοίξεις μια παγωμένη μπύρα (μην ξεχάσεις να βάλεις ποτήρι στην κατάψυξη πριν
φύγεις) και θα κάτσεις να φας τη μισή γάστρα μονοκοπανιά. Μετά σου υπόσχεται ότι
θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο γιατί δεν μπόρεσες να κάνεις κράτει. Τώρα
πέσε κοιμήσου μπας και χωνέψεις μια ώρα αρχύτερα.
Εδώ στην Ελλάδα (όπως
φαντάζομαι συμβαίνει και σε άλλες χώρες), φέρνουμε τα ξενόφερτα φαγητά πολλές φορές
στα μέτρα μας φτιάχνοντας για παράδειγμα την καρμπονάρα ελληνική βάζοντας κρέμα
γάλακτος αντί αυγών ή κάνουμε μπαμπάτσικο το ζυμάρι της πίτσας για να μας «πιάνει»
και «το φορτώνουμε» κιόλας με ένα σωρό υλικά.
