Κέικ αμυγδάλου με ανθόνερο

Κάθε φορά πριν κάτσω να γράψω για κάτι που με έχει ενθουσιάσει σκέφτομαι να είμαι μετρημένη στους χαρακτηρισμούς και συγκρατημένα ενθουσιώδης, γιατί όπως έχω πει, το γούστο είναι υποκειμενικό. Ή μάλλον θα το θέσω αλλιώς. Τίποτα στη ζωή δεν είναι αντικειμενικό, αφού κι εμείς, δεν είμαστε "αντικείμενα", αλλά "υποκείμενα". Το γούστο δε στο φαγητό, είναι κάτι που χωράει μεγάλη κουβέντα. 

Σπανακόρυζο

Σκεφτόμουν χθες, καθώς μαγείρευα το σπανακόρυζο. Τι να πει κανείς γι΄ αυτό το φαγητό? Ποιες είναι οι χάρες του? Τι το εκπληκτικό μπορεί να προσφέρει? Ειδικά μετά το μύθο που κατερρίφθη ότι το σπανάκι περιέχει σίδηρο, το σπανακόρυζο έχασε πολλούς πόντους απ΄ τις μαμάδες που φώναζαν αλλόφρονες στα παιδιά τους να φάνε όλο τους το φαγητό για να κάνουν σιδερένια μπράτσα σαν του Ποπάϋ. 

Κοτόπουλο μπύρας

        Κοιτάζω πίσω στο χρόνο και συναντώ ένα παιδάκι μόνο. Ένα μοναχοπαίδι που μοναχοτρώει, μοναχοκοιμάται, μοναχοπαίζει, μοναχογελάει,  μοναχοκλαίει. Ένα καλομαθημένο κατά κάποιους, κακομαθημένο για κάποιους άλλους, παιδάκι που τα κάνει όλα μόνο του.

Κρέπες γεμιστές με αμυγδαλόκρεμα και σάλτσα σοκολάτας

       
      Πριν λίγες μέρες ανήρτησα  τη βασική συνταγή για το ζυμάρι της κρέπας.Ομολογουμένως χρονοβόρα διαδικασία αλλά με σοβαρά πλεονεκτήματα, καθώς όταν τις φτιάξουμε, μπορούμε να διατηρήσουμε τα ζυμαράκια μία εβδομάδα στην συντήρηση του ψυγείου μας ή πολλούς μήνες στην κατάψυξη.  Άρα τον πρώτο σκόπελο τον ξεπερνάμε, αρκεί βέβαια ν΄ αποφασίσουμε να τις φτιάξουμε.

Κρέπες / βασική ζύμη

Και σε ποιόν δεν αρέσουν οι κρέπες, ερωτώ? Από τα μικρά παιδιά μέχρι τους παππούδες που όταν τους κερνάνε οι νεότεροι τρώνε τη λιχουδιά του μήνα. Είτε σε αλμυρή είτε σε γλυκιά έκδοση, μου αρέσουν το ίδιο χωρίς να μπορώ να ξεχωρίσω.

Μακαρονόπιτα

Μια παραδοσιακή και εύκολη συνταγή. Μια πίτα χωρίς φύλλο, συμπαγής και τόσο εύγευστη όσο δεν φαντάζεστε! Ζυμαρικά και τυριά, ο αιώνιος συνδυασμός!!