4 Οκτωβρίου 2017

Πάστα φλώρα






Διάβασα ένα άρθρο τις προάλλες για το ποια γλυκά είναι ιδανικά για να συνοδεύσουν τον καφέ μας (πρωινό ή απογευματινό, δεν έχει σημασία).




Έγραφε πως η πάστα φλώρα συγκαταλέγεται ανάμεσα στα γλυκίσματα που είναι ιδανικά για να παίξουν το ρόλο αυτό. Στην πρώτη θέση βέβαια ήταν τι άλλό? Τα κέικ. Τα αγαπημένα, αφράτα και νόστιμα κέικ.  Μετά ακολουθούσαν τα μπισκότα, τα κουλουράκια και  τα βουτήματα. Επίσης ένα μικρό κομμάτι τούρτας είναι ιδανικό σε κάποια ειδική περίπτωση και  φυσικά τα ελληνικότατα γλυκά του κουταλιού. 




Γενικά υποστήριζε ότι το τέλειο συνοδευτικό για τον καφέ είναι ένα μικρό (!) κομμάτι γλυκού, το οποίο πρέπει μάλιστα να το τρώμε αργά και όχι να το καταβροχθίζουμε, για να κρατήσει περισσότερο η απολαυστική εμπειρία και να μας αφήσει με την ανάμνησή του κι όχι με το αίσθημα του κορεσμού.  




Κι όλα αυτά δεν τα έλεγε ένας τυχάρπαστος δημοσιογράφος που του ανατέθηκε η δουλειά να γράψει ένα άρθρο και κοιτάζει πως να στριμώξει 200 λέξεις μέσα σ΄ ένα κείμενο, αλλά ο Στέλιος Παρλιάρος. Ένας άνθρωπος που έχει φάει τη ζωή του με το κουτάλι (του γλυκού!), σπουδάζοντας και μελετώντας το αντικείμενο αυτό. Τα γλυκά! 




Αυτά σκεφτόμουν, την ώρα που έφτιαχνα την πάστα φλώρα και αυτά ακριβώς επιβεβαίωσα μέσα μου την ώρα που την απολάμβανα με τον απογευματινό καφέ τις προάλλες. Πόσο δίκιο έχει ο άνθρωπος αυτός και πόσο ταιριάζει αυτό το γλυκό με ένα ρόφημα σαν τον καφέ ή το τσάι. 




Η τάρτα αυτή, με την εύθρυπτη, βουτυράτη ζύμη και την ελαφριά επικάλυψη από μαρμελάδα βερίκοκο, είναι ακριβώς ότι  χρειαζόμαστε για να ανακαλέσουμε αναμνήσεις από το καλοκαίρι που έφυγε. Επίσης είναι μια συνταγή που μας δίνει τη δυνατότητα να καταναλώσουμε τους τόνους μαρμελάδας που υποθέτω ότι όλοι φτιάξαμε. Και τέλος να ξεφύγουμε  λίγο από  το κλασικό ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα.  




Την φτιάχνω πάντα με σπιτική μαρμελάδα βερίκοκο και ειλικρινά δεν μπορώ να την φανταστώ με καμία άλλη αν και θεωρητικά η πάστα φλώρα φτιάχνεται με οποιαδήποτε μαρμελάδα έχουμε. Όμως η οξύτητα της κίτρινης αυτής μαρμελάδας ταιριάζει τόσο πολύ με την μπισκοτένια βάση της, που νομίζω ότι οποιαδήποτε, με κόκκινα φρούτα όπως η φράουλα, κι αν έμπαινε στη θέση της, θα με λίγωνε. Κι επιπροσθέτως, η πάστα φλώρα σε αυτήν την κλασική της μορφή, μου θυμίζει τη γιαγιά μου. Αυτός και μόνον ο λόγος αρκεί για να την φτιάχνω έτσι ακριβώς όπως την έφτιαχνε κι αυτή.




Καλημέρα!!!!!! 





ΠΑΣΤΑ  ΦΛΩΡΑ 


Υλικά: 


1) 230 γραμμάρια βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

2) 60 γραμμάρια ζάχαρη κρυσταλλική

3) 2 κρόκους αυγού

4) 2 κουταλιές σούπας κονιάκ

5) 1 λεμόνι το ξύσμα του

6) 1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ

7) 400 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

8) 350 γραμμάρια μαρμελάδα βερίκοκο




Μέθοδος: 


Για την πάστα φλώρα χρειαζόμαστε ένα ταψί διαμέτρου 25 εκατοστών με αποσπώμενο πάτο ώστε η τάρτα να ξεφορμάρεται εύκολα. Ωστόσο αν δεν διαθέτουμε ταψί με αποσπώμενο πάτο σε αυτή τη διάσταση μπορούμε κάλλιστα να χρησιμοποιήσουμε ένα τσέρκι το οποίο τοποθετούμε πάνω σε λαδόκολλα, όπως έκανα εγώ στην προκειμένη περίπτωση. 


Βουτυρώνουμε το ταψί μας ή το τσέρκι και την λαδόκολλα (αν δεν έχουμε ταψί) και το αφήνουμε στην άκρη. 


Στον κάδο του μίξερ χτυπάμε το βούτυρο με την ζάχαρη να ασπρίσουν. Τα χτυπάμε περίπου 5 λεπτά. Κατόπιν ρίχνουμε ένα ένα τα κροκάδια, χτυπώντας ταυτόχρονα το μίγμα και τέλος προσθέτουμε το κονιάκ και το ξύσμα λεμονιού. Μόλις ενσωματωθούν όλα τα υλικά στο μίγμα του βουτύρου, σταματάμε το χτύπημα. 


Προσθέτουμε τώρα το αλεύρι το οποίο το έχουμε ανακατέψει με το μπέικιν πάουντερ και με τα δάχτυλά μας απαλά, αρχίζουμε να ζυμώνουμε το ζυμάρι της τάρτας. 


Η ζύμη που προκύπτει έχει βάρος 750 γραμμάρια. Από αυτά, ξεχωρίζουμε  τα 250 γραμμάρια (δηλαδή το 1/3 της συνολικής ποσότητας). Σχηματίζουμε σε μπάλα το μικρό αυτό μέρος της ζύμης και το κλείνουμε σε διάφανη μεμβράνη. Το τοποθετούμε στο ψυγείο για μια ώρα. 


Τα υπόλοιπα 500 γραμμάρια που μας απέμειναν (δηλαδή τα 2/3  της ζύμης), την στρώνουμε απλώνοντάς την με τα δάχτυλά μας, στον πάτο του ταψιού, φροντίζοντας να την σηκώσουμε και στα τοιχώματα, περίπου 1 εκατοστό ύψος. Έτσι δεν θα  τρέξει η μαρμελάδα όταν την απλώσουμε. Επίσης προσέχουμε να είναι ομοιόμορφα απλωμένη η ζύμη και να μην είναι κατά τόπους πιο παχιά η στρώση ή πιο λεπτή αντίστοιχα. 


Μόλις στρώσουμε τη ζύμη στο ταψί, το τοποθετούμε και αυτό στο ψυγείο για μια ώρα!  


Κατόπιν, μόλις περάσει η μια ώρα, βγάζουμε το ταψί από το ψυγείο και απλώνουμε πάνω στη ζύμη, όλη την ποσότητα της μαρμελάδας που απαιτεί η συνταγή. 


Παίρνουμε το υπόλοιπο 1/3 της ζύμης που έχουμε σχηματίσει σε μπάλα και κόβουμε, μικρά κομμάτια ζύμης, τα οποία πλάθουμε σε κορδόνια, πάχους περίπου 1ός εκατοστού, πάνω στον πάγκο εργασίας μας. 


Χρειαζόμαστε περίπου 14 κορδόνια 7 για να τα τοποθετήσουμε κάθετα και άλλα 7 για να τα τοποθετήσουμε οριζόντια, δημιουργώντας έτσι μικρά τετράγωνα. Τέλος με την υπόλοιπη ζύμη (γιατί δεν θα την καταναλώσουμε όλη στα κορδόνια), σχηματίζουμε ένα μακρύτερο κορδόνι το οποίο θα το βάλουμε περιμετρικά της τάρτας, πάνω στα τοιχώματα που ήδη έχουμε φτιάξει κατά το στρώσιμο του ζυμαριού στο ταψί. 




Επειδή όμως είναι αδύνατο να κάνουμε ένα τόσο μεγάλο κορδόνι όσο η περίμετρος της τάρτας χωρίς αυτό να σπάσει, φτιάχνουμε μικρότερα τα οποία τοποθετούμε το ένα δίπλα στο άλλο πάνω στα τοιχώματα, κολλώντας τα έτσι μεταξύ τους. Άλλωστε όταν η πάστα φλώρα θα ψηθεί δεν θα φαίνονται οι ενώσεις γιατί θα φουσκώσει ελαφρά η ζύμη και θα κολλήσουν το ένα με το άλλο. 




Μόλις ετοιμάσουμε την τάρτα την τοποθετούμε σε προθερμασμένο φούρνο, στο χαμηλότερο ράφι της κουζίνας μας και την ψήνουμε για 40-45 λεπτά στους 170 βαθμούς στις αντιστάσεις ή μέχρι να την δούμε να ροδίζει ελαφρά και να αποκτά ένα όμορφο χρυσό χρώμα. 


Όταν είναι έτοιμη, την βγάζουμε από το φούρνο, την αφήνουμε να κρυώσει απόλυτα μέσα στο ταψί της κι έπειτα την ξεφορμάρουμε. Προσοχή όμως, αν την ξεφορμάρουμε ζεστή ή χλιαρή, τότε θα σπάσει. Είναι αναγκαίο να κρυώσει εντελώς. 


Διατηρείται εκτός ψυγείου, σκεπασμένη,  για περίπου 3 μέρες και κατόπιν μπορούμε να την βάλουμε στο ψυγείο για άλλες 2 μέρες περίπου.


Καλή επιτυχία!!





12 σχόλια:

  1. Και χωρις την εισαγωγη, με έπεισες! θυμάμαι εγκυος στη μικρή ένα πρωι ήθελα απεγνωσμένα παστα φλώρα... γυρισα όλα τα ζαχαροπλαστεία της περιοχής και τελικά βρήκα μετα από 2 μέρες, κατόπιν παραγγελείας! και σκεφτόμουν...μα καλα, τόσο δύσκολο είναι αυτό το γλυκο;;;; Λατρεμένο και με συνοδεία ζεστού καφε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. υπέροχη!! Από τα αγαπημενα μου συνοδευτικα για καφε.. Και ναι, μόνο με μαρμελάδα βερίκοκο.. Ή ίσως και με μύρτιλο;; Η δικιά σου φαίνεται υπέροχη και πολύ τη ζήλεψα!! Αχ και να είχα ένα κομμάτι... πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τελικά εσύ έβαλες μικρό ήηηη μεγάλο κομμάτι???????? χαχαχαχα

    Λοιπόν, η πάστα φλώρα δεν είναι από τα αγαπημένα μου γλυκά. Έχω δοκιμάσει πολλές αλλά πάντα κάτι δεν μου άρεσε στη ζύμη. Πρέπει να δοκιμάσω και την δικιά σου!!! Βλέπω το κομμένο κομμάτι και μου φαίνεται αρκετά βουτυράτη η ζύμη και με τη σούπερ σπιτική μαρμελάδα σου νομίζω θα είναι σούπερ!!! Ανυπομονώ!!!

    Οι φωτογραφίες είναι πολύ όμορφες και ζεστές! Τέλειο και ο σερβίτσιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πω πω πόσο μου ταιριάζει η πάστα φλώρα με τον καφέ! Πόσο δίκιο έχει ο αγαπημένος Παρλιάρος για το συνοδευτικό! Ο σύζυγος την προτιμά με μαρμελάδα βερίκοκο ακριβώς για τον λόγο που λες! Εγώ που είμαι γλυκατζού την θέλω με μαρμελάδα φράουλα, οπότε γίνεται μισή μισή συνήθως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μ'έπεισες!!! Πάω να φτιαξω πάστα φλώρα !!! Και σκεφτόμουν να οργανώσω ένα mother - daughter tea/coffee party!!Θα είναι τέλεια !!! Σ΄ ευχαριστώ πολύ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η αγαπημένη μου με μαρμελάδα σύκου, όχι ότι δεν θα την ήθελα και με μια άλλη μαρμελάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχη η πάστα φλώρα Χρυσαυγή μου! Πολύ λαχταριστή. Και οι φωτογραφίες σου όπως πάντα φανταστικές. Τι ωραίο σερβίτσιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Moυ αρέσει η πάστα φλόρα και μόνο με βερίκοκο. Νομίζω της παει πιο πολυ από τις υπόλοιπες μαρμελάδες. Η ζύμη της πολύ ωραία και το στόλισμα με τα κορδόνια από πανω την κάνουν σκέτη ζωγραφιά. Δεν έχω δει στα ζαχαροπλαστεια να εχουν μια αξιοπρεπείς παστα φλόρα. Εχουν τόσα αλλα γλυκά..που αυτη ανετα την πας και δωρο.
    Σπιτική λοιπον η καλύτερη οπως η δική σου

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έδωσες "πρώτο" ρόλο, σ' ένα διαχρονικό σπιτικό γλυκό, Χρυσαυγή με τούτη σου την ανάρτηση!
    Και αποσπάς Οσκαρ φωτογραφίας και σύνθεσης :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ουαουυυυ!!! και γω στο κλαμπ τησ παστα φλωρας με βερυκοκο! οι φωτογραφιες εξαιρετικες για αλλη μια φορα!! αλλα δν ξερω τι να πρωτοσχολιασω!!! την τιτανομεγιστη ολ ταιμ κλασικ ζηλευτη παστα φλώρα ή το ζουζουνιαρικο σερβίτσιο;;;!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μα γιατι ολοι την φτιαχνουν με μαρμελαδα. Στην παλια μου γειτονια το ...70τοσο το ζαχαροπλαστειο Μερβέϊγ την εφτιαχνε με ζαχαρωμενα κομματακια φρουτων και την λατρευα. Σκοπευω λοιπον να φτιαξω την συνταγη σου αντικαθιστώντας την μαρμελαδα 😉

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πάρα πολύ ωραία συνταγή και πολύ γρήγορη! Το μόνο αρνητικό ήταν ότι τελείωσε μέσα σε μια μέρα :) Ευχαριστούμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10