27 Ιουλίου 2015

Τρίγωνα τηγανητά τυροπιτάκια






Υπάρχουν φορές που θες να κανεις τη στραβη . 



Υπάρχουν φορές που θες να ξεστομίσεις μια κακιούλα, να σχολιάσεις μέχρι τελικής πτώσης  μια ίντριγκα με τη φιλενάδα σου, να κάνεις μια απρέπεια ή απλά να πεις ένα ανώδυνο ψεματάκι.  Να ρίξεις ένα μπινελίκι χωρίς να νοιάζεσαι ποιος είναι δίπλα και σε ακούει. Υπάρχουν φορές που θες να γουρουνιάσεις. Να φας ξαπλωμένος στο κρεβάτι, βλέποντας το αγαπημένο σου σίριαλ. Να ρίξεις μπόλικη κυτταρίτιδα στον οργανισμό σου σαν να μην υπάρχει αύριο. 


Τα τηγανητά παντός είδους είναι για μένα ολόκληρη κατηγορία αμαρτιών στις οποίες υποκύπτω από καιρό σε καιρό και ειδικά το καλοκαίρι. Κολοκύθια, μελιτζάνες, πατάτες με αυγά, σαγανάκι, μαριδούλα και η λίστα μου δεν έχει τελειωμό. Ότι τηγανίζεται είναι μαγικά νόστιμο και γλυκά αμαρτωλό.




Σκεφτόμουν από καιρό τα τηγανητά τυροπιτάκια. Ονειρευόμουν τη λαδίλα τους, που για άλλους φαντάζει  λιγωτική αλλά για μένα είναι θεϊκή , το κριτσανιστό τους φύλλο, την κρεμώδη γέμιση που ρέει όταν τα δαγκώσει κανείς καυτά μόλις βγουν απ΄το τηγάνι.   


 Το «μήλο»  μου το έδωσε η Πέπη, όταν ανέβασε τα δικά της πριν λίγους μήνες και επειδή δεν μάσησα στον πειρασμό με την πρώτη (τέρας εγκράτειας, μην το ψάχνεις), είπε να συνεχίσει η Τάνια όταν μου έστειλε άλλη συνταγή όπου και τελικά ενέδωσα!  Τι να σου κάνει ο καταραμένος όφις? Στην ανεργία τον βλέπω κι αυτόν όταν υπάρχουν φίλες που σε ρίχνουν σε τέτοιους πειρασμούς!




Αν απομονώσει κανείς το τηγάνισμα και τα σχετικά, που μάλλον λίγους θα δελεάσω λέγοντας τα παραπάνω, θα σταθώ στη γέμιση!! Αυτή τη γέμιση που με την πρώτη ματιά μου έκανε μεγάλη εντύπωση αφού το συστατικό  που ενώνει την φέτα με το κασέρι  είναι το La vache quirit. Το μαγικό τρίγωνο τυράκι με σήμα την αγελάδα. Σήμα κατατεθέν των παιδικών μας χρόνων. Ανακατεύοντας τα υλικά λιώνει και τα ενώνει δημιουργώντας μια πολύ ενδιαφέρουσα γέμιση. Στη γεύση παρόλο που δεν το καταλαβαίνεις, κάνει μεγάλη διαφορά αφού ενισχύει την κρεμώδη υφή. 


Και ναι, φτάσαμε στην τελευταία βδομάδα του Ιουλίου και πραγματικά φέτος  δεν έχω καταλάβει ακόμα καλοκαίρι. Πέρασε και γλύστρισε μέσα από τα χέρια μου  με τούτα και με ‘κείνα!!! 





ΤΡΙΓΩΝΑ ΤΗΓΑΝΗΤΑ ΤΥΡΟΠΙΤΑΚΙΑ

Βγαίνουν  35 περίπου τυροπιτάκια.


Υλικά: 


     1)      350 γραμμάρια κασέρι τριμμένο

     2)      100 γραμμάρια τυρί φέτα πολύ μαλακιά

     3)      8 τρίγωνα τυράκια  La vache quirit

     4)      1 πακέτο φύλλο κρούστας  φρέσκο

     5)      2 κοφτές κουταλιές της σούπας αλεύρι + λίγο νερό

     6)      Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα




Μέθοδος: 


Φτιάχνουμε τη γέμιση ως εξής: 


Σε ένα μπολ βάζουμε το τριμμένο κασέρι, τη φέτα και τα τρίγωνα τυράκια La vache. Με ένα πιρούνι κατά προτίμηση τα ανακατεύουμε πολύ καλά μέχρι να λιώσουν τα τυράκια και να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Βάζουμε τη γέμιση στο ψυγείο. 


Φτιάχνουμε μια αλευρόκολλα ανακατεύοντας σε ένα μικρό φλιτζανάκι τις δύο κουταλιές αλεύρι με λίγο νερό ώστε να σχηματιστεί ένας αραιός χυλός. 


Ετοιμάζουμε το φύλλο κρούστας:


Ανοίγουμε τη συσκευασία με τα φύλλα. Πρέπει τα φύλλα κρούστας να είναι το ένα πάνω στο άλλο ανοιχτά. 


Κόβουμε την μεγάλη τους πλευρά σε λωρίδες πλάτους  7 εκατοστών και μήκος όσο πάει. 




Παίρνουμε μια λωρίδα φύλλου, σκεπάζοντας τα υπόλοιπα με μια ελαφρά νοτισμένη πετσέτα ώστε να μην ξεραθούν. 


Απλώνουμε τη λωρίδα  του φύλλου στον πάγκο μας. Τοποθετούμε στην άκρη της ένα μικρό κουταλάκι του γλυκού γέμιση και γυρίζουμε την κάτω δεξιά γωνία του φύλλου σχηματίζοντας ένα τρίγωνο και σκεπάζοντας έτσι τη γέμιση με αυτό. Συνεχίζουμε κάνοντας πάντα την ίδια κίνηση. Παίρνουμε δηλαδή πάντα την κάτω γωνία του φύλλου και την φέρνουμε πάνω σχηματίζοντας παλι τρίγωνο. Έτσι το τύλιγμα γίνεται πραγματικά μόνο του και πανεύκολα!!!!! 




Μόλις φτάσουμε στο τέλος του φύλλου αλείφουμε το εσωτερικό του με λίγο από το μίγμα νερού με αλεύρι που έχουμε ετοιμάσει και έτσι κλείνουμε και κολλάμε το φύλλο. 


Όσα τυροπιτάκια είναι έτοιμα τα βάζουμε σε μια πιατέλα ή σε ένα μεγάλο ταψί και τα σκεπάζουμε με μια πετσέτα ελαφρά νοτισμένη ώστε να μην ξεραθούν και αυτά. Δηλαδή καθ΄όλη τη διάρκεια του τυλίγματος έχουμε σκεπασμένες και τις λωρίδες του φύλλου κρούστας και τα τυροπιτάκια που έχουμε ετοιμάσει. 




Μόλις ολοκληρώσουμε τη διαδικασία τα τηγανίζουμε. 


Βάζουμε σε ένα μέτριο τηγάνι  ελαιόλαδο να κάψει. Τα τηγανίζουμε σε μέτρια θερμοκρασία προσέχοντας πρώτα να πάρουν χρώμα από τη μία τους πλευρά και έπειτα να τα γυρίσουμε και από την άλλη. 




Τα τυροπιτάκια που βγάζουμε από το τηγάνι τα βάζουμε σε μεγάλη πιατέλα στην οποία έχουμε στρώσει αρκετό απορροφητικό χαρτί ώστε να απορροφήσει το περιττό λάδι. 


Σερβίρονται ζεστά με τη γέμισή τους να ρέει σε κάθε μπουκιά αλλά τρώγονται πραγματικά τέλεια και σε θερμοκρασία δωματίου με τη γέμισή τους να παραμένει το ίδιο κρεμώδης!!! 


Καλή επιτυχία!!!!!!!





Tips:
 

     1)      Μπορούμε  να φτιάξουμε  τα τυροπιτάκια με φρέσκο φύλλο κρούστας και να τα καταψύξουμε ώστε να τα τηγανίσουμε  όποτε τα χρειαστούμε. 


     2)      Το φρέσκο φύλλο κρούστας που περισσεύει δεν το πετάμε!! Επειδή θα είναι κομμένο σε λωρίδες το βάζουμε σε ένα σακουλάκι και το καταψύχουμε. Με αυτό (όταν το ξεπαγώσουμε)  μπορούμε να φτιάξουμε την φανταστική τυρόπιτα με τριμμένο φύλλοκρούστας!!! 


     3)      Τα τυροπιτάκια μπορούμε να τα έχουμε τηγανίσει αρκετές ώρες πριν. Η γέμιση παραμένει το ίδιο κρεμώδης και εφ΄όσον δεν τα σκεπάσουμε ή δεν τα τυλίξουμε με κάτι, το φύλλο τους παραμένει τραγανό και φρέσκο!!!!! 


     4)      Για τη γέμιση είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε μια πολύ μαλακιά φέτα. Υπάρχει μια μαλακιά φέτα που αλείφεται με το μαχαίρι (ΗΠΕΙΡΟΣ ΜΑΛΑΚΗ) και αυτό δεν είναι διαφήμιση, απλά αυτήν χρησιμοποίησα και την προτείνω ανεπιφύλακτα για τη συγκεκριμένη συνταγή, καθώς λιώνει σαν κρέμα όταν το τυροπιτάκι τηγανίζεται. 


     5)      Τα πρώτα 2-3 τυροπιτάκια ενδεχομένως να χαλάσουν στο τύλιγμα. Αυτό είναι αναμενόμενο και απόλυτα φυσιολογικό. Είναι μέχρι να συνηθίσετε το τύλιγμά τους. Μην απογοητευθείτε. Συμβαίνει σε όλους. Ακόμα κι αν χαλάσουν και δεν είναι ευπαρουσίαστα, να τα τηγανίστε. Όλα θα πάνε καλά στη συνέχεια! 


     6)      Δοκιμάστε να τηγανίσετε πρώτα 2-3 τυροπιτάκια ώστε να κάνετε ένα τεστ στη θερμότητα του λαδιού και στον χρόνο τηγανίσματος. Έπειτα προχωρήστε κανονικά στο τηγάνισμα.


     7)      Τέλος αντί για το ελληνικό κασέρι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μοτσαρέλα όπως λέει η αρχική συνταγή με διαφορετικό γευστικό αποτέλεσμα. Είναι και τα δύο μαστιχωτά και κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά όταν λιώνουν. Η επιλογή δική σας!





16 σχόλια:

  1. Διαβάζοντας τη συνταγή σκεφτόμουν διάφορα που ήθελα να γράψω στο σχόλιο αλλά ήρθε η τελευταία φωτό και με διέλυσε!!!!!!!!!
    Πω πω!! Τρελλαίνομαι γι αυτή τη κρεμώδη γέμιση...δε μπορώ να σταματήσω να τρώω....δε πα να χει ζέστη....ευχαρίστως θα έβαζα τηγάνι για τα τυροπιτάκια σου!!!!!!!!!!!!
    Πολύ πρωτότυπη ιδέα το la vache qui rit μέσα στη γέμιση....πόσα άραγε είχα καταναλώσει όταν ήμουν μικρή....και τώρα μου τα ξαναθύμισες με τα σούπερ ντούπερ τυροπιτάκια σου!!!!!!!!!!!!
    Εεεε...δεν θα μου ξεφύγουν!!!!!
    (λογοδιάρροια μ' έπιασε, άντε γειά κι ευχαριστώ...)

    Καλημέραααααααααα καυτή και τηγανιτή!!!!!!!!! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιο καυτή καλημέρα δεν μπορούσες να μου στείλεις μιας και σήμερα έχει καύσωνα με 42 βαθμούς υπό σκιάν. Αυτό που μας έλειπε με λίγα λόγια είναι να τηγανίσουμε τυροπιτάκια, αλλά να σου πω την μαύρη μου αλήθεια είναι τόσο νόστιμα που θα το έκανα κι ας έσταζα μετά!!!!!!!!!!!!!!!!

      Καλημέρες πολλές!!!!!!!!!!!!!!
      Καλές βουτιές!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. Εκμεταλλευόμενη την προηγούμενη αφιερωματική μελιτζανοκιμαδόπιτα,θα αυτοαφιερώσω χωρίς καμμία αιδώ και τα σημερινά τυροπιτάκια!
    Ναι,ναι,ναι...... μου τα αφιερώνω!!!
    Είδες τι άστοχη ενέργεια είνσι να δίνεις θάρρος σε κάποιον?.....
    Διότι με άλλον αέρα τα περιεργάζεσαι,τα περιγράφεις ....τα τρως!
    Έχεις τον αέρα της υπεροχής.
    Και με αυτον τον αέρα της υπερβολής και της ατομικής αυτοονομαζόμενης αυταρέσκειας ,θα μπορούσα να περιπλέκω τα εγκώμια για τα συγκεκριμένα τυροπιτάκια,εφ´όρου ζωής!
    Βλέπεις είναι αυτό το χρυσοκάστανο χρώμα που μαρτυρά τους 1000 βαθμούς της τηγανητής νοστιμιάς και καταδεικνύει την απόλυτη τραγανότητα που ένα αμαρτωλό έδεσμα προσφέρει.
    Στην απόλυτα συμμετρική ,σχεδόν στρατιωτική παράταξη τους,δρν μπορω να μην επισημάνω την περήφανη ,ίσως και ακατάδεκτη όψη ,που μοιραία έχουν αποκτήσει.
    Είπαμε.....μιλά η υπεροχή του τηγανιού!
    Όσο για την χειρουργική τομή.....η ξέχειλη γέμιση λειτουργεί καταλυτικά στον αδηφάγο ουρανίσκο.
    Λιωμένη,κρεμώδης και ρευστή,αφήνεται να κάψει ελαφρά τη βιασύνη της γλώσσας και να ενεργοποιήσει όλους τους γευστικούς κάλυκες της,προκαλώντας την απαιτούμενη γευστική ευδαιμονία.
    Ναι,αποτελεί την αμαρτία στην οποία ηθελημένα σκοντάφτεις και μένεις μόνιμα στα πατώματα.
    Καλη σου μέρα Χρυσσυγή μου!Καλη εβδομάδα!
    Πολλά,πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πραγματικα αμαρτωλα αλλα αγαπημενα τα ατιμα... Δυστυχως τα αποφευγω γιατι τα τηγανιτα μου πεφτουν λιγο βαριά... αλλα τουλαχιστον μπορω να τα βλεπω και να μου τρεχουν τα σαλια!!... καλη εβδομαδα Χρυσαυγη μου!! πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπήκα στα κλεφτά να σε διαβάσω και πέρα από τις φωτογραφίες που είναι ξελιγωτικές, είναι θες το μάυρισμα που έχουν οι τυροπιτούλες? είναι θες η ώρα δύσκολη στο γραφείο που κάνει πείνα? αρχιζεις και την περιγραφή με τα ωραία παχυντικά τηγανητά -που αγαπώ να μισώ-και με αποτελείωσε... όχι μάλλον η τελευταια φωτο-θα-συμφωνησω-με-την-πεπη φταίει, που κάνει το στομάχι μου να γουργουρίζει και τα στόμα μου να γεμιζει με σαλια.... θα παω να προσπαθησω να μεταμορφωσω (με τη δύναμη του μυαλού μου) τη νεροβραστη σαλατα σε κατι τηγανητο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρυσαυγή αν και λίγο βαριά για μένα :-) οφείλω να ομολογήσω πως το post σου είναι εξαιρετικά καλοφτιαγμένο. Οι φωτογραφίες άψογες, ειδικά οι progress photos (που κατά την άποψή μου είναι οι πιο δύσκολες) έχουν πολύ ενδιαφέρον. Ξεχώρισα μάλιστα αυτή που περιγράφει το δίπλωμα, όπου με μια ματιά μας δείχνεις όλη τη ροή !! Πολλά μπράβο !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με αυτη την φωτογραφία που σκίζονατια στα δύο τα αμαρτωλά τυροπιτάκια, δάκρυσα!
    Δεν έχω να πω τίποτα άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. γουρουνιά? ποια γουρουνιά???? χαχαχαχα!!!
    πραγματικά αμαρτωλά, αλλά πολύ λαχταριστά!! χαλάλι και η ζέστη και το τηγάνι...
    φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μεζεδάρα για μπύρα απίστευτη! Θα τα χτυπήσουμε αλύπητα Χρυσαυγή και ας είναι όσο αμαρτωλά θέλουν! Παρα είναι λαχταριστά για να αντισταθώ. Ευχαριστούμε πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χρυσαυγή μου αυτά τα τυροπιτάκια με διαφορετική γέμιση είναι από τους πρώτους μεζέδες που έφτιαξα. Μετά λόγω του τηγανίσματος τα αφαίρεσα από την διατροφή μας. Η γέμιση φαίνεται φανταστική!!!! Ε θα τα ξαναβάλω στο τηγάνι και σύντομα. Ευχαριστούμε για την συνταγή και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. και εδω ερχομαι εδω και σου λεω.... ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΙ οεο?????? δεν ειπαμε τηγανητα με τυρακι και μελι απαραιτητως? θα σε μαλωσω!!!!!! οποτε μια μεριδα παρακαλω, με μελι θυμαρισιο κατα προτειμιση! αγαπημενο γλυκακι που κανει η μητερα μου και τα τσακιζω ειτε ειναι Καλοκαιρι είτε όχι! χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πολύ πρόσφατα είχα αυτήν ακριβώς την κουβέντα με φίλη: βρες μου ένα τηγανιτό, που να μην είναι νόστιμο!
    Λοιπόν, αυτή η γέμιση μου έχει κάνει πολύ κλικ! Βάζω λάδι να κάψει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. εγω δεν θα προλαβαινα να τα βαλω στην πιατελα θα τα ετρωγα απ το τηγανι!!!! κραταω το τιπ με το λαβας για την επομενη φορα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κι ο όφις στις ουρές του ΟΑΕΔ;;;; Αυτό μόνο δεν έχουμε δει!!!! Χαχαχαχαχαχαχαχα
    Για την λαδίλα μάλλον θα ταχθώ με τους πολλούς, με την γέμιση όμως, ειδικά έτσι όπως είναι έτοιμη να χυθεί στην τελευταία φωτογραφία, είμαι μαζί σου με τα 1000!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χτες πήρα την γέμιση που μας προτείνεις εδώ και την έκανα τυρόπιτα φούρνου.
    Φανταστική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10