Λεμονάτα ρεβίθια με μανιτάρια, δεντρολίβανο και κάρυ

Ξαράχνιασμα!

Σαν να χαθήκαμε λίγο. Μπήκα χθες βράδυ μετά από επτά ολόκληρους μήνες στο γνώριμο περιβάλλον του μηχανοστασίου του ιστολογίου μου. Ξέρεις, είναι το από πίσω. Αυτό που δεν βλέπεις εσύ. Αυτό που υπάρχει πίσω απ΄ την οθόνη που κοιτάς αυτή τη στιγμή. Εκεί που γίνεται όλη η «βρώμικη δουλειά», το γράψε – σβήσε και η επεξεργασία για να βγει το ιλουστρασιόν προς τα έξω.

Μπήκα που λες, και στάθηκα με τα χέρια μετέωρα στο πληκτρολόγιο. Είχα μπλοκάρει. Λες και ήταν η πρώτη φορά εδώ μέσα. Δεν ήξερα από πού να το πιάσω και τι να πω. Από τι να αρχίσω και που να τελειώσω. Όταν λείπεις καιρό έτσι είναι αυτά.

Αμηχανία.

Όπως μπήκα, ύστερα από λίγο βγήκα.

Ξαναμπήκα σε δυο ώρες. Με καθαρό μυαλό και γεμάτο στομάχι (πάντα βοηθάει, να ξέρεις).

Μερικές φορές σου έρχονται στη ζωή καρπούζια μαζεμένα. Προσπαθείς να τα φορτωθείς όλα μαζί γιατί σε πιάνει η απληστία σου. Τα θέλεις όλα. Τελικά όμως διαπιστώνεις πως στο δρόμο αρχίζουν και σκορπίζουν. Πέφτει το ένα από δω, σπάει το άλλο από ΄κει, κατρακυλάει το τρίτο πιο πέρα και βρίσκεσαι με μηδέν καρπούζια στο χέρι και μια τρύπα στο νερό. Αναγκαστικά λοιπόν, για να μη συμβεί αυτό αφήνεις εν γνώσει σου κάτω μερικά από αυτά (για λίγο) και υπόσχεσαι να επιστρέψεις να τα πάρεις όταν καταφέρεις να ισορροπήσεις με τα προηγούμενα.

Κάπως έτσι ήρθαν τα πράγματα πριν λίγους μήνες. Η παραβολή της ασυνεπούς κόρης μιλάει για καρπούζια αλλά στην πραγματικότητα ήταν δουλειές, υποχρεώσεις, καινούριοι φίλοι, νέες ενασχολήσεις και δραστηριότητες.

Από το μπλογκ μπορεί να απουσίαζα, ωστόσο είχα δώσει όλη μου την ενέργεια στο αγαπημένο μου ίνσταγκραμ που ειλικρινά είναι για μένα ένα ευχάριστο παράθυρο στον κόσμο των σόσιαλ και ειδικά σε ότι έχει να κάνει με μαγειρική.

 Τεσπά! Έτσι έχουν τα πράγματα και αυτό ήταν το μικρό μου απολογητικό υπόμνημα προς όσους λίγους αναρωτήθηκαν ή με αναζήτησαν αυτό το διάστημα της απουσίας μου.

Τώρα πια εδώ. Στις επάλξεις. Χωρίς δεσμεύσεις και υποσχέσεις. Μόνο με χαρούμενη διάθεση και όσο πάει.

Στα ρεβίθια τώρα, που είναι και το ζητούμενο. Θα σου εκμυστηρευτώ κάτι. Εγώ ρεβίθια δεν έτρωγα μέχρι πριν μερικούς μήνες και γι΄αυτό ότι σου πω από δω και πέρα έχει βαρύνουσα σημασία. Είχα δοκιμάσει δηλαδή παλιά την κλασική σούπα και δεν μου είχε αρέσει. Κι έκτοτε δεν το επιχείρησα πάλι. Αλλά όταν βρήκα αυτή τη συνταγή κάτι μου έκανε, το κάρυ σε συνδυασμό με το δεντρολίβανο. Ανατολίτικο μου ακουγόταν και έχω μεγάλη αγάπη στις επιρροές αυτές. Τα έφτιαξα και κατάφεραν μέσα σε αυτό το διάστημα να γίνουν το νούμερο ένα όσπριο στην προτίμησή μου παρέα με τους γίγαντες!!! Δεν το λες λίγο πράγμα. Φτιάξ΄ τα οπωσδήποτε αν σου αρέσουν τα ρεβίθια αλλά φτιάξ΄ τα και αν δεν σου αρέσουν!!

Καλημέρα και καλώς σε βρήκα ξανά!!!

ΛΕΜΟΝΑΤΑ ΡΕΒΙΘΙΑ ΜΕ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ, ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ ΚΑΙ ΚΑΡΥ

Υλικά:

     1)      500 γραμμάρια ρεβίθια

     2)      200 γραμμάρια ελαιόλαδο

     3)      1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο

     4)      500 γραμμάρια μανιτάρια λευκά κομμένα στα 2 ή στα 4 αν είναι μεγάλα

     5)      1 κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης κομμένη σε ροδέλες

     6)      2 γεμάτες κουταλιές της σούπας φρέσκο δεντρολίβανο ψιλοκομμένο

     7)      2 ολόκληρα κλαριά δενδρολίβανο

     8)      100 ml χυμό λεμονιού

     9)      1 κουταλιά σούπας κάρυ

     10)   Αλάτι

     11)   Πιπέρι

Μέθοδος:

Μουλιάζουμε τα ρεβίθια από το προηγούμενο βράδυ σε κατσαρόλα με νερό.

Την επόμενη μέρα χύνουμε το νερό στο οποίο μούλιασαν και γεμίζουμε πάλι την κατσαρόλα με φρέσκο. Τα ρίχνουμε μέσα και τα βράζουμε περίπου για μιάμιση ώρα μέχρι να μαλακώσουν. Στο πρώτο δεκάλεπτο του βρασμού τους, θα βγάλουν αφρό τον οποίο αφαιρούμε με ένα κουτάλι. Στη συνέχεια τα αφήνουμε να βράσουν με μισόκλειστη κατσαρόλα.

Μόλις είναι έτοιμα και μαλακά, τα σουρώνουμε και τα ρίχνουμε σε μια γάστρα ή αν δεν έχουμε σε ένα μεγάλο ταψί. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και επίσης 1 λίτρο νερό. Ανακατεύουμε!

Σκεπάζουμε τη γάστρα και ψήνουμε στους 200 βαθμούς στον αέρα για περίπου 1.5 ώρα, μέχρι να μείνει το φαγητό με το λάδι του και τα ρεβίθια να έχουν μαλακώσει πολύ και να έχουν μελώσει. Ίσως χρειαστεί να προσθέσουμε κι επιπλέον νερό κατά τη διάρκεια του ψησίματος στο φούρνο. Αυτό εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τη θερμότητα του φούρνου μας αλλά και από το όσπριο. Δηλαδή από το πόσο βραστερό είναι ή όχι!

Σερβίρουμε σε θερμοκρασία δωματίου ώστε να αναδειχθούν οι γεύσεις καλύτερα!

Καλή επιτυχία!!!!!!!