Γίγαντες στο φούρνο με σουτζούκι

Όταν είναι να πάνε όλα στραβά θα πάνε, κι όταν είναι να πάνε όλα καλά, επίσης θα πάνε. Γεγονός που αποδεικνύεται περίτρανα κάθε μέρα στη ζωή, είτε με αλλεπάλληλες  αναποδιές, γκαντεμιές και γρουσουζιές που συμβαίνουν από το πουθενά, είτε με ένα ουρανοκατέβατο καλό που θα σε βρει εκεί που δεν το περιμένεις! 

Όταν έφτασε η ώρα πριν μερικούς μήνες, (έτσι νόμιζα, γιατί η ώρα τελικά δεν έφτασε τότε, αλλά τώρα) να μαγειρέψω τα περιβόητα φασόλια γίγαντες που φτιάχνω χρόνια τώρα με σουτζούκι ή λουκάνικο (προτιμώ το σουτζούκι), μου «έκατσε» το λάθος φασόλι. 

Το φασόλι το δύστροπο, το άτιμο, το φασόλι που δεν έβραζε με τίποτα. Τέσσερις ατελείωτες ώρες έβραζα 500 γραμμάρια γίγαντες οι οποίοι τελικά δεν μαλάκωσαν ποτέ. Κι όταν απηύδησα και τους τελείωσα στο φούρνο, αυτοί συνέχιζαν να κριτσανίζουν και παρέμειναν τραγανοί ως την τελευταία αφόρητη μπουκιά. 

Δεν μου έκαναν το χατίρι να γίνουν ποτέ το φαγητό που είχα σκοπό να φωτογραφίσω για το μπλογκ. Γιατί δεν ξέρω αν το γνωρίζεις (κι αν δεν το γνωρίζεις θα στο πω εγώ), το φασόλι που δεν βράζει είναι ανίκητο. Fact.  Μην τα βάλεις ποτέ μαζί του γιατί θα σε βγάλει νοκ άουτ. Κάτω να το βάλεις και να το πατάς δεν πρόκειται να σου κάνει ποτέ τη χάρη. Μα ποτέ όμως! 

Γίγαντες αγοράζω πάντα χύμα από ένα παλιομοδίτικο μπακάλικο που ξέρω κι εμπιστεύομαι. Είναι πάντα βραστεροί και υπέροχοι. Όμως εκείνη τη φορά, είχα λίγους περσινούς και ήθελα να τους καταναλώσω πριν δοκιμάσω τους φετινούς. Ε, αυτό ήταν και το λάθος μου. Το περσινό φασόλι είναι για πέταμα. Ευχή και κατάρα σου δίνω, μην το λυπηθείς και πεις να το μαγειρέψεις. 

Τέλος πάντων, η δεύτερη προσπάθεια έγινε προχθές την Πέμπτη. Με φασόλια φρέσκα, φετεινά, που έβαλα τον μπακάλη να μου υπογράψει υπεύθυνη δήλωση του Νόμου 105 ότι θα βράσουν στον προβλεπόμενο χρόνο. Ούτε λεπτό παραπάνω. Έτσι κι έγινε. Ήρθαν λοιπόν αυτά και μαλάκωσαν και μέλωσαν και έμειναν με το άφθονο λάδι τους (που ποτέ μην το λυπηθείς στα λαδερά)  και ήταν κυριολεκτικά μπουκιά και συχώριο!! Αυτούς τους γίγαντες βλέπεις σήμερα! Τους καλύτερους και τους πιο μερακλήδικους!! 

Αν δεν προτιμάς το σουτζούκι (κακώς βέβαια για μένα), βάλε χωριάτικο λουκάνικο. Κάποιο καλό όμως. Φρόντισε το φαγητό σου και θα σε ανταμείψει με την γεύση του!! 

Καλημέρα!!!!

ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΣΟΥΤΖΟΥΚΙ

Υλικά: 

1) 500 γραμμάρια φασόλια γίγαντες

2) 250 ml ελαιόλαδο

3) 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο

4) 1 μεγάλο πράσο κομμένο σε ροδέλες

5) 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες

6) 3 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό

7) 1 πιπεριά Φλωρίνης κομμένη σε φετούλες

8) 2 μεγάλα καρότα κομμένα σε ροδέλες

9) 400 γραμμάρια ντοματάκια κονκασέ ψιλοκομμένα

10) 1 κουταλιά σούπας πελτέ ντομάτας

11) 1 κουταλάκι γλυκού ρίγανη

12) 1 γεμάτο κουταλάκι γλυκού μέλι

13) 200 γραμμάρια σουτζούκι κομμένο σε λεπτές ροδέλες

14) Αλάτι

15) Πιπέρι

Μέθοδος: 

 

Προεργασία από την προηγούμενη:

Από το απόγευμα της προηγούμενης μέρας βάζουμε τα φασόλια σε ένα μεγάλο μπολ με κρύο νερό και τα αφήνουμε εκεί να φουσκώσουν,  για 12 ώρες τουλάχιστον, μέχρι το πρωί της επόμενης μέρας που θα τα μαγειρέψουμε.

Την επόμενη μέρα:

Σε μια κατσαρόλα με άφθονο νερό και χωρίς καθόλου αλάτι, βάζουμε τους γίγαντες να βράσουν. Τα πρώτα λεπτά του βρασμού, είμαστε από πάνω από την κατσαρόλα και αφαιρούμε τον αφρό που δημιουργείται με ένα κουτάλι και τον πετάμε, δηλαδή τους ξαφρίζουμε. Μόλις σταματήσει να δημιουργείται αφρός μισοκλείνουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε τους γίγαντες να βράσουν για περίπου 1 ώρα σε μέτρια προς δυνατή θερμοκρασία.  

Κατά τη διάρκεια που τα φασόλια βράζουν, ετοιμάζουμε όλα τα υλικά για το φαγητό μας. Πλένουμε και κόβουμε τα λαχανικά και το σουτζούκι δηλαδή ώστε να είμαστε έτοιμοι να τα ρίξουμε όλα μαζί στο φαγητό όταν έρθει η ώρα.

Μετά το πέρας της μιας ώρας πιάνουμε ένα φασόλι και το πιέζουμε ελαφρά στα δάχτυλά μας. Θα δούμε ότι έχει μαλακώσει αισθητά. Τότε αποσύρουμε την κατσαρόλα με τους γίγαντες από τη φωτιά και τους στραγγίζουμε σε σουρωτήρι πετώντας όλο το νερό που έβρασαν. 

Βάζουμε τα φασόλια μέσα σε μια μεγάλη γάστρα ή βαθύ και μεγάλο ταψί. Προσθέτουμε όλα τα λαχανικά (το κρεμμύδι, το πράσο, τον μαϊντανό, το σκόρδο, τα καρότα, την πιπεριά Φλωρίνης και τα ψιλοκομμένα ντοματάκια). 

Κατόπιν ζεσταίνουμε σε ένα μπρίκι 1 φλιτζάνι νερό μέχρι να κάψει και διαλύουμε μέσα σε αυτό τον πελτέ και το μέλι.  Ρίχνουμε το μίγμα του νερού, πελτέ και μελιού μέσα στη γάστρα με τα φασόλια και τέλος προσθέτουμε, το ελαιόλαδο, τη ρίγανη, αλάτι, πιπέρι και το σουτζούκι σε ροδέλες. 

Τώρα ρίχνουμε μέσα στο φαγητό περίπου 750 ml νερού (τόσο ώστε να σκεπάζει το φαγητό οριακά) και ανακατεύουμε. 

Κλείνουμε το καπάκι της γάστρας (ή αν χρησιμοποιήσουμε ταψί το σκεπάζουμε πολύ καλά με αλουμινόχαρτο) και βάζουμε το φαγητό στο φούρνο για περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά. Το φαγητό πρέπει να ψηθεί σε μέτρια θερμοκρασία ώστε να μαλακώσουν πολύ τα φασόλια, να μελώσει και να μείνει μόνο με το λάδι του.  Ενδέχεται να χρειαστεί κατά τη διάρκεια του ψησίματος να προσθέσουμε λίγο νερό ακόμα. 

Όταν το φαγητό είναι έτοιμο, το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου πριν το σερβίρουμε. Οι γίγαντες όπως και όλα τα λαδερά, είναι καλύτερα να τρώγονται σε θερμοκρασία δωματίου και η γεύση τους είναι απείρως καλύτερη την επόμενη μέρα που θα τους έχουμε ελαφρώς ζεστάνει. 

Καλή επιτυχία!!!