Γλυκές Αυγόφετες με Φράουλες

Μετά τα τελευταία γεγονότα στην Ηλεία, τα άπειρα δημοσιεύματα και φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν σχετικά με τις «ματωμένες φράουλες» ομολογώ ότι κάπως μου έρχεται όταν τις βλέπω στον πάγκο της λαϊκής. Το σίγουρο είναι ότι κοιτάζω την προέλευσή τους πριν αγοράσω. 

Μεγαλωμένη στην επαρχία και έχοντας στο σόι μου συγγενείς αγρότες, νιώθω ότι οι γνώμες διήστανται  και σίγουρα η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση όσον αφορά την τραγική κατάληξη που είχε ο διαπληκτισμός των φραουλοπαραγωγών με τους αλλοδαπούς εργάτες της Μανωλάδας.  

Βαθιά τις ρίζες του έχει ο ρατσισμός και σε αυτό το γεγονός.  Ο ρατσισμός, που το τελευταίο διάστημα οργιάζει στη χώρα μας όπως και άλλα φαινόμενα παρακμής.

Προσπαθούσα ανέκαθεν να μην διαχωρίζω τους ανθρώπους από το χρώμα, την προέλευση, τη θρησκεία, τις πολιτικές τους απόψεις, τις σεξουαλικές προτιμήσεις τους ή οτιδήποτε άλλο. Ειδικά τα τελευταία χρόνια με την «ανταλλαγή πληθυσμών» που παρατηρείται στις χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση, είναι  αφελές το να είναι κάποιος ρατσιστής με τους ξένους, τη στιγμή που όλοι είμαστε εν δυνάμει αλλοδαποί.

Αν οι νόμοι δεν τηρούνται, αν οι ξένοι προκαλούν προβλήματα στους ντόπιους δεν φταίει κανείς αλλος παρά το ίδιο το κράτος, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στην Ελλάδα. Αυτοί ήρθαν για να μείνουν και να αναζητήσουν καλύτερη ποιότητα ζωής απ΄ αυτήν που είχαν. Αυτό θα πει εξέλιξη. Ακριβώς ότι ζητάει ο κάθε άνθρωπος σε αυτή τη γη. Να βελτιώσει τη ζωη του.  

 Ό,τι κάνουν και οι Έλληνες δηλαδή τα τελευταία χρόνια. Φεύγουν από την πατρίδα τους, ξενιτεύονται και αντιμετωπίζονται πολλές φορές με ρατσισμό. Με τον ίδιο ρατσισμό που αντιμετώπιζαν κάποτε και αυτοί τους αλλοδαπούς όταν ένοιωθαν κυρίαρχοι στην άλλοτε ισχυρή χώρα τους.  Αυτό όμως τώρα ανατράπηκε. Οι Έλληνες, οι Ισπανοί, οι Γάλλοι και όχι μόνο οι Πακιστανοί και οι Αλβανοί όπως παλιά, πάνε και έρχονται σαν κάποιος αόρατος γίγαντας από πάνω να τους φυσάει και αυτοί τρέχουν από χώρα σε χώρα ν΄απαγκιάσουν, να κρυφτούν και να ριζώσουν.

Όποιος κάνει τον κόπο να μπει πραγματικά στη θέση του άλλου, μόνο τότε θα καταλάβει πόσο αφελές, κουτό και απάνθρωπο είναι να είσαι ρατσιστής.

                ...Φράουλες τελικά αγόρασα. Όχι όμως από την Ηλεία. 

ΓΛΥΚΕΣ ΑΥΓΟΦΕΤΕΣ ΜΕ ΦΡΑΟΥΛΕΣ 

Υλικά: 

     1)      1 κούπα φράουλες κομμένες σε λεπτά φετάκια

     2)      4 κουταλιές της σούπας ζάχαρη

     3)      1 κουταλιά της σούπας κονιάκ

     4)      2 αυγά

     5)      ½  κούπα γάλα εβαπορέ αδιάλυτο

     6)      1 κάψουλα βανίλιας

     7)      1 κουταλάκι του γλυκού ξύσμα πορτοκαλιού

     8)      1 τσιμπιά αλάτι

     9)      6-8 φέτες ψωμί

     10)   ½ κούπα λάδι

     11)   Αμύγδαλο φιλέ καβουρδισμένο  ή τριμμένη σοκολάτα για πασπάλισμα 

Διαδικασία:

                Αρχικά ετοιμάζουμε τις φράουλες μιας και χρειάζονται χρόνο για να μαριναριστούν. 

              Τις πλένουμε, κόβουμε τα κοτσανάκια τους, τις τεμαχίζουμε σε λεπτές φέτες και τις τοποθετούμε σε ένα μπολ. Ρίχνουμε δύο από τις τέσσερις, κουταλιές ζάχαρη, καθώς και τη μια κουταλιά κονιάκ. Ανακατεύουμε και τις αφήνουμε στο ψυγείο για 15 περίπου λεπτά να μαριναριστούν στο σιρόπι αυτό και να βγάλουν τα υγρά τους. 

                Σε ένα πιάτο βαθύ ρίχνουμε τα δύο αυγά, το γάλα, τη βανίλια, το ξύσμα, το αλάτι και τις υπόλοιπες δύο κουταλιές ζάχαρη. Ανακατεύουμε με έναν αυγοδάρτη καλά. 

                Ρίχνουμε στο τηγάνι το λάδι. Το αφήνουμε να κάψει. Βουτάμε τις φέτες του ψωμιού στο μείγμα των αυγών, μουσκεύοντάς τες και από τις δύο μεριές και τηγανίζουμε στο καυτό λάδι μέχρι να χρυσίσουν. Προσοχή εδώ. Η θερμοκρασία δεν πρέπει να είναι πολύ υψηλή καθώς οι αυγόφετες θα αρπάξουν και θα καούν εξωτερικά. 

                Μόλις είναι έτοιμες τις βγάζουμε σε ένα πιάτο που έχουμε στρώσει χαρτί κουζίνας έτσι ώστε να απορροφήσει το παραπανίσιο λάδι.

                Σερβίρουμε ζεστές, περιχυμένες  με φράουλες και λίγο από το σιρόπι τους, καθώς και με αμύγδαλα φιλέ ή σοκολάτα τριμμένη. 

Καλή επιτυχία!!