Κασερόπιτα με καταΐφι

Χθες  που λες, έγινε το πάρτι μασκέ του σχολείου της Μεγάλης. Το τι θα ντυθούν τα κορίτσια ήταν ένα ζήτημα που με απασχόλησε, γιατί δεν θα το αρνηθώ πως την κατευθυντήρια γραμμή προσπάθησα να την δώσω. Οκ, έβαλα κι εγώ το χεράκι μου μιας και οι πριγκιπικές στολές από τις σύγχρονες ηρωίδες της Disney δεν είναι το καλύτερό μου. 

Δηλαδή για να σου δώσω να καταλάβεις, θεωρώ πως υπάρχουν ένα σωρό χαρακτήρες που μπορεί να ενσαρκώσει  ένα παιδί μέσα από τη στολή του και δεν χρειάζεται να καταφύγει στο εύκολο εκτός πια και αν χτυπιέται κάτω πως η πριγκιπική στολή είναι το όνειρο της ζωής του. Άλλωστε όπως συζητούσα χθες και με μια φίλη στο πάρτι, οι Απόκριες είναι μια καλή αφορμή να αφήσει κανείς τη δημιουργικότητά του να οργιάσει. 

Ήθελα λοιπόν και οι δύο να έχουν ένα κοινό θέμα. Το μασκάρεμά τους θα γινόταν οικογενειακή υπόθεση κι αυτό ήταν το μόνο σίγουρο. Βέβαια οι ηλικίες τους δεν μπορούν να ταυτιστούν μιας και η μια έχει πατήσει στην προ εφηβεία ενώ η άλλη είναι στη μετάβαση από προνήπιο σε νήπιο πράγμα που σημαίνει πως η μία θέλει χρώματα κι αρώματα στη ζωή της ενώ η άλλη είναι πιο σκληροπηρινική τύπισσα.

Τελικά καταλήξαμε από κοινού –με τις συνήθεις τεχνικές του πειθαναγκασμού που έβαλα σε εφαρμογή- στις μάγισσες! Γνωστός χαρακτήρας των παραμυθιών από αρχαιοτάτων χρόνων. Θα ήταν οι «Αδελφές Άμπρα – Κατάμπρα»!! 

Το νήπιο θα ήταν η καλή μάγισσα «Άμπρα». Με φούξια – ροζ στολή και ένα φούξια ραβδί για να κάνει όλα τα καλά μαγικά ξόρκια. Βαμμένη με φούξια αποχρώσεις, έντονο κραγιόν  και ένα μαύρο καπέλο με πόδια αράχνης.   Η προ έφηβη θα ήταν η κακιά μάγισσα «Κατάμπρα». Μαύρα ρούχα, μπέρτα μέχρι τον αστράγαλο, χόρτινη σκούπα, καπέλο με νεκροκεφαλές, χαϊμαλί επίσης με νεκροκεφαλές και κόκαλα. Το βαμμένο πράσινο πρόσωπό της στο χρώμα της μούχλας σε συνδυασμό με το μαύρο κραγιόν, τη σκιά  γύρω από τα μάτια και τη γνωστή μαύρη ελιά στη μύτη την έκαναν ακόμα πιο θεατρική!  

Σκοπός τους ήταν να λειτουργούν συμπληρωματικά και σε καμία περίπτωση ανταγωνιστικά. Η μια δηλαδή θα με μεταμόρφωνε σε αλιγάτορα και η άλλη ευθύς αμέσως θα με ξανάκανε μαμά. 

Δεν έχω λόγια για το πόσο αυτό το concept δούλεψε!! Ήταν τρισευτυχισμένες μέσα στις στολές τους. Ξαφνικά δεν ήταν απλά μασκαράδες. Είχαν και μια αποστολή να επιτελέσουν. Αλίμονο σε μένα που μέσα στη διάρκεια των ημερών αυτών έχω μεταμορφωθεί εκατοντάδες φορές από κουνάβι σε αηδόνι, από μπιφτέκι ιγκουάνα σε πεταλούδα, από κακάκια σκύλου σε τουλίπα και από μουχλιασμένο τυρί σε πριγκίπισσα.

Λίγα λόγια για τη συνταγή. 

Η κασερόπιτα αυτή είναι στο στιλ της τυρόπιτας με καταϊφι και 4 τυριά. Είναι πολύ νόστιμη, μαστιχωτή και γλυκιά σε γεύση λόγω των τυριών που περιέχει. Αρκεί βεβαίως να φαγωθεί φρέσκια λίγο μετά το ψήσιμό της ή να ξαναζεσταθεί όταν πρόκειται να την καταναλώσουμε μετά από ώρες ή μέρες. Ο λόγος είναι ότι τα τυριά αυτά όταν κρυώσουν σκληραίνουν και ενώ η νοστιμιά της θα είναι η ίδια, η υφή δεν θα είναι αυτή που πρέπει, κάτι που πραγματικά παίζει μεγάλο ρόλο στην απόλαυση! 

Ένα εξίσου σημαντικό πλεονέκτημα της τυρόπιτας είναι ότι έχει αναμονή 12 ώρες στην συντήρηση του ψυγείου πριν ψηθεί. Πράγμα που κάνει πολύ ξεκούραστα τα πράγματα όταν πρόκειται να την σερβίρει κανείς σε ένα τραπέζι που ταυτόχρονα θα έχει να ετοιμάσει κι άλλα πολλά εδέσματα. Δηλαδή την έχεις στο ψυγείο έτοιμη σχεδόν μια μέρα πριν και το μόνο που χρειάζεται είναι ψήσιμο μισής περίπου ώρας!

ΚΑΣΕΡΟΠΙΤΑ ΜΕ ΚΑΤΑΪΦΙ 

Υλικά: 

1)    500 γραμμάρια καταΐφι (1 πακέτο)
2)    600 γραμμάρια κασέρι τριμμένο
3)    600 γραμμάρια γραβιέρα Κρήτης τριμμένη
4)    Πιπέρι
5)    2 τσιμπιές μοσχοκάρυδο τριμμένο
6)    5 αυγά
7)    500 γραμμάρια γάλα φρέσκο
8)    100 γραμμάρια βούτυρο κομμένο σε κυβάκια μικρά

Μέθοδος: 

Χρειαζόμαστε ένα ορθογώνιο ταψί διαστάσεων 30Χ40 εκατοστών περίπου.
Βάζουμε τα τριμμένα τυριά σε ένα μεγάλο μπολ και προσθέτουμε πιπέρι τριμμένο καθώς και τις δυο τσιμπιές μοσχοκάρυδο. Ανακατεύουμε με τα χέρια μας πολύ καλά και αφήνουμε το μπολ στην άκρη.

Τοποθετούμε το φύλλο καταΐφι στον πάγκο της κουζίνας μας και αρχίζουμε να το αφρατεύουμε. Θέλουμε να χωριστούν όλες οι κλωστές του μεταξύ τους και να «αναμαλλιαστεί». Πρέπει να διπλασιαστεί σε όγκο. Είναι μια διαδικασία εύκολη που θα πάρει λίγο χρόνο αλλά πρέπει να γίνει σωστά. 

Βουτυρώνουμε το ταψί. 

Στρώνουμε το μισό καταΐφι στο κάτω μέρος του πολύ καλά χωρίς να αφήνουμε κενά. 


Κατόπιν απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια τα τυριά και τα στρώνουμε ομοιόμορφα με τα χέρια μας.

Τέλος στρώνουμε πάνω από τα τυριά το υπόλοιπο μισό καταΐφι προσέχοντας να είναι ομοιόμορφα απλωμένο χωρίς κενά. 

Σε ένα άλλο μπολ ρίχνουμε μέσα τα αυγά και τα χτυπάμε πολύ καλά με το σύρμα. Προσθέτουμε το γάλα και συνεχίζουμε το χτύπημα ώστε να έχουμε ένα ομοιογενές και υδαρές μίγμα. 

Με ένα μεγάλο κουτάλι / κουτάλα απλώνουμε αυτό το μίγμα (αυγά με γάλα) πάνω σε όλη την επιφάνεια της τυρόπιτας προσπαθώντας να μην μείνει κανένα σημείο της χωρίς να έχει βραχεί. 

Τέλος κόβουμε το βούτυρο (που είναι παγωμένο από το ψυγείο) σε πολύ μικρά κυβάκια σαν ζάρια από τάβλι και τα απλώνουμε σε όσο περισσότερα σημεία γίνεται στην επιφάνειά της. 

Σκεπάζουμε το ταψί με μεμβράνη διάφανη και το τοποθετούμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 12 ώρες ή και παραπάνω. Μπορούμε δηλαδή να την ετοιμάσουμε το απόγευμα της μιας μέρας και να την ψήσουμε το μεσημέρι της άλλης. 

Όταν έρθει η ώρα να την ψήσουμε την βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170-180 βαθμούς, στον αέρα και την ψήνουμε για 30-40 λεπτά ή μέχρι να δούμε την επιφάνειά της να χρυσίζει. 

Μόλις ψηθεί την βγάζουμε από το φούρνο και την αφήνουμε για 10-15 πριν την κόψουμε και τη σερβίρουμε. Η τυρόπιτα αυτή τρώγεται ζεστή!! 

Καλή επιτυχία!!!!!!!!