Οι ελιόπιτες είναι μια κυπριακή συνταγή, κυριολεκτικά
μπουκιά και συχώριο, που μου έδωσε η Ελληνοκύπρια Ελένη που ζει στην Αγγλία. Έψαχνα
χρόνια μια δοκιμασμένη συνταγή για αυτές τις πίτες και ήρθε σε μένα από πρώτο
χέρι και μάλιστα πολύ αγαπημένο και περίπου... συγγενικό.
Δεν ξέρω ειλικρινά τι μου αρέσει περισσότερο σε αυτές τις
πίτες. Η γλυκιά, λαδένια ζύμη τους ή η πικάντικη γέμιση με την αψάδα της
αλμυρής ελιάς που όμως την καταπραϋνει το επίσης γλυκό, σχεδόν μελωμένο
κρεμμύδι?
Όταν τις φτιάχνω τις διατηρώ άψητες στην κατάψυξη και
προτιμώ να τις ψήνω λίγες – λίγες ώστε
να τρώγονται φρέσκες. Το ίδιο συνιστώ να
κάνετε κι εσείς αν τις φτιάξετε. Κι αν σας αρέσουν οι ελιές πραγματικά θα τις
λατρέψετε!!
ΕΛΙΟΠΙΤΕΣ
Με αυτή τη συνταγή βγαίνουν 9 ατομικές ελιόπιτες
Υλικά για τη ζύμη:
1)
500 γραμμάρια αλεύρι κίτρινο
2)
1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ
3)
250 ml φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκαλιού
4)
100 ml ελαιόλαδο
5)
1 κουταλιά σούπας ξίδι
Υλικά για τη γέμιση:
1)
300 γραμμάρια ελιές Καλαμών
2)
250 γραμμάρια κρεμμύδια ξερά, καθαρισμένα και
κομμένα σε ψιλά καρέ
3)
1 χούφτα φύλλα φρέσκου δυόσμου ψιλοκομμένα (ή
όσο σας αρέσει)
4)
50 ml ελαιόλαδο
Μέθοδος:
Στραγγίζουμε τις ελιές από την άλμη τους. Αν θέλουμε τις
ξεπλένουμε ελαφρά και τις αφήνουμε να στραγγίσουν ώστε να μην έχουν υγρά.
Τους αφαιρούμε το κουκούτσι με ένα μαχαίρι και τις κόβουμε
σε κομμάτια. Αυτή η διαδικασία κρατάει περίπου 15-20 λεπτά.
Μπορούμε να κάνουμε αυτή την προετοιμασία από την
προηγούμενη μέρα.
Φτιάχνουμε τη γέμιση:
Ετοιμάζουμε τα κρεμμύδια.
Σε ένα τηγάνι βάζουμε τα 50 ml ελαιόλαδο και
το αφήνουμε να κάψει. Ρίχνουμε μέσα τα κρεμμύδια και τα σοτάρουμε για περίπου
3-5 λεπτά μέχρι να γυαλίσουν καλά και να μαλακώσουν. Μόλις είναι έτοιμα τα
αποσύρουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε για λίγο στην άκρη να πέσει η
θερμοκρασία τους.
Σε ένα βαθύ μπολ ρίχνουμε τις ελιές που έχουμε ήδη ετοιμάσει
και προσθέτουμε τα κρεμμύδια με το λάδι τους από το τηγάνι και τον ψιλοκομμένο
δυόσμο.
Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε στην άκρη τη γέμιση.
Φτιάχνουμε τη ζύμη:
Σε ένα βαθύ μπολ ρίχνουμε το αλεύρι και το μπέικιν και τα
ανακατεύουμε. Προσθέτουμε το ξίδι, το ελαιόλαδο και τον μισό χυμό του
πορτοκαλιού. Ζυμώνουμε και προσθέτουμε σταδιακά και τον υπόλοιπο χυμό
πορτοκαλιού. Προσέχουμε γιατί μπορεί να μην χρειαστεί όλος. Μπορεί να
περισσέψει ελάχιστος! Ζυμώνουμε καλά για 5-8 λεπτά, μέχρι να σχηματιστεί μια
μαλακιά, λεία και εύπλαστη ζύμη.
Την κάνουμε μπάλα, την κλείνουμε σε διάφανη μεμβράνη και την
αφήνουμε για 30 λεπτά στο ψυγείο να ξεκουραστεί.
Φτιάχνουμε τις ελιόπιτες:
Όταν έρθει η ώρα να φτιάξουμε τις πίτες βγάζουμε τη ζύμη από
το ψυγείο και την βάζουμε στην επιφάνεια εργασίας μας. Την χωρίζουμε σε 9 ίσα
μέρη (κατά προτίμηση με τη βοήθεια μιας ζυγαριάς). Πρέπει να είναι το κάθε κομμάτι
ζύμης περίπου 100 γραμμάρια.
Πλάθουμε τα κομμάτια αυτά σε μπαλάκια και τα σκεπάζουμε με
μια νωπή πετσέτα ώστε να μην ξεραθούν όση ώρα δουλεύουμε. Παίρνουμε το πρώτο
κομμάτι, το πλάθουμε σε μπάλα και ανοίγουμε ένα ορθογώνιο φύλλο.
Απλώνουμε λίγη από τη γέμιση (το 1/9 της γέμισης περίπου) στο κέντρο του φύλλου (όχι στις άκρες) και τυλίγουμε σε φάκελο τα
κομμάτια της ζύμης που εξέχουν πιέζοντας τις άκρες προς τα μέσα ώστε να
κολλήσουν.
Κάνουμε την ίδια διαδικασία για όλα τα υπόλοιπα υλικά που
έχουμε στη διάθεσή μας.
Βάζουμε τις ελιόπιτες σε ταψί και τις ψήνουμε για περίπου 30
λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν.
Καλή επιτυχία!!!
Εξαιρετικές, έχω δοκιμάσει κι εγώ παλιότερα με συνταγή που μου έστειλε φίλη από Κύπρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα
Ε, τότε ξέρεις από πρώτο χέρι πόσο νόστιμες είναι!!
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Ξανθή!
Πω πω, τι ωραία συνταγή! Με βλέπω να παθαίνω ότι είχα πάθει με τα κάστανα στιφάδο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα την φτιάξω σύντομα!!!
Φτιαξ τες και θα πάθεις ακριβώς το ίδιο!!!! Πίστεψε με!!!
ΔιαγραφήΩ, τέλεια!!!!!
ΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σου άρεσε Αρη! Ακου την Πέπη και δεν θα χάσεις λοιπόν!! χαχα
Θα περιμένω να μου πεις τις εντυπωσεις σου.
Γιάμιιιι! Τι ωραία που δείχνει η ζύμη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα αυτό είναι το καλύτερό τους κομμάτι κατά τη γνώμη μου! Η ζύμη!!!!!
ΔιαγραφήΤην επισκέφτηκα, έχοντας όμως στην καρδιά μου βαθιά χαραγμένες μνήμες από μία υπέροχη πόλη στην Ιταλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμουν σίγουρη όλοι θα έχανε στην σύγκριση και δεν έπεσα έξω...
Το πρώτο πράγμα που θυμάμαι ήταν η αφόρητη ζέστη που με ράπισε στο πρόσωπο,κάτι σαν λάβα που περιέλουσε τους κατοίκους της Πομπηίας.
Άγονη περιοχή,σκέφτηκα μέσα στο ταξί.
Βράχια,θάμνοι κοντοί -θυμάρια πρέπει να ήταν-,και τζιτζίκια.Πολλά τζιτζίκια.
Στην άκρη του ματιού μου προσπάθησα να ανιχνεύω την ψυχολογία του συνεπιβάτη μου,μιας που αυτόν αφορούσε η μετεγκατάσταση.
Έκφραση πέτρινη,σαν αυτη των βράχων που άφηναν τα χιλιόμετρα πίσω μας.
Το σπίτι υπέροχο.
Με πανοραμική θέα σε περιβόλια και προς απόγνωση μου,σε μιλά τεράστια σημαία στα κατεχόμενα,που το βράδυ αναβόσβηνε σαν ντισκομπάλα.
Δεν ήξερα αν ήθελα να κλάψω ή να γελάσω...
Απλά τα βράδια ,έκλεινα τις κουρτίνες.
Κάποιο μεσημέρι άκουσα την πόρτα να κτυπά και σκέφτηκα ότι σε αυτή την απλωμένη,νεόδμητη και μάλλον ακαλαίσθητη πόλη,(αφού εγώ εξακολουθούσα να ζω σε ρωμαϊκούς ρυθμούς και αναγεννησιακά κτίρια),θα ζητά κάτι...
Στην πόρτα ,μία ηλικιωμένη κυρία,με πιάτο σκεπασμένο με καρώ χαρτοπετσέτα.
Θυμάμαι ακόμα και τις μικρές λαδένιες στάμπες που είχαν νοτίσει μέρη της.
Η κα Μαρούλα με καλωσόριζε με ελιόπιτες.
Που τις σγάπησα πολύ.
Όχι για το εξαίσιο άρωμα τους και την ασυναγώνιστη γεύση τους.
Τουλάχιστον όχι μόνο γι αυτό...
Αλλά γιατί κανάκεψε την μοναξιά μου.
Η φιλοξενία τους με επαναπροσδιόρισε.
Μου απάλυνε την έλλειψη της τιραμισού στην piazza Castello και της τραγουδιστής φωνής του Marcello,όταν με μάγευε με τα τραγουδιστά ιταλικά του.
Απλά ,στιγμιαία,απότομα,...κατάλαβα ότι οφείλω να ζήσω το παρόν.Εντάξει ...σκεπτόμενη και λίγο νοσταλγικά το κοντινό παρελθόν.
Η κα Μαρούλα με εισήγαγε στον κυπριακό κόσμο.
Στην κυπριακή κουλτούρα.Στην ελληνοκυπριακή φιλοξενία.
Στην αγάπη για το απρόσμενο και στον σεβασμό για το μη δεδομένο.
Στην ανεμελιά που τιμούσε στα ογδόντα τρία έτη της!
Με ανησυχίες που θα ζήλευε εικοσάχρονη...ζωγραφική,πληροφορική,συγγραφή ,οδήγηση(εντάξει εδώ κάπου δεν αισθανόμουν και πολύ άνετα...),κηπουρική ,διάβασμα...
Ντρέπομαι να γράψω άλλα,μήπως και φανώ υπερβολική,αλλά σε διαβεβαιώ οτι υπαλρχουν και άλλα!
Εντάχθηκα ,αφήνοντας την πρόσκαιρη μιζέρια που με είχε περικυκλώσει,στη παγίδα της ώριμης γοητείας της.
Με απορρόφησε η ενέργεια της,η δίψα για την ζωή,η αισιοδοξία της.
Κάθε φορά που πηγαίνω,με περιμένουν οι ελιόπιτες της!
Ακριβώς σαν τις δικες σου Χρυσαυγή μου!
Χρυσαφένιες και πλούσιες στην γέμιση.
Οικογενειακές ,ζεστές και πολυδαίδαλες στην γεύση,από τα μυρωδικά.
Για μένα ειναι κάτι παραπάνω από ένα αλμυρο σνακ.
Είναι η κουλτούρα της προσαρμογής,αλλά με την αγάπη οδηγό.
Αχ βρε Χρυσαυγούλα...τι μου θύμισες!
Πολλά πολλά φιλάκια γλυκιά μου!
ΥΓ.Πρόσφατα μιλήσαμε μέσω fb(ναι,το χειρίζεται άψογα!)και μου μήνυσε ότι οταν πάω,θα κάνει φλαούνες(κυπριακό παραδοσιακό έδεσμα για το Πάσχα με σταφίδες και χαλούμι)και πως πρέπει να τις μάθω....Θα σου έχω συνταγή βρε....
Την θυμάμαι αυτή την μεταβατική περίοδο της ζωής σου.
ΔιαγραφήΈτσι ακριβώς όπως τα περιγράφεις ήταν.
Πολύ χαιρομαι που οι ελιόπιτες στάθηκαν αφορμή για να θυμηθείς και να τα μοιραστείς.
Όσο για τις φλαούνες...ήταν να μην μου τάξεις, ε??
χαχαχαχχα
Φιλιά Φωτεινή μου!!!!!!!
Τις δοκίμασα και τις λάτρεψα πραγματικα!!!!! Υπέροχη γλυκιά γέμιση και το ζυμαράκι με κίτρινο αλεύρι και χυμό πορτοκαλιού απίθανο!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!!!!
Ναι, ναι! Ετσι όπως τα λες. Το ζυμάρι είναι φανταστικό και αν και η ελιά είναι καλή τότε μιλάμε για απογείωση! χαχαχα
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ !!!!!!!!!
Ωραία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζύμη με κιτρινο αλεύρι φαίνεται τέλεια.
Πάλι έκανες το θαύμα σου!!! Ωραία συνταγή, ωραία παρουσίαση.
(τι ωραία πιάτα..;) )
ΦΙλιά πολλά
Πρόσφατα με κέρασαν ελιόπιτα και απόρησα που δεν είχα επιχειρήσει ποτέ να φτιάξω. Και τσουπ, ήρθε η συνταγή!! Πόσο θα ήθελα μια τώρα,αχ...
ΑπάντησηΔιαγραφήειμαι απλο παιδι τελικα...ελιτσα, φετουλα και ψωμακι! οποτε οπως καταλαβαινεις λατρεψα τις πίτες σου!!!! κραταω συνταγη λοιπον :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλα...τι τετλια τα πιατα σου! υπεροχα!....ξερω ασχετο :)
Φαίνονται υπέροχες! Αγαπώ τις ελιές κ όντως κάτι μου λέει ότι θα τις αγαπήσω αυτές τις πιτούλες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα στο κρύψω, τις ελιές τις απεχθάνομαι (ψιλο-φανατικά θα λέγα), αλλά δεν μπορω να μην σχολιάσω την ωραία ροδοψημένη λαδένια ζύμη, που είμαι σίγουρη θα ταιριάζει άψογα με άλλες γεμίσεις....
ΑπάντησηΔιαγραφήυπομονη...μπορει να φτιαξει η μαμα λουκανικοπιτακια.....
Διαγραφήχαχαχαχαχ.... είμαι σίγουρη ότι καλό θα φτιάξει.....
Διαγραφήπω,πω!! φαίνονται τέλειες! και η ζύμη έχει πολύ ενδιαφέρον!
ΑπάντησηΔιαγραφήσούπερ συνταγή!
την ζυμη την εχω κ εγω κ ειναι σουπερ ουαου!! αλλα δεν ηξερα οτι μπορεις να τα βαλεις καταψυξη!!!μου ανοιξες δουλειες τωρα να κανω κ εγω μεγαλες ατομικες στην καταψυξη!! :*
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραια πιάτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόστιμη ζυμη!
Καλό 3ημερο :)
http://beautyfollower.blogspot.gr/
Φανταστικές οι ελιόπιτες και πολύ λατρεμένες! Θυμάμαι όταν πρωτοσυνάντησα μια παρόμοια συνταγή κι ενώ ακόμα ήμουν πολύ μακριά από την κουζίνα κι ακόμα περισσότερο από το blogging είχα απορήσει για το χυμό πορτοκαλιού στη ζύμη!! Κι από τότε που τις δοκίμασα τις λάτρεψα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ελιόπιτές σου Χρυσαυγή μου και οι φωτό σου είναι εξίσου λατρεμένες!!!!
Την καλημέρα μου!
Καλησπέρα σας!!!έχω πάθει με τις συνταγές σας!!!! εξαιρετική δουλειά!!! ερώτηση μπορω να κάνω τις ελιοπιτες με αλεύρι χωρίς γλουτένη;;ρωταω για τον μικρουλης
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου έχω ευχαριστώ εκ των προτέρων φιλάκια πολλά κ συνέχισε έτσι δυναμικα κ δημιουργικά!!!😘😘😘
Καλησπέρα κι ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΦυσικά και μπορείτε να τις κάνετε με ότι αλεύρι θέλετε. Φυσικά και θα υπάρχει αλλαγή στη γεύση αλλά πιστεύω ότι θα είναι και πάλι πολύ νόστιμες.