Θα μπορούσες να υποθέσεις, ότι τώρα σε δουλεύω. Άνετα! Ποιος
θα έλεγε σε κάποιον άλλο: «Δώσε μου τη συνταγή σου για πατάτες με αυγά»? Κανείς.
Γιατί οι πατάτες οι τηγανητές δεν είναι συνταγή. Είναι τεχνική. Και μάλιστα, εμπειρικά το λέω, όσες
διαφορετικές τεχνικές κι αν έχω δοκιμάσει στη ζωή μου, όλες μου άρεσαν εξίσου.
Τραγανές ή μαλακές, ροδέλες ή ραβδάκια, ροδοκόκκινες ή
ασπρουλιάρες, με τυρί τριμμένο από πάνω, με μαγιονέζα ή κέτσαπ, με ρίγανη ή
χοντρό αλάτι, σκέτες ή με αυγά, όλες ανεξαιρέτως
οι πατάτες με ξετρελαίνουν!
Γιατί όταν μιλάμε για πατάτες και ειδικά για πατάτες τηγανητές
με αυγά, ΔΕΝ μιλάμε για φαγητό. Γιατί δεν είναι!
Είναι ιδέα, είναι θρησκεία, είναι τέχνη και συναίσθημα μαζί!
Είναι αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια, το junk food της γιαγιάς μας. Είναι
σύνθημα και τρόπος ζωης! Μιλάμε για το
επικότερο φαγητό όλων, με διαφορά απ΄το επόμενο!
Αυτό λοιπόν το φαγητό το χρωστούσα στον εαυτό μου καιρό τώρα. Και μάλιστα το θεωρώ και χρέος μου να υπάρχει στο αρχείο του μπλογκ μου! Έτσι, για συναισθηματικούς λόγους.
Καταθέτοντας την δική μου εκδοχή θα σημειώσω πως οι πατάτες πρέπει να
τηγανιστούν σε άφθονο ελαιόλαδο μέχρι να ροδοκοκκινίσουν και κατόπιν να ρίξουμε
μέσα τα αυγά τα οποία ΔΕΝ έχουμε χτυπήσει προηγουμένως σαν ομελέτα. Η ομελέτα
ρουφάει λάδι κι αυτό δεν το θέλουμε. Τα αυγά τα σπάμε απευθείας στο τηγάνι. Τα αφήνουμε
πρώτα να τηγανιστούν για λίγα δευτερόλεπτα ολόκληρα, ανάμεσα στις πατάτες και
κατόπιν τα διαλύουμε με το πιρούνι. Έτσι κρατούν το σώμα τους, ο κρόκος είναι
εμφανώς διαχωρισμένος από το ασπράδι και αισθάνεσαι καλύτερα τη γεύση τους ξεχωριστά.
Καθώς το φαγητό αυτό τρώγεται με το που βγει από το τηγάνι,
πρέπει να ομολογήσω ότι η φωτογράφηση αυτή ήταν μια από τις πιο δύσκολες που
έχω κάνει. Μέρα μεσημέρι, με την κοιλιά να γουργουρίζει οι συνθήκες ήταν πέρα
για πέρα αντίξοες. Χέρια από δεξιά κι αριστερά έμπαιναν μπροστά στο φακό μου,
βουτώντας πατάτες πότε δειλά για να μην εξαγριωθώ, πότε με θράσος και
ανυπομονησία, πότε στα κλεφτά την ώρα που είχα γυρισμένο το κεφάλι και δεν
κοίταζα. Η δε γκρίνια για το πότε θα τελειώσω πήγε σύννεφο.
Καλό Σαββατοκύριακο και να περάσετε όμορφα! Α! Και να φτιάξετε πατάτες σήμερα! Γιατί η Παρασκευή είναι γιορτή!!!
Την καλημέρα μου!!!!
ΠΑΤΑΤΕΣ ΤΗΓΑΝΗΤΕΣ ΜΕ ΑΥΓΑ
Υλικά για 3 κύριες μερίδες:
1)
1 κιλό πατάτες για τηγάνισμα
2)
6 αυγά
3)
Ελαιόλαδο
4)
Αλάτι
5)
Ρίγανη
Μέθοδος:
Ξεφλουδίζουμε τις πατάτες.
Τις πλένουμε και τις σκουπίζουμε
με πετσέτα ώστε να μην έχουν καθόλου νερά.
Τις κόβουμε για τηγάνι σε ραβδάκια με τον κλασικό τρόπο. Το
πάχος τους πρέπει να είναι περίπου μισό εκατοστό. Ούτε δηλαδή πολύ παχιές αλλά
ούτε και πολύ λεπτές.
Ταυτόχρονα βάζουμε ένα μεγάλο τηγάνι στη φωτιά διαμέτρου
περίπου 28-30 εκατοστών και ρίχνουμε μέσα ελαιόλαδο τόσο ώστε το βάθος του να
είναι δύο δάχτυλα περίπου. Χρειαζόμαστε αρκετό λάδι ώστε να κολυμπούν οι
πατάτες κατά το τηγάνισμα μέσα σε αυτό. Αφήνουμε το λάδι να κάψει πολύ καλά.
Βάζουμε τις πατάτες μέσα σε ένα μπολ ή μια μεγάλη πιατέλα
και τις αλατίζουμε καλά. Είναι σημαντικό να αλατίσουμε τις πατάτες πριν το τηγάνισμα
γιατί με αυτό τον τρόπο αποκτούν καλύτερη γεύση αφού «πίνουν» το αλάτι.
Αντίθετα όταν τις αλατίζουμε στο πιάτο το αλάτι δεν στέκεται πάνω τους.
Ρίχνουμε τις πατάτες στο καυτό λάδι.
Τις απλώνουμε ώστε να είναι
όλες βυθισμένες στο λάδι και τις αφήνουμε χωρίς να τις πειράξουμε για 7-8 λεπτά
περίπου. Δεν χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία του ματιού της κουζίνας καθόλου σε όλη
τη διάρκεια του τηγανίσματος.
Αφού περάσουν τα 7-8 λεπτά ανακατεύουμε μια φορά με προσοχή
τις πατάτες ώστε μερικές να σπάσουν (αλλά όχι να λιώσουν!!!) γιατί έτσι θα
κάνουν ωραία τραγανή κρούστα. Μετά το
ελαφρύ αυτό ανακάτεμα τις αφήνουμε να συνεχίσουν το τηγάνισμά τους.
Οι πατάτες σε αυτή την ποσότητα θέλουν περίπου 20-25 λεπτά
τηγάνισμα οπωσδήποτε. Αν χρειαστεί στο διάστημα αυτό τις ανακατεύουμε ξανά ώστε
να πάρουν χρυσαφένιο χρώμα απ΄όλες τις πλευρές.
Όσο οι πατάτες τηγανίζονται έχουμε σπάσει τα αυγά σε ένα
μπολ ή βαθύ πιάτο. Τα σπάμε προσεκτικά γιατί δεν θέλουμε να διαλυθεί ο κρόκος,
αλλά να παραμείνει ατόφιος.
Μόλις είναι έτοιμες, χρυσαφένιες και τραγανές, ρίχνουμε τα
αυγά. Τα αυγά τα προσθέτουμε στο τηγάνι διάσπαρτα και με προσοχή να μην
διαλυθούν. Όχι όλα μαζί σ΄ένα σημείο.
Τα αφήνουμε ως έχουν για ενάμισι
με δύο λεπτά! Κατόπιν με ένα πιρούνι σπάμε τους κρόκους και τα ανακατεύουμε πολύ
καλά με τις πατάτες!
Αφήνουμε για μερικά λεπτά (περίπου 4-5) να τηγανιστούν ώστε ο κρόκος και το ασπράδι να
σταθεροποιηθούν καλά.
Μόλις γίνει αυτό, βγάζουμε τις πατάτες με μια τρυπητή
κουτάλα σε μια μεγάλη πιατέλα στην οποία έχουμε στρώσει αρκετό απορροφητικό
χαρτί κουζίνας ώστε να τραβήξει το περιττό λάδι.
Πασπαλίζουμε με ξερή ρίγανη και σερβίρουμε αμέσως!!
Καλή επιτυχία!!
Tip:
Αντί για ξερή ρίγανη μπορούμε αμέσως μόλις βγάλουμε τις
πατάτες από το τηγάνι να τρίψουμε επάνω λίγες κορδέλες από παλαιωμένη γραβιέρα
ώστε να λιώσει από τη θερμότητά τους.
"πατάτες για τηγάνισμα " Το πιο δύσκολο κομμάτι της συνταγής!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ξέρουν όλοι οι πατατάδες της λαϊκής αγοράς και μόνο ένας καταλαβαίνει τι ακριβώς του λέω. Όλοι οι άλλοι όλα τα σφάζουν όλα τα μαχαιρώνουν. Έχω καταλήξει για κάθε εποχή ποιες πρέπει να πάρω και μόλις με βλέπει ο πατατάς λέει έλα σήμερα έχουμε αυτές.
Καλημέρα!!
Βλέπω την "κινητικότητά σου" στο fb και ξέρω πολύ καλά σε τι αναφέρεσαι! Την πατάτα νομίζω ότι την έχεις στην εβδομαδιαία βάση στο προγραμμα και πολύ καλά κάνεις! Με μέτρο όλα επιτρέπονται!
ΔιαγραφήΚαλό τριήμερο Ξανθή!
Χρυσομαλλούσα...πιάσε μια καλή μερίδα για το δεκατιανό!!! Και στα γρήγορα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν θέλανε να μας ταϊσουν στα γρήγορα, αυτό μαγείρευαν οι γιαγιάδες μου.
Καλημέρες και καλό 3ημερο σου εύχομαι.
Οσο συχνά τρώγαμε τότε τις πατάτες τις τηγανητές, τόσο σπάνια τις τρώμε πλέον. Κι έχεις δίκιο Πηνελόπη... είναι ξεκάθαρα το φαγητό της γιαγιάς όλων μας!
ΔιαγραφήΚαλό τριήμερο! Φιλιά πολλά!!!!!!!
αν σου πω οτι δεν έχω φτιάξει ποτέ τι θα πεις? μάλλον ότι λυπάσαι τον άντρα μου και τα παιδιά μου!!!χαχχαχα δεν ξέρω να τηγανίζω και η περιγραφή σου βρε Χρυσαυγή, με έκανε να νιώσω ότι υστερώ κλαψ,κλαψ. φαίνονται πάντως όντως λαχταριστά
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υστερείς σε τίποτα. Το τηγάνισμα της πατάτας δεν θέλει γνώσεις. Θέλει ένστικτο. Και κυρίως ότι και να κάνεις, ότι και να πάει στραβά νηστικός δεν πρόκειται να μείνεις. Η πατάτα θα τηγανιστεί και μόνη της!!!!!!!! χαχαχα
ΔιαγραφήΑν ωστόσο οι οδηγίες μου πιστεύεις ότι σε βοηθούν με χαρά θα σε προτρέψω να κάνεις την αρχή με τούτο εδώ το φαγητό!!!
Σε φιλώ!! Καλό τριήμερο να έχεις!!!!!!
Είναι κάπου εδώ που μπουκώνομαι με όνειρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα όνειρα μου περπατούν πάνω σε ευαίσθητες μνήμες,είναι αυτά που αφήνουν στην καρδιά μου ανεξίτηλα σημάδια,είναι που ξεχειλίζουν παιδικές αγάπες και ανυπόγραφες γευστικές καλοσύνες.
Είναι ξέρεις το αγνάντεμα προς τα πίσω,στο παρελθόν ,όπου όλα γλυκαίνουν και κάποιες θύμησες θέλουν,-και εσύ το επιτρέπεις,-να σε κάνουν να δακρύσεις με την ευτυχία κάποιων στιγμών.
Κι εδώ μπαίνουν οι τηγανητές πατάτες.
Το γευστικό ντελίριο,το παραλήρημα,οπως σου έγραψα και στο fb.
Η απολυτότητα της κυριαρχίας στην γεύση.
Η μοναρχία της νοστιμιάς ενός ,όχι σκριβώς πιάτου...αφού μέσα από το τηγάνι εξαφανίζεται η πρώτη τηγανιά...,αλλά μιάς απολυταρχικά μοναδικής στιγμής!-Αυτής, που η επαφή του δάχτυλου στην τραγανή,χρυςοκάςτανη πατάτα,αφήσει με φινέτσα τα λιγοστά υπολείμματα λαδιού κι εσύ ,θα προσπαθήσεις να μην δαγκώσεις μεσα στην λαχτάρα σου τα ακροδάχτυλα σου.Και η αμέσως επόμενη φυσικά...η καυτή λιχουδιά να κρατσανησει στο δόντι ,ενώ παράλληλα το χαρςκρηριςτικό τσιρτσίρισμα στο τηγάνι,να αφήνει την θεσπέσια μυρωδιά να ευεργετεί την ανυπόμονη διάθεση για την ολική απόλαυση!
Μια οδύσσεια 25 λεπτών.
Τόσο κρατά η αναμονή...
Και οι μνήμες των βουνών από τηγανητές πατάτες στις πιατέλες στα παιδικά μας χρόνια,με κάνει και κλαίω σχεδόν.Γιστι το πιάτο αυτό είναι συνυφασμένο με την ομογενειακή ευτυχία.
Όχι,δεν είμαι υπερβολική.
Μετρά την υπομονή μιας μητέρας για να δώσει χαρά .
Ζυγίζει την ευγνωμοσύνη των παιδιών,μικρών και μεγάλων.
Φιλτράρει το κανάκεμα της γιαγιάς.
Παρηγορεί,κοσμεί,γεμίζει,ομορφαίνει,νοστιμίζει,γλυκαίνει,ισορροπεί ,νουθετεί,κακομαθαίνει.
Είναι το πιάτο που προσωπικά,θέλω να εχω πάντα.
Με τα αυγά δε...,ανεβαίνει κλίμακα και φτάνει την αμβροσία των Θεών.
Σήμερα πραγματικά ,ίσως ανήρτησε το πιο αγαπημένο φαγητο όλων μας!
Με την χαρακτηριστική σου άνεση στον φακό απέδωσες την μεγαλωσύνη της απλότητας του,με το εισαγωγικό σου σχόλιο τόνισες την ανεπιτήδευτη νοστιμιά του και με τις συμβουλές σου έκλεισες τις απορίες που δεν ξέραμε ότι είχαμε.
Μα τελικά,...πόσο απλή μπορεί να είναι η ευτυχία?
Πολλά,πολλά φιλιά!!!
Πρέπει να γράφεις τους προλόγους μου το τελευταίο διάστημα που η έμπνευσή μου έχει στερέψει. Από δημιουργηκότητα είμαι φούλ, αλλά από λόγια τίποτα.
ΔιαγραφήΛοιπόν είπες όλα όσα θα ΄θελα να πω, αλλά δεν ήρθαν ποτέ στο μυαλό μου. Και κυρίως θα σταθώ στην πρώτη σου φράση. "Θα μπουκωθώ με όνειρα" είπες, "θα μπουκωθώ με ευτυχία" θα προσθέσω εγώ!!!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Το φαγητό αυτό όπως διάβασες δεν έπρεπε να λείπει από εδώ μέσα. Είναι κομμάτι όλων μας! Των παιδικών μας χρόνων!!
Καλό τριήμερο με αγάπη και χαρά σου εύχομαι Φωτεινή μου.
Να περάσετε όμορφα και ξεχωριστά!
Πολλά, πολλά, πάρα πολλά φιλιά!!!!!!
ιερο φαι!!! οτι πατατα τηγανιτη μενει εννοειτε παει για αυγα!! μας το εφτιαχνε και μας η γιαγια αλλα οχι με τοσο λαδι! ριγανη και φετα απαραιτητα στο πιατο! συμφωνω τα αυγα πρεπει να ανακατευτουν στο τηγανι αλλα η γιαγια για να φτουρανε τα χτυπουσε στο μπολ για να φουσκωσουν και να φαμε ολοι .... τι μου θυμισες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι λες τώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοια ώρα πώς να κάνω πατάτες τηγανιτές;
Θα ακολουθήσω πάντως τις συμβουλές σου.
Καλό τριήμερο.
Οι πατάτες με τα αυγά όπως επίσης και τα αυγά με ντομάτες είναι πιάτα λατρεμένα, με μεγάλη παράδοση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό που βρίσκω στη συνταγή σου είναι ότι με βάζει σε καλοκαιρινό mood :) Και με κάνει να θυμάμαι τα μεσημέρια που γυρνούσαμε από τη θάλασσα και μόλις μας έβλεπε η γιαγιά ολοκλήρωνε το φαγητό (γιατί οι πατάτες ήταν σχεδόν έτοιμες) έκοβε και μια μεγάλη γαβάθα χωριάτικη και εκείνο το φαγητό το θυμάμαι σαν ένα από τα νοστιμότερα της ζωής μου!
Πολύ χαίρομαι που το βλέπω και καταγεγραμμένο!
Να περάσετε υπέροχα!
Απλά respect! Για την εισαγωγή, την προσέγγιση, την απόδοση και την απεικόνιση! Τα παιδικά μου χρόνια σ ένα πιάτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαγητάρα!!!! Πρέπει να το δοκιμάσω...έχω φάει ομελέτα με πατάτες, αυγά τηγανιτά με πατάτες αλλά αυγά ανακατεμένα μέσα στο τηγάνι με τις πατάτες και το λάδι...ποτέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη φωτό με τα παιδικά χεράκια είναι τέλεια!!!