Τραβηχτή Μανιάτικη πίτα

 

Υπάρχει ένα μέρος στην Ελλάδα που όταν το επισκέπτεσαι  νιώθεις ότι είσαι ξεχωριστός. Εσύ, εγώ, ο καθένας μας. Νιώθεις σχεδόν πολύτιμος. Κορόνα στο κεφάλι όλων. Μιλώ φυσικά για το Γύθειο. Το γραφικό Γύθειο  που συνδυάζει το βουνό με τη θάλασσα σε απόλυτη  οπτική αρμονία. 

Εκεί οι άνθρωποι ξέρουν να τρώνε! Είναι μερακλήδες και καλοζωισμένοι! Όταν το επισκέφτηκα πριν λίγα χρόνια ένα πράγμα έφαγα πρώτο και θα θυμάμαι για πάντα. Την τραβηχτή πίτα. Αυτό είναι το παραδοσιακό σνακ της περιοχής που το τρώνε όλοι αντί τυρόπιτας, κουλουριού ή μούσλι το πρωί. Δηλαδή οι άνθρωποι δεν αστειεύονται. Ξεκινούν τη μέρα τους με άγριες διαθέσεις.

Είναι ένα ζυμαράκι, αφράτο και τηγανητό. Μοιάζει με τηγανόψωμο λεπτό θα έλεγα. Σερβίρεται πάντα με μια ράβδο από πικάντικο κεφαλοτύρι και σύγκλινο Μάνης που λιώνει στο στόμα κυριολεκτικά. Εναλλακτικά, για όσους δεν προτιμούν το σύγκλινο  τη σερβίρουν με σουβλάκι αλλά όπως αντιλαμβάνεσαι δεν την δοκίμασα μ΄ αυτό τον τρόπο. Έπεσα κατευθείαν στα βαριά! Και φυσικά τρώγεται με το χέρι!! Τρως λοιπόν μια τριπλέτα όπως λέγεται, μαζί με μπίρα για πρωινό ή δεκατιανό και ύστερα συνεχίζεις τις δουλειές σου... ή μήπως όχι??

Φυσικά υπάρχει και η γλυκιά επιλογή με κανελοζάχαρη, μέλι ή πετιμέζι αλλά εδώ μιλάμε σοβαρά. Κι επειδή έχω φίλη Μανιάτισσα και είναι ύβρης να σερβίρω την τραβηχτή μου με ζάχαρη, θα τη δεις με κεφαλοτύρι και εσύ μπορείς απλά να κάνεις τα δικά σου!

 

ΤΡΑΒΗΧΤΗ ΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΠΙΤΑ

Υλικά:

1)     650 γραμμάρια αλεύρι

2)     1 φακελάκι ξηρή μαγιά (περίπου 9-10 γραμμάρια)

3)     ½ κουταλάκι γλυκού ζάχαρη

4)     250-300 ml χλιαρό νερό (το νερό κατά προσέγγιση)

5)     ½ κουταλάκι γλυκού αλάτι

6)     2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο για τη ζύμη

7)     Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

8)     Κεφαλοτύρι ή κεφαλογραβιέρα για το σερβίρισμα

Μέθοδος:

Στον κάδο του μίξερ βάζουμε τη μαγιά με τη ζάχαρη και ρίχνουμε περίπου 100 ml από το νερό που έχουμε μετρήσει. Τα αφήνουμε για 15 λεπτά μέχρι να δούμε πως η μαγιά έχει φουσκώσει, έχει κάνει φουσκάλες στην επιφάνεια και είναι ενεργοποιημένη και έτοιμη να προχωρήσουμε στη συνταγή.

Προσθέτουμε το αλεύρι και μετά το αλάτι ώστε να μην έρθει σε επαφή με τη μαγιά και την καταστρέψει. Ρίχνουμε και το υπόλοιπο μισό νερό και τέλος τις 2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο.

Με το εξάρτημα γάντζος αρχίζουμε να ζυμώνουμε τη ζύμη. Ίσως χρειαστεί ελάχιστο νερό παραπάνω αν δούμε ότι δεν επαρκεί. Η ζύμη που θα προκύψει θα είναι λεία, ελαστική και εύπλαστη χωρίς να κολλάει στα χέρια μας. Αν δούμε ότι κολλάει προσθέτουμε ελάχιστο αλεύρι ακόμα, ας πούμε μια κουταλιά της σούπας.

Όταν το ζυμάρι είναι έτοιμο το βγάζουμε από τον κάδο και το πλάθουμε για λίγο με τα χέρια μας δημιουργώντας μια λεία μπάλα την οποία λαδώνουμε καλά και τοποθετούμε ύστερα μέσα σε ένα μεγάλο μπολ το οποίο κλείνουμε με διάφανη μεμβράνη. Αφήνουμε τη ζύμη για μια περίπου ώρα ή και παραπάνω (ανάλογα με τη θερμοκρασία περιβάλλοντος) ώστε να διπλασιαστεί σε μέγεθος. Αν είναι χειμώνας την βάζουμε κοντά σε θερμαντικό σώμα και ίσως πάρει περισσότερη ώρα μέχρι να διπλασιαστεί. Το καλοκαίρι με τη ζέστη, μέσα σε μια ώρα θα είναι έτοιμη.

Όταν περάσει το διάστημα της αναμονής, βγάζουμε τη ζύμη σε μια ελαφρά λαδωμένη επιφάνεια και την χωρίζουμε σε κομμάτια τα οποία ζυμώνουμε σε μικρές μπάλες. Το κάθε κομμάτι ζύμης θα ζυγίζει περίπου 80-90 γραμμάρια και θα είναι στο μέγεθος μικρού μανταρινιού. Βγαίνουν περίπου 12 κομμάτια ζύμης με αυτή την ποσότητα.

Σε μια πιατέλα βάζουμε ελάχιστο λάδι (όχι αλεύρι)  και μέσα βάζουμε μια μπάλα ζύμης. Με τα δάχτυλά μας την πατάμε και την τραβάμε απαλά ώστε να πλατύνει ελαφρά και να κάνει ένα οβάλ σχήμα. Αυτές είναι οι τραβηχτές.

Σε ένα πλατύ και φαρδύ τηγάνι βάζουμε αρκετό ελαιόλαδο και τις τηγανίζουμε λίγες - λίγες κι από τις δυο μεριές μέχρι να πάρουν ένα χρυσαφί χρώμα. Τις βγάζουμε σε πιατέλα με απορροφητικό χαρτί και τις σερβίρουμε με ράβδους από κεφαλοτύρι ή κεφαλογραβιέρα.

Καλή επιτυχία!!!