Ορτσίνια τηγανητά

 

Ορτσίνια τηγανητά. Τί σου λέω τώρα, ε? Τί είναι το ορτσίνι και γιατί πρέπει εσύ να το γνωρίζεις? Ή μήπως αυτό ξέρει εσένα?

Τα ορτσίνια τ΄ αγόρασα πρώτη φορά προχθές και ομολογώ πως δεν τα γνώριζα. Πήγα στο ψαράδικο πρωί πρωί κι ενώ πάντα η αγορά μου είναι στοχευμένη, ξέρω δηλαδή από πριν τι θέλω, προχθές αμφιταλαντευόμουν. Εβλεπα τα γαυράκια, τη σαρδέλα, φλέρταρα λίγο και με το μπακαλιάρο για ψαρόσουπα (ασχέτως καλοκαιριού, δεν θέλω τέτοια…) και ήμουν γενικά σε δίλημμά. Στο άκουσμα από μέσα μιας φωνής που μου έλεγε επιμένοντας μάλιστα, να επιλέξω τα ορτσίνια, αφυπνίστηκα.

-        «Τί είναι τα ορτσίνια» λέω?

-        «Πάρ΄τα και θα με θυμηθείς» μου απαντά!

-        Μα δεν ξέρω αν θα τα φάνε τα παιδιά, η Κλειώ ειδικά τρώει συγκεκριμένα ψάρια. .

-        Θα της πεις ότι είναι γαύρος χοντρός.

-        Έχει γεύση γαύρου δηλαδή?

-        Πάρ΄ τα σου λέω και είναι γλύκισμα. Δεν θα καταλάβουν διαφορά!

-        Έχει πολλά κόκαλα?

-        Τίποτα! Μόνο ένα κεντρικό. Είναι ιδανικό ψάρι για παιδιά.

-        Καλά… βάλε μισό κιλό και άλλο μισό γαύρο.

-        Όχι, θα πάρεις ένα κιλό ορτσίνια και θα με θυμηθείς! Κάν΄ τα τηγανητά. Λουκούμι. Μέλι!!!

-        Τί να πω? Τόσα χρόνια τρώω ψάρια από μικρό παιδί. Πρώτη φορά τ΄ ακούω.

-        Βγαίνει μόνο ένα μήνα το χρόνο το ψάρι αυτό, γι΄αυτό δεν το ξέρεις!

-        Βγαίνει και σε λιλά? Μήπως έχεις και σε καστόρινο?

-        ………………. (μη διαχειρίσιμο σχόλιο)……..

-        Εντάξει, εντάξει. Θα τα πάρω. Τ’ αφήνω για καθάρισμα?

-        Ναι, φύγε. Μείνε ήσυχη!

Γύρισα σπίτι και γκούγκλαρα. Το ορτσίνι είναι ένα είδος ερυθρού τόνου. Το πρώτο του ξαδερφάκι με λίγα λόγια. Είναι όντως γλύκισμα, ειδικά στο τηγάνι και πανεύκολο στο καθάρισμα λόγω της απουσίας πολλών κοκάλων. Έχει κρέας όπως περίπου ο τόνος κι αν τα βρεις αυτή την εποχή τα παίρνεις! Σε μπορντό !!

 

ΟΡΤΣΙΝΙΑ ΤΗΓΑΝΗΤΑ

Υλικά:

1)     1 κιλό ορτσίνια

2)     2) αλεύρι για όλες τις χρήσεις

3)     Αλάτι

4)     Λάδι για τηγάνισμα (προτιμώ ελαιόλαδο)

Μέθοδος:

Πλένουμε και καθαρίζουμε καλά τα ψάρια. Αφαιρούμε τα κεφάλια τους και ύστερα τα πλένουμε ξανά και τα στραγγίζουμε σε σουρωτήρι ώστε να φύγουν όλα τα νερά. Τα αφήνουμε στο σουρωτήρι για περίπου τέταρτο ή αν δεν έχουμε το χρόνο, ιδανικά τα περνάμε ταμποναριστά με απορροφητικό χαρτί ώστε να στεγνώσουν. Ύστερα τ΄ αλατίζουμε καλά, όπως ακριβώς θα τα αλατίζαμε για να τα φάμε. Τα βάζουμε σε δοχείο που κλείνει με καπάκι και τα τοποθετούμε αλατισμένα πλέον στο ψυγείο για μια με δύο ώρες. Με αυτό τον τρόπο κατά κάποιο τρόπο «μαρινάρονται» και απορροφούν το αλάτι καλύτερα.

Όταν έρθει η ώρα να τηγανίσουμε ακολουθούμε την εξής διαδικασία:

Παίρνουμε μια μεγάλη πλαστική σακούλα μιας χρήσεως (αν έχουμε από αυτές που κλείνουν με zip ακόμα καλύτερα) και βάζουμε μέσα 1 γεμάτη κούπα αλεύρι. Ρίχνουμε μέσα τα ψάρια (αν δεν τα χωράει όλα, τότε τα βάζουμε μισά μισά) και κλείνουμε τη σακούλα αφήνοντας όμως αρκετό χώρο. Ανακινούμε καλά τη σακούλα, πάνω κάτω. Με αυτό τον τρόπο τα ψάρια αλευρώνονται τέλεια χωρίς να λερώσουμε ούτε σκεύη, ούτε τα χέρια μας. Αν χρειάζεται προσθέτουμε επιπλέον αλεύρι.

Βγάζουμε τα ψάρια πιάνοντάς τα από τις ουρές και τινάζοντάς τα ελαφρά μέσα στη σακούλα ώστε να φύγει το περιττό αλεύρι από πάνω τους. Τα βάζουμε σε μια πιατέλα.

Σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι βάζουμε λάδι τόσο ώστε να καλύπτει περίπου το ψάρι όταν αυτό πέσει μέσα. Υπολογίζουμε περίπου γύρω στα 1.5 με 2 εκατοστά. Το αφήνουμε να κάψει σε μέτρια προς δυνατή θερμοκρασία.

Μόλις το λάδι είναι έτοιμο τότε ρίχνουμε ένα ένα και με προσοχή τα ψάρια, τοποθετώντας το ένα δίπλα στο άλλο σε σειρές και γεμίζοντας έτσι τον πάτο του τηγανιού. Τηγανίζουμε τα ψάρια για 5-6 λεπτά γυρίζοντάς τα μια φορά μόνο! Ο χρόνος του τηγανίσματος είναι σχετικός και με το μέγεθος του ψαριού όπως και με την ένταση της θερμοκρασίας του λαδιού. Τα ορτσίνια είναι έτοιμα μόλις δούμε να έχουν χρυσίσει και ροδοκοκκινίσει και από τις δυο τους πλευρές.

Τα βγάζουμε προσεκτικά και τα τοποθετούμε σε πιατέλα στρωμένη με απορροφητικό χαρτί ώστε να φύγει το περιττό λάδι. Αν χρειαστεί κάνουμε και δεύτερη τηγανιά.

Τα σερβίρουμε σε πιατέλα μαζί με «κούπες» από λεμόνι για όσους επιθυμούν να στύψουν από πάνω τους. Τρώγονται ιδανικά με μια ωραία και πλούσια ντοματοσαλάτα συνοδευόμενη από φρέσκο ζυμωτό ψωμί.

Καλή επιτυχία!!!