Τραχανάς ξινός με κατίκι Δομοκού και σύγκλινο Μάνης

 

Δεν θα σου πω τα τετριμμένα περί κρύου και χιονιά, γιατί αν μη τι άλλο το νιώθεις στο πετσί σου, σ΄ όποιο μέρος της Ελλάδας κι αν βρίσκεσαι. Χειμώνας είναι θα περάσει. 

Θα σου πω για μια αγκαλιά. Αυτή του τραχανά. Θα σου πω όμως πως για ΄μένα το φαγητό δεν έχει εποχή, δεν εξαρτάται απ΄την κλιματική αλλαγή ούτε τα καιρικά φαινόμενα. Θέλω αγκαλιά τώρα, είτε είναι χειμώνας, είτε καλοκαίρι, είτε στάζουμε απ΄τη ζέστη, είτε τουρτουρίζουμε απ΄ το κρύο. Και πως να μην είναι ο τραχανάς αγκαλιά όταν ο πρώτος άνθρωπος που μου τον έμαθε ήταν η γιαγιά μου? Γιαγιά σημαίνει τρυφερό χάδι, ζεστή αγκαλιά και συγκεκριμένες μυρωδιές που μου την φέρνουν ξανά στη μνήμη. Τα φαγητά για μένα είναι ξεκάθαρα αναμνήσεις, τόσο καλές όσο και κακές.

Σήμερα αγκαλιάζω όποιον το χρειάζεται και το θέλει. Κυρίως αγκαλιάζω τον εαυτό μου προσφέροντάς του αυτό το πιάτο που έχει μέσα όλη τη γεύση που θα μπορούσε ένα τέτοιο φαγητό να έχει. Πρώτη ύλη είναι η παραδοσιακή ποιότητα μιας πολύ καλής μάρκας τραχανά, από οικογενειακή επιχείρηση. Με λίγα λόγια ξινός τραχανάς, σπιτικός, χωρίς συντηρητικά, με γεύση σαν αυτή απ΄ τα παλιά. Πλαισιώνεται από κρεμώδες κατίκι, έντονο καπνιστό σύγκλινο και τον πελτέ που είχε πάντα στο ντουλάπι η γιαγιά και τον έβαζε σε όλα της τα κοκκινιστά φαγητά. Η βάση της συνταγής είναι αυτή η παλιακή, με μικρές όμως δικές μου μετατροπές.

Το φρυγανισμένο ζεστό, χωριάτικο ψωμί είναι απαραίτητο και το κόκκινο ξηρό κρασί, είναι από επιθυμητό έως επιβεβλημένο τολμώ να πω. Τα συστήνω και τα δύο ανεπιφύλαχτα.

ΤΡΑΧΑΝΑΣ ΞΙΝΟΣ ΜΕ ΚΑΤΙΚΙ ΔΟΜΟΚΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΙΝΟ ΜΑΝΗΣ

Υλικά για 2-3 μερίδες:

1)     200 γρ. τραχανά ξινό

2)     5 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο

3)     ½ κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο

4)     2-3 κλαδάκια φρέσκο θυμάρι (τα φύλλα μόνο)

5)     150 γραμμάρια σύγκλινο κομμένο σε μικρούς κύβους

6)     1 κουταλιά σούπας πελτέ

7)     1 λίτρο ζωμό κοτόπουλου ή βοδινού (ζεστό)

8)     2 γεμάτες κουταλιές σούπας Κατίκι Δομοκού

9)     1 κουταλάκι γλυκού ζάχαρη

10)  Αλάτι

Μέθοδος:

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το λάδι να κάψει και σοτάρουμε σε αυτό τα κομματάκια του σύγκλινού μέχρι να ροδίσουν. Μόλις είναι έτοιμα τα βγάζουμε σε ένα πιάτο και τα αφήνουμε στην άκρη.

Στο ήδη υπάρχον λάδι (το οποίο έχει και τη γεύση πλέον του σύγκλινου) ρίχνουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και το σοτάρουμε πολύ καλά μέχρι να μαλακώσει. Ύστερα προσθέτουμε τον πελτέ, το θυμάρι, τη ζάχαρη και λίγο αλάτι. Ανακατεύουμε για μισό λεπτό ώστε να ζεσταθεί ο πελτές και να αφήσει τα αρώματά του το θυμάρι και προσθέτουμε το ζωμό.

Μόλις πάρει βράση ο ζωμός ρίχνουμε τον τραχανά και ανακατεύουμε. Κλείνουμε την κατσαρόλα με το καπάκι και χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία. Σιγομαγειρεύουμε τον τραχανά μέχρι να δοκιμάσουμε και να δούμε ότι έχει βράσει, περίπου 10-15 λεπτά το πολύ. Όταν είναι έτοιμος αποσύρουμε την κατσαρόλα από το μάτι της κουζίνας. Θέλουμε να έχει αρκετό υγρό και να μην είναι στεγνός γιατί όσο μένει απορροφά.

Προσθέτουμε το κατίκι Δομοκού και ανακατεύουμε να αποκτήσει κρεμώδη υφή. Δοκιμάζουμε κι αν χρειάζεται προσθέτουμε αλάτι μέχρι να έχει την επιθυμητή γεύση.

Σερβίρουμε αμέσως σε πιάτα βάζοντας αρκετά από τα κυβάκια του σύγκλινου στο κάθε πιάτο, όπως επίσης και μπούκοβο ή μερικά φύλλα από θυμάρι.

Το φρυγανισμένο χωριάτικο ψωμί και το κόκκινο, ξηρό κρασί είναι απόλυτα ταιριαστή συνοδεία για αυτό το φαγητό και τα συστήνω ανεπιφύλαχτα.

Καλή επιτυχία!!!

Τη συνταγή αυτή τη δημιούργησα στα πλαίσια της συνεργασίας μου 

με την οικογενειακή επιχείρηση ζυμαρικών «Θέρος»