Ξέρω ότι με
διαβάζει η μάνα μου τώρα και γνωρίζω πολύ καλά τις απόψεις της για την πίτα που
άμα δεν έχει μέσα τη μάνα της και τον πατέρα της από μυρωδικά, όπως μυρώνια,
καυκαλίθρες, άνηθους, μαϊντανούς, και τσουκνίδες,
λάπατα, σέσκουλα κι ότι λογής χόρτα μπορείς να φανταστείς, δεν την καταδέχεται και
την απορρίπτει. Μάνα, μη συνεχίζεις παρακάτω. Δεν θ΄αντέξεις αυτά που θα δεις ή
μάλλον αυτά που δε θα δεις! Γιατί τα περισσότερα από τα παραπάνω δεν υπάρχουν
στην πτωχή πλην νόστιμη πίτα μου.
Υπάρχει βρε
αδερφέ και η εκδοχή της λιτής κι απέριττης σπανακόπιτας, αυτής που ούτε για
φτύσιμο την έχει, που όμως αν τη φτιάξει καλό χέρι, με μαεστρία, πίστεψέ με
είναι εξαιρετική. Γιατί δεν έχουν όλες οι γυναίκες δίπλα τους χωράφι να μαζέψουν
καυκαλίθρες, ούτε λαϊκή, ούτε την όρεξη να φαν τα νιάτα τους στο καθάρισμα
χορταρικών όπως τα ΄φαγε η ίδια και στο τέλος τί κατάλαβε? Τίποτα! Υπάρχει κι
αυτή η Ελλάδα μάνα! Της ευκολίας, της έλλειψης χρόνου ή υπομονής.
Σήμερα ανοίγω
φύλλο σπιτικό. Κάνω που κάνω μιαν έκπτωση στα μυρωδικά, ας φτιάξω σπιτικό φύλλο
να την ανεβάσω. Δεν είναι τίποτα το σπουδαίο. Το ταψί είναι σχετικά μικρό κι
ακόμα κι εσύ που δεν έχεις εμπειρία από πλάστες και φύλλα, είναι εύκολο να το
ανοίξεις στη διάμετρο που θα σου πω. Η δόση είναι μικρή, η πίτα φτενή κι έχει ενδιάμεσα
στη γέμιση άλλο ένα φύλλο τσόντα, γιατί λατρεύουμε το ζυμάρι κι όσο κι αν έχει,
δεν μας φτάνει. Βάζω αρκετό πιπέρι γιατί πάει με το χορτάρι, βάζω λίγο τραχανά σταρένιο
και λίγο ρύζι, φέτα άφθονη να νοστιμίσει και φυσικά πράσο να γλυκίσει. Είμαι περήφανη
γι΄αυτή την πίτα! Να είσαι κι εσύ μάνα!
Αν θες να δεις
την επική χορτόπιτα που σου είπα, βρίσκεται στο μπλογκ από το 2013 και είναι ΕΔΩ.
ΣΠΑΝΑΚΟΠΙΤΑ ΜΕ
ΦΕΤΑ
Υλικά για τη
ζύμη:
1)
600
γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2)
½
κουταλάκι γλυκού αλάτι
3)
4
κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
4)
300-330
ml νερό σε θερμοκρασία
δωματίου
Υλικά για τη
γέμιση:
1)
400
γραμμάρια σπανάκι (καθαρό βάρος) χοντροκομμένο
2)
1
μεγάλο πράσο ψιλοκομμένο
3)
4
κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
4)
1
μέτριο κρεμμύδι ξερό τριμμένο ή λιωμένο στο πολυμίξερ
5)
½
ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
6)
½
ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
7)
5
κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
8)
300
γραμμάρια τυρί φέτα
9)
3
κουταλιές σούπας τραχανά σταρένιο
10)
2
κουταλιές σούπας ρύζι γλασέ ή Καρολίνα
11)
1
μεγάλο αυγό
12)
1
κοφτό κουταλάκι γλυκού αλάτι (περίπου διότι αυτό εξαρτάται από την αλμύρα της
φέτας)
13)
Πιπέρι
αρκετό
Επιπλέον:
1)
Ελαιόλαδο
για το λάδωμα των φύλλων
2)
Λίγο
ακόμα αλεύρι για το άνοιγμα των φύλλων
Μέθοδος:
Καθαρίζουμε,
πλένουμε και ψιλοκόβουμε όλες τις πρασινάδες. Αφήνουμε τα υλικά μας στην άκρη.
Φτιάχνουμε το
ζυμάρι:
Μπορούμε να το
ζυμώσουμε στο μίξερ με το εξάρτημα «γάντζος» ή να το ζυμώσουμε στο χέρι. Είναι
το ίδιο πράγμα. Εγώ προσωπικά το κάνω στο μίξερ.
Βάζουμε το αλεύρι
στο μίξερ μαζί με το αλάτι και προσθέτουμε το ελαιόλαδο και το νερό. Το θέτουμε
σε λειτουργία και ζυμώνουμε μέχρι να σχηματιστεί μια εύπλαστη μπάλα ζύμης, η
οποία θα είναι μαλακή και βελούδινη. Βάζουμε τη ζύμη σε ένα μπολ, τη σκεπάζουμε
με διάφανη μεμβράνη για να μη στεγνώσει και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για
μισή ώρα, μέχρι δηλαδή να ετοιμάσουμε τη γέμιση.
Φτιάχνουμε τη
γέμιση:
Σε μια φαρδιά και
μεγάλη κατσαρόλα (πλασωτέ) βάζουμε το λάδι να κάψει και σοτάρουμε σε αυτό το
πράσο μέχρι να μαραθεί και να μειωθεί σε όγκο. Κατόπιν ρίχνουμε το φρέσκο
κρεμμυδάκι και το σοτάρουμε για λίγα λεπτά και αυτό και τέλος προσθέτουμε το
τριμμένο ξερό κρεμμύδι, ανακατεύοντάς το για ένα λεπτό και αυτό.
Τέλος ρίχνουμε το
σπανάκι και τα μυρωδικά (άνηθο και μαϊντανό). Ανακατεύουμε μέχρι να δούμε ότι
έπεσε ο όγκος τους και ήπιαν τα υγρά. Αποσύρουμε από τη φωτιά την κατσαρόλα.
Προσθέτουμε τώρα
μέσα στα λαχανικά τον τραχανά, το ρύζι, την φέτα τριμμένη αν δεν θέλουμε να
φαίνεται ή σπασμένη σε χοντρά κομμάτια αν μας αρέσει να την αισθανόμαστε,
αλάτι, αρκετό πιπέρι γιατί ταιριάζει με το σπανάκι και το αυγό. Ανακατεύουμε
πολύ καλά και η γέμιση είναι έτοιμη. Την αφήνουμε στην άκρη.
Ανοίγουμε τα
φύλλα και στήνουμε την πίτα:
Λαδώνουμε πολύ
καλά ένα ταψί διαμέτρου 33-35 εκατοστών. Το αφήνουμε στην άκρη.
Παίρνουμε το
ζυμάρι και το κόβουμε σχεδόν στη μέση. Το ένα κομμάτι να είναι ελαφρώς μικρότερο
από το άλλο δηλαδή. Το μικρότερο κομμάτι το ανοίγουμε σε μεγάλο, στρογγυλό
φύλλο με τη βοήθεια του πλάστη μας, πάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια. Το φύλλο
πρέπει να είναι μεγαλύτερο από τη διάμετρο του ταψιού και να εξέχει από τα
τοιχώματά του, δηλαδή περίπου 50 εκατοστά.
Απλώνουμε πάνω στον
πάτο του ταψιού το φύλλο μας και αφήνουμε τα περισσευούμενα μέρη του να εξέχουν
από τα τοιχώματα του ταψιού.
Το λαδώνουμε
ελαφρά και στρώνουμε τη μισή γέμιση να πάει παντού σε όλη την επιφάνειά του.
Παίρνουμε το
δεύτερο και ελαφρώς μεγαλύτερο κομμάτι ζύμης και το κόβουμε σε δυο ίσα μέρη.
Ανοίγουμε πάλι
πάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια με τη βοήθεια του πλάστη μας ένα δεύτερο φύλλο,
που αυτή τη φορά όμως να είναι η διάμετρός του ίση με τη διάμετρο του ταψιού.
Στρώνουμε αυτό το
φύλλο πάνω στην απλωμένη γέμιση, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην εξέχει του
ταψιού. Αν τσαλακώσει το φύλλο ή κάνει πτυχές, δεν μας πειράζει, ίσα ίσα. Το λαδώνουμε
κι αυτό ελαφρά.
Απλώνουμε πάνω
του και την υπόλοιπη μισή γέμιση ομοιόμορφα όπως την πρώτη φορά. Παίρνουμε τα
τμήματα του πρώτου φύλλου που στρώσαμε στον πάτο του ταψιού, που εξέχουν και τα
γυρνάμε προς τα μέσα πάνω στη γέμιση, με τέτοιο τρόπο ώστε να την κλείσουμε
μέσα του. Λαδώνουμε τα τμήματα του φύλλου αυτού.
Τέλος ανοίγουμε
το τρίτο και τελευταίο κομμάτι ζύμης που έχει περισσέψει, ακριβώς όπως κάναμε
και τις άλλες δυο φορές, σε φύλλο με διάμετρο λίγο μεγαλύτερη από του ταψιού μας.
Το στρώνουμε στην επιφάνεια της πίτας προσπαθώντας να κάνουμε όσο το δυνατόν
περισσότερες πτυχές μπορούμε. Γυρνάμε προς τα μέσα με τα χέρια μας τα
τμήματα του φύλλου που περισσεύουν,
δημιουργώντας τον κόθρο της πίτας, δηλαδή το κυκλικό στεφάνι από ζύμη που έχουν
όλες οι πίτες στο τελείωμά τους.
Λαδώνουμε πολύ
καλά την επιφάνεια της πίτας και την κόβουμε σε 8 μεγάλα κομμάτια βυθίζοντας το
μαχαίρι μέχρι μέσα. Καταβρέχουμε τέλος την επιφάνειά της με αρκετές σταγόνες
νερού και την βάζουμε να ψηθεί σε προ θερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς για
περίπου 1 ώρα. Είναι έτοιμη όταν έχει ψηθεί το φύλλο καλά, είναι τραγανό και
έχει πάρει χρώμα.
Βγάζουμε την πίτα
από το φούρνο και την αφήνουμε να σταθεί για λίγη ώρα πριν την κόψουμε. Κατά τη
γνώμη μου είναι καλύτερη χλιαρή.
Καλή επιτυχία!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου