Παγωτό σοκολάτα με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς

Νεκρά φύσις!

Ζεις μια ζωή ψιλονορμάλ, mainstream (ελληνιστί), σπίτι – δουλειά, δουλειά – σπίτι.  Κι εκεί που όλα κυλούν σαν ρολόι (ξεκούρδιστο μεν, ρολόι δε), έρχεται η οικονομική κρίση και σε παίρνει σβάρνα κι εσένα και τα mainstream σου.

Κι αρχίζουν όλα από την αρχή και ακόμα πιο πίσω απ΄ την αρχή. Κρίση όχι μόνο στην τσέπη, αλλά και στις σχέσεις, τις φιλίες, τις αξίες. Κρίση στους άνδρες. Ποίους άνδρες? Αυτούς που δεν υπάρχουν πια!!

Και βγαίνεις μια βόλτα, πας σε ένα μπαρ και αν υπάρχουν δύο ζαβά σε όλη την Αθήνα, είναι εκεί έτοιμα να σου την πέσουν. Πρώτος θαρραλέος ένας απροσδιορίστου ηλικίας άνω των 45 ετών, ξέμπαρκο μπακούρι. Δηλώνει λογιστής αλλά στη συνέχεια προκύπτει αστρο-λόγος/νόμος (δεν θυμάσαι, ήσουν και στην δεύτερη βότκα με τη μουσική στη διαπασών) καθώς και συλλέκτης βότσαλων από την παραλία! Γνωστός στα νότια προάστια. Βγαίνει πάντα μόνος του, αυτός κι ο πόνος του. 

Έρχεται που λες, κι αρχίζει το διακριτικό και ρομαντικό φλερτ. Μόνο τα λέλουδα του λείπουν απ΄ το χέρι. Αντ΄αυτού κρατάει ένα στριφτό (το ένα από τα 6 που έχει προγραμματίσει να καπνίσει απόψε, γιατί πάσχει και από καπνό όπως σου εξομολογείται). Κι ενώ τα RIZLA του τελειώνουν μαζί με τον καπνό, τελειώνει και η υπομονή σου κοπελιά γιατί απόψε ήρθες για να πιεις και όχι να αγιάσεις.

Κι εκεί που τον στέλνεις αδιάβαστο πετώντας επίτηδες μια δολοφονική και εντελώς ντεκαυλέ ατάκα, αυτός βλέπεις πως πίνει μια - δυο γουλιές από το ποτό του, το σκέφτεται, το επεξεργάζεται και επανέρχεται δριμύτερος. Τίποτα δεν τον πτοεί. Είναι απεγνωσμένος και αποφασισμένος. Μετά από αυτό, κι ενώ έχεις ρίξει όσο πάγο μπορούσες,  τον έχεις απλά να στέκεται σαν παπαγάλος στο πέτο σου για το υπόλοιπο βράδυ. Διακριτικά μεν αλλά υπό το άγρυπνο βλέμμα του δε, είσαι υπό παρακολούθηση! Είναι εκεί και ελπίζει!

Δεύτερο κελεπούρι κατά τις 3 π.μ. κι ενώ είσαι στην  τρίτη βότκα. Σκάει μύτη από το πουθενά ένα μικρό, είναι δεν είναι 18 ετών. Κοιτάς γύρω σου και θυμάσαι πως δεν είδες το amber alert του «Χαμόγελου» πριν φύγεις από το σπίτι. Κάποιος να το μαζέψει το ανήλικο.  Ειλικρινά, τώρα καταλαβαίνεις από που παίρνει ο Λαζόπουλος ιδέες για τους ήρωες του. Ο μικρός – χαζός μοιάζει σαν τον Τζίμι του Λάκη,  αλλά στο ποιο βλαμμένο του. Το τι ακούς από το στόμα του δεν περιγράφεται, ενώ ταυτόχρονα χοροπηδάει σαν συγκαμένος ή απλά χορεύει το δικό του χορό καλέσματος του θηλυκού!!! ...Το ειδος ομολογουμένως σπανίζει.

Έρχεται λοιπόν, αυτοπαρουσιάζεται, συστήνεται, κορδώνεται, και αρχίζει να σου μιλά με μισά αγγλικά, μισά ελληνικά προς χάριν εντυπωσιασμού. Δηλώνει “artist”, και το πρώτο του βήμα όπως λέει όταν φλερτάρει είναι το “body language” (κι ότι κατάλαβες, κατάλαβες ταπεινή βλαχάρα). Κάποια στιγμή χάνεται η μπάλα... εσύ γελάς νευρικά, όχι από τα αστεία του αυτοαποκαλούμενου “open mind” τεκνού, αλλά από το κακό που σε βρήκε. Κοιτάς γύρω σου να γραπωθείς από κάπου να γλυτώσεις. Αν "το περιστατικό" δεν άπτεται της δίωξης ναρκωτικών τότε ας φωνάξει κάποιος τον μπόγια.

Τελευταία ελπίδα. Πετάς πάλι την δολοφονική ατάκα, αυτή που κρατάς για τις δύσκολες ώρες, και εύχεσαι αυτή τη φορά να πιάσει. Μετά την αρχική έκπληξη... πάλι τζίφος. Άλλος ένας αποφασισμένος να μην γυρίσει στο σπίτι απόψε μόνος του. Κολλάει περισσότερο. Μαζοχισμός ή απόγνωση?

Η βραδιά απόψε δεν σου ανήκει. Πάρ΄το απόφαση και εξαφανίσου. Τα μαζεύεις, χαιρετάς και φεύγεις. Πας σπίτι κατά τις 5. Ανοίγεις κατάψυξη, ανοίγεις τηλεόραση, ανοίγεις το πρώτο συρτάρι της κουζίνας για κουτάλι και αράζεις στο κρεβάτι. Λίγο το τηλεμάρκετινγκ, λίγο η δροσιά του παγωτού σοκολάτα και σε παίρνει ο ύπνος με το άδειο κουβαδάκι αγκαλιά!!! 

Και λίγα λόγια για το παγωτό: 

Άλλο ένα παγωτό γι΄αυτό το καλοκαίρι. Με σοκολάτα αυτή τη φορά και όποιος την αγαπά θα κάνει το παγωτό αυτό το νούμερο “1” ever!!  Το λέω μετά λόγου γνώσης, αφού εγώ που είμαι ταγμένη στη βανίλια, απλά το λάτρεψα. Θες η ποικιλία του σε καραμελωμένους ξηρούς καρπούς, θες η απαλή του υφή που πραγματικά τις  4 μέρες που το είχα στην κατάψυξη (τόσο άντεξε...) δεν κοκάλωσε, το έκαναν αγαπητό. Αξιολάτρευτο όμως, το έκανε η τέλεια γεύση του.  Γεύση παγωτού που συναντάς μονάχα σε καλά ζαχαροπλαστεία. 

Οι άπιστοι, δύσπιστοι και επιφυλακτικοί προκαλείστε  να δοκιμάσετε! Ξέρω ότι μερικοί έχετε ένα θεματάκι με τους κρόκους των αυγών όταν χρησιμοποιούνται σε παγωτά. Αφ΄ ενός όμως θα προτιμήσετε τα βιολογικά για όλους τους γνωστούς λόγους, αφετέρου σε αυτή τη συνταγή οι κρόκοι παστεριώνονται με το καυτό σιρόπι, άρα ξεπερνάμε και αυτό το πρόβλημα. 

Τέλος να σημειώσω ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να βάλετε ρούμι ή οποιοδήποτε άλλο αλκοολούχο ποτό σε ποσότητα πάνω από 40 γραμμάρια. Λιγότερο ναι. Περισσότερο όμως όχι, γιατί το αλκοόλ θα εμποδίσει το παγωτό να πήξει και έτσι θα καταστραφεί η συνταγή.

Όσοι το δοκιμάσετε,  θα το απολαύσετε με την ψυχή σας!! 

ΠΑΓΩΤΟ  ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΜΕ ΚΑΡΑΜΕΛΩΜΕΝΟΥΣ ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ 

Υλικά για το παγωτό σοκολάτας: 

     1)      200 γραμμάρια κουβερτούρα ψιλοκομμένη

     2)      150 γραμμάρια ζάχαρη

     3)      50 γραμμάρια νερό

     4)      30 γραμμάρια μέλι

     5)      6 κρόκους από βιολογικά αύγά

     6)      500 γραμμάρια κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά

     7)      40 γραμμάρια μαύρο ρούμι

Υλικά για τους καραμελωμένους ξηρούς καρπούς:

     1)      50 γραμμάρια αμύγδαλα με τη φλούδα τους

     2)      50 γραμμάρια καρύδι

     3)      50 γραμμάρια φιστίκια κάσιους

     4)      50 γραμμάρια φιστίκια αιγίνης

     5)      150 γραμμάρια ζάχαρη κρυσταλική 

Οι καραμελωμένοι ξηροί καρποί πριν τεμαχιστούν.

Διαδικασία!

Αρχίζουμε με το καραμέλωμα των ξηρών καρπών:

            Στον πάγκο της κουζίνας απλώνουμε μια λαδόκολλα.

Τοποθετούμε ένα αντικολλητικό τηγάνι στο μάτι της κουζίνας, σε μέτρια θερμοκρασία και το αφήνουμε μέχρι να κάψει. Εν το μεταξύ, ζεσταίνουμε τους ξηρούς καρπούς σε ένα ταψάκι στο φούρνο ή σε ένα πιάτο στα μικροκύματα. 

            Μόλις το τηγάνι κάψει ρίχνουμε σιγά – σιγά και σταδιακά τη ζάχαρη, ανακατεύοντας παράλληλα. Δεν τη ρίχνουμε όλη μαζί, ούτε και σε μεγάλες ποσότητες. Αντίθετα την προσθέτουμε σιγά – σιγά, έτσι ώστε κάθε δόση να προλαβαίνει να γίνει καραμέλα πριν προσθέσουμε την επόμενη. Ταυτόχρονα ανακατεύουμε καλά με ξύλινη σπάτουλα. 

            Όταν ρίξουμε όλη τη ζάχαρη και η καραμέλα πάρει σκούρο ξανθό χρώμα, προσθέτουμε τους ζεστούς ξηρούς καρπούς και ανακατεύουμε με γρήγορο ρυθμό να καλυφθούν όσο γίνεται περισσότερο με την καραμελωμένη ζάχαρη. Δεν αφήνουμε πολύ το μίγμα στη φωτιά γιατί θα πικρίσει η καραμέλα.

            Μόλις το στάδιο αυτό ολοκληρωθεί, απλώνουμε τους καραμελωμένους πλέον ξηρούς καρπούς στη λαδόκολλα που έχουμε ήδη απλώσει στον πάγκο της κουζίνας. Τους αφήνουμε να κρυώσουν και να κοκαλώσουν για μία με δύο ώρες. 

            Στη συνέχεια τους σπάμε σε κομμάτια και τα βάζουμε λίγα λίγα στο μπλέντερ (μούλτι). Τα σπάμε σταδιακά και τα θριμματίζουμε, όχι όμως τόσο ώστε να γίνουν σκόνη. Θέλουμε να ειναι ψιλοκομμένοι και να τους καταλαβαίνουμε στο δόντι. Μόλις τελειώσουμε το τρίψιμο των ξηρών καρπών τους βάζουμε σε ένα μπολάκι και τους αφήνουμε στην άκρη.

Πάμε στο παγωτό τώρα...

Για τη συνταγή χρειαζόμαστε μίξερ πάγκου και όχι χειρός ή έναν φίλο  για να βοηθήσει !!! 

                Αρχικά χτυπάμε την κρέμα γάλακτος στο μίξερ σε πολύ δυνατή ταχύτητα με το σύρμα, μέχρι να γίνει παχύρευστη σαν γιαούρτι. Όχι όμως σαντιγί. Μόλις είναι έτοιμη, την αδειάζουμε σε ένα μεταλλικό σκεύος (κατά προτιμιση), και την βάζουμε να περιμένει στο ψυγείο μέχρι να την χρειαστούμε. Πλένουμε τον κάδο του μίξερ.

                Χωρίζουμε τα αυγά σε κρόκους και ασπράδια. Τοποθετούμε τους κρόκους στον κάδο του μίξερ και τους χτυπάμε με το σύρμα σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα.  Χρειάζονται χτύπημα για αρκετή ώρα. 

                Στο διάστημα αυτό εμείς φτιάχνουμε το σιρόπι. Δηλαδή βάζουμε σε ένα μικρό κατσαρολάκι τη ζάχαρη με το νερό και ανάβουμε τη φωτιά στο μέγιστο. Μόλις κοχλάσει το σιρόπι το αφήνουμε για 1-2 λεπτά να βράσει και κατόπιν αποσύρουμε το σκεύος από τη φωτιά. Προσθέτουμε το μέλι και ανακατεύουμε να ομογενοποιηθεί. 

                Καθώς οι κρόκοι συνεχίζουν να χτυπιούνται στο μίξερ, εμείς με το κατσαρολάκι ρίχνουμε σε αυτούς, το καυτό σιρόπι λίγο – λίγο χωρίς να σταματήσουμε το χτύπημα. Το σιρόπι πρέπει να πέφτει ελάχιστο και με συνεχόμενη ροή.  Σαν να είναι μια λεπτή τρίχα. Δεν πρέπει να βιαστούμε να το ρίξουμε, ούτε και να διακόπτουμε τη ροή. Ετσι θα γίνει σωστά η παστερίωση των αυγών. 

                Συνεχίζουμε το χτύπημα ακόμα και όταν έχει πέσει όλο το σιρόπι μέσα στους κρόκους. Σταματάμε μόνο όταν το μίγμα έχει κρυώσει και έχει γίνει παχύρευστο και αφράτο. Το αφήνουμε στην άκρη. 

                Λιώνουμε την κουβερτούρα στο φούρνο μικροκυμάτων ή σε μπεν μαρί και την αδειάζουμε στο μιγμα των κρόκων και του σιροπιού. Ανακατεύουμε πολύ καλά!

                Παίρνουμε και την κρέμα γάλακτος που έχουμε χτυπήσει προηγουμένως και την έχουμε αφήσει στο ψυγείο και την ρίχνουμε και αυτήν στο σοκολατένιο πλέον μίγμα. Ανακατεύουμε με μία σπάτουλα κάνοντας πολύ απαλές κινήσεις μέχρι το μίγμα να ομογενοποιηθεί.   

                Τέλος προσθέτουμε τους καραμελωμένους ξηρούς καρπούς, καθώς επίσης και το ρούμι  και ανακατεύουμε πάλι. Τοποθετούμε το παγωτό σε ένα μεγάλο, μεταλλικό κατά προτίμιση σκεύος  και το βάζουμε στην κατάψυξη.  Σε περίπου δύο ώρες το βγάζουμε και το ανακατεύουμε καλά με ένα πιρούνι. Ετσι οι ξηροί καρποί που ενδεχωμένως λόγω βαρύτητας έχουν κάτσει στον πάτο θα ενσωματωθούν καλύτερα μέσα στο παγωτό αφού αυτό  ήδη έχει αρχίσει να παγώνει. 

                Το αφήνουμε στην κατάψυξη οπωσδήποτε για μία νύχτα πριν το σερβίρουμε.  Το αφήνουμε 10 λεπτά περίπου εκτός ψυγείου όταν θέλουμε να το σερβίρουμε, έτσι ώστε να κόβεται καλύτερα. 

Καλή επιτυχία!!!