Σύκα με κατίκι

48 ώρες.

Τόσο κράτησαν οι φετινές μου διακοπές. Ένα συμπυκνωμένο Σαββατοκύριακο ελευθερίας, χωρίς ίχνος υποχρεώσεων. Όλα από μένα, για μένα.

 

Δύο μέρες στο camping. Χρειάστηκα περί τα δύο λεπτά σκέψης για να πάρω την απόφαση. Μετά από 10 χρόνια θα ξαναπήγαινα. Τότε δεν μου άρεσε καθόλου. Τώρα ...ποιος ξέρει?

Ας πάω και βλέπουμε.

Μάζεψα μερικά από τα υπάρχοντά μου, 2 πετσέτες, 2 σεντόνια, 3 πρόχειρα φορέματα, 4 μαγιό, το μαξιλάρι μου, οδοντόβουρτσα, σαμπουάν κλπ. Τα στρίμωξα όλα σε ένα σακ βουαγιάζ που χρειάστηκε να κάτσουν πάνω του και τα 69 κιλά μου για να κλείσει, ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμουν τον πίδακα από ρούχα που θα δημιουργείτο όταν το ξανά άνοιγα.

Απόφαση δεύτερη και πιο σημαντική. Θα πήγαινα με το ΚΤΕΛ. Oh, Jesus Christ!!!! Το αυτομαστίγωμα σε όλο του το μεγαλείο. Απόφαση που πήρε αυτοβούλως η έφηβη μέσα μου, καθώς είχε ρίξει υπνωτικό χάπι στον καφέ της ενήλικης. 

Φόρτωσα  τα μπαγκάζια στον ώμο και πήρα το δρόμο για το πρακτορείο. Το ταξίδι μου στην Β’ Εύβοια ξεκίνησε με μια καθυστέρηση ενός τετάρτου, συνεχίστηκε με έναν βαρβάτο καβγά του οδηγού με μια παράξενη κυρία σε προκλημακτηριακή φάση και πλαισιώθηκε από βαριά λαϊκά ακούσματα (ΝΤΑΛΚΑΣ 88,2  - «Δώσε πόνο»)!!!!!

Το χαλασμένο air condition δεν με απασχόλησε διόλου, μιας και η ανθεκτικότητά μου στη ζέστη υπερβαίνει αυτή της καμήλας και να που μια φορά φάνηκε χρήσιμη. Αυτό με έκανε να είμαι σε σαφώς πλεονεκτικότερη θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους συνεπιβάτες, τους οποίους παρακολουθούσα να κάνουν αέρα με τα περιοδικά και να βλαστημάνε την ώρα και τη στιγμή.... 

Η πανέμορφη διαδρομή με αποζημίωσε στο έπακρο. Το καταπράσινο Πευκοδάσος, τα πλατάνια στις όχθες του ποταμού και οι ελικοειδείς δρόμοι σκιασμένοι από ένα φυσικό υπόστεγο από πράσινα κλαδιά με οδήγησαν στις μαγευτικές Ροβιές. 

Κι εκεί ήρθε η πληρότητα!!

Η Πέπη με περίμενε με ένα ανοιχτό κουτί παγωμένα από την κατάψυξη Caprice, 

με την σκηνή μου έτοιμη στημένη κάτω από μια ελιά και ένα ιδιαίτερο ορεκτικό που μόλις είχε φτιάξει. Φρέσκα σύκα με κρεμώδες κατίκι, μια ιδέα ρίγανης, λίγες σταγόνες ελαιόλαδο και μπαλσάμικο. 

Έτσι όμορφα ξεκίνησε το διήμερο της ξεκούρασης. Και συνεχίστηκε με βουτιές, καταδύσεις, πρωινό μπάνιο την ώρα που ανέτειλε ο ήλιος, μεσημεριανό ύπνο στην αιώρα κάτω από το πεύκο, τουρνουά τάβλι, μουσική, χαλάρωση, ψάρεμα,  φοβερό φαγητό και ξανά μπάνιο ως τη δύση. 

Το 48ωρο πέρασε γρήγορα κι εγώ επέστρεψα σπίτι, με την ίδια λαϊκή μουσική, το ίδιο χαλασμένο air condition και την φωτογραφική μου μηχανή γεμάτη από εκπληκτικές φωτογραφίες. Φωτογραφίες που αποτύπωναν την χαρά μου η οποία αν ήταν μετρήσιμη θα έλεγα πως είναι αντιστρόφως ανάλογη από τις  ώρες που έμεινα εκεί. 

Σημειώσεις: 

     1)      Να θυμηθώ να φτιάξω κι εγώ αυτό το ορεκτικό με σύκα πριν τελειώσει η εποχή τους. 

     2)      Να φέρω σ΄αυτόν τον μικρό παράδεισο του χρόνου τους ανθρώπους που αγαπώ.

     3)      Να μην ξεχνώ πότε – πότε να ρίχνω υπνωτικό χάπι στην ενήλικη μέσα μου και να αφήνω την έφηβη να ξεσαλώνει.

      Σημειώσεις ξανά: 

     1)    Φιλόζωοι και οικολόγοι παρακαλώ καθίστε κάτω!  

      Το baby octopus που βλέπετε να κανακεύω είναι ένα μικρό χταποδάκι που πιάσαμε εκεί κοντά στην παραλία και απλά φωτογραφηθήκαμε μαζί του (όπως βλέπετε με μεγάλη αγάπη). Αμέσως μετά το ξαναρίξαμε πίσω στην θάλασσα.

      2)    Η συνταγή που ακολουθεί είναι αποκλειστικά ιδέα, εκτέλεση και φωτογράφηση της φίλης μου Πέπης. Θένξ που μου την χάρισες και με προέτρεψες να γράψω αυτό το κείμενο.

      Και του χρόνου λοιπόν!!!!!!

      

Φιλιά φίλοι μου και καλό νέο μήνα!!! 

 

ΣΥΚΑ ΜΕ ΚΑΤΙΚΙ 

Υλικά: 

     1)      Σύκα καθαρισμένα

     2)      Κατίκι Δομοκού

     3)      Ρίγανη

     4)      Ελαιόλαδο

     5)      Ξίδι balsamico

 

 

Μέθοδος: 

Καθαρίζουμε τα σύκα και τα ανοίγουμε στη μέση. 

Βάζουμε στο κέντρο του κάθε κομματιού από ένα κουταλάκι του γλυκού κατίκι. 

Ραντίζουμε με λίγο ελαιόλαδο και μια δυο σταγόνες ξίδι balsamico το καθένα και πασπαλίζουμε με ρίγανη. 

Απολαμβάνουμε. 

Καλή όρεξη!!!

Food for thought & Pepi 's Kitchen

Γράφοντας κομμάτι αυτού του κειμένου ενώ βρισκόμουν εκεί.