10 Ιουλίου 2014

Κολοκυθοανθοί γεμιστοί με ρύζι και μυρωδικά





Το μαγικό λουλουδάκι!
Κολοκυθοανθός, κίτρινος, καλοκαιρινός, ζωηρός και γλυκός σαν αμαρτία,  όταν ψηθεί ή ακόμα καλύτερα όταν τηγανιστεί.


Είναι το είδος του γεμιστού που κυνηγούσα μέσα στο ταψί  με τα γεμιστά της μητέρας μου. Ανάμεσα στις μελιτζάνες, τις ντομάτες, τα κολοκύθια και τις πιπεριές, άνθιζαν εδώ κι εκεί μερικά λουλουδάκια παραγεμισμένα. Ε, αυτά ήταν όλα δικά, μου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...

Το ιδανικό θα ήταν ένα ολόκληρο ταψί με λουλουδάκια. Κι επειδή δεν βρέθηκε κανείς όλα αυτά τα χρόνια να μου κάνει αυτό το δώρο, το έκανα εγώ στον εαυτό μου κι αυτή τη φορά χάρισα και στους υπόλοιπους. 



 

ΚΟΛΟΚΥΘΟΑΝΘΟΙ ΓΕΜΙΣΤΟΙ ΜΕ ΡΥΖΙ ΚΑΙ ΜΥΡΩΔΙΚΑ 

Υλικά: 

     1)      30-35 κολοκυθοανθούς
     2)      24 κουταλιές της σούπας ρύζι γλασέ
     3)      1 μικρό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
     4)      1 μικρό ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
     5)      1 μικρό ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο
     6)      2 μεγάλα κρεμμύδια ξερά λιωμένα στο μούλτι ή τριμμένα
     7)      Χυμό από φρέσκια ντομάτα
     8)      250 γραμμάρια ελαιόλαδο
     9)      1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
     10)   1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη με την πρέσα σκόρδου (προαιρετικά)
     11)   Αλάτι
     12)   Πιπέρι 



Μέθοδος: 

Η προεργασία γίνεται από το προηγούμενο βράδυ. 

Μετράμε 24 κουταλιές ρύζι και τις βάζουμε μέσα σε ένα ποτήρι που τις χωράει ακριβώς . Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ως μετρητή μια κούπα ή οτιδήποτε θα χωρέσει το ρύζι ακριβώς. 

Παίρνουμε ένα μεγάλο μπολ και ρίχνουμε μέσα το ρύζι. Έπειτα μετράμε με το ίδιο ποτήρι που είχαμε μετρήσει το ρύζι, ένα ποτήρι ντοματοχυμό από φρέσκες ντομάτες που θα έχουμε ξεφλουδίσει και πολτοποιήσει οι ίδιοι. Ρίχνουμε και το ντοματοχυμό μέσα στο μπολ και στη συνέχεια προσθέτουμε και δύο ποτήρια νερό. Σύνολο δηλαδή (1 ποτήρι ντοματοχυμό και δύο ποτήρια νερό). Ανακατεύουμε, σκεπάζουμε το μπολ με αλουμινόχαρτο και το τοποθετούμε στο ψυγείο για ένα ολόκληρο βράδυ ώστε να φουσκώσει το ρύζι. 

Την επόμενη μέρα βγάζουμε το μπολ από το ψυγείο και προσθέτουμε μέσα σε αυτό, λίγο από το λάδι της συνταγής (το 1/3 περίπου από τα 250 γραμμάρια), τα κρεμμύδια πολτοποιημένα, τον άνηθο, το μαϊντανό, το δυόσμο, την σκελίδα σκόρδου αν τη χρησιμοποιήσουμε, αλάτι, πιπέρι και το κουταλάκι τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε καλά.
Παίρνουμε ένα πυρίμαχο  σκεύος ή ένα ταψί και ρίχνουμε μέσα σε αυτό το λάδι που έχει περισσέψει. Καθαρίζουμε τους ανθούς από τα κοτσάνια τους και τα μικρά σκληρά τριχίδια που βρίσκονται στη βάση τους εξωτερικά, αλλά και τον κίτρινο στήμονα εσωτερικά με προσοχή. 




Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς. 

Αρχίζουμε να γεμίζουμε τους ανθούς με τη γέμιση μέχρι εκεί που αρχίζουν να ξεχωρίζουν τα φύλλα τους. Κατόπιν κλείνουμε τα φύλλα σταυρώνοντάς τα μεταξύ τους. Τους τοποθετούμε στο σκεύος ψησίματος τον έναν πολύ κοντά στον άλλο ώστε να μην ανοίγουν τα φύλλα τους και να στέκονται σχεδόν όρθιοι. Μόλις τελειώσουμε το γέμισμα των ανθών ρίχνουμε στο σκεύος όση γέμιση έχει περισσέψει μαζί με τα υγρά της. Αν έχουν περισσέψει κολοκυθοανθοί που δεν έφτασε το ρύζι για να τους γεμίσουμε, τότε τους βάζουμε όπως είναι στο ταψί να ψηθούν σκέτοι. Χρειάζεται να έχει αρκετό υγρό το ταψί. 

Ψήνουμε το φαγητό για μία περίπου ώρα, ίσως και παραπάνω, σε μέτρια θερμοκρασία (στους 180 βαθμούς περίπου). Αν κατά τη διάρκεια του ψησίματος δούμε ότι καίγονται από πάνω, σκεπάζουμε το φαγητό με αλουμινόχαρτο και συνεχίζουμε το ψήσιμο. Αν επίσης δούμε ότι δεν υπάρχουν αρκετά υγρά στο ταψί, τότε προσθέτουμε λίγο νερό και συνεχίζουμε το ψήσιμο. 

Μόλις το φαγητό είναι έτοιμο, το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου τουλάχιστον για μια ώρα. Έπειτα σερβίρουμε!

Καλή επιτυχία!!!!!!!!!!!






18 σχόλια:

  1. Βλέπω να κερδίζεις και τον Γιώργο ως αναγνώστη καθώς τρελαίνεται με κάτι τέτοια φαγητά!!!
    Έγραψες και την μαγική για αυτόν και την μπλιαξ για εμένα λέξη "γεμιστά" ..εκεί να δεις χαρές!!!!!
    Όσο για τα δώρα, τα καλύτερα τα κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας! Και φυσικά σε ευχαριστούμε για το κέρασμα ;)
    Πολλές καλημέρες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαλλον πρεπει να γραφει ο Γιωργος σχολια στις αναρτησεις μου. Δεν γινεται διαφορετικα. Χαχαχαχα Ειμαι πιο πολυ του γουστου του! Χαχαχαχαχαχα

      Τελικα εισαι ανεξερευνητο εδαφος. Δεν μπορω ακομα να καταλαβω τι τρως, τι σου αρεσει. Δεν τρως ψαρια, δεν τρως κεικ, δεν πινεις βυσσιναδα... Πες μου τι σου αρεσει να δω τι μπορω να κανω γι'αυτο!!!

      Διαγραφή
  2. Όπως μ΄αρέσουν, όπως τους έφτιαξες...

    ... και ναι, τα μοναχοπαίδια ή τα κακομαθημένα, σαν κι εμένα, βουτάνε χεράκι στο ζεματιστό ταψί και επιλέγουν αυτό που τους κάνει κλικ... Τους γλυκούς, παραφουσκωμένους ανθούς -νομίζω δε, ότι γι αυτό ακριβώς τους έβαζαν οι μαμάδες στο ταψί με τα γεμιστά... για τα καμάρια τους! :D

    Κισις ντίαρ, έγραψες!
    Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Ζαμπάκι μου!
      Ήξερα ότι θα σου αρέσουν, το ήξερα πριν δημοσιεύσω την ανάρτηση και χαίρομαι που επιβεβαιώθηκα.

      Οι δικές μου δεν τρώνε τους ανθούς....ακόμα.... άρα πάλι για μένα μένουν!!
      Τι τύχη, ε? χαχαχαχα

      Σε καλημερίζω!
      Φιλιά και από μένα !!!!

      Διαγραφή
  3. δεν εχω δοκιμασει ποτε αλλα σιγουρα θα δοκιμασω... Τρελαινομαι για γεμιστα... πολλα φιλια Χρυσαυγη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, αν τρελαίνεσαι μία για γεμιστά, τότε σου υπογράφω ότι για τους ανθούς θα τρελαθείς δέκα!!!!!
      Είναι τόσο γλυκό αυτό το λουλουδάκι που δεν το πιστεύεις!!!
      Δοκίμασε και δεν θα χάσεις Ελπίδα !!!

      Φιλιά και από μένα !!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  4. Λατρεύω αυτό το φαγητό!!!!!! Άντε τώρα να τρέχω να βρω κολοκυθοανθούς, Χρυσαυγή μου :)) Τέλεια η συνταγή σου, όπως και οι φωτογραφίες!!! Γεια στα χέρια σου!!!! Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου δεν είναι δύσκολο να βρεις ανθούς.
      Εγώ τους ζήτησα το προηγούμενο απόγευμα στον μανάβη μου και την επόμενη μέρα το πρωί μου τους είχε φέρει. Και ξέρεις ποιά ήταν η έκπληξη? Όταν τους έβαλα στη ζυγαριά για να τους ζυγίσει, μου είπε "παρ΄τους και φύγε, τους δίνουμε δωρεάν!!!!!!!!!".
      Oh, la la !!! Θα φτιάχνω ανθούς κάθε μέρα!! χαχαχαχαχαχαχαχα

      Σε ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ!

      Διαγραφή
  5. Υπέροχο φαγάκι, καλοκαιρινό κ όμορφο σαν τις φωτογραφίες σου!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πρώτη φορά τους είχα φάει στη Μυτιλήνη πριν πολλά χρόνια, αρκετά διστακτικά θα έλεγα... Από τότε τους λάτρεψα! Θέλουν μαεστρία στο μαγείρεμα, κι εσύ την έχεις σίγουρα!
    Μου αρεσει τόσο, μα τόσο πολύ που φωτογραφίζεις πλέον πάντα και την πρώτη ύλη, ειδικά όταν είναι κάτι τόσο όμορφο όσο αυτά τα λουλουδάκια!
    Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει, θα στο πω απλά! Δεν παίζονται!!!! χαχαχαχα
      Τώρα τελευταία όπως πολύ σωστά παρατήρησες έχω αρχίσει όντως να φωτογραφίζω και την πρώτη ύλη όταν το θέμα βοηθάει...γιατί αν είχα ένα κομμάτι μοσχάρι, δεν νομίζω ότι θα ήταν και τόσο ωραίο το θέαμα! χαχαχαχαχα

      Τα λουλουδάκια όμως, μια χαρά φωτογένεια είχαν εκτός από νοστιμιά!
      Φιλιά πολλά Χρύσα μου κι ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  7. Μικρή ακριτική πόλη του βορρά.Σπίτια μοναχικά με βαριά τούβλα για να απομονώνουν το κρύο ,αλλά και τα μικρά πάθη που ξευτλίγονται πίσω από τους χοντρούς τοίχους.Σχέσεις στοργής και ασταμάτητου κουτσομπολιού δένουν τις οικογένειες,τους γείτονες και τους φίλους.Σχέσεις ανταγωνιστικές ανάμεσα στις νοικοκυρές,για τα κουζινικά τους επιτεύγματα.
    Τα μικρά παιδιά δεν προλάβαιναν να πηγαινοφέρνουν τις σπιτικές δημιουργίες από σπίτι σε σπίτι,από πόρτα σε πόρτα.Καυτά πιάτα να αχνίζουν για να μη προλάβει η νοστιμιά να δραπετεύσει.Κρύα γλυκά του ψυγείου σκεπασμένα, για να απωθήσουν τις χλιαρές ακτίνες του ήλιου να ενοχλήσουν την φρεσκάδα της μαρέγκας,να μην ταράξουν το ευαίσθητο τρεμούλιασμα της κρέμας,να μην επιραπεί στο ΄΄κακό΄΄μάτι να μαγαρίσει τον σπιτικό μόχθο της νοικοκυράς.
    Καλόβολο παιδί,μόλις έξι ετών καλείται για το καθιερωμένο περίπατο με σπιτικό πεσκέσι,γεμιστούς κολοκυνθοανθούς.Πιάτο μεγάλο γιατί η κατσαρόλα σήμερα υποδέχτηκε μια φουρνιά γενναία από το περιβόλι του κήπου.Ολάνοιχτοι ανθοί,σκεπασμένοι από την πρωινή δροσιά και φτιαγμένοι από το αμίμητο μεράκι της γιαγιάς.Τόσο πρωί φτιαγμένοι,που το παιδάκι στο ξύπνημα του ένιωθε ότι η μυρωδιά τους κοιμόταν αντάμα του.Με την ανυπομονησία της σίγουρης επιτυχίας και την΄΄ αλαζονεία΄΄της απρόβλεπτης γεύσης του φαγητού,η γιαγιά καμουφλάρισε το καλό πιάτο και το παρέδωσε.Οι οδηγίες ήταν σαφείς.Θα πήγαινε γραμμή για το μεγάλο σπίτι στην πλατεία.Χωρίς να κοιτάξει δεξιά αριστερά,χωρίς να καθυστερήσει πουθενά,χωρίς να ανασάνει σχεδόν.
    Το μικρό παιδί σεργιάνισε λίγο.Στο εξάχρονο μυαλό του δεν χωρούσαν χρονικοί περιορισμοί,ούτε συμβουλές,ούτε καν φόβοι.Στο εξάχρονο μυαλό του συγκρούονταν η ντροπή της επιθυμίας και η προσπάθεια να φανεί αντάξιο της εμπιστοσύνης που του έδειξε η ηλικιωμένη γιαγιά του.
    Γιατί το άρωμα του αριστοτεχνικά σκεπασμένου πιάτου,το παίδευε από τον ύπνο .Είχε εισχωρήσει μέσα του ,χωρίς η γεύση όμως να ικανοποιήσει την όρεξη που είχε στο μεταξύ γιγαντωθεί.
    Και τι πείραζε να φάει ένα μόνο?Στο σπασμένο κεφαλόσκαλο του πιο τρομερού εγκαταλελειμένου σπιτιού,εκεί όπου ούτε οι ΄΄μεγάλοι΄΄πλησίαζαν εξαιτίας της κακιάς φήμης που επί χρόνια σερνόταν,το παιδάκι απόλαυσε μοναχικά και καθόλου τρομαγμένα ,τους πιο νόστιμους κολοκυνθοανθούς.
    Αργά-αργά,γιατί το σεργιάνι της πρωινής βόλτας ήταν στο φόρτε του.Κανείς δεν έδινε σημασία στην μικρή παιδική κουκίδα που είχε γίνει ένα με το πεζούλι του στοιχειωμένου σπιτιού.
    Η παιδική μπαγαποντιά ανέβλυζε από τη σιγουριά της συγγνώμης από την καλοκάθαγη γιαγιά.
    Η μετέπειτα ανάμνηση αναβλύζει από την ωραιότητα των συναισθημάτων.
    Η τωρινή εικόνα μεγαλούργησε και δίνει τους γευστικούς τόνους της παιδικής και τόσο πολύτιμης τρυφερής ηλικίας.
    Οι ολάνοικτοι ανθοί ήρθαν να φωτίσουν το όνειρο και να γαργαλίσουν την μύτη,όπως είχαν κάνει τότε.
    Μια σύγχρονη σταχτοπούτα,με την βοήθεια της τεχνολογίας αναβίωσε το παραμύθι .Έστρωσε τα σκηνικά,φώτισε τον χώρο και δημιούργησε με τις γευστικές πινελιές που μόνιμα κατοικοεδρεύουν στην κουζίνα της,το όνειρο.Ή την πραγματικότητα.Δεν κατασίγασε τη μνήμη.Δεν την υποσκέλισε.
    Την έσπρωξε ευγενικά και την ανάδειξε.
    Κυττώ με μεγάλη προσοχή τις υπέροχες φωτογραφίες με το εντυπωσιακό εσωτερικό τους βάθος.
    Το φαγητό αυτό από μόνο του,μου βγάζει σκανταλιά και εσωτερική θέρμη.
    Τώρα μου βγάζει κατασταλαγμένη ,συνειδητοποιημένη,σαρωτική και ευαίσθητη αγάπη.
    Γιατί με τον τρόπο σου, το έκανες να φαίνεται ένα φαγητό που αν και το θέλω αποκλειστικά για μένα,-τι βουλιμική Θεέ μου!!!!!-σήμερα θα το μοιραζόμουν!
    Θα το δοκιμάσω να το κάνω και στον φούρνο.....ως τώρα ,αναπαυόταν -για λίγη ώρα είναι αλήθεια-στην
    κατσαρόλα.
    Γίνομαι κουραστική,αλλά πάλι θα πω για τις χαρακτηριστικές φωτογραφίες σου.Αποπνέουν ζωή.Μυρίζουν .Αισθάνομαι πολλά, όταν τις παρατηρώ.Μου αρέσει που φωτογραφίζεις αποσπασματικά την πρώτη ύλη.Της δίνεις την αξία που της πρέπει.
    Νομίζω ότι κάπου εδώ οφείλω να γράψω και τον επίλογο του ΄΄βιβλίου΄΄που σήμερα έγραψα.
    Η μήπως να εννοηθεί.....
    Φιλάκια πολλά πολλά Χρυσαυγούλα μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία,για μια ακόμα φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έπρεπε να το φτιάξεις μόνη σου για να το ευχαριστηθείς!
    Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ, η μαμά μου δεν έφτιαχνε και κανένας γνωστός μου για να πω την αλήθεια.
    Είμαι πολύ περίεργη όμως να δοκιμάσω, τόσο όμορφοι που είναι!
    Υπέροχοι οι κολοκυθοανθοί στις φώτο σου.

    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παλιότερα που είχε ο κήπος μου ήλιο και είχαμε πολλαααά λαχανικά είχαμε και ανθούς σαν αυτούς! Τους έφτιαχνε η μανούλα μου υπέροχα! Τους πεθύμησα και έτσι όμορφα όπως τους έχεις τους πεθύμησα διπλά!

    Πολλά φιλάκια κούκλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πού να κάτσω να κάνω αυτό το πράγμα ρε Χρυσαυγή; Και προετοιμασία από βραδίς; Τι λες τώρα;;; Δεν είσαι και κοντά ρε παιδί μου να αυτοκαλεστώ για έναν καφέ. Αντί κουλουράκι θα πάρω κολοκυθοανθάκι, πειράζει;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θέλω να σε έχω εδώ να μου φωτογραφίζεις τα πιάτα λέμε..................και από μένα ότι θες.....2 ταψάκια λουλουδάκια!!!!!!!!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Να 'ξερες πόσο μ' αρέσει αυτό το φαγητό και δε το έχω φτιάξει ποτέ!!!
    Όποτε το βρίσκω έτοιμο σε ταβέρνα, το τσακίζω!
    Νομίζω όμως οτι ήρθε η ώρα να το δοκιμάσω με τη συνταγή σου!!
    Οι φωτογραφίες τέλειες!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10