Αυγόφετες

 

Μη μου πεις ότι δεν ξέρεις πως φτιάχνονται οι αυγόφετες. Το τηγανητό ψωμί βουτηγμένο σε αυγό και γάλα είναι το πιο βρώμικο πρωινό που μπορείς να φας και θα το φας στην πιο απλή και πανάρχαια εκδοχή του.

Τσιτσανόπιτα

 

 Η γυμνή αλήθεια γι΄αυτή τη γυμνή τυρόπιτα είναι ότι αναφερόμαστε σε μια θρυλική ζυμαρόπιτα, σκέτο  κόλλημα. Οι πίτες της χώρας μας είναι σχεδόν αμέτρητες. Ο πλούτος τεράστιος. Σε κάθε περιοχή κι άλλη γεύση, άλλη τεχνική, άλλα υλικά, ανάλογα με τα δεδομένα και την παράδοση της περιοχής. Εδώ σήμερα μιλάμε για την πανεύκολη Τσιτσανόπιτα με καταγωγή από βόρεια Εύβοια. Θα μου πεις γιατί τη λένε έτσι? Γιατί στην τοπική διάλεκτο «τσιτσάνικος» σημαίνει «γυμνός». Ο βασιλιάς δεν είναι γυμνός. Η πίτα όμως είναι!

Ρεβίθια με μελιτζάνες

 

Πολύ σάμερ βάιμπς αυτό το φαγητό. Όσπριο και λαδερό μαζί. Πολλά υποσχόμενο. Σου υπόσχεται πως θα σε περιμένει να γυρίσεις λυσσασμένος απ΄ τη θάλασσα για να σε γλυκάνει. Θα ανοίξεις μια παγωμένη μπύρα (μην ξεχάσεις να βάλεις ποτήρι στην κατάψυξη πριν φύγεις) και θα κάτσεις να φας τη μισή γάστρα μονοκοπανιά. Μετά σου υπόσχεται ότι θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο γιατί δεν μπόρεσες να κάνεις κράτει. Τώρα πέσε κοιμήσου μπας και χωνέψεις μια ώρα αρχύτερα.

Ζύμη πίτσας Neapolitan

 

Εδώ στην Ελλάδα (όπως φαντάζομαι συμβαίνει και σε άλλες χώρες), φέρνουμε τα ξενόφερτα φαγητά πολλές φορές στα μέτρα μας φτιάχνοντας για παράδειγμα την καρμπονάρα ελληνική βάζοντας κρέμα γάλακτος αντί αυγών ή κάνουμε μπαμπάτσικο το ζυμάρι της πίτσας για να μας «πιάνει» και «το φορτώνουμε» κιόλας με ένα σωρό υλικά.

Γεμιστά

 

Τα γεμιστά (μου) δεν είναι ντοματοπιπεριές γεμισμένες με ρύζι και κάνα δυο μυρωδικά. Το λέω εξ αρχής γιατί καλό είναι να γίνονται νωρίς - νωρίς τα ξεκαθαρίσματα. Τα γεμιστά είναι ολόκληρη σχολή που για να την βγάλει κάποιος με άριστα χρειάζεται να παρακολουθήσει δια ζώσης μαθήματα, να αφιερώσει χρόνο να μάθει την τεχνική, ώστε να δρέψει μετά τους καρπούς των κόπων του. Όσο και να τα πετύχεις την πρώτη φορά, πίστεψέ με, θα περάσει καιρός μέχρι να κάνεις τα τέλεια. Αν θες να φτιάξεις τα γεμιστά μου, δεν θα στο κάνω εύκολο γιατί δεν είναι. Θα στο κάνω όμως νόστιμο.

Καρυδόπιτα με σοκολάτα

 

Είναι γνωστόν τοις πάσι τι συμβαίνει όταν κάποιος ξεκινάει τη φράση του με το «εγώ ποτέ…». Όταν στα είκοσί μου έφυγα για να ζήσω στην Αθήνα είπα «εγώ ποτέ δεν θα γυρίσω στο Κιάτο», όταν έχασα 7 κιλά και μου έμπαιναν όλα τα παντελόνια είπα «εγώ ποτέ δεν θα τα ξαναπάρω», όταν γράφτηκα στο γυμναστήριο και έγινα τούμπανο κορμάρα είπα «εγώ ποτέ δεν θα σταματήσω να γυμνάζομαι», πριν αποκτήσω την Τσόφλι έλεγα ότι «εγώ ποτέ δεν θα πάρω σκυλί. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή.

Μανούρι παναρισμένο σε κρούστα από σουσάμι

 

Έξω κάνει Ιούλιο. Μέσα στην κουζίνα μου, δεκαπενταύγουστο με καύσωνα. Έχω βάλει τέρμα τα γκάζια κι από το πρωί ψήνω και βράζω #διπλής! Όλη αυτή η καλοκαιρινή διάθεση δεν θα μπορούσε να μην αποτυπωθεί στις κατακίτρινες κι ηλιόλουστες φωτογραφίες μου.

Μπακαλιάρος με πατάτες πλακί

 

Στο σπίτι γενικά παίζει πολύ η γάστρα. Έχεις γάστρα? Έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Τα φαγητά εκεί, μαγειρεύονται στον αυτόματο χωρίς να πρέπει όλη την ώρα να σε έχουν από πάνω για να τσεκάρεις αν «ήπιαν το νερό», αν άρπαξαν ή αν ψήθηκαν τελικά. Η γάστρα εξασφαλίζει το αργό και ζουμερό ψήσιμο του φαγητού, αλλά εδώ δεν κάνουμε τηλεπωλήσεις. Δεν εμπορεύομαι γάστρες.  Εδώ απλά λέμε τα πράγματα ως έχουν.

Μπισκότα βουτύρου με μαρμελάδα

 

Τα μπισκότα βουτύρου ναι μεν είναι πεντανόστιμα αλλά σε πολλούς δεν αρέσουν, όπως γίνεται με όλα τα πράγματα στη ζωή. Δεν είναι όλα για όλους κι αυτό είναι γεγονός αδιαμφησβήτητο. Πολλοί δηλαδή τα βρίσκουν λιπαρά και ανούσια και άλλοι πεθαίνουν γι΄αυτά, ωστόσο σήμερα δε θα διχαστούμε πάνω από ένα μπισκότο. Ας μιλήσουμε μονάχα γι΄αυτά που συμφωνούμε.  

Κις καπνιστού σολομού

 

Το τυρί κρέμα και ο καπνιστός σολομός είναι άχαστος συνδυασμός γεύσης. Αυτά τα δυο βασικά υλικά αποτελούν τον κορμό της πλούσιας αυτής τάρτας. Ας την πούμε κις καπνιστού σολομού για να ακούγεται πιο ψαγμένη και να αποκτήσει την αίγλη που της αρμόζει.

Μαυρομάτικα φασόλια με μάραθο

 

Φαγητό θησαυρός της Κρητικής παράδοσης με μόνο 4 υλικά. Θα το ευχαριστηθείς με μια μόνο προϋπόθεση. Ο μάραθος να είναι άγριος, γιατί μόνον αυτός είναι αρωματικός και απογειώνει τούτο το φαγητό.

Κέικ με χουρμάδες, καρύδια και καφέ

 

Σίγουρα ένα όχι δημοφιλές κέικ. Δεν αρέσει σε όλους και δεν θα μπορούσε άλλωστε. Είναι για λίγους και καλούς. Καραμελένιοι βασιλικοί χουρμάδες, έντονη γεύση καφέ, τραγανό καρύδι και μια στάλα σοκολάτας ως επιστέγασμα, ίσα ίσα για την γλυκιά τελευταία μπουκιά.

Μπέργκερ με τραγανό κοτόπουλο πανέ και μαγιονέζα πίκλας

 

Σήμερα θα σου δείξω πως γίνεται η ανέγερση ενός μπέργκερ μεγέθους πολυκατοικίας! Θα το πάρουμε βήμα βήμα, από τα θεμέλια μέχρι την ταράτσα. Αφού το φτιάξουμε και καμαρώσουμε το δημιούργημά μας, θα το κατεδαφίσουμε. Μέχρι και χειροποίητες πίκλες θα φτιάξω και ας υπάρχει η επιλογή της έτοιμης. Τα κάνω όλα από το μηδέν και το τρώω σε χρόνο μηδέν.

Αγκινάρες αλά πολίτα

 

Πες μου εσύ τώρα πώς τόσα χρόνια δεν έχω ανεβάσει στο μπλογκ αυτό το υπέρτατο φαγητό! Και μη μου πεις μα-μου-σου-ξου ότι δεν τρως τις αγκινάρες γιατί δεν ακούω κουβέντα. Μεγάλος άνθρωπος είσαι, δεν είσαι δα και κανένα παιδάκι να έχεις τέτοιες παραξενιές…. είπε αυτή που δεν τρώει φέτα ωμή!

Ο χαλβάς

 

Για δες ρε ένα χαλβά! Αυτή είναι μια εντελώς κυριολεκτική φράση παρόλο που εσύ αλλιώς την εξέλαβες, και μη μου πεις όχι! Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω αυτή την υποτίμηση στην οποία υπόκειται ο χαλβάς. Δηλαδή τί? Τον βρίσκεις ηπίων τόνων, ήρεμο κι ανεκτικό και τον περιγελάς, τον κάνεις meme, τον υποτιμάς?